Over ict-buzzwords gesproken: Mobility is het nieuwe cloud. Iedereen heeft het er over, maar niet iedereen bedoeld hetzelfde. Of weet wat er bedoeld wordt. We willen allemaal onze organisatie mobiel maken. Maar wat is dat nu precies en waar moeten we op letten? Ik probeer daar in onderstaand artikel mijn visie op te geven.
Wanneer we een organisatie mobiel maken betekent dit in de regel dat we de organisatie niet mobiel maken. We zorgen er juist voor dat de ict-voorzieningen van de organisatie gecentraliseerd worden en dat de werknemers van de organisatie mobiel worden. De medewerkers kunnen de ict-middelen altijd en overal gebruiken en dus mobiel werken. Dit is helemaal niet nieuw of bijzonder. Dit deden we meer dan tien jaar geleden ook al. Herinnert u zich Citrix WinFrame nog? Hiermee was het in 1995 al mogelijk om applicaties en desktops vanaf iedere locatie te gebruiken. Indien je over een modem of huurlijn beschikte tenminste. Wat er de laatste jaren wel nieuw is, is dat de gebruikerservaring beter is geworden, dat toegang laagdrempeliger én veiliger is geworden en dat we meer met mobiele apparaten werken.
Mobility-trajecten
Wat betekenen deze punten nou voor ‘Mobility-trajecten’? De eindgebruiker stelt aan de mobiele werkplek dezelfde hoge eisen als aan de vaste werkplek. Dit betekent dat dezelfde applicaties die ‘binnen’ gebruikt worden ook mobiel gebruikt moeten kunnen worden. Hier spelen vooral de grafische en multimediale applicaties een belangrijke rol. Waar we in 1995 niet te snel konden typen omdat dat grafisch te belastend was, willen we nu ook 3D-, cad- en hd-video-applicaties kunnen gebruiken.
Daarnaast is veiligheid een belangrijk aandachtspunt geworden. In 1995 gebruikten we onze eigen lijnen om te verbinden naar onze applicaties en data. Nu verbinden we over publieke netwerken naar onze gevoelige data. Dat is een groot verschil en dit betekent dat beveiliging het belangrijkste aandachtspunt in Mobility-trajecten is.
Het gebruik van allerlei apparaten om te verbinden naar onze applicatie en data is zeker beheerstechnisch een uitdaging. Waar we in 1995 een ‘pc van de zaak’ gebruikten om te verbinden, willen we nu hetzelfde, en meer, vanaf onze eigen telefoon of tablet. En dat in een meer beveiligde context. Dat is nogal wat.
Bij Mobility-trajecten is het eerst zaak na te denken over functies. Dit is dus niet anders dan andere trajecten. Wat wel anders is, is dat de functies sterk gebonden zijn aan wat de gebruiker wil. De gebruiker bepaalt de functies en de centrale it dient hier in te voorzien. Dit klinkt misschien als de wereld op z’n kop, maar als gebruikers iets willen en het kan niet op ‘de normale’ manier, dan gaat het anderszins. Stel: het is een gebruiker niet toegestaan om data op te slaan op de laptop omdat dit onveilig is. Als de gebruiker toch offline wil werken, dan gaat de gebruiker waarschijnlijk de data mailen of op een usb-stick kopiëren.
Op deze wijze wordt er een oncontroleerbare ‘schaduw it’ gecreëerd. Dit is onwenselijk. Het is beter er voor te zorgen dat de gebruiker op een veilige, gecontroleerde manier over de data kan beschikken wanneer gewenst. Dit binnen de eisen die de organisatie stelt. Veel eisen en wensen hebben een bedrijfsbrede impact. Mobility wordt vaak gekoppeld met byo of ‘het nieuwe werken’. En dit heeft voor ict overstijgende consequenties. En dat is waar het vaak mis gaat.
Niet denken vanuit de techniek
We zien nog steeds dat veel ict-ontwikkelingen in de organisatie door de ict-afdeling aangedreven worden. Er wordt te vaak vanuit de techniek gedacht. Zeker in eerste instantie. Een ict-beheerder wordt enthousiast over een bepaalde tool of applicatie en wil deze in de organisatie gaan gebruiken. Vaak is het zo dat de beheerder best goed in de gaten heeft wat er belangrijk is voor de organisatie, maar dat brede draagvlak en een goede implementatie ontbreekt. En dit maakt een bevredigend eindresultaat bijna onmogelijk.
Door de ict-afdeling wordt er bijvoorbeeld een prachtig platform uitgerold voor het beheer van mobiele apparaten, zonder dat dit is ingebed in de organisatie. Dit resulteert in muitende eindgebruikers die niet willen dat er ‘zomaar’ bepaalde policies op hun privé telefoon worden losgelaten. De gebruiker gaat vervolgens weer op zoek naar manieren om buiten de gereguleerde ict te werken, en er ontstaat weer een nieuwe schaduw ict-omgeving.
Pas wanneer alle onderdelen van de organisatie betrokken worden bij het bepalen van de functies en de manier waarop deze worden uitgevoerd is er kans op een succesvolle implementatie.
Remco,
Ik vermoed dat je ervaring gebaseerd is op kleine organisaties waar de beheerafdeling de initiator is van ict-projecten.
In de trajecten die ik meegemaakt heb was er altijd een ict-manager die tussen ict en business zat. Die persoon had al de behoeftes, wensen en eisen vanuit gebruikersorganisatie inzichtelijk gemaakt waardoor het project, doelstellingen en de verwachte resultaten al vrij duidelijk waren. Als projectleider had ik de taak om deze zaken verder te toetsen en aanscherpen voordat ik aan de uitvoering begon.
Ik zou niet snel de ict-afdeling aanwijzen als de resultaten vanuit het project niet overeenkomen met de behoefte van de gebruikersorganisatie.
Het artikel beweert: “De eindgebruiker stelt aan de mobiele werkplek dezelfde hoge eisen als aan de vaste werkplek. Dit betekent dat dezelfde applicaties die ‘binnen’ gebruikt worden ook mobiel gebruikt moeten kunnen worden. Hier spelen vooral de grafische en multimediale applicaties een belangrijke rol.”
Ik denk echter dat we steeds beter leren wat je wel mobiel dus buiten de muren van een organisatie wil hebben aan functionaliteit en wat je beter binnen de muren van een organisatie wil laten. En dus de eisen voor wat je daarvoor gebruikt aan apparaten lopen daarin mee.
Een werkplek mobiel maken heeft dus weinig zin, tenzij je het alleen hebt over een laptop die je identiek gebruikt als de traditionele desktop.
Het gaat erom dat je slimme apps tot je beschikking hebt om werkprocessen te initiëren. Deze apps zijn in hoge mate context aware om allerlei intypewerk te voorkomen en triggeren back-office processen om geautomatiseerd de rest af te handelen.
De analogie van de fysieke werkplek vormgegeven in wat we kennen als b.v. de Windows desktop die vervaagt en verdwijnt. En ook binnen de muren van organisaties, maar dan misschien een paar jaar later.
Is het nu het cloud of de cloud, vraag ik mij bij de veel belovende titel af. Je zou mobility inderdaad als een cloud kunnen beschouwen, maar daar gaat het artikel verder niet over.
Het gaat om het simuleren van een ouderwetse windows desktop met applicaties in een mobiele gebruikers omgeving, beheert en veilig.
Zolas Leen al benadrukt vergt mobility een andere aanpak, het gaat erom dat medewerkers mobiel productief zijn binnen de werkprocessen die zijn gedefinieerd. Apps spelen hierin een steeds grotere rol, maar vooral een andere visie op de bestaande praktijk.
Ik zie het al helemaal voor me, de verpleegster wil de medische gegevens van meneer XY liever op haar smartphone hebben en bewaart die dan op dropbox.
Toch goed, altijd beschikbaar te hebben dat hij MRSA-drager is of . . .
IT is mensenwerk, ook met BOYD, als management moet je grenzen stellen en de mensen betrekken in de problematiek rond de beslissingen zodat die ook gedragen worden, zo voorkom je schaduw IT.
Ik ben het eens met de stelling dat er niet primair vanuit de techniek gedacht moet worden. Technische oplossingen dienen ondersteunend te zijn aan het werkproces.
En hiermee heb je direct het speerpunt te pakken bij mobility & het gebruik van zakelijke apps: het optimaliseren van iemand’s werkproces.
Het mobiel ontsluiten van gegevens is sterk afhankelijk van de rol, de lokatie en het type device. Daarbij komt nog dat een enterprise app veelal slechts een klein deel van die enorme bak aan back-office data hoeft te benaderen en veelal ook nog eens moet kunnen putten uit verschillende bronnen/leveranciers met ieder hun eigen dataformats en security.
Met als gevolg dat er bedrijfsbreed nagedacht moet worden over wie-wat-wel/niet mag en hoe die gegevens technisch aan elkaar geknoopt gaan worden.
Het beschikbaar hebben van info anytime-anywhere brengt ook weer kansen met zich mee voor het efficienter kunnen werken, en dus een verandering van iemands werkproces.
Ik ben van mening dat ‘de cloud’ eenvoudigweg ‘mobility’ is. De vaste werkplek PC die aan een UTP-kabel hangt verdwijnt langzaam naar de binnen- of broekzak. Voor een groot deel dan. De enige reden dat ik nog achter een PC kruip is het hebben van een fatsoenlijk toetsenbord en nauwkeurige muis zodat ik meters kan maken. Maar dat zal ook niet lang meer duren…
@Cyril
Het optimaliseren van iemands werkproces of van het bedrijfsproces?
Stellen dat niet primair vanuit techniek gedacht moet worden gaat nogal mank nu elke gebruiker een ICT-specialist is. Neem als voorbeeld hele mobiliteit vraagstuk wat misschien wel vrijheid geeft maar nog niet altijd een beter bedrijfsproces. Eerder zelfs het tegenovergestelde als ik kijk naar de uitdagingen in de beveiliging. En dan bedoel ik niet alleen de technische beveiligingsmaatregelen omdat hier telkens de gebruiker de zwakste schakel is.
LIBOR/EUROBOR-rente manipulerende bankiers hadden hun persoonlijke werkproces geoptimaliseerd alleen leverde dat geen beter bedrijfsresultaat op. En eerder was het Jérôme Kerviel die ook zoiets gedaan had.
@Cyril,
Je vertelt onderwerp en punten die al vaak herhaald zijn.
https://www.computable.nl/artikel/achtergrond/mobility/4633076/1277034/byod-heeft-veel-onzichtbare-kanten.html
“Mobility” is niet alleen op je smartphone werken waardoor je een pc nodig hebt om meters te maken. Je pc kan ook in de cloud zijn (DaaS) en dat is een onderdeel van “Mobility”. Daarom denk ik dat je in je laatste alinea een denkfout maakt.
Ik vind de vertaling en reacties op dit artikel meer inhoud hebben dan het artikel zelf.
Helaas ontkom je er niet aan met en vanuit de techniek te denken. Zo eenvoudig is dat. Tenminste, als er zowiezo een machine aan te pas komt. Even los welke machine dat nou zou moeten zijn.
Heb je een machine die deel uit maakt van het proces, dan doet die machine zoals die het doet en ga jij anders met die machine om? Stopt die machine vanzelf wel een keer met werken. Sec, je ontkomt daar niet aan.
In 1995 overigens waren wij bij de Royal Shell al al aan het virtualiseren waarbij de zwaarste applicaties al werden gebruikt met de voorlopers van Citrix iets dat werd uitgebreid een drie jaar later.
Niet nadenken vanuit de techniek
Je ontkomt er niet aan, zoals ik het vaak omschrijf, je te conformeren aan ‘bottleneck’ machine. Immers, als je processen, procedures en routines niet conform die betreffende machine zijn? Tja, teken de rest maar zelf uit.
Interessante gedachte
Wat wel een interessante gedachte kan zijn is dat hetgeen wat je bedenkt en beoogt, de met ‘een machine’ mogelijk maakt. Dat gebeurd feitelijk al en je ziet die machine dan ook continue sneller worden en verder evolueren.
Helaas kun je dan natuurlijk wel een supermachine bedenken, maar door de veelheid van componenten onderweg, is het telkens maar weer aan de langzaamste ‘machine’ die uiteindelijk snelheid en bereikbaarheid bepaald.
Eindgebruiker stelt eisen aan….
Is het niet de organisatie die bepaald met welke instrumenten er zal worden gewerkt en niet de ‘eindgebruiker’? Of je moet bedoelen eindgebruiker = organisatie.
Ik kan me bijna niet voorstellen dat een eindgebruiker de toon van de organisatie gaat bepalen. Dit volkomen los van de commerciële riedeltjes die iedereen op dit vlak zo graag componeert.
Hoi,
Leuk toch weer, al die reacties steeds. Dank!
@Reza: je hebt wel gelijk en toch merk ik vaak dat de ICT manager van veel zaken een ander beeld heeft dan de business of de gebruikers.
@Leen: Ik denk dat die twee stromingen naast elkaar bestaan. Er zijn functies die we met relatief simpele apps in kunnen vullen. daarnaast ken ik ook design afdelingen of facilities management die mobiel hun (vaak grafische) werk willen doen.
@Jan: da’s een mooi voorbeeld. De gebruiker wil ‘DropBox-achtige’ functies, de organisatie wil het vooral veilig. Dat is precies één van de spanningen die we op moeten lossen.
@Ewout: Stellen dat elke gebruiker een ICT specialist is gaat mij wat ver, maar het is zeker zo dat de gebruiker weet wat ‘ie wil en (globaal) weet wat mogelijk is. En daar kunnen we gebruik van maken en daar kunnen we niet meer omheen.
@NumoQuest: ik bedoel met eindgebruiker niet ‘de organisatie’ zie mij reply @Ewout. De functie is leiden, die bepaald wat nodig is, daarna gebruiken we techniek om de functie in te vullen. In mijn optiek niet andersom.
@Willem. Haha, zie nu dat de tekst is aangepast door de redactie. Ik schreef ‘het nieuwe cloud is…’. wat ik daarmee bedoelde was dat het ook een uberhip buzzword is. ‘De cloud’ geeft hier een andere betekenis aan.