Niet kunnen bellen op die momenten die wij nodig vinden, accepteren we steeds minder. Vooral als het belangrijke zaken betreft, zoals het bereiken van hulpdiensten. Maar het plaatsen van nieuwe masten is niet eenvoudig. Wel is de publieke opinie nu meer voor zendmasten dan tegen. Maar of dit alle problemen oplost?
We accepteren het niet meer als er geen mobiel bereik is. Op Tros Radar was op 6 januari 2014 een item over dekking, waarbij een voorbeeld van een ongeluk in Winterswijk werd genoemd. In een bos was iemand tijdens werkzaamheden gewond geraakt. Een bewoonster (van beroep verpleegkundige) verleende ter plekke ondersteuning. Zij was echter niet in staat om een ambulance te bellen, wat bij deze slagaderlijke bloeding toch wel even spannend was. Zelfs de burgemeester van Winterswijk heeft contact opgenomen met de telecomoperators om over een extra zendmast te praten.
Bezwaar maken
In het verleden werd door verschillende partijen juist geprobeerd om zendmasten te weren. Op Terschelling is bijvoorbeeld de verhoging van een zendmast tegengehouden door eigenaren van vakantiehuizen. De oude mast werd verwijderd maar de nieuwe kon niet worden gebouwd. Hierdoor kreeg KPN op veel plaatsen slecht bereik. Dit leverde gevaar op voor veel eilandbewoners: huisartsen en andere hulpverleners werden niet bereikbaar, maar ook toeristen zijn niet in staat om te bellen. Wel bijzonder, want een vakantiehuis is volgens mij bij uitstek een plek om een mobiel te gebruiken. Mijn mening is dat mensen die bezwaar maken tegen een zendmast, als eersten hun mobiel moeten inleveren.
Nieuwe masten gewenst
Niet kunnen bellen op die momenten die wij nodig vinden, accepteren we steeds minder. Maar het plaatsen van nieuwe masten is niet eenvoudig. Volgens een persbericht van Vodafone duurt het bijplaatsen van een mobiele telefoonmast gemiddeld twaalf tot achttien maanden. Behalve contracten met gebouweigenaren moeten soms ook vergunningen worden verleend. In sommige gevallen duurt dit zelfs al zes tot twaalf maanden. Vervolgens moet er een stroomvoorziening komen (via de energiemaatschappij) en willen providers bij voorkeur een glasvezel gegraven hebben naar de zendmast. Al deze stappen kosten veel tijd. Een van de gevolgen is dat het plaatsen van een zendmast in een afgelegen gebied of een dorp ergens in de provincie weer nieuws is geworden. Een mooi voorbeelden is de zendmast in het dorp De Heen, Noord-Brabant. Voor telecomoperators is het plaatsen van een zendmast ook verbonden aan een business case: naar verluid moeten ergens minimaal vijftienhonderd mensen wonen, anders wordt er geen zendmast geplaatst.
Het weghalen van een zendmast geeft zelfs nog meer roering, waarbij weer Tros Radar (19 januari 2014) op de bres springt voor mensen met problemen. In dit geval is een zendmast weggehaald om plek te maken voor nieuwbouw. Een nieuwe locatie is door KPN niet tijdig geregeld (wel door T-Mobile), waardoor veel bewoners nu problemen hebben. KPN heeft nu beloofd om klanten te compenseren en snel een oplossing te bieden voor de dekking.
Bereik mobiele data
Omdat we steeds meer mobiele data gebruiken, wordt er hard gewerkt aan nieuwe netwerken voor 4G (lte). Met name KPN is druk bezig om 4G uit te rollen op de 800 MHz band, waarbij door de lage frequentie 4G bijna hetzelfde bereik krijgt als gsm op de 900 MHz band. In plaats van het bereik van 3G (twee tot drie kilometer in de meeste gevallen), zou vijf tot acht kilometer vanaf de zendmast in landelijke gebieden mogelijk moeten zijn. Hiervoor is wel een toestel nodig van de allerlaatste generatie, zoals een Apple iPhone 5c of 5s, een Samsung Galaxy S4 of een HTC One 4G (om maar een paar te noemen). Een iPhone 5 ondersteund deze lage frequentieband niet. Door het bouwen van 3G op de 900 MHz band (umts900) is het ook mogelijk om een groter bereik te krijgen. Zowel T-Mobile als KPN zijn hier ook druk mee bezig, veel smartphones ondersteunen dit al wel.
Conclusie
Zullen de dekkingsproblemen hiermee worden opgelost? Ik denk van niet. Er zullen altijd plekken zijn waar de radiosignalen door omstandigheden slecht te ontvangen zijn. Daarnaast is het oplossen van alle problemen voor operators bijna onbetaalbaar. Bovendien wordt met de steeds hogere belasting van netwerken door mobiele data het bereik van een zender steeds minder ver. Met name organisaties kiezen daarom steeds meer voor specifieke oplossingen met behulp van eigen antennes (zoals DAS – Distributed Antenna System) voor gegarandeerde dekking. En voor de medewerker thuis? Vodafone heeft een Signaalplus oplossing, die via de internetverbinding als een 3G Hotspot functioneert.
Tja, het artikel nodigt haast uit tot een technische discussie.
“t blijft ook altijd een beetje lastig wat het moet worden.
Grote chocoladeletters ‘DE PTT VERZAAKT MET DRAADLOZE TELEFONIE’ of toch maar ‘LEVENSGEVAARLIJKE MASTEN VOOR ONSCHULDIGE BURGERS’ ?
Het maakt immers niet uit wat je doet, gestigmatiseerd wordt er toch.
Ik begrijp de intentie van het artikel maar vraag me een beetje tegelijkertijd af of mensen zich wel beseffen op welk hellend vlak zich men bevind. Als u als lezer even door zou willen denken….
Opladen
Je kunt hier stellen dat het recht op opladen van een mobieltje wettelijk moet worden geregeld omdat dat mensenlevens zou schelen.
Chippen
Een stap verder moeten we gewoon bij wet regelen dat iedereen bij geboorte gewoon moet worden gechipt en dat we in Nederland gewoon overal amsterdammerjes neerzetten.
Je bent in één klap van heel veel gezeik af en je red levens. En elk leven heeft waarde nietwaar?
Keerzijde….
Er zit een grote keerzijde aan dit verhaal, wellicht onbedoeld…. Dat mensen klaarblijkelijk ‘fact of life’ niet willen accepteren. Namelijk dat ongelukken of onbereikbaar zijn gewoon facts of life zijn. Je kunt daar alles van vinden, alles op bedenken, maar wanneer je jezelf afhankelijk(er) op stelt van, in dit geval, mobiele telefoonverkeer, dan word het denk ik even tijd om stil te staan.