We proberen elkaar aan alle kanten te stimuleren om toch vooral te innoveren. Daaruit zou de indruk kunnen ontstaan dat er intussen niets gebeurt. Integendeel. De hele positie van it is sterk veranderd: er is bijvoorbeeld vandaag de dag een veelheid aan manieren om it te sourcen. Bovendien is er technisch heel erg veel mogelijk.
Daardoor hebben bedrijven de focus kunnen verleggen van technologie naar de klant: de customer experience wordt nu het vertrekpunt van steeds meer projecten. Dat is een absolute ommekeer, waarbij de rol van de architect verandert en van groot belang is. Maar nog niet iedereen beseft dat – ook de architect niet.
Ouderwets
Decennia lang zijn it-ers bezig geweest met het automatiseren van bedrijfsprocessen. Processen, die vaak uit de vorige eeuw stammen en waarvan de business vindt dat ze niet meer van deze tijd zijn. De it-afdeling blijft echter focussen op het verder verbeteren van die processen en het oplossen van de problemen om de systemen beschikbaar te houden. Dat veroorzaakt voor de it-afdeling een vastgelegde route, wat hen dagelijks tot dezelfde routine dwingt.
Dat geldt ook voor de klassieke architect, die bij elke business-vraag onderzoekt wat het beste past in de door hem ontworpen architectuur. Hij is vooral bezig met frameworks en met technologie. Dit leidt telkens tot dezelfde oplossingsrichting en werkt innovatie-belemmerend. De klassieke architect staat immers met zijn rug naar de business, terwijl hij er met zijn gezicht naar moet staan. Daar ligt zijn toegevoegde waarde, niet in de technologie.
Nieuwe bedrijfsprocessen
Innovatie ontstaat pas als de bedrijfsprocessen op de schop gaan – met als doel de beleving van de klant te optimaliseren. Dat is het vertrekpunt van het moderne business-proces: wat wil de klant, hoe wil hij dat, kan de business dat verrijken, waar zit het competitieve voordeel? En daarna volgt de vraag: hoe kan it dat proces ondersteunen?
Tijdens de ontwikkeling van het proces kan de architect nieuwe technologie introduceren die de business nieuwe ideeën of handvatten geeft. Dit noemen we Design Thinking, waarbij in feite elke medewerker – dus ook de architect – zijn ideeën kan laten horen, met als doel de klantervaring te verbeteren. En nog een belangrijke verandering: de business betaalt en wil invloed kunnen uitoefenen op de activiteiten van de it-afdeling, zeker waar het om de kosten gaat.
Dat vraagt om een principieel andere kijk op het eigen domein dan het traditionele en vage ‘misschien moeten we ook eens iets met big data gaan doen’ of ‘de cloud is niks voor ons’. Dat gaat allemaal over technologie en die houding staat haaks op de doelstelling om het bedrijfsproces optimaal te ondersteunen. It moet honderdtachtig graden draaien en vooral de architect moet meebewegen.
Customer Experience
De architect moet eigenlijk een geheel andere visie ontwikkelen en de architectuur gaan benaderen vanuit de customer experience. Omdat sourcing van it-diensten geen probleem meer hoeft te zijn, kan de architect zich verdiepen in het construeren van de optimale it-ondersteuning van het klantproces. Hij ontwikkelt zich dan tot een value architect die de link kan leggen tussen klantwaarden en de daarvoor benodigde architectuur. Ongeacht of de technologie on-premise of in de cloud draait.
Op dat niveau ontwikkelt de value architect zich vervolgens tot innovator en kan hij bovendien degene zijn die door slimme, vindingrijke sourcing de bedrijfsprocessen en dus de customer experience optimaliseert. De innovatieve architect heeft wat mij betreft dan een gouden toekomst.
Mark,
Zoals je zelf weet is er meestal geen sprake van een ‘greenfield’ waardoor innovatie enige grenzen kent. ERP systeem aanpassen is dus makkelijker gezegd dan gedaan, zeker niet als hier nog legacy en vendor-locks in zitten. Value engineering zal dus in de eerste plaats rekening moet houden met de waarde van processen.
Stellen dat de huidige architect met zijn rug naar de business staat lijkt me dus niet helemaal correct.
Het is leuk om meewarig terug te kijken naar hoe we het vroeger deden. En mensen in een hoek te zetten waar ze zichzelf overigens helemaal niet thuisvoelen en terecht.
We waren toen ook innovatief: stapje voor stapje efficiënter of soms een totale omslag. Dat we daar nu soms een beetje lacherig over doen vind ik naïef. Over 20 jaar kijken we op dezelfde manier naar ‘de innovatieve architect’ die slechts kennis had van de archaïsche gedachten en middelen van 2013.
We hebben ooit eerst de afdelingen geautomatiseerd, toen kwamen we erachter dat processen over afdelingen heenlopen en toen werd de klant belangrijk (eerst in de financiële sector en later de publieke sector). Nu is de customer experience belangrijk. Morgen is … etc.
Dingen anders doen en uitproberen maakt kennelijk de huidige praktijk ’traditioneel’ en kennelijk niet meer ‘van deze tijd’.
Leer juist wat de goede dingen van eerdere innovaties waren en gebruik die kennis om verder te innoveren, zonder degenen die het geld van vandaag verdienen in een hoek te zetten.
Mark,
Misschien een kip en ei verhaal maar ik denk dat eerst de business moet accepteren dat bedrijfsprocessen in sommige gevallen herschreven of geinnoveerd moeten worden. Pas hierna kan een innovatieve architect zijn kracht laten zien.
Juist deze stap (vernieuwen van bedrijfsprocessen)is de uitdaging.Hoe kun je als architect deze teweeg brengen?
Mark heeft een goed verhaal, maar…
De business is leidend en zal zelf businessprocessen moeten willen veranderen en optimaliseren of opnieuw uitvinden, met of zonder ICT. De Architect dient deze herontwerpen in te vullen met ICT technologie waarbij uiteraard de gebruikers vriendelijkheid voor de afnemer van de dienst, in dit geval de business en de uiteindelijke klant, de consument.
De business is vaak gebaseerd op business as usual, grote veranderingen hebben impact op teveel factoren, dus naast een aanpassing van een proces ook nog de ICT technologie aanpassen ziet men als een groot risico, nietsdoen is stilstand, maar pas als de nood aan de man is, omzetdaling, winstdaling of nog erger, dan gaat men iets aanpassen.
Asl een architect moet gaan lopen shoppen met technologie, is de cloud niets voor je want dan kan je XYZ of wat denk je van Salesforce ipv NOP ….De business moet innoveren en de klanten optimaal bedienen, de Technologie moet faciliteren…..dat daar een groot gat gaapt tussen deze 2 kerngebieden is duidelijk.
In mijn dagelijkse praktijk ondervind ik hoe moeilijk het is om te innoveren vanuit technologie. De business wil vasthouden aan bestaande concepten en vooral niet teveel keuzes maken. Migratiepaden en terugvallen op oude zaken moet meestal worden ingevlochten en dan is de business case al lang niet meer zo positief. Zoals Ewout al aangeeft: het is geen greenfield, maar zo zou je het wel willen beschouwen.
en om 4 uur drinkt Mark Raben Cup-a-soup.
Dat zouden meer mensen moeten doen.
Terecht stelt de auteur dat de klassieke architect plaats moet maken voor de innovatieve architect. Echter, in dit hele opiniestuk is de innovatieve architect in geen velden of wegen te bekennen. Waarmee de crisis in Enterprise Architectuur steeds vastere vormen begint aan te nemen.
Zolang architecten blijven denken in bedrijfsprocessen zullen ze niet werkelijk innovatief zijn. Het begrip ‘bedrijfsproces’ is vooral van betekenis in het aloude legacy-denken. Eerst waren het de massieve batchprocessen in de bekende silo-applicatie’s; later versnipperd over een overvloed aan realtime-procesjes die achtereenvolgens uitgevoerd moeten worden om de klant te voorzien van de gewenste dienstverlening.
Waar het begrip ‘bedrijfsproces’ dan nog vanuit het legacy-denken begrepen kan worden, daar valt aan het begrip ‘klantproces’ hoegenaamd geen redelijke betekenis meer te ontdekken. De afhandeling van de klantvraag door middel van selfservice kan procesmatig niet effectief en efficiënt plaatsvinden.
De vraag “Past het bedrijfsproces wel bij het klantproces?” kan dus beter omgevormd worden tot: “Past de dienstverlening wel bij de klantvraag?”.