Enkele maanden terug bezocht ik de leanstartup conference in San Francisco. Eén van de praatjes die me het meest is bij gebleven is die met Matt Mullenweg, de maker van WordPress. Hij heeft stap voor stap WordPress opgebouwd in de afgelopen jaren. Vandaag de dag heeft hij 225 werknemers die voor hem werken vanuit honderdnegentig steden over de hele wereld.
Hoe kan het zijn dat zo’n organisatie goed werkt, terwijl veel bedrijven te bang zijn om maar zelfs één offshore- of nearshore-team in te huren?
Enkele maanden terug publiceerde Computable een artikel over de groei van ict-vacatures in Nederland in 2012. De vacatures groeiden met 5 procent in 2013. Op het moment is de economie absoluut niet sterk in Nederland en een zeer kleine groei is voorspeld voor 2014. Wat zal er gebeuren met het aantal ict-vacatures als de economie weer met een paar procent omhoog gaat.
Een andere visionaire spreker was Marc Andreessen, één van de oprichters van Netscape in de jaren 90. Hij heeft meerdere keren gezegd dat ‘elk bedrijf in een software bedrijf veranderd in de komende tien jaar’. En ik denk dat deze verandering overal om ons heen al is begonnen. Detailhandelaren worden gedwongen om hun producten online te verkopen omdat ze moeite hebben om via de traditionele manier rond te komen. Iedereen heeft een goede pc in zijn of haar broekzak tegenwoordig ervoor zorgende dat mensen steeds meer remote moeten werken. En dit alles heeft de support van goede software nodig. Maar als we nu 123.000 ict-vacatures hebben, met minder dan de helft mensen om dit gat op te vullen, en de software met de dag belangrijker wordt. Hoe kan jouw bedrijf dan overleven?
Open minded en flexibel
Ik geloof dat elke organisatie uiteindelijk moet verschuiven naar het WordPress-model van organiseren. Bedrijven moeten open minded worden en flexibel worden in de manier waarop ze talent aanspreken om hun bijdrage te leveren. Werk is niet een plek waar iemand naar toe gaat, maar wat iemand doet. Als een organisatie in staat is om met die gedachte een structuur aan te brengen in het bedrijf, dan kunnen ze talent over de hele wereld benaderen.
De uitdaging is het volgende. WordPress is begonnen met een idee en Matt heeft een bedrijf gebouwd rond het globalstaff-model. Hij heeft een structuur en werkmodellen weten te creëren om in een gedistribueerd team te werken. Maar als een organisatie een structuur heeft in een bepaald plek is het een grote uitdaging om de manier van werken en het denken te veranderen.
De verandering gaat stap voor stap. De eerste stap is het geven van een kans aan de werknemers om thuis te werken. Dit dwingt een bedrijf om systemen en structuren te creëren die werk op afstand mogelijk maken. Dan moeten mensen er aan wennen om samen te werken met mensen uit een andere cultuur. Kanalen om wereldwijd talent aan te trekken zijn nodig (waar vind je deze mensen?). Methodes om (cultureel) remote personen te screenen en selecteren. Maar misschien is het belangrijkste beginpunt wel, het open staan voor de mogelijkheid om in zee te gaan met een remote team; Het creëren van een open mind die culturele verschillen accepteert en accepteert om samen te werken met mensen die anders zijn dan wij. Uiteindelijk, als een bedrijf hier gewend aan raakt (zoals WordPress), maakt het niet uit waar iemand vandaan komt. Het maakt alleen uit hoeveel talent die persoon heeft.
Om je hierbij te helpen, hebben we recentelijk een ebook gepubliceerd: How to prepare for offshoring. Verschillende auteurs over de hele wereld hebben artikelen aangeleverd waarin zij hun ervaringen delen met het opzetten van remote samenwerkingen.
Hugo,
Bij mijn weten is WordPress een van de vele open source projecten die vaak op basis van het community model ontwikkeld worden, iets anders dan het uitbesteden van het werk middels offshoring. Sommige open source projecten hebben misschien een dictatoriaal sturingsmodel aangaande de code maar zijn meer vereniging dan bedrijf, status van members in een community wordt toch vooral bepaald door de merites.
Hoe anders is dit bij offshoring waar sturingsmodellen koloniaal zijn, de talentenjacht lijkt soms wel op
Nu kunnen daaruit voortkomende start-ups natuurlijk wel een globalstaff-model hanteren, er ontstaat een hierarchische verhouding met wederzijdse verplichtingen. Let wel dat oprichter/ondernemer vaak direct betrokken is en er een heel ander sturingsmodel is dan offshoring, de talentenjacht hier valt vaak tegen door het koloniale sturingsmodel.
Kortom, je lijkt met je verhaal het paard weer achter de wagen te spannen want je zult eerst het sturingsmodel moeten veranderen. Als software (ICT) belangrijker wordt dan is het toch waanzin dat je de talenten er zo min mogelijk voor wilt betalen?
Je haalt me de woorden uit de mond Ewout, EENS!
@Ewout
Aan het woord “koloniaal” moest ik altijd weer denken als de klant weer een lastige vraag herhaaldelijk direct stelde aan een van de leden van het offshore team, die pas na een minuut pas terugkwam met “sorry I was on mute” en nadat daarna de vraag een keer of 6 herhaald was (hij verstond de vraag niet) uiteindelijk terugkwam met “I don’t know ..”.
Persoonlijk ben ik mordicus tegen het wegbrengen van werk, want je verliest know-how hier (uiteindelijk verlies je zelfs de know-how om je offshore partner effectief te kunnen managen) en je krijgt er niets voor terug.
Maar als je dan toch mondiaal gaat zoeken naar een offshore partner als Europees bedrijf waarom zou je dan rekening moeten houden met culturele verschillen ? Je mag immers gevoeglijk aannemen dat de offshore business na een jaar of 12 volwassen genoeg is om gekwalificeerd personeel aan te nemen en te trainen op de Europese business context.
Als je tegenwoordig in een teleconference nog stotterende personen aan moet treffen die zich verschuilen achter communicatieproblemen, dan mag je er als CIO gevoeglijk vanuit gaan dat je ROI waarschijnlijk niet is gehaald.
@KJ
Koloniale model bestaat uit de 3 C’s – Christendom, Commercie en Cultuur wat binnen de meeste offshore modellen te vertalen is naar Hierarchie, Handel en Hoogmoed.