In de jaren zestig kreeg je bij de aanschaf van een mainframe vier programmeurs meegeleverd. Tegenwoordig neemt een programmeur zijn of haar eigen laptop mee, waarop desgewenst gevirtualiseerd een compleet serverpark draait.
Hardware wordt steeds goedkoper. Deze trend maakt dat bijvoorbeeld het vak van capacity manager in de loop van de jaren nogal aan belang heeft ingeboet. Hoeveel uur kun je bedrijfseconomisch besteden aan vijf procent optimalisatie van een server van een paar duizend euro? Hoe goedkoper de hardware, hoe minder je aan het beheer kan uitgeven, is het niet?
Toch gaat deze redenering voorbij aan een andere trend. Waar we vroeger een beheerder op tien of twintig servers hadden, gaan we naar honderden of duizenden servers per beheerder. En dan kantelt het plaatje nog een keer. Als ik van duizend servers in één beweging een paar procent gebruik kan afschaven bespaar ik weer wel een hoop geld.
En dan komt mijn eigenlijke punt: wat is er nodig om op deze schaal te kunnen opereren? U weet het al: dat vraagt om mensen die op een gestructureerde manier samenwerken met de juiste hulpmiddelen (people, process, technology). En als trainer vraag ik me dan af wat er voor nodig is om dat voor elkaar te krijgen. De processen en de technologie komen er niet vanzelf. Het zijn de mensen die die processen opzetten en uitvoeren. Het zijn de mensen die die technologie selecteren, aanpassen of van de grond af ontwikkelen. Het zijn de mensen die de kennis en de vaardigheden moeten hebben om dit te kunnen. En hoe krijgen ze die dan?
Ik zie drie modellen voor het verwerven van kennis en vaardigheden. 1: ‘Zoek het zelf uit’, is vooral zinvol als je op de ‘bleeding edge’ van technologie zit. 2: ‘Huur een consultant’, als het snel moet en je nog niet weet waar je toekomst is. 3: ‘Investeer in de kennis van je medewerkers’, als je duurzaam je organisatie wilt verbeteren.
Stilstand is geen optie. Resultaten in het verleden zijn een garantie voor achteruitgang. In 2014 gaan we daarom echt keuzes maken om voorbij de crisis te komen. Wat is uw keuze?
Peter van Eijk is onafhankelijk adviseur op het gebied van digitale infrastructuren (www.peterhjvaneijk.nl).
Als we het over ‘span of control’ hebben: eerst had je 1 server met vele applicaties, toen 1 applicatie met vele servers en straks 1 gebruiker met vele servers. Leuk dat je het over kennis wilt hebben maar toen systeembeheerders vervangen werden door ontwikkelaars is de kunde een beetje verloren gegaan.
Aardig artikel maar….
Keuze die een werkgever/opdrachtgever maakt
Momenteel, sinds 2008 moet ik eigenlijk zeggen, heeft men kennis de organisatie ‘laten verlaten’ door de crisis ingegeven als zou dat ‘het antwoord’ zijn op het kostenaspect. Toegegeven, in sommige gevallen was dat het ook, maar niet in de overige 75%. Het betekend in elk geval voor die organisaties die het betreft dat zij dus een beroep moeten doen op externe kennis van hun eigen infrastructuur. Of dat handig is?
Keuze die jij maakt
Herkent u de politieke kreten nog. ‘Ik mis toch zo die VOC mentaliteit’. ‘Iedereen zzp, goed voor de zzp-er, goed voor de economie’. Beide roependen bedienden vooral zichzelf met puissant goed betaald zacht pluche. Veel hebben de keus gemaakt, vaak ook uit arren moede, tot de zzp. Niemand durft de werkelijke stand van zaken van menig zzp-er te benoemen. Kom, je zal eens realistisch zijn. Kort en goed, voor menig zzp-er was 2013 het jaar van waarheid en word 2014 dat.
IT is een pracht vak maar ik krijg geen warm gevoel bij de ontwikkelingen die we zie op verschillend vlak. Niet omdat ik geen vertrouwen heb in kennis en kunde van professionals maar meer nog dat er mensen beslissingen nemen maar juist geen enkel idee hebben wat de uitwerkingen zijn van die beslissingen.
Daar helpt het intrappen van open deuren ook niet echt bij. Het wachten is eenvoudig op het eerstvolgende grote incident ter analyse. Ik denk dat ik niet zo heel erg lang hoef te wachten. Want ook dat is een voortvloeisel van….