De generatie nieuwe medewerkers, die nu van school komen, zijn gewend aan Facebook, Whatsapp, Google en Twitter. Zij denken anders over het gebruik van it-middelen dan de generaties daarvoor, of sterker nog, het is een gewoon onderdeel van het dagelijks leven. Zij zullen de manier waarop wij met ict omgaan blijvend veranderen en dat is maar goed ook.
Informatie technologie is niet meer weg te denken uit onze samenleving en daar hebben we met zijn allen voor gezorgd. Met de opmars van digitale producten in onze huis-, bad- en slaapkamer is de digitale revolutie tot ver in ons dagelijks bestaan aan het doordringen. Het probleem wat hierbij ontstaat, is dat ook de perceptie van werknemers ten opzichte van ict radicaal aan het veranderen is.
Kentering
Waar de ict-afdeling vaak gezien werd als de autoriteit op het gebied van digitale producten, begint er inmiddels een kentering plaats te vinden in deze gedachtegang. De generatie die nu de arbeidsmarkt betreedt, weet niet hoe het leven er zonder automatisering uitzag en weet soms meer over hun digitale product dan de ict-medewerker die de dienst moet ondersteunen.
De nieuwe generatie gebruikt en denkt radicaal anders over ict-diensten dan het gemiddelde traditionele bedrijf. Volgens het CBS is de gemiddelde leeftijd van medewerkers in de Nederlandse samenleving op dit moment 41,4 jaar. Als je bedenkt dat de computer pas in trek raakte met de komst van grafische besturingssystemen begin jaren 90, ongeveer twintig jaar geleden, kunnen we dus stellen dat iedereen jonger dan twintig jaar is opgegroeid met digitale techniek. Voor de nieuwe generatie in de arbeidsmarkt is ict net zo gewoon als het aandoen van een lichtknopje of het kijken naar de tv. Dit in tegenstelling tot de gemiddelde werknemer van tegenwoordig, die de tijd voor de opmars van ict heeft meegemaakt. De oudere generatie heeft meer behoefte aan regie in het kiezen van ict-oplossingen.
Werkgevers en hun ict-afdelingen moeten dus beseffen dat wat zij de nieuwe arbeidsgeneratie leveren, aan andere voorwaarden moet voldoen dan wat tot nu toe gebruikelijk is. Niemand accepteert nog lang zonder stroom te zitten, of dat de vervanging van een lampje een complex en langdurig traject is. Hetzelfde geldt inmiddels voor ict-voorzieningen. We gaan werken met een generatie voor wie ict vanzelfsprekend is. Zij zijn zo thuis in ict, dat zij sneller en makkelijker weten waar de nieuwe it- oplossingen voor hun werk te vinden zijn, dan dat het bedrijf waar ze werkzaam voor zijn, over het vorige product beslissen kan. Op de smartphones- en tabletsmarkt kan een nieuwe app voor spreadsheets morgen al ‘yesterday’s news’ zijn. Sinds de intrede van Microsoft Office en de corporate laptop, heeft er op het gebied van kantoorautomatisering nagenoeg geen innovatie meer plaatsgevonden. De nieuwe generatie brengt daar verandering in met eigen apps en het gebruik van bring your own device (byod).
Minder beheersing van de keus
De vraag is, in hoeverre je als ict-verantwoordelijke nog zeggenschap wilt hebben over welk product er gebruikt wordt. Buiten een aantal wezenlijke security aspecten, is er geen reden om de medewerker niet zelf te laten bepalen waar hij het liefst mee werkt, zolang uiteindelijk maar hetzelfde resultaat wordt bereikt. Of je nu Google Apps, Microsoft Word of Adobe Acrobat gebruikt om een pdf voor de klant te genereren, het maakt uiteindelijk niet uit. Bij byod is de medewerker zelf verantwoordelijk voor het beheer van zijn it-producten, en zijn de beheerskosten gemoeid met deze producten niet langer een zorg.
Het belang van goede informatievoorziening in het bedrijf voor de organisatie en het volwassenheidsniveau van de nieuwe generatie in het toepassen van ict, stelt ons voor grote uitdagingen. We moeten ons ict-beleid in lijn brengen met de nieuwe manier van denken en werken van onze medewerkers. Het belangrijkste element van de oplossing hiervoor lijkt te zijn om de keuze van de middelen waarmee de bedrijfsprocessen worden ondersteund gedeeltelijk los te laten. Het maakt voor een automonteur niet uit welk merk zijn doppensleutelset heeft, zolang hij er maar zijn werk mee kan doen. De grootte van het wiel en de as zijn voor de automonteur wel bepaald. De automonteur heeft echter zelf de keus met welk middel hij de as met het wiel verbind. Op eenzelfde manier zal moeten worden gekeken naar de ict van nu: welk deel is vrij van keus voor de medewerker en welk deel moet voor een goede samenwerking vastliggen?
Administratieve krachten in een kantooromgeving van tien jaar geleden konden zelf kiezen welke schrijfblocs en ballpoints zij wensten te gebruiken, en zo moeten we byod ook zien. Het maakt niet uit of je met Apple IOS of met Microsoft Windows 8 je email verstuurt of je database benadert, zolang het mailtje maar aankomt bij de ontvanger en de database de juiste gegevens bevat.
De nieuwe generatie medewerkers weet welke middelen zij het liefst gebruiken en welke voor hen het meest optimaal werken om hun bedrijfsdoelen te halen omdat zij er mee zijn opgegroeid. De kunst wordt om de kennis en ervaring optimaal in te zetten. Het doel is uiteindelijk niet om policies na te leven, maar om de kennis van de medewerker te benutten om hen zo in staat te stellen toegevoegde waarde te leveren.
Ik heb 2 van die moderne gebruikers in huis en die weten niet eens wat ICT is, ze gebruiken hun digitale hulpmiddelen inderdaad als gebruiker zonder zich druk te maken om hoe het werkt. Ze weten er itt hetgeen de auteur stelt echt helemaal niet hoe het werkt, dat interesseert ze geen moer. En zo hoort het ook want hetgeen zij gebruiken is een dienst. De uitdaging voor de ICt industrie is en blijft gebruikers zoveel mogelijk een werkende dienst aan te leveren. Dat is nooit anders geweest. Wat ik me wel afvraag is hoe erg sommige jonge studenten zullen schrikken als ze straks in een bedrijf voor het eerst informatie moeten vastleggen in de conventionele ERP systemen die daar in gebruik zijn en voorlopig nog niet vervangen zullen worden.
Mijn nekharen begonnen omhoog te staan na het lezen van deze zin: “De oudere generatie heeft meer behoefte aan regie in het kiezen van ict-oplossingen.”
In mijn ogen heeft deze generatie niet zozeer behoefte aan de regie, maar zijn zij zich vooral bewust van de mogelijke risico’s en ellende die kan ontstaan als iedereen zijn/haar eigen keuzes maakt.
Er zijn diverse mogelijkheden om een document te maken. Maar als ik als werkgever templates moet gaan genereren voor Word, open office, google docs, dan beginnen toch de eerste vraagtekens te rijzen of het niet makkelijker is naar één tekstverwerker te gaan.
Wanneer ontwikkelaars werken op verschillende platformen, en je telkens integratieproblemen hebt omdat de interpreters van deze platformen zich anders gedragen komt al snel de roep tot het maken van keuzes
Aanhakend op het voorbeeld van de automonteur: hij mag wel het merk gereedschap kiezen misschien, maar
– wellicht heeft de garage een voorkeursleverancier waar ze alles met korting krijgen
– de specs voor het gereedschap zijn bepalend (engelse maten, gekalibreerd, moment moet gemeten kunnen worden enz enz).
Hiermee wordt zijn keuzevrijheid aardig ingeperkt
Ik had ook even last van opstandige nekharen….
Bouwde al vroeg mijn eerste computers (SBC’s: KIM, SIM, MOTOROLA) zelf, als een van de eerste 100 leden van de HCC, u weet wel: met die Marktkraampjes in de Jaarbeurs Utrecht (de conducteur van de trein richting Utrecht CS riep tijdens die HCC dagen bij binnenrijden van Utrecht CS: ‘Mensen met een muisarmpje mogen hier uitstappen”.
Ik ben nog van het CP/M tjdeperk en 8 inch floppies…… en heb zelfs de eerste GUI pogingingen van Microsoft (Windows 1.0) meegemaakt (terwijl ik al achter een Macintosh PC zat…)
Ik ben externe beheerder voor diverse bedrijven, en ik heb daarom ook veel te maken met dit ‘jong spul’.
Ze zijn heel erg behendig met het BEDIENEN van de diverse social platform Apps (en IK OOK!!!), maar enig inzicht in de eigenlijke werking is ver te zoeken bij hen.
Ik roep altijd: een aap kun je alles leren, als je maar genoeg bananen voert… (niet denigrerend bedoeld!!!)
Ik word na hun vruchteloze zelfpogingen om e.e.a. o te lossen toch gebeld om te vragen of ik kan helpen.
En mijn hulp wordt zeer gewaardeerd, dus ik voel me beslist niet nutteloos……
Het spijtige is dat het er bijvoorbeeld niet alleen om gaat wat er in een pdf staat, maar ook hoe deze tot stand komt in samenwerking met colelga’s. En dan komt niet alleen de pdf standaard om de hoek, maar ook de standaard voor uitwisseling van werkdocumenten. Dat kan ook pdf zijn, maar vaker komt een ander formaat langs, en met de non-standaard hegomonie van Microsoft is dat veelal Microsoft Word in combinatie met Outlook en Internet Explorer. Spijtig.
Dito voor andere integratieproblemen, alles staat of valt met keuze voor open standaarden. Alleen dan kan een gebruiker de eigen toolkeuze maken.
@Robbert … misschien moet je de “nieuwe generatie” nog even uitleggen wat Floppy’s zijn, en wat het verschil was tussen 8, 5 1/4 en 3 1/2 inch floppy’s :p
Bij getallen en inches denken ze tegenwoordig alleen nog maar aan de diameter van hun smartphone / tablet
Vaak wordt de indruk gewekt dat we NU in een tijd leven waarin de ontwikkelingen harder gaan dan ooit tevoren, het niet meer bij te houden is en voor je het weet niet weet waar het nog over gaat. Maar dat werd 10 jaar geleden geroepen, 20 jaar geleden ook en misschien 100 jaar geleden ook. Maar ben het wel eens dat het interessant is om te zien hoe de nieuwe generaties omgaan met de nieuwe technieken en de nieuwe devices gebruiken. Net zoals er weer nieuwe generatie technici bijkomt die inhoudelijke ervaring hebben met nieuwe technieken. Kan geen kwaad als bedrijven daar gebruik van maken, een jonge frisse blik. Ervaren technici brengen aan de andere kant weer het perspectief mee want ja, het blijft uiteindelijk allemaal veel van hetzelfde maar dan even anders.
@Niels Je eindigt met het voorbeeld van de vooruitgang met een verhaal over byod en dat iedereen zou moeten gebruiken met wat hij of zij wil. Om wat te doen? Email lezen en pdf-jes uitwisselen. Niet geheel toevallig een welhaast vooroorlogse protocol en formaat. Gelukkig maar!
Niels,
Een monteur die mijn wielen niet met de juiste moeren en de goede momentsleutel monteert is een beunhaas. Of zoals we vroeger antwoorden op de vraag hoe vast, vast is: “Een kwartslag voor het afbreken is prima!”
Betreffende generaties heb ik nog wat gegoogled:
http://www.frajlick.com/wp-content/uploads/2011/06/Persmap-Studie-Generaties-FRAJLICK.pdf
Mind the gap is wellicht een relevant artikel (http://goo.gl/O3OCgF) , ofwel het gat tussen wat gebruikers prive allemaal hebben en kunnen versus wat er in de enterprise beschikbaar is.
Ik zie echt wel veranderingen in de manier waarop mensen willen samenwerken maar heb toch wel enige terughoudendheid om dit als bedrijf te moeten willen. De huidige generatie jongeren is heel behendig met apps, smartphones en tablets maar helaas zijn dit geen oplossingen, maar middelen en moeten deze niet met elkaar verward worden.
Dat bepaalde diensten heel gemakkelijk af te nemen zijn en goed werken, staat volledig los of je deze goed en zinvol toepast. Zonder standaardisatie en strak proces zal de kwaliteit van jouw dienst of bedrijf nogal wat te leiden krijgen.
Gemak is geen vervanger voor discipline, dus laten we ons niet laten verleiden om te denken dat alles ineens simpel is.
Dat IT in feite vervaagt, of dat iedereen een bepaalde mate van IT specialist is, is in mijn ogen een feit, maar of alles er uiteindelijk beter van word, is nog steeds mensenwerk…
Stuk komt over alsof een oude bok (goed bedoeld) die denkt te weten hoe de jeugd denkt. Maar om nou aan de kant te gaan staan en ze maar hun gang te laten gaan is misschien wel naïef. Op zijn minst zou je wel wat meer dan ‘het werkt wel prettig’ als beargumentatie kunnen eisen.
Want we weten allemaal wel dat de jeugd tijdens hun opleiding zo’n beetje alle software bijna al dan niet helemaal gratis krijgt in de hoop dat ze er later mee blijven werken. Maar dan gaat de teller écht lopen.
En dan nog het feit dat sommige diensten wel IT uit de muur lijken, maar achter die muur de kaboutertjes druk bezig zijn met alles over te schrijven.
De jeugd heeft nog steeds iemand nodig die ze de oren wast. Niet uit traditie. Ze kunnen beter hun eigen fouten maken dan die van de generaties daarover dunnetjes over te doen.
Vanuit de dynamische end user tool wereld is er altijd druk geweest op de corporate IT om met ‘state of the art’ user tools te werken. En ja de corporate systemen lopen nog altijd 5, 10 of zelfs jaar achter in gebruikersbeleving. Ik zie in gedachten nog altijd de teleurgestelde secretaresses als er weer na de gebruikelijke 4 jaar een nieuw tijdverantwoordingssysteem werd ingevoerd: elke keer leek het alsof er weer slechter naar de gebruikers was geluisterd, vooral vanaf de ERP golf van eind jaren 90, toen maatwerk definitief afgelopen was. De jeugd gebruikt de IT zoals ie bedoeld is: om te communiceren en kennis te delen en im zich te organiseren. Ik leer veel van mijn kinderen ondanks mijn 35 jaar IT en heb onlangs van Udemy de cursus ’twitter essentials’ gedownload om een beetje bij te kunnen blijven