Op vier juli 2013 was het zover: Scrum Day Europe in Amsterdam. Een vol programma met als hoofdonderwerp: Scrum voor de Enterprise! (Scrum op bedrijfsniveau). Vorig jaar mocht ik dagvoorzitter zijn. Dit jaar had ik een veel betere rol: die van bezoeker. Geen verplichtingen, maar me de hele dag onderdompelen in alle verhalen, workshops en ervaringen. Heerlijk! En natuurlijk het leggen van nieuwe contacten en bijpraten met reeds bestaande. Kortom, een leuke dag!
Om half negen was ik bij Pakhuis de Zwijger aan het IJ. Het was rustig onderweg en ook het parkeren was snel geregeld. Ik ben niet de eerste. Er staat een korte rij voor de ontvangstbalie. Ik krijg mijn badge met keycord. Eerst maar even op het gemakje wakker worden met een bak koffie. Lekker!
Ik ben, net als vorige jaar, weer onder de indruk van de locatie. Niet het standaard conferentiecentrum. Het is hier heel bijzonder. Klinkt een beetje tuttig, maar het is er knus; gezellig. Dat geeft meteen al een heel aparte sfeer. Lekker informeel. Ik ben dan ook klaar voor de dag.
Programma
De organisatie heeft een indrukwekkend programma neergezet. De openingspresentatie door Ken Schwaber (samen met Jeff Sutherland de bedenker van Scrum) en Gunther Verheijen. Beide zijn van Scrum.org: de organisatie die Scrum onderhoudt en trainers certificeert voor Scrumopleidingen. Zij presenteren op een vrolijke manier de consequenties van Scrum voor een onderneming. Wat betekent het als softwareteams met Scrum gaan werken en daardoor steeds sneller worden? Wat kunnen we met Scrum op organisatieniveau? Hoe ver gaan we hier op in?
De presentatie richt zich vooral op de voordelen van wendbaarheid en flexibiliteit voor een bedrijf. Agility dus. Hiervoor presenteren ze het Enterprise Scrum-model. Een model dat helpt om organisaties stapsgewijs meer Agile te maken. Centraal in dit model staat de Agility Index. Hoe Agile zijn wij eigenlijk en wat is de volgende stap?
Na deze eerste presentatie deelt Henk Richmond van PGGM hoe zijn leven als manager is veranderd sinds zij met Scrum zijn gestart. Wat mij vooral is bijgebleven van zijn presentatie is hoe veel beter de samenwerking tussen business en it is veranderd voor Richmond. Dat hij nu veel minder bezig is met operationele dingetjes en veel sterker bezig is met de samenwerking en het leveren van business waarde.
Daarna waren er een groot aantal parallelsessies. Het was moeilijk kiezen: Agile Games, het Scrum spel, Open-Space, Management zonder zweepjes, Agile Metrics, Scrum en SAP, SNS Reaal ervaringen. Te veel keus eigenlijk. Ik wilde overal wel bij zijn. Dat is dus ook wat ik stiekem heb gedaan. Een beetje van sessie naar sessie springen en overal een beetje luisteren. De opkomst bij de parallelsessie over Agile Metrics was indrukwekkend. Deze sessie was afgeladen! Ongeveer 75 procent van de deelnemers aan de Scrum Day Europe kwam hier op af. Misschien lag dat ook wel aan de pitch van spreker Rob van Lanen. Hij beloofde namelijk een sessie over ‘Management Pornography’ tijdens het plenaire pitchen van de sessies. Overigens wel een teken dat hier veel vragen leven.
Na de goed verzorgde lunch waren er nog twee plenaire presentaties en een panel. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de eerste presentatie van Diego Lo Giudice van Forrester, over Agile Testing, heb laten lopen. Heb lekker op de gang een beetje staan bijpraten.
Ik ben wel naar de presentatie van Philips geweest. Die was echt geweldig! Edgar van Zoelen presenteerde met veel energie en daadkracht hoe Philips met Scrum bezig is. Indrukwekkend! Gaaf was het bijvoorbeeld om een filmpje te zien van Frans van Houten, ceo van Philips, die uitlegt hoe belangrijk Agility is voor Philips en wat Scrum daarin voor hen betekent. Het meest indrukwekkende van het verhaal van Van Zoelen vond ik de compromisloze manier waarop ze Scrum invoeren: ‘fixed teams, fixed budgets, fixed releases’. Geen uitloop en dynamiek. Ze hebben Scrum echt begrepen!
De afsluiting van de dag was een CxO panel. Interessant om te zien hoe op het hoogste managementniveau over Scrum wordt gedacht. De dag werd afgesloten met een plenaire Retrospective en daarna: de borrel! Bij het weggaan kreeg ik nog een Scrum Day Europe rugbybal – mét handtekening van Ken Schwaber! Die staat nu in de kast met andere memorabilia.
Al met al was het een erg inspirerende dag. Veel geleerd en een aantal hele leuke nieuwe contacten gelegd. En natuurlijk ook weer lekker bijgepraat. Ik kijk al weer uit naar volgend jaar!!
Mocht je overigens een indruk van de dag willen krijgen, of de sheets van de presentaties willen inzien, ze staan inmiddels gewoon online op: www.scrumdayeurope.com.
@mauwerd, jij schreef:
“jij en ik weten waarschijnlijk ongeveer even veel (weinig 🙂 van scrum en hebben minimaal een aantal jaar ervaring in softwareontwikkeling. Toch vind jij bijna alles slecht aan scrum, terwijl ik bijna alleen maar positieve kanten zie.”
Spijker op de kop denk ik!
Een paar weken terug had ik een een probleem met een slecht sluitende voordeur dus ik had een paar mannen gecharterd om dat probleem te verhelpen. Ik hoor van ze wat er nodig is en de prijs wordt bepaald. Ga je gang. Ik zou het werkelijk niet in mijn hoofd halen om tegen die mannen te zeggen hoe ze hun werk moeten doen. Ik ken mijn plaats en is het voor alles en iedereen, en zeker de deur, verstandig dat ik de mannen hun gang laat gaan. En misschien wel het belangrijkste, ik heb vertrouwen in de mannen die het werk moeten doen en laat ze hun gang gaan.
Je schrijft dat de bussiness betaalt en daarom bepaalt en daarom ook aan moet geven wat en wanneer er gebeuren moet bij een ict project. Is het verstandig dat mensen inhoudelijk ict projecten bepalen die geen ervaring in de ict hebben? En het andere wat ik me afvraag: is dat nou nog leuk als je op die manier te werken als uitvoerend ict’er? Ook hierbij denk ik ieder zijn vak. De vraag zou niet moeten zijn, wat willen de business en de scrummasters, de vraag zou moeten zijn wat het beste voor een project is en wat zijn de deliverables die nodig zijn en je zou verwachten.
Probleem met de ict is dat eigenlijk iedereen er wel verstand van heeft, precies weet hoe het moet en er ook nog meent over mee te moeten praten. Wat dat betreft ook wel mijn ervaringen gehad, bij een beetje project loopt er een zo een hoop volk om heen te springen. En dat is niet alleen voorbehouden aan de scrum methode al helpt dat dus naar mening niet.
Ik geloof niet de scrummaster een gestapo functie is maar het bepalen van leef en gedragregels (rituelen!) voor de teamleden door de scrummaster vind ik wel van een dubieus niveau. Maar een uniform en een herdshond heb ik zelfs nog niet gezien bij de scrummaster.
@Louis,
wat betreft je voordeur. Jij bent opdrachtgever en jij beslist dat de opdrachtaannemer zelf de oplosmethode kiest. Nix mis mee.
De vraag moet niet zijn wie bepaalt wat, in ICT vraagstukken en of dat leuk is. Want antwoord is te simpel : Business is opdrachtgever en dus de enige die bepaalt. Of iemand anders dan de business dat verstandig vindt doet niet terzake.
Jouw ervaringen zijn niet die van mij. Maar als business wil dat er gesprongen wordt, dan spring of sprint ik fijn mee. Als het maar betaalt en nuttig is voor mijn carriere. Natuurlijk zorg ik meteen dat ik certified meespringer word. Dat scheelt weer hoop gezeik met vervolgopdrachten.
Scrum overhead ? Dagelijkse standup meeting (met precies alle relevante info voor die dag) en paar meetings aan begin/eind van elke sprint, waar het hele team actief aan deelneemt..
Waren al mijn projecten maar zo.
Jij ervaart het blijkbaar anders. Gelukkig heeft Scrum na elke sprint een korte retrospective meeting. Kan jij steeds weer aangeven hoe waardeloos het allemaal was.
@mauwerd Ik denk dat je de verstandigste van ons twee bent, als er gevraagd wordt om mee te springen of sprinten als de business dat wil als het maar goed voor je carriere is, dat is waarschijnlijk de beste instelling om te hebben. Je moet het wel kunnen of willen.
Met verbijstering heb ik het artikel gelezen. Ik ga allereerst met Respect wel uit van de goede intenties van de auteur. Ik zie het plaatje en denk dan…. Ja hoor, daar gaan ze weer. Ze nemen een heel oude ‘methodiek’… in dit geval het Kaizen, iets wat Toyoda in 1954, geloof ik, bij zijn eigen Toyota introduceerde maar nu noemen we het vrolijk Agile/Scrum. Van mij mag dat natuurlijk maar ik heb een zeer eenvoudige vraag voor de auteur.
Pakt u om het even, welke digitaal plaatje van het internet. Sla dit op als …. en open het dan nog eens opnieuw. Daarna blaast u het betreffende plaatje helemaal op. Zo groot mogelijk. Dan stel ik u alvast deze vraag….: Hoe denkt u dat een pixel eruit ziet?
Die ene pixel die u uiteindelijk op uw scherm krijgt, is synoniem voor elk IT proces die u zich voor kunt stellen. Of dit nu het indrukken van een knop is, of het opzetten van een IT traject. Vat u hem al? Niet?
Een IT proces, in de meest elementaire vorm, is NIET ROND! Die is lineair! Vierkant of rechthoekig.
Elk proces binnen IT is onderworpen aan precies dezelfde wetmatigheid. Dat betekend dat je dat met elke procedure ook zult moeten doen. Doe je dit niet? Dan weet je zeker dat je een keer ‘probeert’ buiten de grenzen van je proces te treden en dan weet je wat er zal gebeuren met IT als materie. Je krijgt Problemen.
Nu weten heel veel van die bedenkers die tot ‘scrum en agile’ zijn gekomen, helemaal niet eens af van het gegeven van wetmatigheden van de lineaire IT. Dat is meteen waarom het dan ook zo vaak FOUT blijft gaan.
We kijken, heb ik vernomen, tegen een nieuw product aan. Wat heeft men bedacht. We gaan oude Chinese/Japanse wijsheden Lean noemen. U kunt uw groene of zwarte band halen, maar dan ben je ook ‘master’… in…… vult u hier maar iets in.
Ik heb kennis genomen van Scrum, ik heb kennis genomen van de achtergrond, intentie en werking van Lean. Na ruim dertig jaar Aikido en Iaido kom ik tot de zeer eenvoudige slotsom dat men gewoon oude wijn in nieuwe zakken probeert te verkopen. Lees hier, Lean of Scrum. Men is alleen heel even iets vergeten.
Fix the problem, not the cause!
De basis en gedachte van Kaizen is namelijk….dat je door herhalen tot verbeteren komt van een proces, procedure, output. Die wetmatigheid kan alleen maar werken wanneer men oog heeft voor behoud van Human Capital.
Aangezien we hier in NL te maken hebben met een cultuur van Blame, Shame and Serve out, zul je zien dat de Scrum en Lean in a: In IT contraproductief is en B: Als methode er slecht zal blijven hangen.
Dit laatste omdat er commercie erbij is betrokken d.m.v. externen die na de klus de deur weer achter zich dicht trekken.