Veel bedrijven hebben te maken met vraagstukken waarmee ze worstelen en schakelen daarbij bedrijven in die tijdelijk kennis leveren. Deze consultancybedrijven hebben veel knappe koppen in dienst die dan op bezoek komen, een analyse uitvoeren en met een advies komen. In veel gevallen wordt er daarna een project geinitieerd om dit advies via een verandertraject te realiseren. So far so good zou je zeggen.
In veel gevallen heeft dit consultancybedrijf ook veel mensen in dienst die de realisatie kunnen uitvoeren, wel zo handig om hetzelfde bedrijf in te schakelen om dit allemaal te implementeren. Deze delivery unit maakt vaak een aanzienlijk deel uit van de totale onderneming, allemaal afhankelijk van het ‘uurtje factuurtje’ principe. Daar gaat de innovatieschoen wat wringen.
Iedereen ziet jaarlijks die grote it-projecten die mislukken, waarbij de bedrijven die niet tijdig het project opleveren ook nog een ‘bonus’ nakrijgen omdat ze wel worden doorbetaald om alsnog het project af te ronden. Een soort van incentive zou je het bijna kunnen noemen. De afhankelijkheid van de uren die men op het project maakt is cruciaal in het businessmodel van deze ondernemingen. Juist deze ondernemingen claimen ook veel te doen aan innovatie. In een behoorlijk aantal gevallen gaat dit niet op. Een innovatie die bijvoorbeeld veel minder developmenturen noodzakelijk maakt voor het bouwen van applicaties, zal canibalisme veroorzaken op het primaire businessmodel van deze bedrijven. Daarmee ook een stevige rem zet op innovatie.
De trend die gelukkig steeds vaker wordt gezien is het afschaffen van een ‘uurtje factuurtje’ overeenkomst, waarbij bedrijven steeds vaker kiezen voor een prestatieovereenkomst met de dienstverlener. De dienstverlenende organisatie dient vooraf een prijs overeen te komen met de klant en zal daarvoor de dienst leveren. Op zich niets nieuws zou je zeggen, maar de stijgende trend hierin wel. Door deze fixed price constructie zal het voor de leverende partij veel aantrekkelijker worden om te kijken naar innovatieve oplossingen die hen gaat helpen in de uitvoering van het project, via productiviteitstools die tevens de voorspelbaarheid op deze projecten vergroot.
Als deze trend doorzet, zal innovatie meer en sneller plaatsvinden. De beruchte stroom aan negatieve berichten van mislukte it-projecten zal dan ook zeker afnemen en vanzelfsprekend zorgen voor een tevredener klant.
De stijgende trend van het invoeren van het prestatiecontract is wellicht een van de weinige positieve elementen van onze economische crisis.
Hallo Mark,
Een boodschap die we al vaak hebben gehoord, ook op dit forum.
Je formuleert het allemaal wel heel algemeen. Waar haal je deze trends vandaan? Kun je het smart maken? Verder misbruik je wat mij betreft de term innovatie door dit zo 1:1 te koppelen als oorzaak of reden van (blijkbaar?) elk project (?).
Alleen in de Donald Duck kun je bij Willie Wortel uitvindingen op bestellingen krijgen, in de werkelijke wereld is de weg van idee naar product of dienst toch wat onzekerder. Dat andere gereedschappen en methodieken helpen om de kosten van prototyping te verlagen zal ik niet ontkennen maar het gevaar van dertien-in-een-dozijn ligt hierop wel op de loer, ooit was Internet bankieren innovatief….
Uit het artikel: bedrijven die tijdelijk kennis leveren…
het gaat niet om tijdelijk, noch om tijdelijke kennis, maar om kennis die een bedrijf niet structureel nodig heeft, bijvoorbeeld alleen maar gedurende de keuze of de invoering van een infrastructuur, maar weer niet in de gebruiksfase. Inhuur is dan altijd goedkoper dan vast op de loonlijst, die mede gezien de “flexibiliteit” van de NL arbeidsmarkt.
Fixed price klinkt leuk, maar de ervaring leert dat als je je projecten goed bestuurd je duurder uit bent met fixed price, als klant zijnde.
Het is efficiënter goed te definiëren wat en hoe je het wilt, dan vaagheid te willen afkopen met fixed price.
Wat hier volgens mij bedoeld wordt is dat het doorvoeren van de innovatie, ofwel het realisatietraject, beter fixed price kan worden afgesproken. Dit dwingt de opdrachtnemer goed af te stemmen met opdrachtgever, de scope vast te stellen op basis van het gegeven advies en het risico uit te sluiten dat voortschrijdend inzicht steeds meer toeters en bellen toevoegt, met alle gevolgen van dien.
Het lijkt mij wel vanzelfsprekend dat voordat zo’n traject start de “innovatie” op zich al in een HBC is gerechtvaardigd.
En hoe ga je van tevoren prestatieovereenkomst opstellen waar je later bij het opleveren van je project geen touwtrek krijgt?
En…… ik ken de plek van “innovatie” in dit artikel niet duidelijk vinden. Bekijk je innovatie vanuit de kant van de klant of de dienstverlener of beiden?
– Fixed price wordt lastig waneer je als uitvoerende partij afhankelijk bent van derden.
– Inovatieve ontwikkelingen zijn ook moeilijk vooraf te calculeren, vooral als je daarvoor (deels) afhankelijk bent van die derde partij.
– Inovatieve ontwikkelingen gaan zelden snel, wel kunnen ze in een keer goed gaan…. nu ja in theorie dan he. zoals Mark Slooff al eigenlijk aangeeft is de uitvoerende partij daarbij zelden gebaat.
Fixed-price levert een afgeraffeld product op dat precies aan de doelstellingen van de opdrachtgever voldoet. Als het uitgebreid moet worden dan wordt vaak de klapper gemaakt omdat je de oorspronkelijke bouwers weer moet inhuren omdat zij het systeem wel snappen.
Uurtje factuurtje levert een product op wat nog niet af is op de deadline. Dan moet er alsnog extra tijd en geld worden besteed om het af te maken.
Wil je daar wat aan doen zul je na elke stap een controle slag in moeten bouwen van een externe partij en aan de conclusie consequenties verbinden. Dat kan dan ook alleen als je de mensen die het bouwen niet te kort houdt en ze de ruimte geeft om kwaliteit af te leveren.
In dit voorbeeld gaat het om de complete uitbesteding, consultants voor de analyse en advies en vervolgens de realisatie van de oplossing. Fixed price schept in ieder geval duidelijkheid voor de opdrachtgever over de kosten maar het is natuurlijk maar de vraag of dit dan wel een oplossing geeft die voldoet. En je niet alsnog met meerkosten te maken krijgt. Dan zit je in het zelfde schuitje zit als met het uurtje factuurtje contract. Dus of fixed price nu de manier is waarop het fenomeen ‘faalbonus’ uitgebannen kan worden? Ik denk dat het verstandiger is als opdrachtgevers zelf verantwoordelijkheid nemen en de benodigde kennis voor analyse, advies en bouw zelf in huis halen.
innovatie in dit artikel zou zijn : fixed prijs van ICT leverancier eisen voor automatisering van complexe automatiseringsvraagstukken en de ogen sluiten voor alle nadelen die in de reacties al beschreven zijn.
nu outsourcing en bigdata uitgemolken zijn, is nu “innovatie” aan de beurt.
Hmm, interessant dat sommige meningen zo haaks kunnen staan op de eigen mening.
Ik durf de stelling wel aan dat juist fixed price projecten, en zeker die van enige omvang van meer dan enkele maanden, zonder uitzondering allemaal mislukken.
Daarnaast zal elke vorm van innovatie hierdoor juist extra weinig aandacht krijgen omdat een leverancier in deze gevallen juist zo veel mogelijk op bestaande technieken en methoden zal leunen om elke risico uit te sluiten.