Het nieuwe systeem Noas bij de Politieacademie draait en alles werkt. Dat zegt Scientia, de leverancier van een deelsysteem: het roosterpakket Syllabus Plus. Het bedrijf begrijpt de ophef niet die is ontstaan tussen de politie-opleidingsorganisatie en projectleider Capgemini. Ook het bedrag van negen miljoen euro, dat uitgetrokken is voor Noas, kan Scientia niet plaatsen. Het bedrijf stelt dat het totale projectbedrag voor de betrokken partijen aanzienlijk lager ligt.
Een woordvoerder van Scientia stelt dat Noas is opgeleverd en dat alle deelsystemen werken. Het Nieuwe Onderwijs & Administratiesysteem (Noas) bestaat uit het studentregistratiesysteem Osiris van softwareleverancier Caci, het roosterpakket Syllabus Plus (Enterprise) van Scientia en een door Capgemini ontwikkeld derde systeem dat zorgdraagt voor de inbedding van Noas in de it-omgeving van de Politieacademie.
Toch is de Politieacademie boos op Capgemini omdat Noas niet goed zou werken. Het contract met hoofdaannemer Capgemini, dat de aanbesteding voor Noas in 2010 won, is opgezegd en de Politieacademie heeft de broncode van Noas opgeëist. Mocht de instelling besluiten om opnieuw een geheel nieuw systeem te laten bouwen, dan zou er negen miljoen euro verkwist zijn.
Zwarte piet
De zegsman van Scientia kan dat bedrag niet plaatsen. De drie partijen – Capgemini, Caci en Scientia – hebben gezamenlijk ‘aanzienlijk minder’ gekregen dan die negen miljoen, zegt hij, zonder het exacte bedrag te willen prijsgeven. Daarnaast snapt hij niet waarom Capgemini de zwarte piet krijgt toegeschoven. ‘Noas is door de bijzondere setting, namelijk een politieorganisatie en geen school of universiteit, een a-typisch project. Maar we hebben het werkend opgeleverd.’
Wat nu precies de reden is voor het conflict tussen de Politieacademie en Capgemini weet de man van Scientia niet. Hij zoekt het vooral intern bij de Politieacademie. Het opleidingsinstituut kwam de afgelopen maanden negatief in het nieuws door allerlei interne misstanden, zoals het ontbreken van goede leiding en onderwijs dat niet aansloot op de politiepraktijk. Directeur Ad van Baal, die de overeenkomst met Capgemini in april ontbond, is daarom inmiddels opgestapt.
Capgemini wil niet reageren op de vraag of Noas inderdaad werkend is opgeleverd. Woordvoerder Alexander Kühn zegt dat het bedrijf met de Politieacademie aan een gezamenlijke verklaring werkt. Bij de Politieacademie belt niemand terug. Ook de zegsman van Caci laat ondanks een herhaaldelijk verzoek om terug te bellen, niets van zich horen.
Samenwerken
Scientia is een Britse softwaremaker van roosterpakketten die vooral in het onderwijs worden gebruikt. De software van Scientia werkt nauw samen met Osiris, een systeem van softwareleverancier Caci. Dat is een beproefd systeem voor de onderwijswereld en ontwikkeld door PSB Informatiesystemen. Dit Nederlandse bedrijf werd medio 2012 overgenomen door het Amerikaanse Caci. PSB werd samengevoegd met Chronotech, een andere overgenomen Nederlandse softwareleverancier voor het onderwijs, tot Caci BV. Het studenteninformatiesysteem Orisis bestaat sinds 2001. Oorspronkelijk bedoeld voor de Universiteit Utrecht is het systeem daarna uitgegroeid tot een standaardpakket voor universiteiten en hbo’s.
Klanten van Osiris zijn onder meer de TU Delft, Erasmus Universiteit Rotterdam, Universiteit Twente en de Radboud Universiteit. Capgemini is de vaste implementatiepartner van Caci in Nederland. De Hanzehogeschool Groningen koos begin dit jaar voor Osiris als studenteninformatiesysteem. De hogeschool neemt de software af als clouddienst.
Misschien dat iemand bedenkt dat het hier niet gaat om of iets wel werkt of niet, maar dat er politieke motieven achter zitten? IT’ers zijn vaak zo naief.
@Joost,
In het artikel achter de link die ik hierboven vermelde, wordt ook uitgelegd waarom een fixed-time/price contract in de IT sector zelden werkt.
Hierdoor zal ook jouw suggestie voor prestatieinkoop onwerkbaar zijn.
In enkele reacties lees ik verschillende redenen van het conflict weer terug. Wil je dit soort problemen echt voorkomen zul je een stap terug moeten doen. Dit overigens ter analyse, niet om te zwarte pieten.
Haalbaarheidsonderzoek
Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken, wanneer ik de artikelen belees, dat er sprake is geweest van een gedegen haalbaarheidsonderzoek. Ik voel op mijn klompen aan dat het weer eens zo is dat een klant iets roept van ‘Doe mij maar…..’ waarna commerciële partijen om het hardst riepen van ‘Kom maar wij maken het….’ Als je namelijk niet eerst je licht eens op gaat steken bij professionals die te maken hebben gead met systeem integratie van verschillende leveranciers dan krijg je dit.
Gedegen Keten onderzoek
Uit eerdere publicaties, niet alleen die in de computable, heb ik opgemaakt dat de PA niet goed weet of begrijpelijk, inzichtelijk is gemaakt, wat de consequenties zijn van een dergelijke exercitie. Dat er namelijk vele redenen zijn om tegen problemen en integratiefouten aan te gaan lopen omdat je nu eenmaal te maken hebt met twee verschillende systemen.
Klant management
Dat brengt grote risico’s op verschillende momenten in de ketens met zich mee. Technisch maar ook financieel. De klant is wat dat aspect betreft absoluut niet goed gemanaged. Ook zou je je als leverende partij af moeten vragen of je een dergelijke uitdaging aan zou willen gaan. Hier is het weer de commercie die wat die beslissing betreft de boventoon heeft gevoerd. Te veel aannames, te weinig gecontroleerd.
Verder in de keten
Je krijgt te maken met twee verschillende partijen en producten. Je bent als leverende partij intermediair. Niet alleen tussen twee softwareleveranciers, maar ook naar de afnemer. Dan heb je als leverancier wel heel veel kennis van zaken nodig, inhoudelijk en projectmatig, om dergelijk precair balanceren vol te kunnen houden.
Je krijgt namelijk, omdat er zoveel integratie problemen met IT als materie, verder in de ketens stelselmatig te maken met terugkerende ‘uitdagingen’ die moeten worden opgelost. Die ‘uitdagingen’ hadden voorkomen kunnen worden wanneer er een gedegen voor onderzoek zou hebben plaats genomen.
Uiteindelijk
Er werd een bedrag van negen miljoen genoemd. Het had ook een derde minder, of het dubbele kunnen zijn. Het feit blijft dat je zeer ervaren moet zijn in dit soort trajecten. Dat betekend dat je specialisten van beide softwarepaketten in huis moet hebben aan één tafel om de afweiging te maken of de wens van de klant wel haalbaar is.
Ervaring leert, met mijn ‘beperkte kennis’ van dergelijke trajecten is dat meer dan 80% van dergelijke projecten mank gaan. Ze leveren altijd problemen op en worden voor die 80% niet binnen de gestelde termijn volgens raming opgeleverd. Uiteraard heb je heel veel reden om de klant op te zadelen met meerwerk omdat de klant het klaarblijkelijk ‘zo graag’ wil.
De gevolgen
Aantoonbaar is in elk geval dat PA noch professionals bij Capgemini weten hoe IT als materie werkt, en hoe je daarmee om moet gaan. Vele methodieken zijn daar namelijk niet altijd even consistent in waardoor hiaten optreden. En van die hiaten heeft men later in de processen zeker last gehad.
Dat dit nu open ligt is bijzonder jammer. Het bewijst de IT als professionals geen goede dienst en het eindigt vrijwel altijd in een rondje vingerwijzen waardoor het reflecteert op alle partijen.
De PA omdat die klaarblijkelijk geen goede consultant heeft ingehuurd die mee heeft gekeken als auditeur in het hele traject. Iemand met verstand van ketens in IT. De naam van Capgemini omdat dit op straat komt te liggen. Juist of minder juist, het is een flinke vlek op naam en reputatie. Niet te vergeten de leveranciers van de softwarepakketten die zichzelf hadden moeten afvragen of een integratie van beide paketten wel echt ‘handig’ is.
Ook al ben je zakelijk blij een opdracht binnen te hebben gehaald gegeven de economische omstandingheden, het ontslaat je niet eens goed na te denken en onderzoek te doen naar de haalbaarheid van dit soort trajecten.
IT als materie is volkomen gespeend van de menselijke dynamiek en perikelen. En als men dat als professional niet snapt, of maar niet wil snappen, dan krijg je telkens van die publicaties als deze.
IT is een prachtige lineaire en voorspelbare materie. Mensen overduidelijk niet.
@Joost Wat je hier beschrijft is dat niet iets wat je altijd zou mogen verwachten? De leverancier die aanhoort wat de klant wil, geen ja en amen zegt, meedenkt en daarbij een oplossing probeert te bedenken die de wensen van de klant zo goed mogelijk vervult.
Deze zaak van de politieacademie vs. Cap cs. is lastig te beoordelen vanaf de buitenkant en je zou meer moeten weten. Wel denk ik dat voor het goede bij de opdrachtgever kennis aanwezig zou moeten zijn om geboden oplossingen te beoordelen.
Prachtige reacies hierboven. Allemaal met waarheden als een koe. Echter, ik ben het met Louis eens. Van buiten, zonder alle echte feiten te kennen, is het erg gemakkelijk hierop te reageren. Waarbij in alle reacties ongetwijfeld waarheden zitten.
Capgemini heeft jarenlange ervaring als partner voor deze pakketten en met succesvolle complexe integratietrajecten. Je zou daarom mogen verwachten dat ze weten waar ze het over hebben. Stellen dat dit geheel niet zo is/ lijkt te zijn, gaat mij wat te kort door de bocht.
De politieacademie is ook geen groentje als het gaat om ICT en uitbesteding. Dus hier zou je m.i. ook van mogen verwachten dat men heel goed begrijpt hoe het projectspel gespeeld wordt vanuit goed opdrachtgeverschap.
Mijn ervaring leert me dat het aanbestedingsproces er zelden toe leidt dat kwaliteit voorop komt te staan of op zijn minst tot een goede balans tussen kwaliteit en kosten. In 99% van deze trajecten telt het offertebedrag het zwaarst van alle criteria. Dus marktpartijen zullen zich derhalve ook daarop richten. Je kan commerciële partijen niet kwalijk nemen dat zij geld willen verdienen. Was het niet: Pay peanuts, get monkies…
Kortom, over en weer zijn er mogelijk (!) (klassieke?) fouten gemaakt. Maar pas als je daadwerkelijk alle feiten van binnenuit kent, kan je echt een oordeel geven.
Nu maar hopen dat dit ooit gebeurt, zodat er lering uitgetrokken kan worden.
@ Martijn,
Ik ben het deels zeker met je eens. Maar als we de publicaties alleen al nemen is het wel degelijk mogelijk enige analyse, zonder vingerwijzen, er op los te laten.
IT is namelijk als materie en processen bijzonder voorspelbaar en als er zaken niet goed lopen, dan is het aantoonbaar WAAR en Waarom het fout ging.
Zoals gezegd staat dat volkomen los van de persoon of organisatie in het verhaal. De processen en materie staat gewoon vast. Wanneer je je namelijk niet houd, op welke wijze dna ook, aan de wetmatigheden van IT als materie, loop je tegen dit soort zaken aan.
De lering kun je zeker al trekken uit de publicaties. Het is klaarblijkelijk nog steeds zo dat heel veel mensen pretenderen (alles) van IT, de materie en de processen te kennen. Hier is overduidelijk dat er in het hele traject stappen gewoonweg summier, te weinig dan wel geheel niet zijn gezet.
Dat staat volkomen los van wijzen naar de betrokken organisaties.
Ik ben maar een buitenstaander dus weet er het fijne niet van, maar…
Het lijkt erop dat iemand iets ergens wil verbloemen. Ik heb sterk het vermoeden dat er specs zijn opgesteld zonder eindgebruikers en nu het systeem klaar is (althans dat wordt hier beweerd) willen de eindgebruikers het niet meer hebben en krijgt de leverancier de zwarte piet. Want wijzen naar een ander is altijd nog makkelijker dan naar jezelf.
Wat je ook vaak ziet is dat zulke projecten zo nodig fixed price worden uitgevraagd terwijl dat helemaal niet kan. De eisen zijn in beton gegoten, de changes vervolgens niet van de lucht. En de verwachtingen staan tussen de regels. En vervolgens begint de ellende en het zwarte pieten.
Het is niet moeilijk te raden wat het probleem is.
Als ik het lees denk ik:
Het ging al mis bij de verkoop. Toch al niet het sterkste punt van Cap.
Teveel beloofd, slechte afspraken, verkeerde verwachtingen gewekt.
Waarschijnlijk weer een tweedehands autoverkoper.
Het project zelf. Slechte projectleiding, slechte communicatie en geen goede project governance, geen goede change procedures. En al helemaal geen externe partij of auditor die controleert of het project goed oplevert.
De standaard problemen van Cap.
Mediation is mooi, maar dat kan alleen als de kwaliteit er is. En daar zit het probleem.
De oplossing voor Cap is heel simpel. Verlies nemen, en eens gaan nadenken wie er nu moet verdwijnen. Zijn namelijk elke keer dezelfde personen. Heeft geen zin om deze mensen weer promotie en een nog mooiere titel te geven, zoals dit in het verleden gebeurde.
Jammer dat een softwareoplossing wordt gekozen op basis van een mooi plaatje en de grootte van een bedrijf. Er bestaan wel degelijk deugdzame softwarebedrijven die veel tijd en energie steken in ontwikkeling en kwaliteit van hun product. Kleinere organisaties met kennis en kunde bieden stabiele alles in 1 softwareoplossingen tegen maatschappelijk aanvaardbare prijzen en kunnen bergen verzetten. Misschien een idee om eens te kijken of een alles in 1 pakket de oplossing kan bieden. Korte lijnen, lagere kosten en minimale koppelingen zorgen voor een adequate en stabiele oplossing.