Softwareoplossingen ondersteunen steeds meer cruciale processen waardoor ze integraal onderdeel uitmaken van onze maatschappij. Hierdoor is de noodzaak om kwaliteit te garanderen belangrijker dan ooit. Gecompliceerde systemen ontwikkelen, binnen de gestelde tijd en budget en met zo’n kwaliteit dat ze jaar in jaar uit up en running blijven, stelt organisaties voor uitdagingen. Om deze te adresseren, is het noodzakelijk de feiten te kennen.
Software wordt een steeds belangrijkere fundering onder onze maatschappij. Of het nu is om patiënten te behandelen, je favoriete tv-programma te kijken, te beleggen of om per vliegtuig te reizen, software maakt het mogelijk. Softwareoplossingen ondersteunen steeds meer cruciale processen waardoor ze integraal onderdeel uitmaken van onze maatschappij. Hierdoor is de noodzaak om kwaliteit te garanderen belangrijker dan ooit. Maar het ontwikkelen van correct functionerende software is niet eenvoudig. Daarnaast zorgt de toenemende complexiteit van de ontwikkelde it-systemen voor risico’s. De complexiteit is zelfs veel hoger dan die van de ingewikkeldste apparatuur. Zulke gecompliceerde systemen ontwikkelen, binnen de gestelde tijd en budget en met zo’n kwaliteit dat ze jaar in jaar uit up en running blijven, stelt organisaties voor uitdagingen.
Om deze uitdagingen te adresseren, is het noodzakelijk de feiten en daarvan afgeleide kennis inzichtelijk te krijgen aangaande de it-assets die hierbij betrokken zijn. In de it-assets zit veel waardevolle informatie verstopt, de zogenoemde ‘potten met goud’. Deze potten met goud liggen vaak verscholen en het vergt kennis, kunde en uithoudingsvermogen om deze bloot te leggen. De voordelen hiervan zijn legio: de echte waarde zit ‘m in de feitelijke kennis die beslissers, architecten, en onderhoudsteams helpt de juiste beslissingen te nemen. Zij moeten de feiten kennen over zaken als onderhoudbaarheid, de architectuur, technische schuld en de documentatie van de it-asset.
Bedrijven staan regelmatig voor de beslissing of ze moeten investeren in bestaande legacy assets of dat deze assets vervangen moeten worden. Vaak wordt geacteerd op basis van ‘gevoel’ in plaats van op de meer ‘harde’ feiten. Dit is een gemiste kans. Het genoemde investeringsvraagstuk is een typisch voorbeeld van het inzichtelijk maken van de cruciale feiten, het vinden van de pot met goud, om zodoende de juiste beslissing te kunnen nemen. Onderstaand een aantal voorbeelden van zulke feiten.
Cruciale feiten op een rij
1. De grootte van de it-asset en de mogelijkheid grote legacy-systemen te herbouwen vergeleken met het vervangen van het systeem door een standaard pakket. Wanneer de it-asset groter wordt, is het herbouwen van een systeem kostbaarder en neemt het risico op fouten toe.
2. De functionele kwaliteit van de it-asset. Voldoet de asset nog aan de doelstellingen? Bevat het een hoop ongebruikte functionaliteit? Lijdt de asset onder de ongecontroleerde continue groei en voortdurende veranderingeneisen vanuit de business en loopt hij daardoor uit het roer? Antwoorden op deze vragen bieden inzicht in de functionele kwaliteit van de it-asset.
3. De technische kwaliteit van de it-asset. Deze wordt vooral uitgedrukt in termen van nonfunctionele kwaliteitsattributen van de it-asset. Bijvoorbeeld: veiligheid, herstelbaarheid en flexibiliteit. Vooral het niet kunnen aanpassen van de software kan toekomstige groei en adaptatie van de asset in de weg staan. In zulke gevallen wordt er niet optimaal geprofiteerd van de verwachte voordelen.
In de whitepaper ‘Unlocking the Pots of Gold’, die binnenkort verschijnt, gaan we in op topdown- en bottom-upmethoden om deze cruciale feitelijke informatie, deze potten met goud, boven water te halen. Daarnaast gaan we in op de wijze waarop daar managementaandacht aan gegeven moet worden en de noodzaak hiervan voor de bedrijfsvoering.
De beeldspraak van potten met goud zou ik zelf als onzorgvuldig gekozen bestempelen. De onderwerpen die hier aangesneden worden zou ik eerder vergelijken met het ‘fracking’ van goud. Oftewel behoorlijk veel investeren om een redelijk resultaat te halen met een relatief groot risico.
Overigens vraag ik me af of een goede Nederlandse term voor ‘it-asset’ niet duidelijker over komt.
En wat ik hier duidelijk mis is het feit dat je bestaande onderdelen ook kan recyclen en verwerken in nieuwe oplossingen. Iets wat al meer dan 20 jaar gepoogd wordt via opleidingen aan de man te brengen. En dan heb ik het niet over verouderde techniek (met name ijzer) maar juist door opgedane kennis bij het bouwen te hergebruiken.
Niet op de manier zoals men een IT project bij de politie aangepakt heeft want dat was het inkapselen van oude techniek in een nieuw omhulsel.
Het scherp hebben van welke “assets” je hebt, weten hoe die toestand komen en hoe deze functioneren is altijd belangrijk. En zou niet meer moeten zijn dan een professioneel ingerichte ict binnen organisaties.
Op basis daarvan kun je dan op feiten gebaseerde beslissingen nemen, maar dit is niet het vinden van “de pot met goud”. Die bevindt zich in de opgedane kennis en ervaringen.