De snelheid van verandering neemt bijna exponentieel toe. Met aanzienlijke impact op organisaties en hun it-systemen. Nieuwe business modellen schieten als paddenstoelen uit de grond, trends zoals mobile en cloud worden snel gemeengoed. Voor de gevestigde orde heeft dit consequenties, want het vraagt om snelle innovaties, doorgaans ook van/met it. Hoe kunnen organisaties die worstelen met legacy op gewenste snelheid mee veranderen?
We kunnen er niet meer onderuit. De snelheid waarmee de wereld verandert neemt bijna exponentieel toe. Dit heeft ook aanzienlijke impact op organisaties en hun it-systemen. Snelle start-ups met nieuwe business modellen schieten als paddenstoelen uit de grond en trends zoals mobile en cloud worden snel gemeengoed. Juist voor de gevestigde orde heeft dit consequenties, want deze ontwikkelingen vragen om snelle innovaties. Innovaties die doorgaans hand in hand gaan met it. Organisaties die worstelen met legacy kunnen echter niet altijd op gewenste snelheid mee veranderen.
Als een applicatie op het mainframe draait bijvoorbeeld, dan kan de trend mobile een dure kwestie zijn. Denk aan de consument die het tegenwoordig vanzelfsprekend vindt om altijd en overal het banksaldo te kunnen checken via een mobile device. Wanneer de saldo-informatie uit een mainframe-applicatie gehaald moet worden, wordt het mainframe hierdoor telkens weer rechtstreeks aangesproken. Gevolg is dat het mips-gebruik en dus ook de kosten dan hoog kunnen oplopen. Dit is slechts een van de vele voorbeelden. Toch hoeft bestaande technologie geen belemmering te vormen voor wie bijvoorbeeld met mobiele apps aan de slag wil. Organisaties die beroep doen op een mainframe zullen om te innoveren wel vaak eerst moeten moderniseren.
Reuse
Een mogelijke vorm van modernisering is middels reuse, hierbij wordt de code van de huidige mainframe-applicatie als uitgangspunt genomen en (eventueel middels moderniseringstools) overgezet naar een nieuw platform. Maar hoe verloopt dit traject? Wordt het een wereldreis met een volledige platformmigratie, of korte vakantie met slechts een gedeeltelijke platformmigratie?
Sec genomen levert een volledige platformmigratie de meeste voordelen op in termen van innovatievermogen, agility, kosten, time to market en gebruik van hedendaagse technieken. Organisaties profiteren dan van een forse kostenbesparing doordat de hele applicatie in feite van het mainframe gehaald wordt en op een ander platform draait. Echter kan in het geval van zeer complexe of omvangrijke moderniseringstrajecten soms beter gekozen worden voor een workloadmigratie. Hierbij wordt slechts een gedeelte van de otap (ontwikkel-, test-, acceptatie- en productie-omgeving) gemigreerd. Welke omgeving de meeste prioriteit heeft om te moderniseren is natuurlijk sterk afhankelijk van de specifieke doelstellingen van het moderniseringstraject.
O en/of T?
Gericht op het innovatievermogen van een organisatie is de meeste winst te behalen met offloading van de ontwikkelomgeving. Het mainframe staat immers niet bekend om haar uiterst productieve ontwikkelomgeving. Dit wordt mede veroorzaakt doordat er nog steeds een gebrek is aan grafisch geïntegreerde interfaces. Door de O te offloaden kun je bijvoorbeeld in de ontwikkelomgeving met moderne pc-gebaseerde tooling werken en is het mogelijk om sneller betere applicaties op te leveren.
Gericht op kostenbesparing en flexibiliteit is het offloaden van de testomgeving vaak een verstandige keuze. Op het mainframe is een beperkt testwindow beschikbaar, maar om snel, vaak, of in een keer veel te kunnen testen is het prettig om meer testomgevingen in te richten. Binnen de huidige capaciteit is dat vaak niet mogelijk en extra mips zijn voor het testproces meestal niet begroot. Een ander voordeel van het offloaden van de T is dat er gewerkt kan worden met geavanceerde testtooling.
Zelfs een weekeindje weg is mogelijk
Het moge duidelijk zijn dat modernisering niet direct inherent hoeft te zijn aan een gigantische exercitie die jaren duurt. Afhankelijk van de specifieke strategie kiest de organisatie voor een platformmigratie of een gedeeltelijke modernisering. Welke omgeving de meeste prioriteit heeft, is afhankelijk van specifieke doelstellingen van het moderniseringstraject. Zowel een korte vakantie als een wereldreis behoren dus tot de mogelijkheden, zelfs een weekeindje weg is mogelijk! Het whitepaper “De reis naar een innovatieve organisatie” geeft de it-manager inzicht in waar de reis naar een innovatieve it-organisatie begint, hoe de weg naar de droombestemming eruit ziet en wat hij onderweg tegenkomt.
“die worstelen met legacy” is een aanname die misschien niet waar is. Er zijn zeker organisaties die nog dik tevreden zijn met legacy.
Verder vindt ik de uitspraken over modernisering en innoveren nogal voor de hand liggend.
Nadat ik eerst dacht dat mijn start-van-het-weekend-biertje verkeerd gevallen was (ik lees 2 in de inleiding en de eerste alinea nagenoeg dezelfde tekst namelijk) ben ik afgehaakt na het volgende stukje tekst:
Het mainframe staat immers niet bekend om haar uiterst productieve ontwikkelomgeving. Dit wordt mede veroorzaakt doordat er nog steeds een gebrek is aan grafisch geïntegreerde interfaces.
Misschien is dit ontbreken van een grafisch geïntegreerde interface juist wel de kracht van het mainframe. In plaats van plug en play modules die je aan elkaar kunt klikken moet je bij mainframe nadenken over hoe je e.e.a. aan elkaar knoopt. In plaats van domweg op knoppen te klikken om iets te compileren (zonder dat je een idee hebt wat er allemaal onder water gebeurt) moet je nog commando’s intikken met de juiste parameters, en moet je dus nadenken wat er gedaan moet worden.
En omdat de interface tekst based is, heb je een performance waar je U tegen zegt, in plaats van dat een deel van je rekenkracht verstookt wordt aan mooie aero interfaces die functioneel niets toevoegen aan het geheel.
Het voorgloeien van het scherm daargelaten, was mijn oude IBM terminal die ik jaren op de kamer had nog steeds sneller dan de meeste desk- en laptops vandaag de dag. En vanuit technisch oogpunt gezien is het nog steeds één van de “dunste” clients die er is.
De kracht, en ook de charme, van het mainframe zit’m in de eenvoud.
Het probleem zit er vandaag de dag eerder in dat schoolverlaters niet of nauwelijks bekend zijn met de kracht en mogelijkheden die het mainframe kan bieden, en ook de populariteit van command line interfaces is tanende.
@PaVaKe
Inderdaad !
Maar een mainframe kan ook een ideal platform zijn om grote aantallen cloudservers mee te consolideren : http://www.networkcomputing.com/next-generation-data-center/news/servers/ibms-new-mainframe-takes-on-the-cloud/240160552
420 Linux servers op een zBC12 voor $75.000 bijvoorbeeld (nog geen $ 200 per box). Gezien het veel mindere electriciteitsverbruik en floor space misschien wel een betere keuze voor een cloud platform.
@PaVaKe
Je moet het bier niet te snel achterover slaan want dan stijgt het naar je hoofd, het artikel heeft het over een ‘chip swap’ met de innovatie van kostenverlaging. Niet veel anders als er gedaan is met virtualisatie waardoor ik wel wat vragen heb aangaande het testen van bijvoorbeeld de schaalbaarheid. Testen op een compleet andere architectuur geeft namelijk nog geen inzicht in de prestaties binnen de productieomgeving.
@PaVaKe Mooie reactie en volgens mij gaan die systemen ook nog met de tijd mee.
In 2010/2011 deed ik een klus voor Rabobank Nederland. Zij gebruikte Yammer massaal en voor mij was het een ideale manier om met andere mensen in contact te komen en vragen te stellen. In zo’n Yammer topic werd de vraag gesteld “Wat vinden jullie van het cloud fenomeen” waarop ik natuurlijk helemaal los ging en ik de mainframe neerzette als “Zo flexibel als graniet”. Oh oh oh, wat werden mijn oren gewassen.
Quote uit dit arikel:
“Het mainframe staat immers niet bekend om haar uiterst productieve ontwikkelomgeving”
Hierop wilde ik reageren, maar gelukkig las ik de zin twee keer en inderdaad, de mainframe staan niet bekend als productieve ontwikkel omgeving, maar als je je verdiept in de nieuwere Z series, smart cloud, et cetera leer je dat het tegendeel waar is. Een modern IBM mainframe is gewoon cloud computing in een box en ik weet zeker dat je daar leuke business cases mee kunt doorrekenen waarin de mainframe als beste kandidaat naar voren komt.
Het groene scherm waar PaVaKe nog aan refereert is allang niet meer de praktijk. Het is naïef om te denken dat de mainframe heeft stil gestaan. Sterker nog, een opmars lijkt me een reële kans!
Een innovatieve organisatie hangt aan zoveel dingen die meer in het stukje mens zit, dan in het stukje techniek. Innovatie is geen afdeling, maar een houding! 🙂
@Henri: het groene scherm als product bestaat waarschijnlijk niet meer, maar de emulatoren werken nog wel vaak met de eenvoudige tekstinterface (kijkend bij vliegvelden en banken zie ik nog steeds de oude vertrouwde opmaak).
Wat ik bedoelde aan te geven dat de performance van het mainframe mede gerealiseerd werd (en misschien nog wel wordt) doordat er in de hele userinterface geen overbodige opsmuk zit, wat de snelheid ten goede komt.
PaVaKe je moet niet jammeren, als jij zowel senior consultant als pre-sales deed mocht je ook zulke mooie verhalen schrijven en in een veel te dikke Audi rondkachelen…
Nu moet je net als ik met die ‘oude troep’ blijven hannesen.
Gelukkig worden de bedrijven waaroor ik tot nog toe heb gewerkt nooit gehinderd door het gebruik van dergelijke ‘legacy’ technieken.
In tegendeel men (ik) ontwikkeld daar vrolijk aan verder, want het is toch zo fijn dat je rotzooi gewoon werkt en met een minimaal team blijft werken, terwijl je voor de moderne kleuter interface een heel nest aan scholieren nodig hebt die dan weer niet in staat zijn om zelf te denken als ze even geen kant en klare library ter beschikking hebben.
@Pascal … ik jammer niet hoor (althans, ben me er niet van bewust).
Ik heb dan misschien geen (te) dikke audi, maar als mijn baas me eruit knikkert hoef ik in ieder geval mijn auto niet in te leveren 😉
Maar je slaat in je 2e deel de spijker wel op z’n kop inderdaad!