Naast hangjongeren heb je ook hangouderen. Bezit nemen van een bankje, bij voorkeur voor een winkelcentrum, en het alledaagse leven om je heen zien gebeuren. Zonder er deel van uit te maken. Nu hebben we te maken met een nieuw fenomeen, hangondernemers. Hoe zegt u? Ondernemers of managers, die bij een virtueel bankje, bij voorkeur op LinkedIn, een beetje rondhangen terwijl de economie om ze heen voortraast.
Passiviteit is des duivels oorkussen. Zeker voor ondernemers. Als je de crisis als een gegeven accepteert dan krijg je een selffulfilling prophecy. Veel ondernemers hebben vanaf het begin van de financiële crisis in 2008 het vet op hun botten verbrand. Nu het vet op is, wachten ze tot de crisis voorbij is. Dat zie je terug in het aantal faillissementen, die waren tot begin dit jaar nog relatief zeldzaam. De laatste zes maanden is het aantal bedrijven dat is omgevallen enorm gestegen, tot meer dan zevenhonderd per maand.
Voor alle hangondernemers heb ik een schokkende mededeling. Er is geen crisis. De crisis is namelijk allang voorbij. De situatie waar we nu in zitten is de nieuwe realiteit. Als je nog steeds vasthoudt aan de oude situatie, de afgelopen jaren niet in innovatie hebt geïnvesteerd, niet een keer uit je schuilkelder bent geweest, de oude tijden romantiseert, dan ben je een echte hangondernemer. Je had moeten sparen in goede tijden en uitgeven in de magere tijden. Uitgeven aan innovatie, je team bij de hand moeten nemen en nieuwe kansen onderzoeken.
chief innovation officer
Een aantal vooruitstrevende bedrijven heeft ervoor gekozen om innovatie een onderdeel van hun strategie te maken. Tot voor kort hadden de van oudsher primaire procesverantwoordelijken, zoals inkoop, verkoop, logistiek, productie en financiën, een positie aan de directietafel. Inmiddels heeft de it-directeur ook zijn directiestoel verdiend. De volgende stap is om daarnaast innovatie, met ondersteuning van it, als strategisch te zien. De chief innovation officer wordt een ingeburgerde term. Niet omdat het zo mooi op een visitekaartjes staat, maar omdat het een belangrijk deel van de overlevingsstrategie moet zijn.
Bedrijven die innovatie niet omarmen, hebben weinig toekomst, net als hangjongeren. Maar het is nog niet te laat. Gebruik het laatste vet op de botten om intern te zoeken naar nieuwe mogelijkheden voor je business. Voordat je met jouw onderneming onderdeel wordt van de stijgende statistieken van de Kamers van Koophandel.
Het verdienmodel is vandaag de dag niet meer levensvatbaar wanneer je business nog gebaseerd is op de oude en inflexibele (werk)processen en niet mee kan bewegen met de beweging en behoefte vanuit de markt.
Lees verder:
https://www.computable.nl/artikel/opinie/management/4704821/2379250/ictinnovatie-redt-de-business-niet.html
Of je dat crisis noemt of niet, er is genoeg geld! Wees als ondernemer creatief en kijk hoe je met de nieuwe mogelijkheden de conditie van je onderneming verbeteren kan.
Leon,
Ledigheid is des duivels oorkussen, passiviteit gaat meer om de lijdzaamheid die ontstaat door problemen met de passiva. Hierdoor wordt dit stukje dus wel een ‘indianenverhaal’ als ik kijk naar de innovatie in financiële markten.
De crisis is nog lang niet voorbij.
Deze crisis? Ctac boekt minder winst bij lagere omzet https://www.computable.nl/artikel/nieuws/erp/4805634/1276992/ctac-boekt-minder-winst-bij-lagere-omzet.html
Ik kan me nog herinneren, zo vlak voordat, op zijn Rotterdams, de Pleuris uitbrak in 2008, dat euforie over de stand van zaken in NL hoogtij vierde. Toen kwam de crisis. Twee zaken die mij haarfijn op het netvlies staan.
Balkenende en Bos
Bos kwam net vanuit het Aegon gebouw in Den Haag Mariahoeve. voor de pers kweelde hij,’….. ik kom net van Aegon vandaan, we staan er puissant goed voor, NL zal zonder al teveel problemen deze crisis doorstaan.’ Een week later vroeg Aegon om staatssteun.
Balkenende twee weken later. Het gebral over VOC en de trots die hij zo node mistte. Wellicht ging hij naar een andere school als u en ik. De VOC bestond louter uit opportunisten die met kapen en slavernij geld verdienden …. oh jah, we hadden ook nog wat andere ‘handel’…..
Beiden lieten zien wat ‘hun realiteit’ is gebleken. Balkenende naar E&Y en Bos naar KPMG.
Donner en Kamp
Donner riep…. Vaste aanstellingen hebben hun langste tijd gehad. niet meer van deze tijd. iedereen in de zzp, goed voor de economie, goed voor de zzp-er. Vervolgens liet hij zich belonen met een baan voor het leven als onderkoning bij de RWS. kamp evenzo, hoeft zich voor de rest van zijn leven geen zorgen te maken.
Beleving en beleving
Nu wil het geval dat deze heren, ook Leon, het bezien en beleven vanuit een eigen perceptie en beleving. De beleving voor heel veel ondernemers, die net in een branche zitten waar de echte klappen vallen, zo ook de IT, of die zzp-er die eigenlijk helemaal geen echte ondernemer zijn maar gewoon een (nood)sprong maakte, maakt het dat zij nu de wrange vruchten plukken van een gang van zaken waar zij verder weinig echte invloed op kunnen uitoefenen.
Enerzijds omdat zij dat domweg niet kunnen, anderzijds omdat ze de economische tijd niet mee hebben. Het is geen excuus, maar wel de realiteit voor steeds meer mensen die, ook omdat ze geen ondernemer zijn maar bijvoorbeeld gewoon werknemer, of door wanbetalers failliet zijn gegaan. Er zijn vele werelden die zo anders zijn dan sec de wereld van de auteur.
IT en de veranderende wereld
Er is waarschijnlijk geen andere wereld waar innovatie en veranderingen zo snel gaan als in de IT. Dat maakt het dan meteen ook uw valkuil te veronderstellen dat ‘ondernemers’ te vaak er maar gewoion bij ‘zitten’ en wachten op…. betere tijden.
Ik kijk om mij heen en prijs mij gelukkig dat ik nog niet al te zeer te maken heb met late betalers en soms een paar, gelukkig kleinere, niet betalers. Ik zie dan hele goede professionals die wel die pech hadden geconfronteerd te worden met wanbetaling, faillissement, opdrachtgevers die een trucje verzinnen niet te betalen, laat betalen enz. enz. Ik heb professioneel gezien oog voor keten gevolgen en denk dan bij mezelf…..
Als elke ondernemer nu eens wat minder egocentrisch zich zou op stellen, wat minder een ‘Mark Rutte’ zou plegen, gewoon eens weer wat ouderwets zouden opstellen…..
Dan…..
Hebben we minder pretenties en misrepresentatie
Hebben we veel minder betalingsachterstanden
Hebben we betrouwbaar personeel of HR of recruitment
Hebben we de juiste mensen met inzet die best wel een stapje meer zetten
Hebben we minder diefstal van uren en goederen
Hebben we ook voor elkaar wanneer het even minder gaat
Hebben we verantwoordelijkheid en oog voor elkaar
Hebben we collegialiteit en loyaliteit
Hebben we zakelijke cohesie
Hebben we ……
Goh, dan zou het zomaar zijn dat de crisis ons veel minder hard zou raken dan nu. Als we even kijken naar landen zoals Scandinavië, Oostenrijk, Zwitserland, België, Duitsland, landen waar men nog zorg draagt voor de zakelijke cohesie en….. toch flink minder last hebben van de crisis als Nederland……
Dan zou mij dat toch eens aan het denken zetten. Laat ik de plegers van een ‘Markje Rutte’ dan maar links liggen en richt me op wat meer cohesie. Want uiteindelijk zul je het wel met zijn allen moeten doen.
de crisis is er wel degelijk. Voor inmiddels meer dan een miljoen mensen. Zouden dat dan ook allemaal…. mensen zijn die innovatie en vooruitgang niet zouden omarmen? Ik betwijfel het.
In de laatste alinea zegt de auteur: “Gebruik het laatste vet op de botten om intern te zoeken naar nieuwe mogelijkheden voor je business.” Ik moet zeggen dat ik het nogal eng vind klinken.
En… ik vrees dat het ontkennen van de crisis tot weinig vernieuwing gaat leiden.
Innovatie is volstrekt waardeloos zonder goede marketing.
Marketing leidt tot “wicked problems”, ofwel problemen zonder vast definitie voor een oplossing. Dus innoveren blijft een onzeker resultaat geven.
Vertaling naar de realiteit: Een bekende van me met een restaurant gaat failliet. Een Griekse vriend van vroeger heeft het zwaar met zijn restaurant. Aan de overkant zit een “all-you-can-eat” sushi restaurant die tot de nok toe gevuld is, ook door de weeks.
De Griek geeft de crisis de schuld, maar de ondernemer van de Sushi zegt “Crisis? Welke crisis?” .
De Griek moet dus innoveren en begint een “All-you-can-eat” concept in zijn restaurant. Stel hij neemt een goede prijsstelling, brengt zijn klanten op de hoogte en adverteert met zijn laatste vet over deze verandering. Hoe zeker is dan zijn succes?
Ik ben ook voor aanpakken, innoveren, moed erin houden en positief blijven. Ook ik roep dat we gewoon moeten wennen aan deze nieuwe realiteit wat dit dan ook betekent. Maar het is niet alleen crisis, de wereld verandert gewoon erg snel en adapteren is niet altijd makkelijk, zeker als dit nooit echt in je DNA zat. En hoe meer bedrijven kopje-onder gaan hoe pittiger het wordt en hoe langer deze nieuwe realiteit ook gaat duren.
Ja, we moeten positief blijven maar lyrisch roepen dat het geen crisis is maakt de depressie alleen maar dieper als je er toch aan ten prooi valt.
Tegen een terminale patient zeggen dat het wel goed komt schijnt namelijk behoorlijk kwetsend te zijn…
@Henri
op zich geheel met je eens, maar t.a.v die patient,….
tenzij die gelooft in reïncarnatie….
Ben wel een voorstander van dergelijke boude stellingen. Zit ook zeker wel wat in. Ik denk alleen dat de auteur hier en daar wat onhandig zn betoog onderbouwd en de verkeerde oplossingen zoekt.
Rondhangen op LinkedIn bijvoorbeeld is nu juist een belangrijk onderdeel van het nieuwe zakendoen. Haring happen op een nieuwjaarsborrel brengt je echt geen nieuwe zakenpartners meer. Dat doe je nu juist meer en meer op LinkedIn (of een ander sociaal medium). Daarbij kost het ook niets en is daarmee een goed middel voor in barre tijden.
Daarnaast is het interessant om de oplossing te zoeken in wederom een uitbreiding van het c-niveau. Interessant voor die paar grote ondernemingen die nederland rijk is. De crisis zal echter opgelost moeten worden door het MKB en daar zit een ondernemer niet te wachten op wederom een extra stoel in zijn vergaderzaal (als hij die al heeft)
De oplossing zit in het aanpassingsvermogen van de ondernemer zelf. Is dat er niet, dan gaat een extra directiestoel dat ook niet veranderen.
Daarom heeft de auteur uiteindelijk wel gelijk (al formuleert hij het net andersom). Je moet investeren in innovatie als de zon schijnt.
Zit je nu nog in je oude verdienmodellen, dan ben je vermoedelijk al te laat.
Henri,
Mooie toevoeging waar ik even op door wil gaan gezien cyclische werkingen in de economie. Want als alle restaurants ‘vreetschuren’ worden dan is er geen sprake meer van innovatie maar dom kopieeren en zal ook sushi-restaurant al gauw de crisis kennen, niet wokken maar bokken…..
Het ‘all you can eat’ principe zou trouwens weleens de oorzaak kunnen zijn van de crisis, veel bedrijven bleken/blijken namelijk ongezond gefinancieerd. Meneer de MBA schrijft dan wel over innovatie in goede tijden maar vergeet even dat banken je graag een paraplu lenen als de zon schijnt maar deze terug willen hebben als het gaat regenen.
Een ander punt wat ik nog naar voren wil schuiven is de portfolio, één hond in de race is tenslotte gewoon gokken maar koeien gaan houden zonder te weten hoe je ze moet melken is ook niet handig. De BGC-matrix geldt trouwens ook voor klanten omdat te grote afhankelijkheid van één je kwetsbaar maakt.
Kettingreactie in faillissementen komt doordat zelfs de overheid betalingstermijnen even opschuift om zo de begroting rond te krijgen. Maar het ontbreekt de grote liberale stuurman in Den Haag dan ook niet aan innovatie, helaas wel aan visie.