In de consultancywereld stellen opdrachtgevers een certificaat steeds vaker als harde eis, als knock-out criterium. Zonder certifica(a)t(en) krijgt een consultant geen kans om op intake-gesprek te gaan en zichzelf te kwalificeren voor een opdracht. Het behalen van certificaten, en het aantonen hiervan op je cv, is daarmee noodzakelijk. Kijkend naar de sales-activiteiten van een detacheringsbedrijf, dan neemt het belang van certificeringen ook steeds verder toe bij offertetrajecten en aanbestedingen. In dit artikel geef ik mijn visie op het belang van het behalen van certificaten in de consultancy.
Het curriculum vitae (cv) is binnen een detacheringsmodel een commercieel document. Waarom? Het is de eerste stap in het kwalificatieproces om in aanmerking te komen voor de opdracht. Een klant selecteert één of meerdere kandidaten op basis van de match die hij/of zij vindt in de cv’s met de opdracht die ingevuld moet worden. Daarbij wordt er gekeken naar kwalitatieve (kennis en ervaring) en kwantitatieve criteria. Heeft een testconsultant bepaalde ervaring? Denk daarbij aan domeinkennis als Pensioenen, Effectenverkeer of SEPA kennis. Maar ook tool-, pakket of methodische kennis als SAP, HP QC of Agile/Scrum kan gezocht worden in het cv door de opdrachtgever. Bij kwantitatieve criteria kan gedacht worden aan aantoonbare jaren ervaring in een bepaalde rol als bijvoorbeeld testanalist, een bepaald opleidingsniveau als hbo en/of wo én natuurlijk het beschikken over aantoonbare kennis in de vorm van certificaten.
Nu inhuurprocessen steeds vaker geoptimaliseerd worden door het implementeren van gestandaardiseerde en geautomatiseerde processen worden bovenstaande kwantitatieve criteria steeds vaker getoetst in een elektronische omgeving. Bij het aanbieden van een kandidaat moeten vinkjes worden gezet om zo te bepalen aan welke criteria daadwerkelijk wordt voldaan. Wordt er niet voldaan aan een knock-out dan stokt het proces en wordt het cv van de kandidaat niet in behandeling genomen. Daar komt dan geen mens meer aan te pas. Er is daarmee geen ruimte voor interpretatie, iemand heeft dan wel kennis van een product of methode, het is niet hard aantoonbaar middels een certificaat. Het is in dat kader dus van essentieel belang om als consultant je certificering op orde te hebben om überhaupt een kans te kunnen maken een opdracht te scoren. Bij mijn werkgever investeren we dan ook ongelimiteerd in training en opleiding voor onze testconsultants. Zodat zij zich kunnen certificeren en wij als managers onze mensen kunnen inzetten bij toonaangevende klanten in uitdagende opdrachten.
Offertes en aanbestedingen
Grote organisaties selecteren voor detacheringsopdrachten steeds vaker een beperkt aantal leveranciers. Een ontwikkeling in de markt, met name als het om consulting werk gaat, is dat organisaties steeds vaker de behoefte hebben het aantal leveranciers te verminderen. Enkel één leverancier (single supplier) of een beperkt aantal leveranciers (preferred suppliers) mogen dan hun producten en/of diensten leveren, om zo kostenvoordelen te realiseren en daarnaast neemt de intensiteit van de klant-leveranciersrelatie toe. Ook worden er vaker partners gezocht voor het uitbesteden van werkpakketten, projecten of zelfs afdelingen. Daarnaast is de overheid verplicht opdrachten boven een bepaald bedrag aan te besteden.
Deze ontwikkeling leidt ertoe dat dienstverleners zich vaker moeten kwalificeren in een offertetraject of aanbestedingsprocedure. In deze trajecten wordt ook kwalitatief en kwantitatief getoetst of de dienstverlener in aanmerking komt als voorkeursleverancier of opdrachtnemer. Een terugkerend onderdeel hierbinnen is het aantonen dat de dienstverlener beschikt over de gevraagde kennis en expertise om de opdracht uit te voeren. En je raadt het al: ook dit moet vaak aangetoond worden door het inzichtelijk maken over welke certificaten de medewerkers beschikken. Maar het gaat zelfs nog verder. Steeds vaker wordt vereist dat (een deel van) de medewerkers beschikken over bepaalde certificeringen. Soms ook als knock-out criterium, vaak als reden om punten in mindering te brengen. Kortom: ook voor het winnen van offertes en aanbestedingen is het van groot belang voor de dienstverlener, en daarmee ook voor de individuele medewerker, dat de aanwezige kennis aantoonbaar wordt vastgelegd middels certificaten.
Door de bomen het bos…
Nu het belang van certificering toeneemt en steeds vaker onderkend wordt, doemt de volgende horde op die genomen moet worden: welke certificaten moeten dan behaald worden? Wij zijn als dienstverlener actief binnen het software testen. In dit specifieke domein moet de testconsultant vanzelfsprekend kennis hebben van de verscheidende testmethodes en -technieken. De meest voorkomende en gevraagde certificeringstrajecten zijn dan TMap Next, ISTQB en TestFrame. Naast bovenstaande ‘standaard’ testopleidingen en certificeringen is methodische verbreding naar aanpalende gebieden ook wenselijk. Afhankelijk van de rol die geambieerd wordt kan verbreding naar projectmanagement middels Prince2 en/of IPMA, naar beheer middels ITIL, naar voortbrengingsmethode via Agile/Scrum of verdieping naar ontwikkelomgevingen als Microsoft .NET of Java relevant zijn. Vooral in offertetrajecten en aanbestedingen zien wij de vraag naar expliciete certificering op aanpalende gebieden steeds vaker terugkomen.
Certificaten de heilige graal?
Vaak wordt er opgemerkt dat ervaring met een methode/techniek of het doorgronden ervan vele malen belangrijker is dan enkel het behalen van een certificaat. Ik onderschrijf deze mening, waarbij natuurlijk wel geldt dat het één het andere niet uitsluit. Ook is een certificaat, net zoals een diploma van een opleiding, de enige manier om aanwezige kennis objectief aan te tonen. Daarmee zou je het certificaat dus eigenlijk eerder moeten zien als de kroon op je werk, de kers op de taart waarmee je objectief en onafhankelijk aan kunt tonen dat je volledig uitgerust bent om de klus te klaren!
Vincent Verhelst, manager bij Bartosz ICT
Certificering die breed gedragen is en industrie-onafhankelijk: ja dat kan belangrijk zijn. Je ziet dat bij bepaalde beroepen als advocatuur, mediators, financieel advies ook terug. Daar moet je ook Permanente Educatiepunten voor behalen. De trainingen kunnen echter door meerdere partijen worden gegeven. Zoiets zou in de IT ook niet verkeerd zijn.
Resumerend: Certificering is van belang voor detacheerders, anders kun je geen cv-bingo meer spelen.
Er loopt momenteel nog een soort gelijk artikel waarop de reacties boekdelen spreken.
De techneut in kwestie heeft er geen zak aan, voor de verkoper is het zijn enige verkoopargument en voor de hrm-manager de enige manier om zich in te dekken. Het gaat goed in de ICT.
Vincent,
Dat een certificering een harde eis is in de consultancy lijkt me wel wat zeggen over de waarde van het advies. Zoals ik in een reactie op een soortgelijk artikel al stel hebben we het zeker bij de meeste product certificeringen over een geleerde best practice. De dertien in een dozijn consultancy zal dus niet of nauwelijks van de gebaande paden afwijken. Hoe zou het toch komen dat er zo weinig geleerd wordt van fouten?
Dat de certificaten bingo gangbare praktijk is in bodyshops van detachering is ook geen nieuwtje. Vaak weten recruiters ook niet eens waar al deze opleidingen voor staan maar alleen dat ze gevraagd worden. Beetje als het kassameisje die aan een duidelijk volwassen klant om een ID vraagt omdat ze anders geen alcohol mag verkopen, redelijk bezopen situaties dus.
Dus wordt ervaren maar misschien niet in laatste product gecertificeerde ICT-er nog weleens vergeten. Dat deze professional naast specifiek gevraagde papiertje ook nog meer dan een dozijn relevante andere certificeringen heeft telt niet mee. Het bijhouden van al die curricula is trouwens niet eens gebrek aan motivatie maar vooral tijd. Zeker in de uurtje-factuurtje business van detachering.
Voor wie al menig traject doorlopen heeft is een certificaat ook geen heilige graal of de kers op de taart maar meer een circus act. En niet van balanceren of acrobatiek maar van de getemde dieren die door de hoepels heen mogen springen. Want zoals ik al stelde zijn meeste certificaten geen proeve van bekwaamheid of inzicht maar van bedieningsvaardigheden. Vergelijkbaar met een rijbewijs met dit verschil dat je daar niet voor ieder model opnieuw een examen moet doen.
Gek genoeg worden er trouwens ook nog steeds veel ‘brokken’ gemaakt in de ICT ondanks grote aantal certificeringen dat deze markt kent. Zo slagen nog lang niet alle projecten, zitten er nog steeds veel fouten in programmatuur en zijn alle inrichtingen zeker nog niet perfect. Steeds vaker leidt het vertrouwen in waarde van certificering zelfs tot falen. Want omdat meeste certificeringen commercieel zijn is het halen ervan niet al te moeilijk gemaakt.
En in deze business wordt trouwens ook nog weleens wat gefraudeerd omdat het hebben van papiertje belangrijker is geworden dan de kennis, welke door de meeste recruiters toch niet gecontroleerd kan worden.
@Ewout: Wat je in de laatste 2 alinea’s aanhaalt, is inderdaad de pijnlijke realiteit, maar het is niet een probleem van vandaag of gisteren en speelt al sinds die certificeringen op de markt kwamen.
Berucht waren de NT4 certificeringen.. na 2 weekjes bootcamp was een kinderpsycholoog opeens een volwaardig systeembeheerder.
Geen papiertjes hebben betekent dat je te lui bent om iets te willen leren.
Wel de papiertjes hebben betekent dat je net zo weinig weet als de buurman die de antwoorden alleen geleerd heeft.
En bij solicitaties krijg je van die domme mensa testjes ipv zware technische vraagstukken.
@Technicus: ooit gezakt voor zo’n “dom” Mensa testje soms?
Dat soort tests worden niet afgenomen om je technische kennis te toetsen, maar je manier van denken, logisch analytisch vermogen en creatief denkproces.
Vooral bedoeld om starters binnen te halen die zich vervolgens via een uitgebreid opleidingstraject van junior via medior naar senior professional of verder kunnen ontwikkelen.
Daarnaast bedoeld om de ervaren professionals met bovengenoemde competenties boven water te krijgen en degenen met veel papier maar weinig inzicht en visie eruit te zeven.
Voor elke selectiemethode is wel wat voor en tegen te zeggen.
Domme Mensa testjes bestaan echter niet, zeker als je bedenkt dat 98% van de mensen de echte Mensa test niet haalt.
Vincent,
Tijdens aanbestedingen wordt hier standaard vaak al om gevraagd. Ik deel daarom je mening dat het commericieele belang van certificeringen groot is.
Echter is het de vraag of een certificaat echt aantoont of iemand kundig is of niet? Veel certificaten zijn op een creatieve manier te behalen. En vaak veels te theoretisch.
Ik zou zelf liever een combinatie zien tussen certificeringen en referenties. Of te wel praktijk en theorie.
@Hans Kroon: Bij mijn huidige werkgever heb ik helaas ook zo’n ding moeten doen tijdens mijn aannemen. Score heb ik destijds niet doorgekregen. (maar ik ben wel aangenomen, dus slecht kan het niet geweest zijn)
Ik heb eens een documentaire op Nederland 3 gezien over 2 simpele zieltjes die de hele dag mensa testjes zaten te oefenen en daardoor opeens super intelligent waren. 🙂
Als dat soort testen de standaard acquisitiemethode worden weet ik al dat veel mensen hetzelfde als die 2 gaan doen.
Trouwens, 98% van welke mensen? De algemene bevolking van Nederland? 98% van de gekwalificeerde beroepsbevolking die reageert op de functie? en wat is je bron voor die 98%? Mensa zelf? 🙂
Hans,
Het testen kost geld en daarom wordt vaak voor een surrogaat gekozen waardoor certificatie zo’n grote rol speelt. Daarnaast levert een hoog IQ nog niet direct een goede positie of een hoog salaris op omdat iemand EQ bedacht heeft als equalizer. Zelfs Einstein had hier last van en zijn wijsheid over vissen die beoordeeld worden naar hun mogelijkheden om in bomen te klimmen maakt duidelijk dat er aan elke test nog wel wat schort.
Ewout,
Ook hier geldt weer wat ik al eerder beschreven heb dat de combinatie tussen IQ en EQ van groot belang is. Super slim zijn maar je kennis niet over kunnen brengen/dragen is nog steeds erg lastig.
Ruud,
Je klinkt als een communist die graag wil nivelleren met een braindrain waardoor middelmaat het nieuwe peil is. Kikkers kunnen trouwens zwemmen en klimmen maar je kent het verhaal van de schorpioen en de kikker?