In de regel ben ik wel iemand van 'meer is beter’ en ' alles waar 'te' voor staat vind ik ook prima'. Kortom, geen last van Calvinistische beperkingen. Deze instelling betreft allerlei gebieden zowel werk als privé waar ik jullie verder niet mee lastig zal vallen. Er is echter wel een gebied waarbij de veelvoud aan mogelijkheden me best begint te irriteren en dit betreft sociale media en datadeling.
Zoals zovelen maak ik steeds meer gebruik van diverse sociale media. Niet dat ik er nou bewust voor kies, maar het sluipt er zo’n beetje in. Dit betreft, wederom, zowel werk als privé. (de grens daartussen is lang geleden al vervaagd).
Als ik eens een opsomming maak van de diverse middelen die ik gebruik om te communiceren en te delen komt ik tot het volgende:
– Facebook voor privé kiekjes, maar ook voor berichtjes naar collega’s;
– Twitter voor, vooral, werk gerelateerde ideetjes;
– SkyDrive voor het Syncen van SharePoint voor offline gebruik;
– Citrix Sharefile voor handige datatoegang vanaf tablet en telefoon;
– RES Hyperdrive om, eehm, te testen;
– Werk e-mail, privé e-mail en oude werk e-mail die nog steeds gebruikt wordt want geregistreerd op 1001 sites;
– herinnert u zich deze nog: Myspace voor informatie van mijn bandjes;
– mijn eigen website remconijkamp.nl voor mail naar mij die privé of werk gerelateerd kan zijn;
– google plus, want anderen nodigen mij uit;
– Citrix Podio, want Citrix gebruikt het om te delen;
– Lync naar mijn collega’s en Skype naar de rest van de wereld;
– Android en iPhone appstore accounts (Ha! Wacht! Fingerprint met de iPhone 5)!;
– iCloud want ik heb een iPhone.
– (heb ik nou nog een servertje bij RackSpace draaien)?
– accounts voor de Microsoft MCT site, Accounts voor MyCitrix, accounts voor VMware en (denk ik) nog steeds een account voor de Novell site;
– wat er tussen het schrijven van de blog door mij en het lezen door jou nog bij is gekomen.
Het vervelende is dat ik voor alle systemen wachtwoorden nodig heb, en dat ik vaak niet meer weet waar bepaalde data staat. Dit leidt tot veelvuldig gebruik van de ‘wachtwoord vergeten’ knop. En dat slechts in het geval dat ik niet mijn accountnaam ook vergeten ben.
Daarnaast staat heel veel data ondertussen in meerdere systemen waar ik, eerlijk gezegd, niet altijd meer van weet wie, wanneer toegang heeft.
Slappe smoes
Deze situatie ontstaat niet zo zeer door mij, maar door de wereld om mij heen. Klinkt als een slappe smoes, maar als Citrix besluit relevante info via Podio te delen, dan ‘moet’ ik min of meer wel mee doen en als mijn collega’s Yammer gaan gebruiken (ah!, vergeten in het lijstje) dan ga ik dat ook doen.
Ik vraag mij af of dit hetzelfde probleem is waar we op bestandniveau mee zitten, of eigenlijk meer; zaten. Jaren geleden hadden we bijvoorbeeld veel verschillende tekstverwerkingsprogramma’s in gebruik. Data was toen niet of nauwelijks uitwisselbaar. Dit probleem is opgelost door de world domination van Microsoft, want iedereen gebruik MS Word, behalve zij die een andere .Doc compatibele editor gebruiken.
Het zelfde was er aan de hand met hypervisor. We hadden drie formaten voor VMware, XenServer en Hyper-V. Alle deze hypervisors (en nog meer andere) kunnen nu gebruik maken van het OVF bestandsformaat.
Waar ik dus naar op zoek ben is een methode om al mijn data op één plek te zetten, met één sociaal medium al mijn vrienden en collega’s te bereiken en met één validatie methode in te loggen bij Citrix, Microsoft, Apple, Google, VMware en, vooruit, Novell. Of moet ik mij er maar bij neerleggen dat ik niet flexibel en slim genoeg ben en van alles een probleem maak? Wie het weet mag het zeggen.
(Waar zal ik deze blog eigenlijke neerzetten. ik denk maar overal: op remconijkamp.nl, op qwise.nl, intern via Yammer en SharePoint en misschien wil Computable.nl ‘m ook wel plaatsen.)
Laat Henri het maar niet horen dat je twijfelt aan de ‘cloud ecologie’. Want ik ben het met je eens dat we op deze manier niet erg slim bezig zijn en ons eigen ‘big data’ probleem aan het maken zijn. Hoe zou het toch komen dat we alleen maar meer opslag en bandbreedte nodig hebben maar niet echt productiever worden?
Dat is het mooie van een snel veranderende wereld: probeer het maar gewoon, en over 5 jaar ziet je lijstje er heel anders uit.
Je wilt toch daar (virtueel) zijn waar je vrienden (of collega’s) zijn…
haha, Ewout, nouja, dan kom ik wellicht toch weer anders uit de hoek, want ik kan me de beleving van Remco levendig voorstellen!
Clay Shirky heeft hier een mooie quote voor
“It’s not information overload, it’s filter failure”.
En dat is precies wat er aan de hand is en valt ook in de trant van “application sprawl” en BYOT (Bring your own tool).
Nieuws is een verslaving en vandaar dat we vatbaar zijn voor filter failure. Tja, dat wordt werken aan een systeem en het vasthouden aan discipline, je hebt geen andere keus dan ermee te dealen. Succes!
Beste Remco, hoe komt het dat je geen last hebt van Calvinisme en graag gaat voor meer en beter? Omdat je, hoogopgeleid, meelift aan de goede kant van de economische streep. En dat komt door de diversiteit die je nu opeens dwars gaat zitten.
Velen riepen jaren geleden al hetzelfde over de pasjeshausse. De technologie kan ons gewoon 1 pas bieden waar we zelf airmiles, rocks, kooppunten, NS abo, studenten OV en weet ik wat voor andere ‘lidmaatschappen’ op kunnen activeren en dan toch maar 1 pincode hoeven onthouden. Maar het gebeurt niet, om de simpele reden dat al die achterliggende bedrijven zichzelf dan onvoldoende kunnen promoten. Gemak dient de mens, maar niet in een consumenten economie.
@Remco
je credo zou eerder moeten zijn : “compatible with all previous errors”
wanneer je een beetje op let waar je wel en niet mee om wil gaan en dus selectief bent houd je van je lijstje minder dan een derde over.
Vervolgens in wat “single sign on” mogelijkheden verdiepen en je hebt meer tijd om voor Computable te schrijven.
Remco,
Je kunt best die lijst wat korter maken als je wat bewust omgaat met middelen die je tot je beschikking hebt. Of ben je stiekem reclame aan het maken voor sommige leveranciers!
Ik vraag me af hoe deze lijst er zou uitzien als je per account 20 euro per maand moest betalen! Euuuuuuuh, heel korter denk ik en met hooguit 2-3 namen erop.
Waarom je dit artikel hebt geschreven weet ik niet maar het lijkt me een raar artikel. Want je weet goed dat er voor deze situatie genoeg oplossingen zijn. Ik ga ze niet benoemen anders stel ik een lijst op net zoals die van jou met de naam van verschillende leveranciers waardoor ik me als “verlengsnoer” van die leveranciers zal beschouwen.
Wat ik interessant vind aan dit artikel is je verhaal waarmee ik een bruggetje kan maken naar het gevaar rondom Legacy van Cloud.
Het domweg gebruik maken van verschillende SaaS diensten waarmee je applicatielandschap in de loop van de tijd versnipperd wordt kent een gevaar. Als je organisatie in deze situatie terecht komt dan zullen er verschillende ict ontwikkelingen binnen je organisatie niet alleen meer geld kosten maar ook soms desinvestering van voorgaande ontwikkelingen met kunnen betekenen (ik ben bezig met een artikel hierover) Kortom, domweg, zonder visie en gebaseerd op advies van sommige hippe cloud-experts (met hun Google-bril op) gebruik maken van verschillende SaaS diensten is naar mijn mening gelijk aan ” Legacy 2.0″
Daarom riep ik een tijd geleden dat Hybride Cloud de legacy van toekomst is als je zonder visie en nadenken daar gebruik van gaat maken.
Het is maar hoe je het ervaart. Ik denk dat ik net zo’n lang lijstje kan maken. Maar ik ervaar het niet als problematisch, maar juist als een enorme verrijking. Iedere omgeving heeft zijn eigen meerwaarde. En als dit niet zo veel is (ik ben bijv. nog steeds niet zo enthousiast over Google+) dan gebruik je het gewoon wat minder. Iedereen ervaart dit anders, maar ik vind dat ik er behoorlijk slim mee omga en het me enorm veel oplevert.
In de beperking toont zich de meester.
Begin met weggooien wat je niet werkelijk nodig hebt, zo te zien is dat genoeg.
Weet je, er is een leven buiten de ICT.
— == ++
(Minder is meer voor de non-programmeurs)
Blijkbaar het benoemen van remconijkamp.nl en qwise.nl is belangrijker (of misschien de doelstelling van dit artikel)dan 1 keer maar op een van deze reacties te reageren!