Er is een onstuitbare ontwikkeling dat it-functionaliteiten en data-opslag in de 'cloud' worden belegd. Ik bespeur bij mijzelf een grote aarzeling om mijn (privé)data naar de cloud te brengen. Dit is niet eens in eerste instantie ingegeven door beveiligingsoverwegingen, maar meer door mijn groot gebrek aan vertrouwen in de grote bedrijven en instanties als zodanig.
Ik moet vooraf wel kwijt dat ik redelijk ouderwets ben en sterk hecht aan oude vertrouwde en beproefde oplossingen en werkwijzen. Maar als je die factor uitschakelt dan blijven er een aantal van mijn bezwaren naar mijn mening nog steeds overeind.
Mijn grootste bezwaren zijn dat ik er geen vertrouwen in heb dat een cloud-dienst over tien jaar of meer überhaupt nog bestaat of dat ik transparant toegang blijf houden tot mijn data.
Stabiliteit
Leveranciers kunnen worden overgenomen of kunnen failliet gaan. De bankencrisis heeft ons geleerd dat ook de instanties en bedrijven waarvan eens werd gedacht dat ze onaantastbaar waren, toch ook konden omvallen. Als dit al geldt voor banken dan geldt het helemaal voor it-dienstverleners.
Op een lager niveau kennen we de verhalen van bijvoorbeeld de keuken die je nu aanschaft waarbij je na tien jaar je aankoopbedrag ‘gegarandeerd’ terugkrijgt. In de tussentijd is de keukenboer failliet gegaan en blijkt dat de stichting die de betalingsverplichting had overgenomen geen juridische relatie meer heeft met de gedupeerde eindklant.
Op micro niveau is er het voorbeeld van het opslaan van (deep)links naar websites of subpagina’s. Na verloop van tijd zullen de subpagina’s of verwijderd zijn of naar een andere locatie zijn gegaan of de content is veranderd. Op het moment dat je een link een keer echt nodig hebt dan is de pagina niet meer beschikbaar.
De gemeenschappelijke deler van dit alles is het gegeven dat de scope en horizon van aanbieders steeds korter lijkt te worden. Verandering, vernieuwing en wijziging als enige constante. Als eindgebruiker, die op zoek is naar continuïteit, ben je overgeleverd aan een dynamiek die je niet kent, die je niet wil en waar je geen invloed op hebt. En als je dan een ‘helpdesk’ belt kom je er na een paar weken achter dat de dienst is aangepast en gewijzigd om nog beter aan ‘de wensen van onze klanten’ te voldoen. Maar jouw wens voor continuïteit en stabiliteit is niet meegenomen (‘mij is nooit wat gevraagd’). Er bestaat doorgaans geen keuze-optie: ‘Alles laten zoals het is’.
Slikken of zelf doen
Wat betreft de toegang tot je (remote) data, dien je vaak gebruik te maken van een portal, een ‘agent’ of een bepaalde minimale versie van een webbrowser…Ook allemaal vereisten die worden afgedwongen door de leverancier. Het zou nog acceptabel zijn als die vereisten enigszins gelijk blijven in de loop van de tijd. Echter in deze ‘vendor lockin’ moet je eerder dan je lief is mee in het update- en upgrade proces van een ander.
Door dit soort ervaringen heb ik een zeer hardnekkige neiging om data en content gewoon zelf te willen hebben: gedownloade MP3’tjes in plaats van Spotify, gedownloade filmpjes in plaats van een link of playlist in Youtube, kopiëren en plakken van de inhoud van een webpagina in een Word-document, de originele jpegs van foto’s in een mapje in plaats van een online foto-album…
Natuurlijk wel opgeslagen op een nas in een raid-1 configuratie (tegelijkertijd data schrijven naar twee discs), en het maken van meerdere periodieke backups waarbij niet wordt vergeten om een harde schijf op een andere locatie te bewaren. Het ‘zelf doen’ vergt immers wel extra werk en discipline. Maar dat heb ik graag over voor het gevoel van controle en vertrouwen dat ik heb dat ik over tien jaar nog steeds de originele digitale high-resolution versie van de baby-foto’s tot mijn beschikking heb..
‘Zelf doen, zelf doen’…zelf je data blijven opslaan en beheren…het past in het rijtje van broodfondsen, zelf sparen voor je pensioen, lokale groentetuintjes, burgerinitiatieven in de wijk, et cetera… We zijn te vaak teleurgesteld en ‘bedonderd’ door grote bedrijven, overheden en instanties……..en nog elke dag….
En de cloud piloten reageren weer als de hondjes van Pavlov met de gebruikelijke consumenten oplossingen voor cloud storage. Even voor de duidelijkheid, een back-up op één locatie is helemaal niet zo’n probleem als dat maar een andere is dan waar je servers staan. Back-up tapes in de server laten zitten helpt namelijk inderdaad niet tegen brand. Maar aan de andere kant is dat wel makkelijker omdat er vaker iets hersteld moet worden door gebruikersfouten dan een ramp. En omdat dubbelgenaaid altijd beter is maken we nu dus niet één maar minstens al twee kopieen overal van.
Over de duurzaamheid van de data valt dus ook nog wel wat te zeggen, grootste deel heeft namelijk een ‘halfwaarde tijd’ van een paar dagen. En waar databases heel voorspelbaar groeien is de behoefte aan opslag explosief toegenomen aan de kant van de gebruikers. Dat maakt cloud storage juist weer interessant, zeker als het hier om relatieve waardeloze data gaat. Want hoewel de gebruiker er misschien waarde aan hecht hoeft dat dus nog niet zo te zijn voor het bedrijfproces, tenzij je in de ‘big data’ business zit en nu als ouderwetse dective op een moderne manier vuilnisbakken doorzoekt.
Ik ben het helemaal eens met de schrijver, eigen opslag boven alles.
Bedrijven zijn inherent onbetrouwbaar. Zo moest ik laatst een oude Symbian telefoon inrichten voor iemand, o.a. Skype moest er op draaien. MS heeft alle links naar Skype voor Symbian gauw verwijderd omdat ze windows phone willen pushen, gelukkig had ik de installer zelf opgeslagen dus ik had geen probleem. De problemen met muziekcollecties die onbereikbaar zijn omdat bedrijven diensten stoppen zijn legio, en Youtube links verdwijnen geregeld door de auteursrechtenterreur. Lokale opslag heeft van dat alles geen last.
Ewout, dit artikel gaat over consumenten oplossingen voor cloud storage en over een privé situatie. Het gaat over cloud en over storage.
Maar gut gut waar hebben we het nu over. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat Bart serieus is in zijn bezwaren met argumenten of het wel duurzaam is en of de provider er nog wel bestaat na een paar jaar.
Cloud is geen religie hoor. Doe je ding op je eigen manier, maar als je in deze situatie niet inziet hoe handig het is je data veilig te stellen met een dienst op een manier die iedereen snapt, dan ben je inderdaad ouderwets.
Wat ik wel zou kunnen begrijpen is dat je Facebook niet als backup ziet aangezien deze de foto’s vaak ook kleiner maakt dan ze zijn opgeslagen. Of dat je het wellicht zonde vind om maandelijks te betalen voor je backup en dat iets zelf doen goedkoper is.
Maar wake-up! Voor 2001 vond men spullen kopen op het internet eng, niettemin was het onvermijdelijk. Je dingen (prive) doen in de cloud is gewoon onvermijdelijk. Je mag bij alles stil staan, maar blijf er aub niet te lang in hangen. Gebruik gewoon wat handig is maar dat voor en tegen cloud, til er niet te zwaar aan, het is gewoon een dienst als ieder ander.
@Peter: Je was me voor 😉
@Bart
Mooi artikel.
Uiteraard kun je je angst overwinnen door bijvoorbeeld je cloud oplossing redundant in te richten, lees “cloud escrow”. Oh ja, niet schrikken van de kosten die je hierdoor maakt.
Dit is een kant van het verhaal. En ook nog de andere kant: de leverancier!
Ik ben het met je eens dat de leverancier het gevaar voor mijn business kan zijn.
Vraag 1: Wie zegt dat de leverancier over x jaar nog bestaat?
Vraag 2: Wie zegt dat de leverancier gedurende looptijd van mijn contract voldoende investeert in de ontwikkeling van de technologie waar mijn dienst op gebaseerd is?
Voorbeeld: Oracle is gestopt met de ontwikkeling van haar bekende VDI oplossing, Sun Ray Software en hardware. BAM!
Oracle is geen kleine speler, je kiest deze leverancier niet alleen vanwege zijn oplosingen maar ook continuïteit. Als je als klant in deze oplossing geinvesteerd hebt dan heb je nu wat uitdaging met je ROI, TCO en nog veel andere zaken.
Ik denk dat cloud over een paar jaar de benodigde volwassenheid en standaardisatie krijgt waardoor veel onzekerheden en problemen van nu opgelost kunnen worden. Maar zover zijn we nog niet.
Henri,
Een dienst die iedereen snapt?
Ik wil je graag geloven maar begrijp dan toch niet alle discusies. De cloud is namelijk helemaal niet transparant, niet in techniek en niet juridisch.
Ik kan het niet anders dan hier met Bart eens zijn. Voor mij heeft dit overigens niets te maken met het ‘ouderwetse’ maar ik kijk gewoon naar enkele wetmatigheden en vorm me dan een mening of beslis dan pas.
– Hype
Ongeacht de goede intenties van menig professional beschouwde ik de invoering, nog steeds, als ‘hijgerige hype’. Ik heb echt goed geluisterd naar de verkopers, voorstanders etc, heb me echt wel goed ingelezen in de materie, dat is niet het punt.
– Voor en nadelen van…
Er is een solide IT wetmatigheid die zegt ‘Hoe meer componenten geïmplementeerd, hoe groter de kans dat er iets mis kan gaan….’ Bedenk hier dan even dat ik mij volkomen over zou moeten leveren aan verschillende partijen die geen van allen, zelfs gecombineerd, een werkelijk samenwerkingsverband hebben of een heldere juridische binding onderling of gezamelijk met mij.
Lees hier even; ik heb een contract met mijn energieleverancier, met mijn kabelaar, met mijn cloudleverancier, maar ik heb geen gelijkwaardig contract met alle drie, ook geen invloed, noch hebben deze drie een gelijkwaardig consumentvriendelijk juridische overeenkomst met elkaar.
Let wel, dit slechts ter illustratie want ik wijs cloud zeker niet af.
– Mening vs beslissing
Als ik, om het even welk product, bekijk voor ik het wil aankopen, speelt er ook een stukje sentiment mee. Als een verkoper mij in een zaak in mijn nek gaat staan te hijgen? Juist, dan kan die het echt bekijken.
Datzelfde is hier ook het geval met de cloudleveranciers in o.m. Computable. Menig ‘hijgerig hypen’ in de trant van ‘… misschien wilt u er niet aan, maar we gaan daar wel naartoe….. het is onomkeerbaar…. je kunt maar beter nu opstappen dan is de pijn het snelst voorbij….’ en meer van dat soort publicaties.
Ik heb dan ook in menig reflectie in Computable laten weten dat wanneer je druk zet op je potentiële klant om die te overtuigen, die klant wel eens heel eenvoudig gewoon weg zal lopen. Hij/zij wil namelijk gewoon voor vol worden aangezien en niet worden ‘gepushed’ naar.
Zomaar even wat wetmatigheden en sentimenten die spelen. Cloud, een aardige optie. Voor sommigen, zoals commerciële grote clubs, zeker een mooie oplossing. Voor andere ondernemingen minder geschikt. Hoe graag u die misschien ook als klant zou willen verwelkomen.
@ Bart,
Best een aardig stuk maar puur zoals je al schetst voor prive gebruik. Zoals Ewout al aangeeft is het voor enterprise omgevingen een heel,ander verhaal.
Om het stuk van PaVaKe maar meteen tot klassieker te verheffen: DE cloud bestaat niet anders dan het synoniem voor HET internet.
Voor of tegen DE cloud slaat dus nergens op.
Dus Ewout, NumoQuest, als DE cloud niet transparant is, dan komt dat omdat je blijkbaar zo algemeen blijft. Als je nu specifieke diensten noemt zoals Dropbox of diensten zoals Unisys die aanbiedt. Dan heb je een handvat die je kunt onderzoeken. Is het transparant in techniek? Is het transparant juridisch?
Maar laten we alsjeblieft geen dinosauriër worden.
1 ding weet ik zeker, het aantal personal epic fails is enorm gedaald sinds er zulke handige diensten zijn als Dropbox. Nu kun je allemaal argumenten aanhalen over niet transparant, vertrouwen en andere bangmakerij, feit blijft dat deze diensten massaal omarmt worden en het veruit winnen van de verhalen over meekijkende overheden en gevallen waarin de data op straat kwam te liggen door zulke diensten.
Laten we vooruit gaan en niet in de oudheid blijven hangen en steeds maar op die rem blijven trappen.
Henri,
Kun jij de stelling dat ‘personal epic fails’ door cloud sterk is gedaald ook onderbouwen met cijfers. Want als je een donker pak aan hebt kun je namelijk ook in je broek plassen zonder dat iemand het ziet om een lekker warm gevoel te krijgen maar daarom stinkt het nog wel. Een punt wat ik al eens aangehaald heb is de boterzachte scheiding tegenwoordig tussen bedrijfs- en consumentenoplossingen. Dat zorgt weer voor allemaal lekkage, veel publieke cloud diensten zijn niets meer dan een soort ’tena lady’ want om even terug te komen op de ‘personal epic fails’ die je noemt lijk je de sociale kanalen te vergeten.
Als we het hebben over transparantie van techniek dan moeten we koppelvlak natuurlijk niet vergeten, de mens dus die inderdaad allerlei nieuwe dingen omarmt zonder te weten hoe ze werkelijk werken. Het feit dat jij zelf encryptie propageert om allerlei duistere zaken van de cloud te mitigeren zegt volgens mij toch wat over het vertrouwen. En aangaande de juridische transparantie is het handig om te weten van wie de data uiteindelijk is. Want ik ken nog een bank die voor een iets meer rente een kapitaal vergaarde en toen verdampte als we het over vertrouwen hebben;-)
Bits zijn niet gelijk aan Euro’s. Bits kun je kopieren, verplaatsen zonder dat het iets kost. Euro’s niet en dat is een heel groot verschil als je gaat vergelijken met banken die hun verplichtingen niet nakomen.
Ik heb geen cijfers over het verliezen van data voor gebruikers, maar ik ken genoeg voorbeelden dat iemand gered is door het gebruik van een clouddienst.
Hoe vaak heb jij gelezen dat iemand klaagde dat zijn Dropbox data op straat is komen te liggen of elders gebruikt wordt? Precies.
Versleuteling van bestanden is natuurlijk beter dan niet en zeker als het clientside gebeurd. Maar het gevoel wat ik wel eens krijg is dat veel mensen die reacties schrijven op de Computable dingen moeilijker maken dan ze zijn.
IT en diensten via het internet is gewoon iets wat je moet gebruiken, dan doe je vlieguren op en daarmee vergaar je kennis. Als je eerst alle bezwaren weg wilt nemen voordat je iets nieuws probeert gebeurd er nooit iets.
Deze houding is in mijn ogen de reden waarom Europa hopeloos achterloopt op onze vrienden aan de andere kant van de oceaan. Afwachten, bezwaren opwerpen, moeilijk doen, terwijl zij al mijlen voor lopen en de kans dat we hen ooit in gaan halen, kleiner en kleiner wordt.