Wie speelt er eigenlijk de baas bij de Nederlandse Vereniging van Bedrijfstelecommunicatie Grootgebruikers (BTG) en haar onderdeel Telegrootgebruik BV (TGG)? Het dochterbedrijf TGG claimt een grote mate van bewegingsvrijheid en eigen verantwoordelijkheid vanwege de commerciële belangen van de leden die het dient. TGG houdt de directeur-bestuurder van BTG liever buiten de deur en is voorstander van een aparte beheerstichting tussen de BTG en TGG. Dat krijgt opmerkelijk genoeg steun van de voorzitter van de raad van toezicht van BTG. Die blijkt op de algemene ledenvergadering ook voorstander te zijn van de loskoppeling van de functie van directeur en bestuurder bij de vereniging.
Tijdens de algemene ledervergadering (alv) van BTG op 8 oktober jongstleden blijkt naast het relaas van de kascommissie agendapunt zes erg gevoelig te liggen: de aansturing van de organisatie. Sinds eind 2012 ligt er een strategisch document waar met hulp van de firma firma Bird & Bird verschillende besturingsmodellen zijn uitgewerkt. Dick van Schooneveld, voorzitter van de raad van toezicht (rvt), is voorstander van het huidige model dat in december vorig jaar is ingevoerd, maar wil dit toch aanpassen. Hij pleit voor een loskoppeling van het bestuur en het BTG-bureau. De directeur of manager is dan geen bestuurder meer maar rapporteert rechtstreeks aan de rvt. De directeur geeft dan alleen nog leiding aan het BTG-bureau; daarvoor is een parttime functie van twee of drie dagen in de week afdoende, vindt Van Schooneveld. Daarbij maakt hij ook de kanttekening dat hij niet weet of BTG voor dit aangepaste besturingsmodel de juiste mensen in huis heeft.
Zere been
Dit aangepaste model, waarbij Schooneveld op persoonlijk titel spreekt en daarvoor heeft lopen grasduinen in een governance-rapport van Bird & Bird, is tegen het zere been van directeur-bestuurder Richard Den Uijl. Hij laat op de vergadering weten zo’ model niet te zien zitten. Het zou zijn positie binnen de vereniging ook uithollen. Feitelijk gaat de raad van toezicht hiermee op de stoel van bestuurder zitten. Bijzonder is ook dat het huidige model nog geen jaar in werking is, waarbij Den Uijl pas in juni statutair staat als directeur-bestuurder ingeschreven in het register van de Kamer van Koophandel.
Diverse leden roeren zich ook en vinden dat de rvt zich beter bezig kan houden met de echte problemen binnen de vereniging dan met het creëren van weer een nieuwe bestuurslaag. ‘Wordt die functionaris niet gedegradeerd tot een stroman van het nieuwe bestuur’, vraagt een lid zich af. ‘Wat is de ratio om dit nu weer anders te regelen’, roept een ander lid. Een derde lid hoopt dat er ‘snel een einde komt aan al het gedoe. BTG en TGG zouden naar buiten toe weer een eenheid moeten uitstralen. Dat is belangrijker dan nu met een nieuw model op de proppen te komen dat alles weer op zijn kop zet.’ Voorzitter Van Schooneveld onderstreept dat als er bij de leden geen vertrouwen is in de door hem voorgestelde governance-structuur hij zijn voorstel zal intrekken. Ter stemming komt het voorstel echter niet.
Struikelblok
Een ander steeds terugkerend struikelblok is de vraag hoe TGG moet worden aangestuurd door de BTG. Ook de rvt ziet in dat de grip op de activiteiten en diensten van dochter TGG moeten worden verstevigd. Dat staat in schril contrast met het standpunt van de directie en de raad van commissarissen van dit commerciële vehikel. Hans Schripsema, voorzitter van de raad van commissarissen (rvc) van TGG, licht op de vergadering toe dat dat informatie over klanten, zoals contractafspraken en afzetgegevens, vertrouwelijk is en in de ogen van TGG niet zomaar gedeeld kan worden met de BTG. Zeker, omdat een deel van de leden van de vereniging geen diensten afneemt van de TGG. Verder vindt hij dat klachten over het functioneren van de directeur TGG niet bij de BTG, maar formeel bij de rvc van TGG moeten worden neergelegd; die zal zonodig ingrijpen.
Toch begrijpt Schripsema dat de moedermaatschappij BTG uiteindelijk beslist welk governancemodel het meest geschikt is. Hij stelt ook vast dat leden van BTG die wél gebruik maken van de diensten van TGG nauwelijks invloed hebben op de zaken die zich binnen TGG afspelen. De besluitvorming loopt immers via de BTG waar ook allerlei niet-deelnemers meebeslissen, waardoor TGG uit commercieel oogpunt slechts summiere informatie verstrekt. Een coöperatief model waar deze leden (‘klanten’) zeggenschap krijgen, zou naar zijn idee een oplossing kunnen zijn.
Aparte stichting
Op de achtergrond circuleert nog een alternatief plan om een aparte Stichting Beheer te plaatsen tussen BTG en TGG. Dit idee, waarvan directeur Cees Tromp geporteerd is, krijgt op de alv geen steun, omdat dan de BTG-leden geen stemrecht meer zouden hebben en geen invloed meer op de TGG. Van Schooneveld trekt zijn handen van het voorstel af. Ingewijde bronnen melden evenwel dat hij na afloop van de alv naar villa Heidestein in Driebergen rijdt en daar overlegt met directeur Tromp van TGG. Tromp wil nog steeds dat er zo snel mogelijk een stichtingsmuur tussen de BTG en TGG wordt gezet. Dit, terwijl op de alv de raad van toezicht juist had aangegeven het advies van de kascommissie te ondersteunen om de TGG aan te pakken waarbij de Den Uijl de touwtjes stakker in handen moest krijgen. Op deze manier lijken de beide raden en directeur Tromp een blok te vormen tegenover de directeur-bestuurder, de kascommissie en de leden van de BTG.
Opmerkelijk is verder dat bij de raad van toezicht inmiddels een lid – Gwan Kho (Mediq) – zijn functie heeft neergelegd en een andere, Lex Smit (Siemens), dit overweegt. Beiden vinden dat de communicatie binnen de vereniging over de kascommissie-vragen een negatieve invloed kan hebben op hun banen en hun werkgevers.
Fusie?
In de vergadering komt ook nog even het idee van BTG-voorzitter Van Schooneveld ter tafel om samen te gaan met de netwerkorganisatie TMA (Telecom Management Associatie)/STN (Stichting Telecom- & Internetgebruikers). Volgens Van Schooneveld en mede-lid Bastiaenen ligt er een basis tot samenwerking en gloort er iets mooi. Beiden zitten overigens in de raad van advies van TMA zitten. Saillant detail is ook dat de moeizaam draaiende BTG de TMA Award sponsorde voor maar liefst 17.500 euro. Ondanks de aanwezigheid van TMA-voorzitter André de Kok, uitgenodigd om vragen van leden te beantwoorden, wordt het agendapunt snel afgehamerd. Van Schooneveld stelt na overleg met overige rvt-leden en de directeur-bestuurder voor om het onderwerp nu niet te behandelen. Waarom is niet duidelijk; de leden stellen er ook geen vragen over.
Tijd winnen
Hoewel een aantal leden gedurende de vergadering kritisch reageert blijkt aan het eind dat de hete hangijzers niet echt worden aangepakt. Voorzitter Van Schooneveld weet behendig een aantal klippen te omzeilen en de belangrijke vraagstukken te parkeren. Op de besluitenlijst prijkt een aantal algemene punten zoals het uitzoeken van hoeveel soorten leden de BTG nu eigenlijk kent, een zogenaamd onderzoek dat Van Schooneveld instelt naar de bronnen van Computable en de aankondiging dat Den Uijl zich kandidaat stelt voor het internationale Intug-bestuur. En, oh ja, er is ook nog een punt opgenomen waarbij de voorzitter ‘de gemaakte afspraken BTG-TGG nog een kritisch tegen het licht zal houden’. Hij lijkt er vooral tijd mee winnen, maar of de leden hiermee nog steeds op afstand gehouden kunnen worden, zal de komende periode uitwijzen.
In een e-mailreactie laat Van Schooneveld weten: ‘Zoals al eerder duidelijk aan je uitgelegd zijn wij momenteel in een constructief proces aan de slag om de samenwerking en helderheid ten aanzien van BTG en TGG op orde te brengen. Dat verloopt voorspoedig met naar verwachting positieve resultaten in december 2013. In dat kader wordt nu geen commentaar aan de pers worden gegeven, pas in een later stadium.’
Eerste deel
Lees ook het eerste deel: Gerommel houdt aan bij BTG en TGG