In de it wordt offshore outsourcing veelvuldig toegepast. Met name India is een populaire outsourcing locatie, simpelweg vanwege de bekende voordelen als de aanwezigheid van veel gekwalificeerde it-professionals die een kwalitatief goede dienstverlening bieden tegen zeer lage kosten. Toch wordt er regelmatig negatief gesproken over de samenwerking met Indiërs.
Zo lees ik vaak over vooroordelen die de samenwerking zouden belemmeren, zoals het tijdverschil, het cultuurverschil, de taalbarrière, en bovendien zouden Nederlandse it’ers de Indiase collega’s soms zien als een bedreiging voor hun baan. In mijn werk als Scrummaster vaak samen met Indiërs, en belicht ik graag ook eens de positieve kanten van de offshore-constructie.
Hoewel kostenbesparing vaak een belangrijk argument is voor offshore outsourcing, is met name de overvloed aan goed geschoold it-personeel in India interessant. It-bedrijven in Nederland hebben grote moeite met het vinden van het juiste personeel. Er is sprake van een tekort aan it-professionals. Zo voorspelt Nederland ICT in 2017 een tekort van ruim 6800 ict’ers. Dit probleem wordt alleen maar groter vanwege de vergrijzing en het feit dat weinig mensen een technische opleiding kiezen.
Vooroordelen over Indiërs
De meest gehoorde vooroordelen over het werken met mensen uit lageloonlanden zoals India zijn het tijdsverschil, het cultuurverschil en de taalbarrière. Zo schreef Frank Garten het boek ‘Werken met andere culturen’. Hierin beschrijft hij dat cultuurverschillen vaak leiden tot verwarring en irritatie. Een opvallende uitspraak van een Nederlandse it-manager uit het boek: ‘Ze missen competenties, en wat ook zo typisch is aan die Indiërs: als het project uitloopt zeggen ze dat niet, ze blijven zeggen dat ze de deadline zullen halen, terwijl dat totaal onrealistisch is. Ze zijn zó onbetrouwbaar.’
Positief over samenwerking
Ik werk op dit moment bij een pensioenverzekeraar die business Intelligence-oplossingen maakt voor verschillende vermogensbeheer-afdelingen. Het project bestaat uit een team van één designer, vier business-Intelligence engineers, waarvan twee afkomstig uit India, en een tester/Scrummaster. Mijn rol is die van Scrummaster en mijn voornaamste taak is het faciliteren van Scrum-meetings. Daarnaast houd ik mij bezig met richting geven aan het werk dat uitgevoerd moet worden, overleggen met de product owner over prioriteiten, het aansturen van het team op velocity en het behalen van het beoogde einddoel. De keuze voor het werken met Indiërs was in dit geval voornamelijk een budgetkwestie.
Met de twee business-Intelligence engineers uit India werk ik sinds juli 2013 intensief samen. Ze zijn in september voor een volledige sprint van twee weken naar Nederland gekomen. Verder is er elke ochtend contact via Google Hangout voor de Daily Scrum (stand-up). Ze zijn betrokken bij alle Scrum-meetings. Voornamelijk is er contact via een messenger service of via Google Hangout, telefonisch contact is er nauwelijks.
Ondanks dat binnen het project de samenwerking met Indiërs zeer goed verloopt, is het in het begin wel even zoeken geweest naar het juiste level van communiceren. Omdat het project zich heel specifiek bezighoudt met het maken van bi-oplossingen voor vermogensbeheer, was er in de beginfase een gebrek aan inhoudelijke kennis. Hier heeft afkomst echter niets mee te maken, iedereen moet eerst inhoudelijke kennis vergaren en leren omgaan met het vakjargon. Tijdens de beginfase moest het team ook wennen aan de Engelse taal. Vooral in de situaties waarbij technisch inhoudelijke discussies noodzakelijk waren (brainstormsessies), werden de Indiërs eerst buitengesloten. Dit is vooral verbeterd nadat de Indiërs twee weken in Nederland fysiek met het team hebben meegewerkt.
Het tegenspreken van vooroordelen
De vooroordelen die heersen over Indiërs kloppen niet altijd met de werkelijkheid. Kijkend naar bijvoorbeeld het tijdverschil tussen Nederland en India, dan hoeft dit geen probleem te zijn met een flexibele instelling en flexibele werktijden. Het werken met Indiërs bevordert hiermee het nieuwe werken omdat het noodzakelijk is verschillende en flexibele werktijden binnen het team te hanteren.
Een absoluut aandachtspunt voor de communicatie is het feit dat Indiërs een zachtaardiger karakter hebben. Ze zijn minder open en direct, willen het liefst pittige discussies vermijden en zijn voorzichtig met het geven van kritiek. De oplossing voor dit cultuurverschil is mijns inziens allereerst geduld te hebben en energie te steken in het opbouwen van een duurzame relatie om goed te kunnen samenwerken. Vooral in het begin is het van belang om de Indiase collega’s te betrekken bij alle conversaties en zorgvuldig door te vragen wanneer ze makkelijk met iets akkoord gaan. Geef ze tijd om ergens op te reageren en geef ze ruimte om kritiek te geven.
Qua taalgebruik is mij opgevallen dat Indiërs vaak veel beter in Engels zijn dan Nederlanders. Omdat de taal voor beiden geen moedertaal is komt een misverstand/spraakverwarring wel eens voor, maar dat ligt dus zeker niet altijd aan de Indiërs. Met wat geduld en het herhalen van een aantal woorden lukt het altijd om elkaar uiteindelijk te begrijpen. Een connectie die stabiel werkt is daarbij wel een voorwaarde om goed te kunnen samenwerken in offshore situaties.
Een andere negatieve beleving bij Indiërs is dat ze volgens sommige Nederlanders een bedreiging vormen voor hun baan. Hier valt wel iets voor te zeggen. Twee Indiërs kosten namelijk minder dan de helft van het uurloon van één extern persoon. Dus het is zeer interessant in de huidige markt om naar India uit te wijken. En dat kan betekenen dat er minder consultants in Nederland worden ingehuurd. Toch worden medewerkers uit India eerder (tijdelijk) toegevoegd aan een project dan dat ze echt medewerkers uit Nederland vervangen.
Regels voor succesvolle samenwerking
Ik ben van mening dat voor een succesvolle samenwerking het belangrijk is dat er duidelijk en vooral eenduidig gecommuniceerd wordt. Wanneer er sprake is van miscommunicatie dient de Scrummaster in te grijpen om de communicatie in goede banen te leiden. Verder werken Indiërs over het algemeen ontzettend snel en zijn ze ook heel flexibel. Daarom is het verstandig om een paar ‘regels’ in acht te nemen om de samenwerking zo soepel mogelijk te laten verlopen. Namelijk:
- Communicatie-aspect: maak vooraf duidelijke afspraken over verwachtingen en geef de gelegenheid om elkaar open en met respect te benaderen en te communiceren;
- Sociaal aspect: maak vooral even een kort niet zakelijk praatje over het weekend, feestdag, familie, et cetera om de dag mee te beginnen;
- Complimenten: Indiërs zijn erg gevoelig voor kritiek en voor complimenten. Dus daar moet je oprecht en voorzichtig mee omgaan.
De ultieme tip om de samenwerking met Indiërs succesvol te maken is ‘respect!’ Respect voor elkaars cultuur, manier van werken en kennis. Alsmede een open, heldere en duidelijke communicatie. Wanneer je je als organisatie of it-collega aan de sociale vaardigheden houdt, verbetert dat de samenwerking enorm. Tevens is een omgeving waarin vragen gesteld mogen worden belangrijk. Want misverstanden kunnen alleen voorkomen worden als je er met elkaar over kunt praten. En dat is ook een kwestie van wennen aan elkaar.
Uit mijn ervaringen kan ik met een gerust hart zeggen dat werken met Indiërs wérkt! Wat zijn jouw ervaringen over werken met Indiërs in een offshoring-constructie?
Leuk verhaal en herkenbaar, op 1 puntje na.
Het tijdverschil is, zeker in de wintermaanden (India kent geen zomer- en wintertijd) toch regelmatig een doorn in het oog.
Zeker met mensen in Nederland die bijv. de kinderen eerst naar school brengen en daardoor wat later beginnen (rond 09:30u). In India is het dan al 14:00u in de wintermaanden. Wil men daar nu een beetje op tijd naar huis, dan is het aantal overlappende uren per dag aan de lage kant.
In praktijk zie ik dat ze daar zelden voor 18:00u naar huis gaan dus meestal zijn er nog wel een uur of 4 overlappend. Echter, als daar iemand op tijd wil beginnen om iets af te maken, en die is afhankelijk van iemand in Nederland die laat begint is dat best vervelend.
Overigens ook andersom, als iemand hier laat begint, en de mensen in India zijn op tijd naar huis, heb je ook weinig overlap.
Flexibele werktijden klinkt in dat kader leuk, maar de praktijk is vaak net iets weerbarstiger (school begint nu eenmaal pas rond 08:30u)
Ik kan iedereen het werken met Indiers sterk afraden.
Kan me de quote uit het boek van Frank Garten heel goed voorstellen.
Het komt vaak voor dat ze competenties missen, je kunt het ook talent noemen, er is een groot verschil tussen ergens een klein beetje geld mee verdienen of iets ook echt kunnen. En iemand die iets goed kan is zijn geld waard.
Indiers zeggen altijd dat iets vandaag, morgen of binnen 2 weken af is.
Een project is niets meer dan een powerpoint presentatie, met een einddatum erin. Niemand weet wat er nog allemaal moet gebeuren, er is geen design maar het moet wel binnen 2 weken af. Dan zijn er de hele dag non-stop conference calls en maken ze een gezamelijke beslissing, niet diegene die er verstand van heeft maar gewoon wat de groep het beste aanvoelt. Uiteindelijk blijft de einddatum opschuiven en wiebelen ze wat met hun hoofd als je er om vraagt.
Ze kunnen geen nee zeggen, hoe onrealistisch het ook is.
Ze zijn inderdaad ontzettend snel omdat ze elke beproefde methode van werken, controle, management overboord gooien en al brandjes blussend 24×7 op hun doel af stormen. Omdat ze zulke lange dagen werken is hun brein helemaal lam en leer je niks, kennis en ervaring betekenen niets meer. Het zijn net vissen die in een kom rond zwemmen.
De enige manier die werkt is als je ze exact een lijst geeft om te volgen, bijvoorbeeld “als dit mailtje binnen komt, doe dit dit dit” en er dan constant op hameren want uit zichzelf doen ze niks.
De Nederlandse manier is denk ik om het dan maar zelf te doen? Dat is in ieder geval mijn advies.
@mennie,
Je reactie is erg negatief. Alle punten die je benoemt zijn op te lossen door, zoals Petra aangeeft, duidelijke communicatie.
Het zijn dan ook meestal niet de Indiërs die competenties missen, maar Nederlanders die de competenties missen om goed om te gaan met de verschillen.
In Petra’s profiel, lees ik over “niet lullen, maar poetsen” en echte “hands-on” mentaliteit.
Toch schrijft ze haar profiel niet zelf. Ik lees Petra dit, zij dat.
Ik vind dat vreemd, een professional stelt zichzelf voor. Niet ?
Mauwerd.
(Mauwerd is een idioot die in zijn reacties zijn motto, niet lullen maar zakkenvullen, prima kan combineren met een echte heb-overal-schijt-on mentaliteit)
Twee anekdotes.
Neo is door Morpheus uit de Matrix gehaald. Hij wordt geprogrammeerd zodat hij de perfecte techniek van Kung-Fu leert. In een simulatie programma moet hij tegen Morpheus vechten. ( https://www.youtube.com/watch?v=12u1nA7bXzc )
Er is niets mis met de competenties van Neo. Zijn Kung-Fu is perfect, toch lukt het niet zijn doel te bereiken, Morpheus een klap geven….
Dat veel Indiërs technische kennis hebben incl. certificering is vaak waar. Het gaat vaak niet om de kennis. Programmeren is geen rocket science. Maar om *hoe* je het toepast om uiteindelijk invulling te geven aan de onderliggende behoefte. Als je niet perfect voor ogen hebt hoe en wat het moet worden – en laten we eerlijk zijn, dat hebben we vaak niet – dan is de kans groot dat het resultaat van de samenwerking niet oplevert wat je voor ogen hebt. Dan maken lage kosten niets uit.
Daarnaast zijn Indiërs helemaal niet zo goedkoop, en heb je ook nog overhead van managers, coaches, scrummastersm, couterparts en noem maar op wat.
Ik geloof in simpele systemen die complex worden, voor een simpel systeem heb je niet veel mensen in de basis nodig.
Een tweede anekdote. Ik heb een tijdje in Tanzania gewerkt. De consultant die ik afloste gaf aan dat de chauffeur (iedere consultant had er één, die van mij heette Fred) zeer onbetrouwbaar was, en inderdaad. Als ik een serie opdrachten gaf of mijn schedule, was er 1 ding wat goed ging en daarna was ik hem kwijt of kwam hij niet opdagen. Als excuus gebruikte hij dat hij me niet begrepen had.
Door hem de opdrachten te laten herhalen kon hij die smoes niet meer gebruiken en ging het meestal gewoon goed.
Moraal: Chauffeur was best goed, maar je moest zelf wel competent genoeg zijn om dat eruit te halen.
Dat werken met Indiërs goed kan zijn twijfel ik niet aan. Maar het is niet voor iedereen, taal, tijd, cultuur en tweede agenda’s van de Nederlander hier zijn evident en reëel. Daarnaast zijn er alternatieven en is het gewoon lastig om de juiste mensen aan je te binden.
@Henri … met de eerste anekdote haal je denk ik een heel belangrijk punt aan: weten de mensen op andere lokaties (want in dit geval maakt het niet uit of je dit in India of ergens anders laat doen) eigenlijk wel wat ze aan het maken zijn.
– hebben ze en beeld van hoe hun werk moet gaan passen in en groter geheel
– hebben ze de juiste middelen om e.e.a. te testen
– is de opdracht duidelijk (ofwel, hoeveel ruimte is er gelaten voor eigen interpretatie met alle mogelijke gevolgen van dien)
De grote denkfout die nogal eens gemaakt wordt (en dat is ook wat ik een beetje proef uit de reactie van mennie) is dat met denkt “even wat resources” in te huren om wat werk te laten verrichten en alles dan wel goed komt.
Overigens doen “we” dit zelf niet veel beter in ons kikkerlandje hoor. Overheden schrijven lijvige aanbestedingen enz enz om software te laten maken door gerenommeerde vaderlandse bedrijven, en ook daar komt vaak niet uit wat de klant wil.
Waarom verwachten we dit dan wel van onze Indiaase vakbroeders en -zusters?
Petra,
Eén Scrummaster steekt staande op een tafel een lamp omhoog waarna vervolgens vier mensen die tafel optillen en rond gaan draaien?
Kijkend naar want je als organisatie allemaal moet investeren om rendement uit offshoring te verkrijgen dan zit er inderdaad nogal wat overhead wanneer het werk naar lagelonen verplaatst wordt.
Pa Va Ke, 18-03-2014 12:50
Helemaal mee eens, als het om techniek gaat hebben ze de hardware nog nooit gezien. Ze hebben vaak geen idee wat ze aan het maken zijn.
En dat is een van de andere problemen, uurloon is niet alleen belasting + salaris.
In Nederland is het ook training, lab apparatuur, vervoer naar de klant, etc…
In India kun je certificeringen gewoon kopen, het zegt helemaal niets over de persoon.
“De keuze voor het werken met Indiërs was in dit geval voornamelijk een budgetkwestie.”
Kwestie van tijd, Petra, voordat jijzelf ook vervangen gaat worden denk ik dan. Want zaken als “het faciliteren van meetings, richting geven aan het werk, overleggen en het aansturen van het team op velocity” kan ook heel kosteneffectief door iemand in India worden gedaan. Dat zou ook meteen de communicatie ten goede komen (want beter Engels) alsmede het project budget.
Maar dat moet je niet zien als het einde, maar als een begin van iets heel nieuws. Bijvoorbeeld: gemeenteraadslid, want voor een vrouw die zo goed communiceert ligt vast een grote toekomst in het verschiet hier in Nederland.
Petra,
Wekelijks met die gasten aan het werk en het werkt gewoon niet, ze doen allemaal een stukje van een proces en werkelijk 1 gehad die ik kon verstaan in het Engels.