ABN Amro toucheert zo'n 2,5 ton voor de speciale KLM-blauwe iPad-hoesjes met logo die handelshuis Elmarc aan de luchtvaartmaatschappij leverde. Probleem voor Elmarc is dat het de levering deed in opdracht van hoofdaannemer, de iPad-winkelketen iCentre. Die ging in surseance en daarna failliet en had Elmarc nog niet betaald. Het bedrijf uit Ridderkerk kan nu fluiten naar zijn centen omdat ABN Amro, bankier van iCentre, een pandrecht heeft op de vorderingen van iCentre aan derden en onder meer het geld voor de hoesjes bij KLM heeft opgeëist.
Directeur Tom van Dalen van Elmarc laat het er niet bij zitten. Eerder liet hij al beslag leggen op de voorraad iPad-hoesjes die bij KLM lag. Maar daar schoot hij weinig mee op, omdat de luchtvaartmaatschappij niet mee wilde werken aan een praktische oplossing. Nu dat beslag is opgeheven richt hij zijn juridische pijlen op ABN Amro. ‘Die bank heeft ons geld opgeëist. Samen met mijn advocaat bereiden we een rechtszaak voor om ons geld terug te krijgen.’
Haastklus
Na lang wikken en wegen besloot KLM toch tot het verstrekken van ongeveer vijfduizend Apple iPads aan alle vliegers, senior pursers en pursers van de luchtvaartmaatschappij. De bestelling liep via Apple-groothandel iCentre. KLM wilde ook speciale KLM-blauwe iPad-hoesjes met het logo er op. Die order, goed voor zo’n 2,5 ton, kwam via iCentre bij Elmarc terecht.
De bestelling had haast, omdat KLM al met de distributie van de iPads was begonnen, vertelt Van Dalen. ‘We hebben ze op woensdag 5 juni laten invliegen en direct naar het magazijn van KLM gestuurd. Op vrijdag 7 juni bleek iCentre ineens surseance van betaling te hebben gekregen en wij hadden ons geld nog niet ontvangen. Daarover hebben we contact met de bewindvoerder/later curator gehad. Die wilde onze hoezen niet teruggeven en de KLM wilde ons niet betalen, omdat de order via iCentre was gelopen. Vervolgens hebben wij beslag laten leggen op de hoesjes. KLM dreigde ons vervolgens met een kort geding.’
Schandalig
Van Dalen vindt het een schandalige gang van zaken. ‘Zo’n luchtvaartconcern deelt met veel tromgeroffel iPads onder het personeel uit, maar als er problemen zijn geeft de president-commissaris niet thuis. Nee, je krijg gelijk de huisadvocaat op je dak als je beslag legt op jouw niet-betaalde handel. Zo’n advocaat denkt alleen maar aan zijn uurtarief. Zo wordt er in Nederland omgegaan met de belangen van mkb’ers!’
Op 17 juni gaat de Apple-winkelketen failliet. Tot overmaat van ramp legt de ABN Amro als preferente schuldeiser van iCentre een vordering neer bij KLM. De bank eist het geld op dat KLM nog voor de hoesjes aan iCentre moet betalen.
Oplichterij?
Een zegsman van ABN Amro wil geen commentaar geven en verwijst naar de curator die het faillissement van iCentre afhandelt. Curator Rocco Mulder van Pot Jonker Advocaten blijkt met vakantie, maar zijn collega Mart van Genugten wil het juridisch gezien nog een keer uitleggen. ‘Elmarc leverde aan iCentre en iCentre aan KLM. KLM is verplicht de koopsom te leveren aan iCentre. Die is failliet gegaan. ABN Amro heeft als huisbankier van iCentre een pandrecht op de vorderingen aan derden, waarvan KLM er een van is. Dat is heel vervelend voor een onderaannemer als Elmarc, maar zo gaat dat dus. Ik vrees ook dat het aanspraak maken op een directe levering van iCentre als onderaannemer lastig is.’
Volgens Van Genugten hem zijn er voor zover nu bekend geen paulianeuze handelingen verricht bij iCentre. Maar is het dan niet vreemd dat een bedrijf een order van een onderaannemer laat doorgaan terwijl het weet dat het in financiële problemen zit? ‘Soms komt het voor dat een bedrijf door een bepaalde oorzaak ineens in grote problemen komt. Daar kan zo’n bedrijf weinig aan doen.’ Directeur Van Dalen gelooft er niets van. ‘De directie van iCentre wist natuurlijk allang wat er in het bedrijf speelde. Volgens de wetgeving mag je geen geld halen uit een bedrijf vlak voor een faillissement. Maar je mag kennelijk wel ‘geld van een ander’ inbrengen, vlak voor een bankroet. Dat klopt toch niet. Dat is oplichterij!’
Vechten
Opmerkelijk is dat geen van partijen – de curator, KLM en ABN Amro – een minnelijke oplossing zoekt voor deze situatie maar alleen de juridische weg kiest. KLM had bijvoorbeeld de bestelling kunnen weigeren waarop de hoesjes met het oog op het eigendomsrecht opgeëist konden worden door Elmarc. Die kon dan de bestelling opnieuw naar de luchtvaartmaatschappij, maar dan als opdrachtnemer zelf met een rekening erbij. Dat had ABN Amro niet leuk gevonden, maar dan was het geld wel terecht gekomen daar waar het hoort: bij de leverancier.
Waarom de luchtvaartmaatschappij, die zelf allerlei kwaliteitsstandaarden hanteert voor leverancier, niet voor deze oplossing heeft gekozen, is niet duidelijk. Ondanks een herhaaldelijke verzoek reageert de woordvoerder niet op vragen.
‘Ik blijf vechten voor mijn onderneming en ons geld’, stelt Elmarc-directeur Van Dalen. ‘Ik heb een aantal jaren geleden al eens een zaak tegen Megapool en zijn curatoren gewonnen over het schenden van het eigendomsrecht op onze spullen die in de boedel zaten. Dat is bekende jurisprudentie geworden.’
Weer zo’n mooi voorbeeld van de bizarre zaken die gebeuren in faillissementsland. En jammer dat KLM niet scenario 2 in het artikel gevolgd heeft. Nu land het geld in de zak van de pandhouder, wat volgens de regels is, terwijl de leverancier de pijn daar voor draagt en mogelijk ook conseqenties hieraan moet verbinden.
Het pandrecht van de ABN Amro heeft betrekking op de vordering tot betaling van de hoesjes die iCentre had op de KLM. Had de KLM geweigerd de bestelling te accepteren, dan zou dit in beginsel geen enkel effect hebben op de vordering van iCentre. Met gevolg dat deze weigering ook geen enkel effect zou hebben gehad op de mogelijkheid van de ABN Amro om haar pandrecht richting de KLM in te zetten. Anders gezegd, had de KLM geweigerd de bestelling te accepteren, dan had de ABN Amro met gebruik van haar pandrecht de KLM desondanks kunnen dwingen tot betaling van de hoesjes. Niet echt een aantrekkelijk scenario lijkt me.
In de algemene voorwaarden van Elmarc staat een Eigendomsvoorbehoud clausule. Mij lijkt dat voldoende om de zaak te beslechten. Nog niet betaald, dan zijn alle goederen nog eigendom van Elmarc… toch?
5000 hoesjes voor 2.5 ton,dat is zo’n 50 euro per hoesje. KLM klaagt dat het slecht met ze gaat. Waarom kopen ze dan simpele iPad hoesjes voor 50 euro per stuk ?
@Erwin, en al eerder waren dus 5000 Ipads verstrekt @ 500 euri
@Hans, staat het eigendomsvoorbehoud er zeker in?
In dat geval kun je de vraag stellen waarom daar geen gebruik van is gemaakt of welke juridische regel hier voorrang op heeft gekregen.
Bij een faillissement blijft het eigendomsvoorbehoud van kracht, maar kan er een wettelijk geregelde afkoelingsperiode worden ingesteld van maximaal vier maanden. Tijdens die periode kan een schuldeiser zijn rechten, zoals een eigendomsvoorbehoud, niet uitoefenen.
@Hans. Het is maar de vraag of de algemene voorwaarden van Elmarc van toepassing waren op de overeenkomst tussen Elmarc en iCentre. In een B2B-relatie worden de algemene voorwaarden van de leverancier in de regel niet zo maar geaccepteerd. Los daarvan had KLM op het moment van beslaglegging de hoesjes al geleverd gekregen en dan geldt in de regel dat op een eigendomsvoorbehoud bij een opvolgende koper te goeder trouw geen beroep kan worden gedaan.
€ 50,– per hoesje bij zo’n grote partij lijkt mij ook diefstal.
waar hadden ze die hoesjes voor nodig? lees het artikel over afbestelling.. https://www.computable.nl/artikel/nieuws/mobility/4461946/1277034/klm-bestelt-ipad-voor-vliegend-personeel-af.html
Het is ook een schrijnend voorbeeld van hoe erg de crisis het mkb treft terwijl een grote bank die door belastinggeld overeind wordt gehouden tot de orde van de dag over gaat.
Tussen de regels door in de reacties lees ik dat het MKB de dupe is van het grootbedrijf. Natuurlijk extra vervelend als de twee directeuren van het grootbedrijf ex-Minister Zalm en ex-Minister Eurlings heten. Hoe vervelend ook, in het grootbedrijf gaat nu eenmaal alles meer volgens de regels, dan volgens het gevoel. Ja, volgens het gevoel had KLM driect aan Elmarc moeten betalen. Maar volgens de regels en wetten gebeurt dit niet en kan Elmarc fluiten naar zijn geld. Een hele harde les voor dit bedrijf, om de volgende keer beter alles te regelen met bankgaranties of andere methodes die hiervoor bestaan.