Het was weer de tijd van de drie dwaze dagen bij de Bijenkorf en mijn oudste dochter (zeven jaar?!) en vrouw hadden afgelopen week een verlanglijstje op de Bijenkorf site samengesteld. Dus op woensdagochtend direct ingelogd om 'in de rij' te gaan staan, en er waren nog maar vijfduizend wachtenden voor haar. Kinderen naar school gebracht en ja hoor het winkelen kon beginnen, binnen een kwartier was ze klaar en ik hoefde niet eens te kijken bij het passen.
Het is dat mijn dochter het leuk vindt om met de tram de stad in te gaan anders zou ze niet weten dat de Bijenkorf ook een ‘echte’ winkel is waar kleren in de schappen liggen in plaats van alleen op foto’s te bezichtigen zijn.
Als ik een reis wil boeken ga ik naar de ‘skyscanner’ app en krijg zo goed inzicht in welke mogelijkheden ik allemaal heb. De app ‘denkt’ met me mee en maakt het makkelijk voor me om de juiste tickets te boeken. En of ik dan mijn huis ga ruilen of een hotel boek, ik regel het allemaal via internet sites of apps. Met andere woorden zonder internet zou ik bijna niet meer weten hoe ik een reis zou moeten boeken, mijn kinderen weten niet eens wat een reisbureau is.
Dus of het nu is om bussen, vliegtuigen of hotels vol te krijgen of kleren te kunnen kopen, ict en het Internet zijn hiervoor essentieel. Dit is de laatste jaren al vaak geroepen en gezegd, dus ik vertel hier ook niets nieuws. Toch zien de meeste bedrijven ict nog steeds als kostenpost in plaats van essentieel voor het succes van het bedrijf. Ongetwijfeld wordt er veel geld aan ict uitgegeven in de retail en andere ’traditionele’ bedrijven, de vraag is echter of men ook weet waaraan het geld wordt besteed en hoe dat bijdraagt aan het succes van het bedrijf.
Noodzaak om te veranderen
Uiteraard heeft de wet van de remmende voorsprong invloed op bedrijven om vanuit hun traditionele bedrijfsvoering te veranderen naar een bedrijf waar ict een bepalende rol speelt in de bedrijfsvoering. De vraag is echter of bedrijven een keuze hebben om geen significante verandering door te voeren. Naar mijn mening heeft een bedrijf als de Bijenkorf hierin een grote stap gezet en beseft men dat winkelen met name nog een beleving is en dat men voor het kopen andere kanalen benut dan naar een pand in de stad te gaan.
Vanuit mijn rol heb ik de afgelopen tijd met vele cio’s in de Benelux gesproken en regelmatig de vraag gesteld of men binnen hun bedrijf ict als business zien of als cost center. Dan krijg ik in de meeste gevallen de reactie: ‘als cost center’. Is het dan de business kwalijk te nemen dat ze ict als kostenpost zien of weet it zich niet goed te verkopen in de organisatie? In elk geval zullen beide moeten gaan begrijpen dat de wereld is veranderd en dat ict de waarde van het bedrijf bepaalt en dat die waarde niet alleen duidelijk wordt als ict een keer uitvalt.
Belangrijk is dan ook dat cio’s en it-managers gaan inzien dat het voor de business belangrijk is dat men de ict kosten transparant weer kan geven en kan laten zien welke bijdrage deze leveren aan de business. Ongetwijfeld zijn er bedrijven en software pakketten te vinden die dit inzicht op een heldere manier kunnen weergeven. Hierdoor zou het management en ict-afdelingen op een gefundeerde manier de juiste keuzes in ict-projecten en omgevingen moeten kunnen maken. Nu maar hopen dat bedrijven hiervoor openstaan in plaats van blijven ontkennen en kleine stapjes nemen in plaats van ict werkelijk te omarmen en zorgen dat men de ‘nieuwe’ concurrentie aan en voor kan blijven.
Hallo Stephan,
Volgens mij zit er een probleem in jouw vraagstelling als het gaat om de term ict. Die term staat voor velen gelijk met hardware (computers, servers, verbindingen, backups, etc..) en dat zien men als kostenpost.
Volgens mij geldt dat hoe dichter een softwaretool op de business zit, hoe minder men het als een kostenpost beschouwd.
Stephan,
Dat CIO’s de ICT nog vooral als kostenpost zien maakt duidelijk dat ze nog niet op zeeniveau of daaronder zijn geweest, wacht maar tot ze een flinke verstoring hebben gehad zoals bij RBS of een probleem met de beveiliging zoals NSA. Nu heeft vooral in traditionele omgevingen ITIL nogal wat managers gebaard maar het zicht op de ICT vertroebeld doordat er naar de verkeerde KPI’s gekeken wordt. Kort gezegd komt het neer op ‘disconnected’ processen waardoor vaak onduidelijk is van wie nu precies welke data is, welke licenties er (nodig) zijn of waarom bepaalde services nog altijd actief zijn. Voor wat het waard is een paar uitspraken van Gartner hierover:
1. A CMDB is a valuable source of integrated information describing the ‘current state’ and EA tools can profit by reusing this data.
2. By 2016, 15% of organisations will integrate IT service view with EA tools, up from a modest 1% today.
3. Tool integration is emerging but data normalization is essential.
Elke CIO heeft het over automatisering en ‘self-service’ maar in de kelder van het informatiehuis zitten nog veel uitdagingen, alles hangt met pleisters aan elkaar. Een software pakket vinden om dit op te lossen lijkt me een verkeerd uitgangspunt, de continuering van ‘all the gear but no idea’ waar nu dus al sprake van is. En voor het inzichtelijk maken van de kosten lijkt het me beter om hier een framewerk voor op te zetten om zodoende straks niet vast te zitten in een te star boekhoudprogramma.
ICT-ers zijn leverancier en gaan niet over de waarde van hun product. Dat gaan leveranciers nooit, die bieden hun product/dienst aan tegen een prijs. Daar zijn ze wel weer vrij in. Een bakker gaat toch ook niet over de smaak van zijn broodjes. Dat bepalen zijn klanten. Bak daarom gewoon zoete broodjes en houd het daarbij.
DE Ict bestaat niet als ik PaVaKe aan mag haken.
ICT bestaat uit mensen, kosten voor externe IT diensten, software licenties, hardware et cetera.
Een deel ervan is een noodzakelijk kwaad en een deel ervan is cruciaal voor de business.
In het geval van de Bijenkorf hebben ze een visie over winkel beleving en sluiten ze dit op marketing campagnes die voor een redelijk deel het fundament in de ICT hebben. Niet de hele ICT staat in teken van deze campagnes en dus maar onderdelen en diensten uit het ICT spectrum hebben daadwerkelijk toegevoegde waarde, het gros zijn gewoon kosten en leveren niet specifiek iets op.
Ik denk niet zozeer dat de waarde van ICT onderschat wordt maar dat ICT-ers IT juist te hoog inschatten. Want ook bij de Bijenkorf geldt dat de strategie en uitvoering van campagnes het geld opleveren en dat ICT daarin slechts een middel vormt. De toegevoegde waarde komt vaak niet uit de koker van de ICT-er, ICT is slechts het middel.
Ik ben het niet met Henri eens als hij zegt dat ICT slechts ‘een middel’ is. Dat is naar mijn mening juist de verkeerde gedachte. Vroeger kon je dat wellicht nog zeggen, maar tegenwoordig is ICT zo geïntegreerd met de maatschappij dat je het niet meer kan loskoppelen van onze alledaagse leefpatronen.
Wellicht dat je kan zeggen dat de jeugd opgroeit zonder zich bewust te zijn van ICT omdat het gewoon onderdeel is van hun leven, maar zonder b.v. mobiele telefoon voelen we ons tegenwoordig ‘hulpeloos’.
Voor vrijwel alle bedrijven hoort ICT opgenomen te zijn in de visie en strategie om te overleven en dan kun je het niet meer slechts zien als een middel.
ICT is een verweven vakgebied waardoor oorzaak en gevolg/kosten en baten moeilijk te scheiden zijn volgens mij.
Je infrastructuur, de servers waar je websservers en databases op draaien en je logistieke systemen zijn middelen.
De webwinkel + distributieketen die hier vervolgens op gebouwd worden zijn toepassingen.
De middelen worden als kosten gezien, de toepassing als business.
Echter, beiden worden doorgaans onder de noemer ICT geschaard, waardoor het heel complex wordt de waarde van ICT juist in te schatten.
Het één kan niet zonder het ander. Zonder toepassingen worden de middelen een kostenpost, maar zonder de middelen kun je geen toepassingen maken.
Dat de waarde van ICT onderschat wordt zie op het moment dat een deel uitvalt.
Wanneer orders niet meer geplaatst kunnen worden en er geen backup-oplossing is ziet een ondernemer de waarde.
In mijn ervaring hebben vooral kleine bedrijfjes geen idee hoe afhankelijk ze zijn van hun ICT. Bij uitval van 1 van de 3 PC’s kunnen dan bijv geen labels voor de post gemaakt worden, lastig met een webshop.
Hoe groter een organisatie hoe meer de ICT-infrastruktuur de aandacht krijgt die het nodig heeft, dat neemt niet weg dat dit middel langzamerhand erg belangrijk wordt om als bedrijf te overleven.
@PaVaKe zoals gebruikelijk maak je een mooie en noodzakelijke onderverdeling.
Jan en Morten, als de stroom uitvalt (batterij van je telefoon op is) kun je ook niets. Is stroom daarmee het doel? Of slechts het het middel.
Als ik mij bedenk dat ik mijn 1000 relaties geen kerstkaart meer stuur maar een zeer leuke e-mail dan gebruik ik de IT om kosten te besparen en gebruik te maken van IT. Maar is IT het doel? Nee, het is wederom een middel en in deze case bedacht door de business.
De ICT is zeer belangrijk, maakt veel mogelijk en is diep verworven in de maatschappij en gaat dit steeds meer worden. Al die onderdelen die dit mogelijk maken zijn belangrijk maar IT is niet het doel, de kaart is niet het terrein, c’est ne pas une pipe!
De Bijenkorf stel de consument centraal en als beloning koopt die consument bij de Bijenkorf. Om dit te verwezenlijken bedenken zijn oplossingen die deels door *middel* van IT verwezenlijkt worden. IT is slechts de drager. Dit is echt iets wat traditionele it-ers moeten leren, kijken door ogen van de business. Omgekeerd zou het ook heel wenselijk zijn dat de business ook eens oog krijgt voor de it, maar dat gebeurd nauwelijks omdat het ze geen klap interesseert. Accepteer die rol en zie “de” business nu eens als klant. Gegarandeerd dat alles beter word.
Henri,
Je kijk op ICT is te ’traditioneel’ want het gaat niet om resources, die zijn in tegenstelling tot de informatie namelijk vervangbaar. ICT is naar mijn opinie dus niet het middel maar het medium want continuering van de business is waarschijnlijk wel een doel en dat bereik je door servers, applicaties en opslag zodanig in te zetten dat de bedrijfsinformatie niet verloren gaat.
Nu is een ‘medium’ die beweert dat alles naar de cloud kan;-)
Maar die vergeet dan ook dat 80% van het ICT budget besteed wordt aan data die ver van de business staat, de ‘bedrijfsgeschiedenis’ die nog steeds in de kelder van informatiehuis zit. Alles online en snel beschikbaar heeft namelijk een prijs en de kosten van resources betreffen daar maar een klein stukje van. Probleem is namelijk dat de kosten van informatiebeheer niet in rekening gebracht worden bij de business.
P.S.
Het zou mooi zijn als auteur ook eens een teken van leven gaf.
“ICT zeer belangrijk” is een ‘understatement’, ICT is vandaag de dag gewoon onmisbaar.
Business is een ‘costcenter’ en in sommige gevallen een ‘loss’-center. Gewoon een keuze/zienswijze en een manier om als argument te gebruiken wanneer het minder goed gaat en kosten omlaag moeten binnen een organisatie om de winst te handhaven. Er valt namelijk ook veel voor te zeggen dat ICT een ‘enabler’ is, een omzetbooster en zelfs een reden van bestaan.
Besparen op je ICT ‘kosten’ is een spannende, het kan een omgekeerd effect veroorzaken. Kosten omlaag bij ICT = domweg minder dienstverlening = een dreiging op omzetderving ofwel door kwaliteitsverlies, efficiency loss en/of verslechterende concurrentiepositie etc. Hier de focus op zetten binnen je bedrijf vergt dus de nodige aandacht en voorzichtigheid is geboden.
Ewout & Henri, jullie hebben beiden gelijk. ICT is een medium, middel en tegenwoordig ook niet meer enkel een ondersteunend fenomeen of medium maar een business op zichelf en levenswijze?
Kijkend naar de kosten nogmaals, deze zouden in verhouding moeten staan tot de opbrengsten welke bij een degelijke businesscase naar voren zijn gekomen. Er kunnen dan ook per definitie nooit slechts kosten zijn zonder dat hier ooit een opbrengst tegenover is bedacht.
Als deze kosten tegenvallen moet degene die de businesscase heeft opgeschreven zich achter zijn oren krabben en hierop acteren, simpel. Dat is dus de opdrachtgever (business) zelf die de hand in eigen boezem moet steken maar dat niet zo snel zal doen want ‘auw’. Tevens wordt er vaak niet tijdig of helemaal niet geacteerd als zaken/projecten spaak lopen en voortschrijdend inzicht aantoont dat de businesscase onderuit gaat want ook dat doet ‘auw’ en hey ondernemers gaan nou eenmaal door…. maar beter niet als een kip zonder kop:)
Transparantie in kosten is een serieus en hekel punt, veel ICT organisaties hebben hier een inhaalslag te maken zodat een business bovenstaande businesscases ook goed kan maken. Er zijn allerlei excuses te bedenken waarom het allemaal zo ‘moeilijk’ is, niet doen.
Er zijn verschillende manieren om tegen je ICT kosten aan te kijken en hier inzicht in te verschaffen. ICT mag een business hier ook meer credits geven, die zijn namelijk over het algemeen zelf ook prima in staat om een kostenverdeling te verzinnen op de ‘complexe’ ICT omgeving. Misschien dat hier het begrip samenwerken uitkomst bied?
ICT en verkopen? Dacht het niet, wel nieuwe trends & nieuwe concepten gericht op efficiency en effectiviteit. Dus inderdaad, ICT schiet vaak tekort binnen organisaties als het zichzelf moet ‘verkopen’. Echter, je kunt je afvragen of ICT zichzelf wel moet willen verkopen immers geen enkel weldenkende businessmanager twijfelt aan de inzet van ICT.
Ik kan me wel voorstellen dat business het idee heeft alles wel zelf te kunnen wat betreft ICT en daarom een houding heeft richting ICT die af en toe niet prettig voelt. Dat is onze eigen schuld. Door ICT zo laagdrempelig te maken dat zelfs de minst begaafde personen ermee om kunnen gaan heeft dus ook minder aangename effecten:) Maar ook hier geldt dat het ICT zelf is die ondanks het niet goed (willen) zijn in ‘verkopen’ een boetekleed moet aantrekken betreffende de ontstane complexiteit van een ICT landschap. Hier ligt een onmiskenbare verantwoordelijkheid die niets met verkopen heeft te maken maar met ‘overleven’ immers; “ICT is onmisbaar” en daarmee een kritische afhankelijkheid voor bedrijven.
Het is dan denk ik ook terecht dat een business zich niet altijd geholpen voelt. ‘Helpen’ voor ICT kan ook betekenen een business niet de eigen zin laten doorvoeren wat in eerste instantie vaak reden is van complexiteit-vergroting. Als ICT niet ‘helpt’, support is voor een business het ICT bestaansrecht, dan graaft een business zijn eigen ICT graf.
Laatste puntje, dat ons gedrag verandert door de inzet van ICT is ook niet verrassend. Ook niet verrassend is dat de mens, die van nature moeite heeft te veranderen, langer over een transformatie doet. Het mooie hiervan is dat bedrijven de tijd krijgen om hun businessmodel aan te passen en het veranderprocess bij mensen zelfs kunnen sturen.
Aankopen via internet is het nieuwe winkelen en nog steeds ‘booming’, het bespaart de mensen tijd en geld. Maar maak onderscheid, mensen hebben nog wel de ‘vervelende’ eigenschap elkaar op te zoeken en de wens om samen leuke dingen te doen ergo stedelijke inrichting gaat hier steeds meer in voorzien en winkels zullen mogelijk steeds minder het straatbeeld bepalen en vooral ook veranderen in ‘showrooms’ waar je gezellig rondkijkt, een kopje koffie drinkt en je laat informeren alvorens je een productkeuze maakt die je thuis middels je laptop, PC, tablet, TV of mobiele telefoon zo goedkoop mogelijk aanschaft of toch direct bij de aanbieder via diens ’terminal’ die je in de stad zo vriendelijk en betrouwbaar heeft geholpen. Banken zijn er druk mee, hun kantoren worden of zijn getransformeerd tot ‘service’ punten waar dezelfde technologie wordt gebruikt die je thuis ook kunt inzetten om je bankzaken te regelen. Winkels, niet alle winkels, hebben nog een lange weg te gaan wat dat betreft en het begint met ‘geloof’ en ‘willen’. ICT is dus ook een fenomeen dat meer en meer onze manier van leven beinvloed, wellicht zelfs een levenswijze te noemen is gelet de waarnemingen van de auteur bij zijn dochter van 7 🙂
ICT een ‘costcenter’ noemen zie ik als een ‘contradictio in terminis’ en een goedkoop verdedigingsmechanisme.