GroenLinks-Kamerlid Linda Voortman en CDA-Kamerlid Eddy van Hijum willen dat hun initiatiefwet ‘flexibel werken’ al per 1 januari 2014 wordt ingevoerd. De wet geeft werknemers meer mogelijkheden om thuiswerken of flexibele werktijden bespreekbaar te maken. Dit zorgt er voor dat mensen makkelijker werk en zorg kunnen combineren.
GroenLinks en het CDA willen dat het voor werknemers makkelijker wordt om een dag thuis te werken of hun werktijden aan te passen aan schooltijden. De initiatiefwet geeft werknemers het recht om een verzoek voor thuiswerk of flexibele werktijden in te dienen bij hun werkgever. Nu bestaat zo’n verzoekrecht alleen voor het verminderen van het aantal uren.
‘Het combineren van werk en zorg moet beter bespreekbaar worden op de werkvloer’, zegt GroenLinks-Tweede Kamerlid Linda Voortman. ‘Jonge ouders komen steeds vaker in de knel. Onder alleenstaande ouders loopt de arbeidsparticipatie het snelste terug. Zij moeten meer mogelijkheden krijgen voor een goede balans tussen werk en privé, zodat zij zich niet gedwongen voelen minder te gaan werken.’
Zij krijgt bijval van CDA-collega Eddy van Hijum: ‘Door de mogelijkheden voor flexibel werk te vergroten, wordt het niet alleen voor ouders, maar ook voor mantelzorgers makkelijker om naast hun zorgtaken hun werk te blijven doen.’
Cao’s
Veel werknemers geven aan dat zij wel flexibel willen werken, maar dat dit binnen het bedrijf niet kan of dat zij verwachten dat een werkgever daar niet voor open staat. In te weinig cao’s zijn afspraken opgenomen over of en hoe werknemers flexibel kunnen werken, waardoor werknemers niet af kunnen dwingen dat hun werkgever hun vraag om meer flexibel te werken ook serieus overweegt. GroenLinks en CDA willen met het wetsvoorstel stimuleren dat er in meer cao’s afspraken worden gemaakt over flexibel werken.
GroenLinks en CDA willen een cultuuromslag, waardoor flexibel werken niet alleen meer mogelijk wordt, maar ook beter bespreekbaar op de werkvloer. Zij vinden dat de balans tussen werk, scholing, zorg en vrije tijd het uitgangspunt moet zijn, ook in beleid en regelgeving.
Initiatief
Het initiatiefwetsvoorstel van Voortman en Van Hijum breidt de Wet Aanpassing Arbeidsduur uit tot de Wet Flexibel Werken. Nu de beantwoording van de schriftelijke vragen over de initiatiefwet klaar is, kan het direct na de zomer door de Tweede en Eerste Kamer behandeld worden en al op 1 januari 2014 ingaan.
@ Corne, Het artikel is inderdaad een beetje algemeen opgesteld, maar de doelgroep is vooral mensen die (deels) als ” kenniswerker” werken; Die zitten meestal achter een computer en kunnen dus dit werk overal doen, waar hun computer kan werken.
Een buschauffeur zal te maken hebben met diverse diensten, waarvoor planningen worden gemaakt. Stel nou dat een groep busschauffeurs onderling een planning met elkaar afstemt , en die aanpast op voorkeuren van de collega’s. Als de shifts maar volgepland zijn, want dat is eigenlijk het enige echte belang van de werkgever. de bus moet van A naar B. Dus als de ene collega graag wat meer avonddiensten draait en de andere meer ochtenden vroeg, kan je best komen tot roosters waarin mensen best een aantal uren thuis kunnen zijn en bijv. op hun kinderen kunnen passen. Er zal ongetwijfeld 40 uren per week moeten worden gewerkt en je mag niet nachten werken zonder rust, maar er zit dus aardig wat flexibiliteit in. Als je er dieper over nadenkt.
( overigens weinig buschauffeurs op computable gezien, maar ik snap dat je met je opmerking een discussie op gang wilt helpen. en dat is goed!)
Een wetje om flexibel werken op de werkvloer meer bespreekbaar te maken ?! Beetje betuttelend, hol en bovendien slecht getimed in de deze barre arbeidsmarkt tijden… Hoe ga je de invulling & uitvoering van deze wet trouwens controleren ?. Is er sprake van sancties ? Mij lijkt dat politiek Den Haag wel andere kwesties aan het hoofd heeft dan dit soort “proefballonnetjes” (ook al is het dan een initiatief wetsvoorstel).
Een effectievere manier om flexibel werken (nog) aantrekkelijk(er) te maken voor bedrijven, is het fiscaal aantrekkelijk maken van flexibel werken. Uiteraard ook weer lastig in een tijd waarin de overheid alleen maar bezig schijnt met lastenverzwaringen voor bedrijfsleven en burgers.
Laten we ondernemers maar met nog meer regels opzadelen zodat het toch al matige ondernemersklimaat in Nederland met nog een onzinnige regel verrijkt wordt. Ik ben een goot voorstander van thuiswerken waar daar zinvol kan maar het is belachelijk daar een recht van te maken. Laat de ondernemer dit maar mooi zelf bepalen en dan zal de markt wel bepalen of hij/zij daar slim mee omgaat.
Misschien is deze Decision Tree verhelderend: http://www.mindflash.com/blog/2011/08/decision-tree-should-you-let-your-employees-work-from-home/?view=mindflashgraphic
Iets serieuzer.
Ik heb collega’s die ik niet zou willen laten thuiswerken en collega’s die dat goed kunnen. Als je dit gaat afdwingen met een wet heb je dan dus een probleem.
Ik heb er an sich niks op tegen dat er een recht komt dat je als werknemer mag vragen om flexibilteit, en dat je daar als werkgever verplicht een inhoudelijke reactie op moet geven (dus niet ‘Daar doen we hier niet aan’). Dit hoef je echter niet in een wet vast te leggen, dit kan prima in CAO’s geregeld worden. Zoals al aangegeven, ik zie bouwvakkers, buschauffeurs of andersoortig personeel dat sterk afhankelijk is van de werkplek nog niet zo snel flexibiliseren.
Samen roosteren zoals al geopperd is, is ook een mogelijke optie, echter je zal altijd zien dat dit gaten oplevert die eigenlijk niemand wil vullen. En dan zal toch de werkgever uitendelijk de beslissing moeten kunnen nemen. Daarnaast ligt ook wettelijk vast dat je recht hebt op aaneengesloten diensten. Last but not least, in veel beroepsgroepen wordt er gezamelijk gereist (wegwerkers, bouwvakkers enz), en is het dus kostenverhogend als elke werknemer zelfstandig moet gaan reizen doordat iedereen op andere tijden begint. Dat moet dan ook goed geregeld zijn.
Laten we ook niet uitvlakken dat er werknemers van elders zijn (buiten NL) die er geen probleem mee hebben om van 8 tot 5 te werken, dus kijk ook niet raar op als je werkgever uiteindelijk over gaat op personeel van elders dat wel graag tegemoet komt aan de werktijden van de werkgever…..
Thuiswerken vraagt ook meer van de managers, die zijn zeker niet allemaal in staat of zelfs geschikt om om op output te sturen ipv op aanwezigheid. Hoe gaan ze de opleiding en begeleiding van deze managers in de wet regelen? Wordt die ook verplicht?
Zelf geloof ik in de voordelen van het Nieuwe Werken, vandaar dat ik initiatieven om dit mogelijk te maken omarm. Als iemand thuis gaat werken dan heeft hij/zij wat mij betreft ook de plicht om voor een goede werkplek te zorgen. In eerste instantie bepaal jezelf hoe die plek er uitziet, tenzij de baas vindt dat hij hier voorwaarden aan moet stellen. In het laatste geval moet de baas dan ook bijdragen in de kosten of de werkplek zelf aanleveren.
Volgens mij doet de politiek een oproep aan werkgevers om te stoppen met het verbieden van de mogelijkheid tot thuiswerk. Veel directies houden het tegen onder het mom dan het geld kost, mensen niet langer controleerbaar zijn enz. Dit druist in tegen de moderne opvatting dat zaken transparant moeten zijn en dat mensen verantwoordelijk zijn voor hun eigen daden. Kan niet is dood, zijn mijn Oma vroeger al!
Het probleem zit hem volgens mij niet zozeer in het nieuwe werken, maar wel in het woordje “recht”
Corne geeft dit al goed aan: bij sommige collega’s heb je er alle vertrouwen in dat dit productie-verhogend werkt, bij anderen weet je zeker dat ze dan nog minder zullen doen dan nu.
Ik kan ze me nog voor de geest halen, collega’s die thuis aan het werken waren. Op een bepaald moment hadden we één van hen nodig ivm een probleem, dus belden we hem op. Hoor je op de achtergrond “Henkie van 4 jaar wil graag opgehaald worden bij de ballenbak……
Zeker wanneer je werk hebt wat heel lastig op output te sturen is (bijv. het ene probleem kost meer tijd en hoofdbrekens dan het andere) is het al dan niet thuis kunnen/mogen werken een kwestie van vertrouwen. Als dat vertrouwen binnen je organisatie een paar keer geschaad is, dan lijden helaas de goeden onder de kwaden.
En weer zie je hoe de politiek klaar staat met ene opvolgend f#ckup in de arbeidsmarkt. waren het niet eerst Bos, Balkenende, Donner en Kamp die de arbeidsmarkt, lees hier de arbeids en kennis continuiteit, volledig naar G.O.D. hebben weten te helpen, krijg je nu twee ‘no-no’s’, overigens met alle Respect, die geen enkele noemenswaardig affiniteit hebben met vakbondszaken of de werkgelegenheid.
Heel opportunistisch denken beiden iets te hebben gevonden zichzelf te profileen. Misschien zou het handig zijn wanneer iemand hen even emailt en hen verteld wat Balkenende, Bos, Donner en Kamp tot op heden hebben bewerkstelligd wat de arbeidsparticipatie betreft.
Deze hebben er zorg voor gedragen dat de huidige situatie heeft kunnen ontstaan waardoor we hier nu mee op zitten tgescheept. Wanneer we vervolgens kijken naar het voorstel van beiden, dan heeft men het hier over een ‘wetsvoorstel om thuiswerken meer bespreekbaar te maken…..’
We hebben dus tegenwoordig een wet nodig om met onze werkgever te kunnen bespreken of het thuiswerken een grotere en betere optie is dan op de zaak.
Heeft men in Den Haag geen urgentere zaken op de plank liggen? De toenemende werkloosheid? De problemen van het UWV en de steeds vaker falende automatisering aldaar? De exploderende aanvragen voor de bijstand?
Nogmaals met alle Respect, een volkomen non discussie. Back to normal and work zou ik zeggen.