Er moet haast gezet worden achter de modernisering van de ict bij de falende Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). De ict bij de IGZ, waarvan het WPZ-systeem het hart vormt, kent ernstige beperkingen die een normale afhandeling van klachten van burgers over zorginstellingen en medici in de weg staat. IGZ werkt wel aan verbeteringen maar dat moet veel sneller, aldus minister Edith Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport aan de Tweede Kamer.
De bewindsvrouw besprak gisteren met de Tweede Kamer de bevindingen van het in november 2012 gepresenteerde onderzoeksrapport ‘Van incident naar effectief toezicht’ over de afhandeling van dossiers over incidenten door de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Het onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van minister Edith Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en stond onder leiding van voormalig D66-politica Winnie Sorgdrager.
Minister Schippers heeft de Tweede Kamer later weten dat zij veel adviezen overneemt van het rapport. Volgens haar legde dit de vinger op de zere plek. ‘De hele top bij de IGZ is vervangen, er is een managementlaag tussenuit gehaald, er zijn meer inspecties en er wordt minder vergaderd. Eigenlijk kun je zeggen dat de bezem er behoorljk door gaat’, meldde zij. Onaangekondigde bezoeken aan instellingen worden standaard en modernisering van het ict-systeem van de IGZ, dat nu ‘ernstige beperkingen kent’, geeft Schippers ’topprioriteit’. Net als de Kamer vindt zij het cruciaal dat simpel boven water is te krijgen met welke disfunctionerende artsen afspraken zijn gemaakt, aldus De Telegraaf.
Veel te traag
Uit het rapport ‘Van incident naar effectief toezicht’ komt naar voren dat burgers met hun klachten over zorginstellingen of medische beroepsbeoefenaars slecht terecht kunnen bij de IGZ. Die verwijst burgers vooral door naar de klachtencommissie van de verantwoordelijke zorginstelling. Bovendien duurt de behandeling van klachten door de inspectie veel te lang en is de bejegening van burgers bureaucratisch.
Het rapport toont aan dat de traag en tekortschietende ict bij IGZ een groot knelpunt vormt. Sinds 2006 registreert de IGZ haar werkprocessen in het geautomatiseerde systeem Work Proces Manager. Dit veredelde postregistratiesysteem is alleen geschikt om het werkproces van een enkele binnengekomen melding te begeleiden. Het is niet mogelijk om het systeem te doorzoeken op meldingen per zorginstelling of soort incident, laat staan dat het een bijdrage kan leveren aan de risicoanalyses van de inspectie.
Te moeilijk
Binnen IGZ wordt WPM als een moeilijk toegankelijk systeem getypeerd. Volgens de onderzoekers lijkt de inspectie zich afhankelijk te hebben gemaakt van dit registratiesysteem dat echter niet toeberekend is op de afhandeling van meldingen. De IGZ mist hierdoor kansen om effectiever te zijn in haar toezicht. IGZ werkt sinds 2011 aan een systeem dat speciaal bedoeld is voor het opslaan van alle vormen van meldingen en kan worden aangesloten op WPM.
Maar het zal nog enkele jaren duren voordat dat helemaal operationeel is. Sinds juni 2012 worden in ieder geval alle binnenkomende berichten vastgelegd in de helpdesktool Topdesk. Hier vindt een eerste risicosignalering plaats door de medewerkers van het meldpunt. Alle contacten worden geregistreerd en via een activiteit in Topdesk als werkproces in WPM doorgezet naar de tweedelijnsondersteuning.
Blijf realistisch
Onderzoekscoördinator Sorgdrager adviseert bij de ontwikkeling van het nieuwe systeem uit te gaan van een realistisch en systematisch plan en de vereiste managementaandacht, middelen en doorlooptijd niet te onderschatten. Uit het dossieronderzoek blijkt namelijk dat de IGZ nog een lange weg te gaan heeft bij het op orde krijgen van processen en systemen. De werkprocessen en de ondersteunende systemen zijn ieder afzonderlijk nog niet goed ingeregeld, de noodzakelijke onderlinge verbindingen staan nog in de kinderschoenen. Dit heeft een negatieve invloed op de snelheid, slagvaardigheid en doeltreffendheid van de manier waarop de IGZ werkt.
Ben ik nou in de bonen, of is dit niet gewoon een banaal troubleticket systeem. Een melding komt binnen en daar moeten wat documenten aan worden gehangen. Volgens mij kan je zo van de plank een veel minder rigide systeem pakken en dat gebruiken om de procesgang vlot trekken. Dan zou je parallel daaraan kunnen kijken of er mechanismen ingebouwd kunnen worden die managementinformatie genereren en eventueel besluitvormingsprocessen automatiseren. Ze maken immers al gebruik van TopDesk.
Zou het misschien iets te maken hebben met iets anders 🙂 cultuur ofzo.
Bij het lezen van bovenstaand krijg ik als projectmanager van een software leverancier sterk de indruk dat er niet goed is nagedacht over het aansluiten van bedrijfsprocessen aan de software en/of vice versa.
Welke processen moet je ondersteunen, welke standaard software voorziet hierin en indien het meerdere software pakketten zijn zal je de koppelingen inzichtelijk moeten maken.
Deze praktijkvoorbeelden geven de ICT sector ten onrechte een slecht image
Ik herken de problematiek wel. Systemen zijn onvoldoende ingericht of in gebruik om dwarsdoorsnedes per arts, discipline, ziekenhuis (aggregratie) en klager, klachtcommissie uit te filteren. Consistent gebruik van basisregistraties mag niet ivm privacy (lekker bijdehand, zelfs binnen de overheid geldt dit nog) en het NhR is al 30 jaar onderweg en zal ook binnen 5 jaar deze gegevens niet leveren. Het is een falend informatiebeleid van de BV NL en ´inderdaad´ zoals Docters van Leeuwen en Zuurmond al jaren geleden betoogden de Belgen doen het (nog steeds) beter. En ICT als branche munt niet uit in het adequaat implementeren van deze systemen, zeker niet als opdrachtgevers er niet om vragen (maar ook als er wel naar gevraagd wordt ben ik niet altijd tevreden over de oplevering, of opdrachtgevers niet bereid tot het maken van hoge kosten). Een minister die hierover nu een potje met de kamerleden gaat zitten huilen heeft met haar voorgangers al jaren boter op het hoofd.