De diensten die freelancers leveren in het kader van opdrachten, worden verder onder druk gezet door de introductie van de 'doorloopkorting' bij verschillende opdrachtgevers. Dit is een tegendraadse ontwikkeling op het gebied van de flexibilisering van de arbeidsmarkt.
Meerdere opdrachtgevers introduceren in 2013 de zogenaamde ‘d oorloopkorting’. Dit is een korting die eist van de freelancer het tarief bij het verlengen van een opdracht met een additionele korting doorbelast. In de praktijk is dit een nieuwe manier om het tarief van de freelance dienstverleners verder onder druk te zetten, zeker gezien dit niet altijd vooraf gecommuniceerd wordt vanuit de leveranciers die namens de overheid tussen de freelancer en de overheid in zit. Dit is een tegendraadse ontwikkeling op het gebied van de flexibilisering van de arbeidsmarkt en het geeft een verkeerd signaal af aan de freelancers en toekomstig freelancers.
In de huidige markt zijn de tarieven al flink naar beneden afgesteld door het gebruik van mantelovereenkomsten met maximale tarieven. Als daar vervolgens bij continuering een additionele korting toegepast moet worden, dan zal de freelance-dienstverlening op de langere termijn niet houdbaar zijn.
Het is begrijpelijk dat opdrachtgevers zoeken naar kostenbesparingen, maar het is minder begrijpelijk dat men dit op deze manier introduceert. Als voorbeeld, indien een freelancer zich aanbiedt voor een tarief van rond de 55 euro (wat niet ongewoon is in de huidige markt), dan is het mogelijk dat deze freelancer in de periode van een jaar op een niveau uitkomt van een ‘goed salaris’. Echter is het geen salaris maar een tarief, waar alle heffingen nog vanaf moeten, zoals loonheffingen, pensioenreserveringen, maar ook een algemene reserve waarmee de freelancers een periode zonder opdracht mee moeten overbruggen, als ze tijdelijk geen opdracht hebben.
Je begrijpt waar ik naar toe schrijf: op de langere termijn is dit voor een freelancer niet langer overbrugbaar en zal deze gaan kiezen voor een dienstverband. Dit aangezien er te weinig voordelen overblijven om als freelancer te werken. Daarnaast is het zo dat als de freelancers (inmiddels een miljoen in Nederland) onder druk gezet blijven, economisch gezien. Zij slaan als startmotor van de markt niet aan en daardoor blijft de economische ontwikkeling in Nederland achter. Indien de opdrachtgevers op zoek zijn naar kostenbesparing, dan is het misschien tijd om in het kader van dienstverlening te kijken naar de overheadkosten die ontstaan door het introduceren van mantelovereenkomsten, en het daarbij ontstane effect van lange ‘doorleen’ ketens.
Kosten kan men besparen op de tarieven door ervoor te zorgen dat er minder partijen bij de levering betrokken worden die allemaal een steentje aan de kosten bijdragen. Misschien is het eens tijd voor een directe inhuur van de freelancers, aangezien deze professionals al jaren aantonen betrouwbaar en vakkundig de opdrachten in te vullen. En dat de afhandeling daarvan niet arbeidsintensiever is dan het inhuren van diezelfde freelancers via ketenconstructies, mantelcontracten en/of vanuit samenwerkingsverbanden.
Dit levert een ontwikkeling op in de dienstverlenende markt op dit gebied. De leveranciers die freelancers bundelen zullen zich meer moeten richten op additionele dienstverlening voor zowel de opdrachtgevers als de freelancer, wat een hogere kwaliteit zal opleveren (meerwaarde voor de opdrachtgever en freelancer is de strategie voor de leveranciers). De opdrachtgevers verkrijgen de kostenbesparingen waar ze naar op zoek zijn en de freelancer behoudt zijn bestaansreden en bestaansrecht.
Het zou interessant zijn om eens een onderzoek te doen naar
– de tarieven van freelancers
– wat ze daar maandelijks aan overhouden
– hoe dit in verhouding staat met de salarissen van mensen in loondienst met een vergelijkbare functie/kennisniveau etc.
Pas dan kun je een oordeel vellen of de freelancers te veel vragen voor hun diensten of niet.
(oh ja, en wat mij betreft gaat het argument dat freelancers geld moeten reserveren voor als ze even zonder opdracht zitten niet meer op. In de huidige arbeidsmarkt zijn de laatste jaren zoveel ontslagen gevallen dat ook een contract bij een bedrijf alles behalve een garantie is op werk/inkomen)
Ik zie nog steeds bedrijven die mensen (of dat nu freelancers zijn of gedetacheerden) voor lange tijd inhuren (>5 jaar). Ik kan me heel goed voorstellen dat je als bedrijf niet 5 jaar lang de hoofdprijs wil betalen, maar naar een tarief toe wil dat dichter bij dat van je eigen medewerkers ligt.
Echter, als bedrijf moet je jezelf ook eens achter de oren krabben als je mensen voor zo’n lange tijd in gaat huren. Dan lijkt het mij toch echt goedkoper iemand in vaste dienst te nemen.
@Pavake: “oh ja, en wat mij betreft gaat het argument dat freelancers geld moeten reserveren voor als ze even zonder opdracht zitten niet meer op.”
Beetje erg kort door de bocht. Het naadloos aansluiten van opdrachten voor een freelance die op detacheringsbasis werkt (dus inzet bij een klant op locatie) is best een kunst. De reserveren argument gaat wel degelijk op en staat los van het feit dat loondienst niet altijd meer zekerheid bied.
Ben wel met je eens dat vijf jaar inhuren van 1 persoon voor 1 functie curieus is. Dit overigens voor beide de freelancer en opdrachtgever en op meerdere niveaus is dit dubieus.
De opbrengsten voor een freelancer zijn ook geen 1 tweetjes qua berekeningen. Als je veel lange opdrachten hebt gaat het makkelijker, maar als ik naar mijzelf kijk is het lastig. Soms vind ik dat ik erg goed verdien, maar als je het snijverlies van vakanties en tussen wisselende opdracht meeneemt gaat rendement al snel in rook op. Daarnaast moet je ook investeren in je eigen capaciteit omdat het anders na een paar jaar ineens moeilijker wordt om opdrachten te vinden. Studeren voor een freelancer gebeurt veelal in de avonden omdat de dagen te duur zijn.
Soms heb je wel eens een slechte zomer en dat is dan echt een pittig verlies omdat je dan heel veel tijd kwijt bent aan acquisitie. Al met al een discussie die nog lang niet af is.
@Henri
vandaar ook het eerste deel van mijn reactie om de getallen eens naast elkaar te zetten.
Wat betreft het reserveren: als mijn werkgever mij zou willen ontslaan, moet hij mij ook een zak(je) met geld meegeven. Dit zal ook gereserveerd moeten worden. De vergelijking is daarom ook zeker niet eenvoudig.
Dat geldt bijv. ook voor de acquisitie van nieuwe klussen. Als freelancer moet je daar inderdaad tijd/geld voor reserveren. Bij grote bedrijven wordt daar ook geld aan uitgegeven (personeelswerving), maar dat komt dan uit “een ander potje”
De geldstromen van een bedrijf zijn veel meer gespreid over verschillende posten (personeelswerving, administratie, werknemers, reserveringen), daar waar je als zelfstandig ondernemer zelf met al deze posten geconfronteerd wordt.
Maar de lastigste is denk ik het verwachtingspatroon.
Zoals je al zegt: er zijn periodes bij dat je goed verdient, maar hoe goed is goed (je hoeft geen getallen te noemen hoor 🙂 )?
Kijk ik naar de discussies over Cap de laatste weken, waar 1.5 keer modaal al als veelverdiener wordt beschouwd, dan snap ik dat je ZZP-er wil worden.
Maar als je gemiddeld genomen op 2 à 2.5 keer modaal zit, is het dan verstandig om je tarieven te verhogen zodat je nog verder op vakantie kunt of een nog grotere auto kunt rijden?
Zoals je aangeeft, een discussie die nog lang niet af is
@Rudi,
Je hebt gelijk en ik weet het ook al dat er nog veel onkosten bij die 60 euro komen. Maar mijn punt is dat het hoge uurtarief van een FLer in het verleden ook niet reeel was! De waarheid moet ergens tussen die 60 van nu en 130 van toen zijn. Maar wie kan dit vastleggen?!
@Freelancer: mee eens! Als het weer goed gaat met de ict dan zijn ze weer weg. Misschien moeten de opdrachtgevers juist in deze moeilijke tijden hun opdrachten uitvoeren om enorm op projectkosten (130 vs 60) te kunnen besparen!
@Benno,
Ik heb vaak in mijn projecten externe mensen voor verschillende deelprojecten en activiteiten aangetrokken. Een specialist (!) op het gebied van MS SQL, een Oracle programmeur, een Exchange man hebben allemaal met een uurtarief tussen 120 en 135 euro mijn projecten uitgevoerd. Ik zal je vertellen, het uurtarief van een projectmanager is zeker veel lager dan een specialist of een programmeur. Je wilt niet weten welk uurtarief de Java, .Net, SQL programmeurs hebben gehanteerd.
Ik ben het verder met je reactie eens en ik vind het ook zeer jammer dat een broker tussen vraag en aanbod zit. Niet voordelig voor de opdrachtgever en ook niet voor de opdrachtnemer.
@Henri,
Veel van de nadelen van FLers heb ik ook voor werknemer in dienst meegemaakt/gezien. Bij een werkgever was in het contarct vastgelegd dat als je 2 jaar na het afronden van je cursus/opleiding weggaat dan moet je de kosten van de cursus betalen plus de kosten van de dagen die je op cursus bent geweest, of mag je je vakantiedagen inleveren! Met een cursus volgen ben je er niet! Ik moest ook zoals een FLer in de avond met mn neus in de boeken zitten. Of dacht je dat ik lekker van mijn baas vrije studie dagen kon krijgen?!
Ik probeer het te geloven dat je als FLer veel kosten hebt en dat je niet altijd iets over kan houden. Maar als ik in mn netwerk naar mensen kijk die het beter voor mekaar hebben (lees wat luxe leven hebben) dan zijn ze toevallig allemaal freelancers!
@Reza, eens!
Een slimme opdrachtgever voert nu projecten uit en wacht niet tot de markt weer aangetrokken is!
@Reza
Ik neem aan dat je zelf geen freelancer bent?
Aangezien je aangeeft dat je in je netwerk ziet dat de freelancers het beter voor mekaar hebben, vraag ik me dan af waarom je zelf dan geen freelancer bent? Ik denk dat het antwoord op deze vraag kan verklaren waarom er bovenop een goed inkomen, rekening houdend met de kosten, er nog een extraatje voor de freelancer is.
@IT`er,
Ik ben inderdaad geen freelancer. Waarom ik niet hiervoor gekozen heb heeft te maken met een keuze en besluit rondom mijn carrièrepad. De reden waarom ik niet voor deze weg gekozen heb kun je niet gebruiken als bewijs waarom een freelancer hoog uurtarief in rekening mag brengen.
Ik denk dat de waarheid ergens in het midden ligt tussen 60 en 130 euro. Maar de vraag is hoe kun je als opdrachtgever weten binnen welke range het uurtarief van een freelancer mag zijn! En ook omgekeerd, gebaseerd op welke feiten mag je als freelancer 130 euro p/u vragen! En ook hoe kunnen ze een mee-eter (de broker) uit de keten halen zodat een win-win situatie voor opdrachtgever en opdrachtnemer gecreerd wordt!
@Reza
Ik gebruik het niet als bewijs voor een hoog uurtarief, maar probeer duidelijk te maken dat niet iedereen het ondernemerschap van een freelancer zou willen, zelfs niet voor dat beetje extra. Voor dit ondernemerschap mag best iets extra’s verdiend worden, anders loont het de moeite niet.
Een freelancer is gewoon een ondernemer, die moet leven met onzekerheid, bv. wordt de rekening wel betaald. Ook moet je als freelancer soms tot wel 3 maanden wachten totdat je betaald wordt (hier is sinds kort nieuwe regelgeving voor). En er zijn nog wel meer nadelen te noemen, waar niet iedereen op zit te wachten.
Een freelancer mag daarnaast gewoon elke tarief vragen, ook 500 euro per uur, dat heet een vrije markt. Meeste freelancers vragen echter helemaal geen onrealistische tarieven, vaak ook nog een stuk onder het tarief van grote IT dienstverleners voor hetzelfde specialisme. Eerder aan de onderkant van de range die je noemt, dan aan de bovenkant. Je kan dus beter de vraag stellen waarom zouden opdrachtgevers die hoge tarieven betalen?
Over tussenpartijen, er zijn tussenpartijen die wel 50% opslag hanteren, bijvoorbeeld dus 70 euro + 35 euro opslag is 105 euro per uur. Het lijkt mij verstandig van zowel de freelancer als de opdrachtgever om dit soort tussenpartijen te vermijden. Ook ik ben voorstander van een win-win situatie. Als een tussenpartij teveel opslag vraagt, of je zelf een te hoog tarief vraagt, is de kans namelijk groter dat je de opdracht niet krijgt, dat is de andere kant van de vrije markt.