De gemoederen lopen hoog op als het gaat om certificering van ict-professionals. Wat zegt een certificaat nu wel helemaal? En welke conclusies moeten je er eraan verbinden als iemand een certificaat heeft?
Voordat we bovenstaande vragen kunnen beantwoorden moeten we een onderscheid maken tussen technische en niet-technische functies. Voor technische functies, zoals technisch beheerder van een bepaald platform of een programmeur, is technische kennis zeer belangrijk voor het uitvoeren van de functie. Zij moeten het platform of de ontwikkeltaal van binnen en buiten kennen. Certificering is in deze functies gebruikelijk.
Vaardigheden
Dan zijn er ook functies waarin persoonlijke vaardigheden zoals inlevingsvermogen, communicatieve vaardigheden en diplomatieke vaardigheden belangrijker zijn dan technische vaardigheden. Voorbeelden van deze laatste functies zijn requirementsanalist en functioneel tester, in deze functies zijn certificaten minder belangrijk voor het uitvoeren van de functie. Dus zegt een certificaat in dergelijke functies minder dan in meer technische functies omdat de certificaten over het algemeen betrekking hebben op het kennen van methoden en technieken en niet op persoonlijke vaardigheden. De mate waarin je een bepaalde methode of techniek kent, bepaalt in beperkte mate of je succesvol bent in dergelijke functies. Maar betekent dit dat certificaten in niet-technische functies geen toegevoegde waarde hebben? Nee, die conclusie is zeker niet gerechtvaardigd.
Dit licht ik graag toe aan de hand van het Certified Professional for Requirements Engineering (CPRE) certificeringsprogramma voor requirementsanalisten van IREB (voor details over dit programma zie www.ireb.org). Om het CPRE foundation of advanced certificaat te kunnen halen, moet je je vooral theorieën en technieken op het gebied van requirementselicitatie en -management eigen maken. Met een goede cursus en de nodige uren blokken haal je dat wel. Ben je na het halen van de certificaten een goede requirementsanalist? Nee, maar je hebt wel een basis. Vervolgens moet je bouwen op die basis. Het is te vergelijken met je rijbewijs. Ben je een goede chauffeur als je een rijbewijs hebt? Nee, maar je weet wel hoe je moet autorijden. Voor veel functies in de ict is basiskennis essentieel. En met een certificaat toon je aan dat je die basiskennis hebt.
Overigens zegt een certificaat niet alleen iets over de kennis van methoden en technieken. Het zegt ook iets over de persoon. Stel dat je beginnend programmeur bent en je verder wil ontwikkelen als programmeur. Dan ga je toch geen certificaat halen op het gebied van technisch beheer? Dan was je wel technisch beheerder geworden! Als iemand een certificaat heeft behaald, zegt dat iets over zijn of haar motivatie en inzet voor het vakgebied. In ieder geval op het moment van het behalen van het certificaat.
Kritiek
Waarom is er dan zoveel kritiek op certificeringsprogramma’s? Omdat mensen, vooral afdelingen werving en selectie, teveel waarde hechten aan een certificaat. Als een certificaat belangrijker wordt gevonden dan de persoonlijke eigenschappen van een kandidaat, dan gaan kandidaten met een verkeerde motivatie certificaten behalen. En uiteindelijk zegt dat organisaties niets over de kwaliteit van de kandidaten.
Kortom, een certificaat zegt iets, maar lang niet alles. Een certificaat geeft op z’n minst interesse, motivatie en een basiskennis aan. Maakt dat de persoon een vakman of – vrouw is? Nee, op een basis moet voortgebouwd worden en voor sommige functies zijn persoonlijke eigenschappen belangrijker dan technische vaardigheden. En zeker dan is de waarde van een certificaat beperkt.
Beter dan een certificaat, is mensen te leren hoe systemen steeds weer opgebouwd zijn uit dezelfde soort komponenten.
Ieder OS heeft een kernel, en jobmanagers, spoolmanagers etc. etc.
Voor nieuwelingen in het vak is zo een certificaat wellicht interessant om aan muur te hangen in je buro. Voor de ouderen werkt het als een onzekerheidsmarkering.
Voor leveranciers zijn certificeringen een goede bron van inkomsten, echter gecertificeerde medewerkers zijn daarmee nog geen goede medewerkers. Een certificaat attesteert geen gevoel voor techniek of analytisch talent, slechts het doorlopen van voorgekauwde oefeningen.
HR medewerkers die geen snars vann techniek begrijpen hebben die certificaten tot hun leidraad gemaakt wat meer over de kwaliteit van de hr medewerkers zegt.
Certificering en opleiding worden pas écht wat waard als de mensen de nieuwe kennis in de praktijk kunnen brengen, dit noemen we ‘leertransfer’. Zolang de meeste bedrijven nog niet weten wat hun belangrijke rol hierin is, blijken veel certificeringspapieren inderdaad vulling voor CV’s. Kortom, laat de bedrijven nu eerst eens aan de slag gaan om de nieuw aangeleerde kennis van haar medewerkers serieus te nemen en bereid zijn om de medewerkers te laten experimenteren met deze kennis.
Zolang dit niet gebeurt blijven we ieder jaar discussies over de waarde van certificering, training en opleidingen houden. Mijn advies aan werkgevers is dan ook; verdiep uzelf eens in het aspect leertransfer en weet wat u te doen staat als uw medewerkers een training gaan/moeten volgen!
mvg,
John
Voor 50 dollar heb ik een pdf met 700 vragen die letterlijk random gevraagd worden voor CISSP.
Als ik ze 1 keer allemaal doorwerk heb ik echt wel meer dan 700 punten en dus ook mijn certificaat. Je kan zeggen “dat heb je natuurlijk bij iedere opleiding” maar dat is niet waar. Omdat het zo “noodzakelijk” is binnen de ICT is er een enorm aanbod in braindumps en zijn er mensen genoeg die hun certificaten op deze manier behalen zonder 1 regel uit het cursusboek te lezen.
Het is per certificering verschillend of men alleen een bedieningstruukje leert of ook echt snap wat men doet. Ook moet inhoudelijk bekend zijn wat een certificering inhoud. Zo is een CCIP certificering beter voor een netwerk specialist die bij een service provider gaat werken dan een CCNP certificering maar dik kans dat de recruiter alleen CCNP kent en dus de CCIPer er al uitgooit bij de eerste selectie. (Of omdat het woord Ethernet niet vaak genoeg voorkomt in zijn of haar CV)
Een recruiter moet dus ook investeren in kennis van certificeringen en hun waarde. Overigens is er daarnaast een simpele methode om z.g.n. fraudeurs of mensen zonder inhoudelijk kennis er alsnog uit te halen. Stel ze een paar inhoudelijke vragen.
Zo vroeg een collega eens of ik als UNIX consultant een DBA testje wilde maken ik had hem beter gemaakt dan de sollicitant.
Eventueel kan je daarvoor een technisch inhoudelijke collega in schakelen. Ik verbaas me telkens weer hoe weinig dit gedaan wordt.