E-mail-accounts zijn voor iedereen heel belangrijk, omdat er veel persoonlijke gegevens in staan. Veel gebruikte accounts zijn Gmail, Hotmail en Yahoo. Dit zijn mooie voorbeelden van een public cloud. Toch staan veel mensen daar niet bij stil. Kijk maar naar de legio sociale media, iedereen plaatst alles online en het is bekend dat deze gegevens openbaar zijn.
Neem hardlopen als voorbeeld. Dat is op dit moment ontzettend in. Veel mensen hebben een gps-sensor, zoals Nike Plus, in hun schoenen of horloges en een fitness applicaties als Runtastic of Runkeeper, zodat je precies kan zien hoe snel en ver je gelopen hebt. Weinig mensen bedenken vervolgens wat Nike of Runkeeper doet met deze informatie. Onder het motto ‘ik heb toch niets te verbergen’ lijken mensen hier onverschillig tegenover te staan. Dan gaan ze wel voorbij aan het belangrijkste punt; deze partijen verzamelen deze ‘big data’ namelijk op een slimme manier en verkopen het door.
Zo kan Nike real-time in Central Park, New York zien wie, waar rent. Op deze manier weten ze dat het merendeel van de lopers op een bepaald punt allemaal starten en stoppen. Die informatie hebben ze verkocht aan Starbucks, die daar vervolgens een mobiele kar heeft neergezet. Niemand staat er bij stil dat als je een sensor gebruikt of een app downloadt, dit er toe leidt dat Starbucks daar nu met een mobiel tentje staat. Die mind-set, daar is nog bijna niemand mee bezig. Het is een verkeerd denkbeeld dat je gegevens privé zijn, omdat je gegevens anoniem zijn. Dit is één voorbeeld, maar het gebeurt heel vaak. Het gaat puur om een mind-set, waar je je ervan bewust wordt dat het gebeurt.
Met de intrede van de eerste smartphone in 1996 zei 80 procent nog dat ze niet overstag zouden gaan; ‘want mijn privéleven is te belangrijk. Ik wil niet alleen maar m’n mail lopen checken, daar is mijn privétijd te heilig voor. Als ze me nodig hebben, laten ze wel een bericht achter op mijn voicemail.’ Nog geen tien jaar later waren de Nokia baksteentjes ingeruild voor smartphones en was de penetratiegraad in Nederland al bijna 75 procent. Dat gaat zo snel. Boven de zestien jaar hebben we inmiddels in Nederland een dekkingsgraad van bijna 100 procent. Sterker nog, de gemiddelde simkaart in Nederland is 1,4 per persoon. Tegenwoordig lopen we dus bijna allemaal met twee telefoons rond. Dat had niemand tien jaar geleden geloofd.
Dit belooft veel voor de toekomst. Het verzamelen en analyseren van data en op basis daarvan voorspellingen doen, ook wel bekend als big data, wordt steeds interessanter voor bedrijven. Het zorgt er tegelijkertijd voor dat de rol van cloud belangrijker wordt. Zonder een cloud had Nike de gegevens van deze consumenten nooit gehad. Big data voelt dan misschien als een bedreiging, maar het is een positieve ontwikkeling. Het kan consumenten veel extra service bieden, omdat bedrijven inzicht krijgen, die ze anders nooit zouden hebben.
Over tien jaar bestaat het begrip cloud niet eens meer, omdat het zo is ingeburgerd. Dat wil zeggen dat het een marktstandaard wordt. Ook de rol van de smartphone zal veranderen, we doen er nu voor ons gevoel al alles mee, maar dat wordt alleen nog maar meer, zoals het besturen van je huishouden. Dat betekent dat infrastructuur steeds belangrijker zal worden, omdat de data belangrijker wordt. Datacenters krijgen dan ook een sleutelpositie en dan zit je als bedrijf liever bij een gespecialiseerde partij die de explosieve groei van data aankan.
Sander Kerkhoffs, general manager Benelux & Nordics bij Colt Enterprise Services
@ Jan van Leeuwen,
Er zijn twee dingen die u zouden sieren;
1. Koppelingen met de holocaust achterwege laten, totaal ongepast. Het registreren van Joden was een volkomen handmatige exercitie waar bij mijn weten geen ponskaart of gemechaniseerd medium aan te pas kwam.
2. Poets even uw Engels op.
‘A medium’ een ‘mean to…’, een middel om. Lees het artikel even goed en u zult ontdekken dat het gaat om twee totaal verschillende zaken. Namelijk de ponskaart en het moment van advies om de data opgedaan door gebruik van ponskaarten te digitaliseren. Men heeft ponskaarten gebruikt om data te verkrijgen en die data wilde men in 1969 uiteindelijk gaan digitaliseren.
Overigens als u het hele artikel even gewoon goed leest ziet u dat er wat onvolkomenheden in zitten.
Ter uwer informatie;
Het is NumoQuest en wat de Engelse taal betreft is dit mijn tweede ‘moedertaal’.
@Numoquest,
“Het registreren van Joden was een volkomen handmatige exercitie waar bij mijn weten geen ponskaart of gemechaniseerd medium aan te pas kwam”
Lees even mee : http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Holocaust/IBM.html
Ik zie big data helemaal niet als een bedreiging. Big brother natuurlijk weer wel of in geval van die grote datacentra: big sister.
In de discussie ponskaarten gaat het enkel om een verschuiving van het medium tussen opslaan, ontsluiten en mede door alle technologische ontwikkelingen ook steeds meer om de beveiliging. Van fysiek naar virtueel zijn stalen archiefkasten vervangen door algoritmen die steeds complexer zijn geworden door alsmaar toenemende rekenkracht. In die strijd gaat het trouwens helemaal niet om de goedkoopste resources maar de slimste, bij de race naar de bodem gaat met de gedachte van commodificatie uiteindelijk alles en iedereen door het putje.
Leuker kunnen we het niet maken, makkelijker wel.
Neem als voorbeeld de ontwikkelingen met het loonzakje dat vroeger nog weleens uitgekeerd werd in het cafe met als gevolg dat hele weekloon er direct door gezopen werd. Een onwenselijke sociale toestand die dus opgelost moest worden door loon te storten bij een bank en iedereen te verplichten een rekening te nemen. Met marketing kan je slechte wijn verkopen als Beaujolais nouveau maar volgens mij geeft het uiteindelijk dezelfde kater en dus is het enige verschil dat Big Brother een betere controle heeft.
Gelukkig loop ik op Zike’s zodat Starbucks geen cent aan mij verdient met dat slootwater dat ze met marketing proberen te verkopen als koffie.
@ KJ
Mijn beste, zou u mij er wellicht op willen wijzen wat uw stelling met de publicatie van het artikel te maken heeft? Ik heb er even naar gekeken en ik zie geen relevantie tussen hetgeen u wijst en dit artikel.
@NumoQuest
Ah .. dus als ik u wijs op het doen van 2 pertinent onjuiste uitspraken in uw reacties op dit artikel vertelt u mij dat ik niet on-topic ben.
1. u beweert dat “ponskaarten geen datadragers kunnen zijn”
2. u beweert dat “Het registreren van Joden was een volkomen handmatige exercitie waar bij mijn weten geen ponskaart of gemechaniseerd medium aan te pas kwam.”
Beide uitspraken zijn aantoonbaar onjuist en ik vraag mij af waarom u hiermee enige deskundigheid probeert voor te wenden. Bent u soms niet in staat om gewoon ruiterlijk toe te geven dat uw uitspraken niet correct zijn ?
@ KJ
Ook voor u geld hetzelfde als ik eerder aan dhr. van Leeuwen heb gesteld.
Wild u het persoonlijk maken neem dan de mogelijkheid vragen rechtstreeks aan mij te zenden. Holocaust noch ponskaarten zijn topic. Koppeling naar de holocaust vind ik volkomen verwerpelijk.
Digitaal gezien zijn ponskaarten geen datadragers en ik zie niet waar dit artikel en de ponskaart elkaar vinden in dat opzicht. Deze mogelijkheid heeft niets te maken met het ‘voor wenden’ van welke deskundigheid doch het hebben van een mening. Dit is weinig persoonlijk doch altijd op het artikel toegeschreven.
Mijn verzoek aan u, hou het on topic en heeft u andere vragen of opmerkingen, dan weet u mij vast wel te vinden. Ik wil de ponskaart discussie hier dan ook graag sluiten.
@NumoQuest
Als u in dit forum uitspraken doet over ICT onderwerpen, dan wordt gevoeglijk aangenomen dat deze stroken met de werkelijkheid. Wanneer dat niet het geval is en iemand u daarop wijst (zoals Dhr. van Leeuwen en mijzelf), dan zou het u sieren om eea. te bevestigen en die persoon te bedanken voor de correctie.
@Numoquest : Persoonlijke aanvallen zijn niet constructief, dat ben ik direct eens. Dat je liever de aandacht weer on-topic wilt richten snap ik, maar @KJ doet geen persoonlijke aanval en onderbouwt zijn beweringen heel netjes en zonder emotie. Zijn argumenten zijn volgens mij geen speld tussen te krijgen. Je hebt jezelf in een hoek geverfd.
Positieve benadering: Hé, zo had ik de ponskaart niet gezien en ik wist niet dat de ponskaart gebruikt werd om een holocaust efficient te maken.
Helaas is de holocaust in verband brengen met public cloud en de internet of things wel degelijk relevant. Het is in het verleden misbruikt en zoals het er nu naar uit ziet zal het wederom misbruikt worden en gebeurd dit ook. Nu moet niet elke discussie over big data en cloud zo gevoerd worden, maar ze zijn niet off-topic.
Men ergert zich wel eens aan mijn (hijgerige : jouw woorden) uitspraken over cloud. Maar er zijn ook mensen die zich ergeren een leze uitspraken als IT als materie is volkomen voorspelbaar.
Wiskunde maakt bepaalde zaken volkomen voorspelbaar, al het andere is in oplopende mate niet puur en dus niet volkomen voorspelbaar.
IT is een term / kapstop begrip. Als de definitie als een discussie punt is, hoe kun je dan uberhaupt iets over voorspelbaarheid zeggen.
De meest simpele functie als C = A + B is in IT niet eens volkomen voorspelbaar aangezien het alle drie waarden kunnen zijn die niet compatible zijn en dus voor volkomen vreemde resultaten kunnen leiden….
Het is wel wat, eigenlijk ben je permanent aan de computer verbonden en kan je ook nog van alles aanvangen met al die data. Je hebt er ook niet heel veel keus in, of je moet zonder mobiel gaan rondlopen. En wat je verder nog van iemand te weten kan komen. Het is in ieder geval duidelijk waar je met die big data heen kan.
@Henri Die discussie over de holocaust is er altijd omdat het laat zien waar dit soort verzamelde data toe kan lijden. Aan de andere kant moet je het ook wat relativeren, genocide komt en kwam ook voor in hele andere omstandigheden, zonder computer laat staan ponskaartenteller. Neemt niet weg dat ik wel zorgelijk ben over het verzamelen van dat het gebruik ervan. Die mindset waar het over gaat in het artikel.
De registratie van Joden in Nederland ging via de kaartenbak. Ik vraag me ook af of ponskaarten machines nu zo belangrijk waren, dan denk ik dat de menselijk factor het belangrijkst is en dan verbaas je je over het systematische van de jodenvervolging. Over data hamsteren gesproken, er werden zelfs complete inventarislijsten van woningen van Joden opgemaakt, hoeveel vorken, hoeveel borden etc. Allemaal in de kaartenbak.
Bedankt Louis Kossen,
je verwoord mijn zorgen.
En Phillipe (Numo), schrijf niet alle fora, blogs etc. vol met als naaam je “produktnaam”, wanneer iemand 1 blik op je website werpt en dat beoordeelt zo als ik, dan haakt hij af.