De Computable 100-special biedt jaarlijks een overzicht van de honderd krachtigste ict-bedrijven in de Nederlandse markt. Uit de analyse van de cijfers komen een aantal conclusies naar voren, waaronder 'Zonder mission critical systemen, geen business'. Graag horen wij de mening van de Computable-experts. Herken je deze stelling in de alledaagse praktijk. Geef in het reactieveld hieronder je mening. Een selectie van deze meningen wordt afgedrukt in de C100-special die op 8 november 2013 verschijnt.
Veel bedrijven die het financieel goed doen, blijken leveranciers te zijn van systemen die essentieel zijn voor de bedrijfsvoering van klanten. ERP-systemen, maar bijvoorbeeld ook Chipsoft met hun software voor ziekenhuizen en SG Automatisering voor woningcorporaties.
Organisaties die voor hun business sterk afhankelijk zijn van hun IT-systemen, bijvoorbeeld door een hoge transactiesnelheid, hebben vaak al een cultuur waarin de bedrijfsprocessen continu worden geoptimaliseerd. Mede door de centrale rol die IT speelt in hun bedrijfsvoering kunnen deze bedrijven flexibeler inspelen op de marktontwikkelingen en ook in een matig economische klimaat financieel succesvol blijven. Op het moment is er een groeiende beweging waarbij steeds meer organisaties beginnen te investeren in het optimaliseren van hun bedrijfsprocessen door middel van hun IT. Je spreekt dan nog niet direct van mission critical systemen, maar het geeft wel aan dat een financieel succesvolle bedrijfsvoering sterk afhankelijk is van de rol die IT speelt binnen een organisatie en hoe flexibel hun infrastructuur is.
Voor de stelling geldt ook dat het omgekeerde waar is.
Los hiervan in bijvoorbeeld heel veel voice infrastructuren is er verkeer vervangen door andere communicatiemiddelen (chat, email). Echter die andere middelen veroorzaken ook weer spraakverkeer. Bijvoorbeeld iemand die niet snel genoeg op een email reageert gaat geveld worden,…..
In veel gevallen is de ervaring dat het resterende spraak verkeer kritisch is geworden voor de bedrijfsvoering. Ja er is zeker veel minder spraak verkeer, maar wat er is is vaak mission critical geworden, en daarmee stelt dat weer bijzondere eisen aan menig spraakcommunicatieinfrastructuur.
Dat software essentieel kan zijn voor de continuïteit van de bedrijfsvoering, is een gegeven. Omdat de leverancier in beginsel eigenaar is van de software en de gebruiker slechts een licentierecht krijgt, ontstaat leveranciersafhankelijkheid vanzelf. De gebruiker heeft in beginsel niet de middelen en de juridische beschikkingsmacht om die afhankelijkheid tegenwicht te bieden. Het licentierecht geeft hem niet zonder meer aanspraak op vaste ondersteuning, onderhoud en doorontwikkeling: daarover moeten aparte afspraken worden gemaakt met de leverancier. Juist bij software die essentiële bedrijfsprocessen ondersteunt of uitvoert, zijn deze zaken van extra belang. Bedrijfskritische software moet immers op tijd worden aangepast aan bijvoorbeeld veranderende bedrijfseconomische omstandigheden en veranderde wet- en regelgeving. In de leveranciersafhankelijkheid schuilt een gevaar voor de gebruiker: de continuïteit van zijn bedrijfsvoering is afhankelijk van het goede functioneren van één partij. Het is noodzakelijk dat de gebruiker maatregelen treft of laat treffen, waarmee het gebruik en onderhoud van essentiële informatiesystemen veilig wordt gesteld.
Overal waar online business bedreven wordt, of waar online systemen een integraal onderdeel zijn van de bedrijfsvoering, kan men niet zonder mission critical systemen. Downtime wordt tegenwoordig niet meer geaccepteerd. Daarom zie wij een sterk toenemende vraag naar ‘Application Delivery Controllers’, om een zo hoog mogelijke beschikbaarheid te garanderen.
Neem bijvoorbeeld iets simpels als het online betalen voor parkeren. Wanneer deze dienst tijdelijk niet beschikbaar is gebeuren er in de praktijk in ieder geval 2 dingen. Directe schade door het missen van inkomsten en langere termijn schade doordat consumenten overstappen naar een andere aanbieder van deze dienst. Het is van vitaal belang dat in deze tijd waar bedrijfsvoering steunt en leunt op mission critical systemen dat deze ook 100% beschikbaar zijn. Het gaat dan om de beschikbaarheid van stroom, netwerk / Internet en hardware waardoor de applicaties altijd bereikbaar zijn.
De stroomvoorziening is dubbel uit te voeren, het netwerk is dubbel uit te voeren en hardware is dubbel uit te voeren. Maar hoe zorg je ervoor dat een applicatie die ‘dubbel’ of meer is uitgevoerd ook altijd bereikbaar is. Dit is waar een Application Delivery Controller (ADC) om de hoek komt kijken en belangrijke toegevoegde waarde biedt. Een ADC houdt namelijk te allen tijden de applicaties in de gaten, weet wat er beschikbaar is en kan waar nodig ingrijpen. Bijvoorbeeld wanneer er een piek aan verkeer komt, wanneer er een DDoS aanval is, of wanneer er onderhoud nodig is.
“Zonder Application Delivery Controllers geen mission critical systemen.”
Deze vraag zal hoogstwaarschijnlijk door iedereen verschillend worden beantwoord. Uiteraard heeft ook Wikipedia hierover een definitie (of beter gezegd een mening) – “mission critical” verwijst naar elke factor van een systeem (apparatuur, proces, procedure, software – enzovoort.) waarvan het falen zal leiden tot het falen van de bedrijfsvoering. Elk van ons kan waarschijnlijk vele voorbeelden uit de praktijk benoemen waarbij logistieke- en productieprocessen bijna volledig afhankelijk zijn geworden van informatiesystemen, netwerken en automatisering. Zelfs de handel in aandelen en derivaten (hoog volume – kleine marges) zijn in sommige gevallen bijna volledig geautomatiseerd.
Het antwoord op deze stelling lijkt hierbij dan ook bevestigend beantwoord. Echter, deze stelling roept gelijk een impliciete vraag op. Welke systemen of onderdelen hiervan zijn daadwerkelijk “mission critical“? Dit blijkt in de praktijk toch een moeilijk vraagstuk te zijn omdat de afhankelijkheid van de verschillende informatiesystemen en de onderliggende publieke infrastructuren en communicatienetwerken, naar de business toe, nog steeds groeiende is. Wij kennen allemaal de voorbeelden uit de praktijk als er problemen zijn met online bankieren, websites en mobiele netwerken die tijdelijk buiten bedrijf zijn (denk hierbij aan de recentelijke netwerkproblemen bij BlackBerry) enzovoort. En wat te denken als we tijdelijk zonder navigatie of onze elektronische hulpmiddelen ons dagelijks werk zouden moeten vervullen? Bovenstaande voorbeelden klinken minder “mission critical” maar hierbij is het wel interessant om te constateren dat wij als samenleving zaken als online informatie- en betalingssystemen, (telecommunicatie)netwerken en het internet als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen.
De vraag, bij het hebben van “mission critical” systemen, gaat dus vooral over waar start en stopt een “misson critical” systeem en waar liggen de demarcatiepunten van zo’n systeem? Of moeten wij nu al constateren dat veel van deze systemen zo ontworpen zijn dat zij autonoom kunnen opereren zonder zaken als het internet en de publieke netwerkinfrastructuren. Bovenstaande valt te betwijfelen. Wellicht is het juiste antwoord op de bovenstaande vraag wel dat er geen demarcatiepunten meer zijn omdat de verschillende informatiesystemen teveel met elkaar verweven zijn. Dit brengt ons op een interessante gedachte. Wat zou de economische schade zijn voor bedrijven indien het internet één week niet functioneert? Heeft u al een back-up plan klaarliggen voor zo’n scenario? Volgens mij kunnen wij alleen maar gissen naar het uiteindelijke bedrag en zal de hoogte van dit bedrag menig begrotingsvraagstuk binnen de EU en daar buiten per direct oplossen. Wellicht is het internet voor de gehele samenleving (en het bedrijfsleven) momenteel wel het belangrijkste “mission critical” systeem ooit!
Wij leven momenteel in een informatiesamenleving waarbij ons doen en laten in steeds grotere mate wordt beïnvloed door- en afhankelijk is geworden van de onderlinge communicatie en consumptie van informatie. Ook bedrijven verwachten van hun klanten, leveranciers en partners dat zij in toenemende mate gebruik maken van bepaalde informatie- en communicatiesystemen en waar nodig enige vorm van standaardisatie. Het is de realiteit van het “hier en nu” om efficiënt en succesvol business met elkaar te kunnen doen. Anders gezegd – “mission critical systemen = business”.
Nuchter kijkend naar de tekst is de stelling bijna goed. Een belangrijke uitbreiding zou moeten zijn: Zonder-goed-functionerend…………..
Het hebben van een mission-critical-systeem is geen garantie dat de business goed verloopt.
In allerlei reacties van mensen kan je lezen en/of proeven dat een mission-critical-system een technische insteek heeft.
Dit is voor mij te beperkt. De stelling moet worden toegepast met de randvoorwaarde dat met systeem wordt bedoeld;
de samenhang tussen ICT resources, organisatie/procedures en de mensen die hiermee operationeel werken.
Voorbeeld:
Je kan fantastische Callcenter hardware/software hebben maar als de personen in het Callcenter slecht zijn opgeleid, geen houvast hebben aan vaste procedures, business rules, escalatie mogelijkheden naar hogere echelons, zullen de klanten uiteindelijk verdwijnen omdat antwoorden op vragen en het oplossen van hun problemen, te veel kracht, tijd en ergernis oplevert.
Daarnaast heb ik zelf kunnen constateren dat het nadenken over-, het inrichten van mission-critical-systems in een te late fase aandacht krijgt waardoor de aanschaf, inrichting, door de druk van de omstandigheden te wensen overlaat. Het predicaat ‘Goed’ kan dan door mij niet worden toegekend.
Een ander aspect dat het ‘Goed’ zijn ernstig negatief beïnvloedt is de te grote omvang en te grote complexiteit van het mission-critical-system. Daardoor wordt het onbeheersbaar.
Bij energieleveranciers die de business ‘Goed’ op orde hebben zie je 5-10 mission-critical-systems die toepasbaar zijn in de verschillende fasen van de life-cycle van de klanten. Elk systeem, in de geest van mijn gecorrigeerde definitie, is overzichtelijk en goed in samenhang te brengen met de andere systemen.
Voor ondernemers die een bedrijf willen gaan starten is het van belang om vooraf na te denken welke mission-crital-systems noodzakelijk zijn
om de visie, missie, bedrijfsdoelen te ondersteunen.
In mijn ogen is een Businessplan, waarin geen aandacht aan mission-critical-systems wordt gegeven, onvolledig en herbergt een tijdbom.
Kortom, ik zou de stelling willen aanscherpen en in de tijd verplaatsen:
Zonder aandacht, definitie, herkenning, van mission-critical-systems in een Businessplan zou er niet met de Business moeten worden begonnen
cq geldschieters zouden niet moeten investeren.
Als een bedrijf een geïntegreerd ERP systeem gebruikt waar alle processen met elkaar verbonden zijn hoelang kan dat bedrijf dan voortbestaan als het ERP systeem of delen daarvan uitvallen? Het “mission critical” onderdeel van ERP wordt immers ook geraakt als andere onderdelen uitvallen.
De keten stagneert bijzonder snel in zo’n geval. Hoelang kan er geproduceerd worden en de klanten worden bevoorraad als er niet meer kan worden ingekocht? Hoelang kan een Chemiebedrijf transporteren zonder transportdocumenten? Hoelang blijven de medewerkers nog doorwerken als de HR module uitvalt en de salarisbetaling in de soep loopt?
Een “papieren fall-back” is tegenwoordig voor bijna alle processen nog maar zeer kort of helemaal niet werkbaar. Waar tot de jaren ’80 van de vorige eeuw voor afzonderlijke processen nog afzonderlijke applicaties waren met creatieve “workarounds” in geval van systeem uitval, is dat nu veel lastiger.
Pakket leveranciers zoals SAP hebben binnen de architectuur steeds meer losse componenten die op een eenvoudige manier met elkaar te koppelen zijn waarbij de waarde van integratie gewaarborgd blijft. Ook met “service georiënteerde applicatie” ontwikkeling kunnen bedrijven beter grip houden op het meer onafhankelijk van elkaar kunnen draaien van de bedrijfsapplicaties welke op een lossere manier met elkaar zijn verbonden. Allemaal oplossingen welke bijdragen aan continuïteit.
Wat nu als door een bijzonder krachtige eruptie van zonnestralen alle magnetische bronnen worden gewist…. welke bedrijven blijven er dan nog actief. Of denk ik nu teveel in fictie?
Deze stelling gaat alleen over business critical software. Daar horen echter websites ook bij. In deze tijd van verregaande automagisering verwacht ik als gebruiker dat websites altijd beschikbaar zijn. Hoe zou je kunnen overleven als bedrijf als je een ‘niet beschikbaar’ krijgt op de belangrijkste uiting van jouw zaak?
Hoewel de meeste bedrijven hun systemen al gevirtualiseerd hebben of er mee bezig zijn, is dat geen vereiste om 7×24 beschikbaarheid te hebben.
De achterliggende systemen hoeven die beschikbaarheid niet altijd te hebben. Dan kunnen er handmatige processen zijn die in die gevallen voldoende productiviteit kunnen garanderen.
Dus ja, zonder mission-critial systemen geen business.
Laten we het er over eens zijn dat iedere organisatie een mission-critical PROCES heeft. Ook wel genoemd het primaire proces.
Dat PROCES moet ONDERSTEUND worden.
Hierbij kan ICT een zeer belangrijke rol spelen. Organsiaties met ICT-oplossingen die goed aansluiten bij een branche en snappen welke specifieke zaken het primaire proces heeft van een organisatie, zijn in staat een goed mission-critical-ict-systeem te maken.
MISSION-CRITICAL-SYSTEMEN zijn daarom CRUCIAAL voor de BUSINESS
Maar al te vaak wordt er niet voldoende nagedacht over het feit dat processen over verschillende mission-critical-ict-systemen heen draaien. Daarvoor heb je proces automation tooling nodig die zorgt voor een excellente uitvoering van het proces;
X=CxQ
Excellence = Consistentie (mate van automatisering van het proces) maal de Quality (mate van voldoen aan de verwachte kwaliteit)
Proces automatisering kan op die manier zorgen dat mission-critical-systemen het gehele proces goed ondersteunen.
Of het nu crisis is of niet, voor een juiste bedrijfsvoering zijn systemen noodzakelijk om zaken te doen. Neem bijvoorbeeld connectiviteit, met gebrek hieraan is zaken doen onmogelijk geworden. Connectiviteit gekoppeld aan beveiliging realiseert een mission critical component in de IT-infrastructuur. In tegenstelling tot bij datacenters/servers/software heeft de organisatie dit niet in de hand, zelfs niet als de gebruikers werken op een mission critical systeem met dito software.