‘Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus’ is het beroemde boek van relatiedeskundige John Gray. De ‘disconnect’ tussen business en it heeft er veel van weg. Wie systemen heeft gebouwd, weet dat het niet eenvoudig is om uit de business mensen te trekken wat ze nu precies aan functionaliteit verwachten. Ze zijn vaag en inconsistent.
Het in iteraties opleveren van werkende software kan dan een oplossing zijn. Voor it-beheer missen we nog een iteratieve benadering waarin de dialoog centraal staat. Dan krijg je sla’s die niet goed aansluiten op wat de business werkelijk nodig heeft en krijg je kpi’s van weinig waarde. Nu de business steeds afhankelijker wordt van it, is het zaak de planeetbewoners een gezamenlijke beheertaal te laten spreken.
Niet-functionele eisen in het Venusiaans. Voor het ontwikkelen en beheren van it-systemen heb je functionele en niet-functionele eisen. Wat een systeem ‘moet doen’ zijn functionele eisen. Wat een systeem ‘is’ zijn niet-functionele eisen. Voor de business zit de waarde van systemen niet in de bouw, maar in het gebruik. Voor het beheer worden sla’s afgesloten die uitgaan van niet-functionele eisen. Veilig, flexibel, schaalbaar, gebruikersvriendelijk, goedkoop en beschikbaar zijn antwoorden op de vraag ‘het systeem is’. Beschikbaarheid wordt door Mars-bewoners vertaald in een percentuele up-time van de verschillende componenten zoals netwerk, database en storage over een gegeven periode. Het zegt weinig over beschikbaarheid van het geheel of de context zoals het moment van de dag. Juist dat is wat een Venus-bewoner interesseert. Of een website beschikbaar is, zegt niet of een klant ook daadwerkelijk kan doen waarvoor hij een site bezoekt. Wanneer een klant na een bestelling blijft hangen in de stap naar betalen, is voor een Venus-bewoner de site niet beschikbaar, ook al functioneren bijna alle componenten.
Marsiaanse verwarring over it-beheer. Wanneer Venus-bewoners het hebben over snelheid van een website dan komen ze met uitspraken als ‘het moet sneller dan bij de concurrentie’ of ‘we willen een goede gebruikersbeleving’. Venus-bewoners gebruiken daarbij taal die Mars-bewoners van nature in verwarring brengt omdat het relatief is en niet exact en technisch deelbaar. Time-to-market is ook zo’n relatief begrip en evenals de duur van een outage. Een Mars-bewoner zal moeten leren van een Venus-bewoner wat de pijngrens is in termen van directe schade en reputatierisico. Een e-commerce site kan plat gaan, maar wanneer hij weer in de lucht is dan mogen klanten hun cart niet helemaal leeg aantreffen: dat is voor een Venus-bewoner onacceptabel vanwege de slechte user experience. Die kennis zal een Mars-bewoner doen beseffen dat data storage een kritieke component wordt in de architectuur en dat capacity planning een trendmatig automatisme moet zijn. Met business requirement sessies kun je niet-functionele eisen handen en voeten geven.
Service levels nieuwe stijl. Steeds meer onderdelen en facetten van it worden bedrijfskritiek: van collaboratie tot crm en van mail tot manufacturing execution systems. End-to-end is de nieuwe som der delen. Goede afspraken over niet-functionele eisen zijn extreem belangrijk om te voorkomen dat service levels niet goed matchen tussen de business en de diverse interne en externe service providers. Als regisseur van een keten wil je de customer journey bewaken en doorlopend aanpassen en verbeteren, maar beslist niet een woud aan disfunctionerende op beheer gerichte sla’s managen.
Een beetje uitgebreide weergave van het gat tussen IT en Non IT me dunkt. Sluit dat gat eens zou ik zeggen en je hebt ineens heel veel ingewikkelde of omslachtige methoden niet meer nodig en je voorkomt meteen de meest gemaakte klassieke fouten die je eigenlijk hier in je artikel ook al beschrijft.
Dat alles door Non IT professionals de basis, werking en wetmatigheden van IT te laten adopteren en je bent plots 75% van je ‘nijd’ kwijt. Echt, het kan.
Weer leuk om te lezen, dank! Omdat ik vaak de mediator ben tussen Mars en Venus weet ik te vertellen dat het lastig blijft. Als ik eerlijk ben, ben ik niet altijd objectief. Ik heb Venus dagen en Mars dagen. Ik probeer in ieder geval ergens in het midden een model te maken wat beide planeten begrijpen en veel te werken in scenario’s, maar het blijft een wicked problem.
Bedankt voor de aanlevering van een nieuwe collectie buzzwords!
De dualiteit tussen gebruiker en techneut is hier weer eens met veel buzz beschreven.
“Als regisseur van een keten wil je de customer journey bewaken en doorlopend aanpassen en verbeteren, maar beslist niet een woud aan disfunctionerende op beheer gerichte sla’s managen.” – Euh… Dr. Oetker, wie stelt die SLA’s op en waarom?
Best aardig om nu ook te roepen dat storage een kritische component is – “Mork calling Orson, Mork calling Orson” – en gelijk te filosoferen over capaciteitsmanagement. Misschien nog eens kijken naar presentatie die ik 2 jaar geleden over onderwerp heb gepubliceerd:
http://www.slideshare.net/edekkinga/opslag-bepaalt-het-systeemprestatieniveau
Besteed vooral even aandacht aan slide 9 – dat stukje testen om te bepalen wanneer je moet schakelen want er zijn er nogal die proberen 120 in de tweede versnelling te rijden. Testen is zo ouderwets…. We doen gewoon als die Brusselse bureaucraten en gaan de timmerman vertellen hoe lang zijn spijkers moeten zijn ofzo. Dat is namelijk hoe de meeste SLA’s nog steeds opgesteld worden.
Lees: https://www.computable.nl/artikel/opinie/softwarebeheer/2493390/4480179/ontwikkelaars-komen-van-mars-applicatiebeheerders-van-venus.html