Het internet zoals we dat kennen, is een open digitaal netwerk waar iedereen gebruik van kan maken. Een publieke omgeving waar iedereen op basis van het internetprotocol zijn informatie en gegevens kan uitwisselen met iedereen.
Omdat het geen gesloten omgeving is, kan iedereen elkaars communicatie zien, tenzij men het internetprotocol gebruikt op aparte eigen of gehuurde verbindingen, de data versleutelt of anderzijds afschermt. De charme van het publieke internet is immers dat er geen restricties zijn wat betreft het kunnen uitwisselen van data. En juist die openheid en vrijheid staat nu ernstig onder druk.
In de wereld zijn maar twee landen die via de wet geregeld hebben dat netneutraliteit voor hun burgers moet worden gegarandeerd: Chili en Nederland. Op 8 mei 2012 heeft de Eerste Kamer ingestemd met de wet waarmee vrije toegang tot het internet zeker wordt gesteld. Dat betekent dat providers geen diensten mogen blokkeren, zoals bijvoorbeeld Whatsapp of Skype. Nederland is daarmee het eerste (en enige) land in Europa dat momenteel deze vergaande wetgeving heeft.
Als handelsland hebben we een traditie op het gebied van vrije handel en transport. Hoe minder belemmeringen er zijn voor het handelsverkeer, des te beter kan de industrie zijn inkomsten verdienen met de handel en verkoop van – in dit geval – data en informatie. Het grote AMS-IX knooppunt in Amsterdam is ook mede het grootste van de wereld geworden, omdat we als land de vrijheid van informatie-uitwisseling hoog in het vaandel hebben staan.
Dat betekent dat internetproviders geen beperkingen mogen opleggen aan de distributie van informatie. Net zoals de oude PTT brieven bezorgde zonder te mogen weten wat de inhoud van de brief was. Het aloude briefgeheim beschermt de burger immers tegen invloed op distributie door de dienstverlenende organisatie. Voor internet zou dit niet anders moeten zijn.
Portokosten
Maar voor een zwaardere brief mag wel meer porto worden gevraagd. Terecht. De kosten van de distributie zijn immers mede afhankelijk van het gewicht van de te transporteren post. En datzelfde geldt bij internetverkeer. Mag je voor een zwaarder bericht meer portokosten vragen? Mag je voor een flinke streaming video meer kosten vragen dan voor een eenvoudig e-mailtje of Whatsapp-berichtje? Mag je de lichte gebruiker voorrang geven? Dat is best lastig, zeker als vele gebruikers tegelijkertijd van een dienst gebruikmaken.
Op dit moment stelt de NS gratis Wi-Fi in treinen ter beschikking. Maar zware gebruikers van Youtube en Spotify gebruiken veel meer brandbreedte dan de eenvoudige internetgebruikers. Dus wil de NS Youtube en Spotify blokkeren. Maar dat mag formeel niet. De eis van netneutraliteit dwingt hen immers de gebruikers niet te ‘discrimineren’ op de toegang. Alleen op het gebruik. Dus zware gebruikers zouden, net als bij postpakketjes, meer moeten betalen om een boodschap van A naar B te transporteren. En dat is technisch lastig. Daarom staat op dit moment de wet nog toe om bepaalde diensten te blokkeren: ‘als blokkeren filevorming op het netwerk voorkomt, is blokkeren toegestaan’.
Dit is nu het lastige van internet. Netneutraliteit maakt elke gebruiker gelijk en moet dus individueel belast worden voor zijn gebruik van het netwerk. Je geeft iemand tegen een bepaalde prijs een bepaalde ‘quality-of-service’ en daarbinnen mag iedereen doen wat hij of zij wil. Met welke content ook en met welke site dan ook. Het blokkeren van onlinediensten is immers door de wetgeving over netneutraliteit verboden.
Quality-of-service gaat uit van marktwerking. Je betaalt voor de hoeveelheid data en informatie die je via het netwerk verwerkt. Nu willen providers – onder het motto terugdringen van wildgroei – hun netwerk beschermen tegen bepaalde gebruikersgroepen die extreem gedrag vertonen. Daarnaast zijn er dienstverleners die bepaalde groepen voorrang willen geven. Bijvoorbeeld dienstverleners of hulpdiensten.
Uitzonderingen
Hier knelt nu een beetje de schoen. We weten dat bijvoorbeeld bij de posterijen rouwkaarten met hogere prioriteit worden verwerkt. Vindt ook iedereen begrijpelijk. Dus uitzonderingen moeten mogelijk blijven, mits beperkt en goed gereguleerd. Iedereen kan begrijpen dat tijdens een noodsituatie hulpdiensten op internet voorrang krijgen als er werkelijk een calamiteit plaatsvindt.
Op dit moment heeft de Nederlandse wetgever enkele van dit soort uitzonderingen bepaald. Als een website schadelijke software verspreidt, mag de toegang worden geblokkeerd. Dit moet natuurlijk juridisch wel goed zijn onderbouwd. Daarnaast kan de rechter beperkingen opleggen. Ook mag de provider in uitzonderlijke gevallen diensten blokkeren als de beschikbaarheid in gevaar komt (de genoemde filevorming). Tenslotte zijn er beperkingen mogelijk op landsgrenzen. Dit geldt in het bijzonder voor content-eigenaren die in bepaalde landen verschillende licentiemodellen hebben afgesproken.
Op 24 februari aanstaande is er een belangrijke vergadering in het Europees Parlement over de netneutraliteit in Europa. Dit kan consequenties hebben voor de open Nederlandse wetgeving.
De Europese Commissie wil graag ruimte laten aan providers om verschillende soorten abonnementen af te sluiten. Bijvoorbeeld een Facebook-only abonnement. Daarnaast wil het providers de ruimte geven naar eigen inzicht content te blokkeren. Er is zeker kritiek op deze vergaande voorstellen tot beperking van de internetvrijheid. Verschillende adviescommissies hebben verbeteringen voorgesteld. Het is echter niet zeker of deze adviezen voldoende zijn om de door Nederland gewenste netneutraliteit overeind te houden.
Vrijheid niet vanzelfsprekend
Afgelopen november heeft de Tweede Kamer een motie aangenomen waarin met een meerderheid is ingestemd om de Nederlandse netneutraliteit te behouden en te verdedigen. Een goede politieke daad richting Europa waarmee men afstand neemt van het Europese plan om een eigen internet-tolweg (met speciale diensten) aan te leggen.
Daarnaast is Bits of Freedom actief om het wetsvoorstel van Europa te verbeteren. Zij strijden voor ieders vrijheid en privacy op internet en zien dat als ‘grondrechten voor ieders ontwikkeling, voor technische innovatie en voor de rechtsstaat’. Vrijheid is nergens vanzelfsprekend in deze wereld, daar moet continu voor worden gevochten. De komende weken zal blijken in hoeverre Europa inderdaad de vrijheidsunie is die men voorstaat. Of dat die digitale vrijheid wordt beperkt, je gegevens worden opgeslagen of zelfs je toegang kan worden geblokkeerd.
De actie ‘Today we fight back’ is een week geleden van start gegaan om wereldwijd de vrije internetrechten te beschermen. En massa-surveillance door onder andere geheime diensten op het internet, dat een inbreuk is op de rechten van de mens, tegen te gaan. Er zijn in dat kader dertien vrijheidsprincipes opgesteld door verschillende ngo’s (niet-gouvernementele organisatie) en juridische organisaties wereldwijd. De eerste toetsing is komende week in het Europees Parlement. We wachten af…
Goed de stand van zaken te weten, ik schok van het idee “een Facebook-only abonnement” dat is werkelijk de verkeerde weg.
Openheid en Facebook zijn 2 entiteiten die niet bij elkaar passen.
Ik vind deze opinie een hoog D66 gehalte hebben, we willen alleen een referendum als de uitkomst ons doel dient maar niet als kiezer wat anders wil.
Misschien moeten we massaal protesteren door onze belastingaangiften maar eens niet via Internet te doen maar ouderwets via post, eisen dat we persoonlijk te woord gestaan worden aan gemeenteloket en alles weer contant betalen. Oh wacht, we vinden al die dingen eigenlijk wel makkelijk en verwachten gelijkertijd dat het niets kost maar wel veilig is.
Ik kan er op zich eigenlijk ook niet zo heel veel mee. Het voorbeeld als zou skype of what’s ap door providers al of niet worden geweerd dan wel geblokkeerd, tja. Er komen dan ‘bevlogen geesten’ met nieuwe vrije tools die men zal aannemen.
Brein kreeg het voor elkara dat providers piratebay moesten weren op hun systemen, alsof dat iets zou betekenen voor de hardcore downloader. Die haalde de schouder op en dacht bij zichzelf, zijn die bij Brein nou zo bijster of zijn wij gewoon zo slim. Bloed kruipt waar het niet gaan kan uiteindelijk.
Internet vrijheid
Die is maar moeilijk te beperken dat is wel gebleken. Als je er al iets mee zou moeten doen dan zou men eens werk moeten maken van internetcrime. Hoog inzetten op pedofilie, identityfraud, georganiseerde digitale criminaliteit, credit card fraud en dergelijke.
Ik kom dat detail in dit artikel niet tegen waarmee ik zoiets heb van….
Wat probeer je nu te bereiken? Wil je er echt toe doen? Ga dan eens echt aan de slag.
Netneutraliteit is voor het bedrijfsleven een garantie dat zij open en eerlijk kan concurreren. Want als de toegang bepaald zal worden door de hoogste bieder dan zullen deze die toegang voor concurrenten al dan niet stiekem lastiger maken.
Voor bijvoorbeeld clouddiensten kan dit zeer ernstige gevolgen hebben. Maar ook diensten voor videoconferencing met vestigingen aan de andere kant van onze blauwe knikker kunnen hierdoor benadeeld worden.
Een vraag, wie van de reageerders heeft de site https://thedaywefightback.org/international/ bezocht en gelezen wat de doelstellingen zijn?
Ik heb de indruk dat dat alleen Johan Duinkerken is.