Met de regelmaat van de klok komen berichten en waarschuwingen in de pers, over een ‘tekort’ aan ict'ers. Steevast kunnen zulke berichten en waarschuwingen rekenen op heel wat onbegrip bij de Iict-professionals. Tijd om daar wat aan te doen. Concretiseer de signalen!
Geregeld staan er berichten en waarschuwingen in de pers, over een dreigend ‘tekort’ aan ict’ers. Zulke berichten en waarschuwingen stuiten vaak op onbegrip bij de lezers, ict-professionals. Desondanks is er wel degelijk een probleem aan het groeien. Voor zover dat probleem er niet al is, wordt het vanaf nu alleen maar groter.
We hebben geen van allen een glazen bol. Toch wordt verwacht dat naar aanleiding van zo’n waarschuwende analyse, er iets gaat gebeuren. Leerlingen zouden bijvoorbeekd vaker voor een ict-opleiding moeten kiezen; scholen zouden aantrekkelijker moeten worden; de match tussen opleiding en vraag bij werkgevers zou ‘nog beter’ moeten gaan matchen. Maar erg hard gaat dat niet. Er ontbreekt nog wat.
Voordat iemand de ingrijpende keuze maakt voor een toekomst in de ict, is beeldvorming nodig van het werk, de aantrekkelijkheid en de kans op een baan. Maar in bijna alle analyses van de werkgelegenheid, wordt nauwelijks gespecificeerd om welke functies het gaat, noch om welke aantallen. Maar volgens mij kan dat wel degelijk verbeteren. Er zijn grote ict-werkgevers met een vergrijzende workforce die alleen al de aantallen preciezer kunnen aangeven. Van veel applicaties en systemen is nu al duidelijk wanneer ze gaan uitfaseren. Trends in technology shifts worden reeds voortdurend en uitgebreid in kaart gebracht. Ondanks dat de eerste pogingen nog onnauwkeurig zouden kunnen zijn, is er wel degelijk materiaal om mee te beginnen. Ik vind het bijzonder hard nodig om concreter te voorspellen welke behoefte, waar, wanneer en hoeveel ervan gaat ontstaan.
Het risico dat er studenten lopen op een studie die mogelijk géén baan oplevert (of een vervelende, slecht betaalde baan) kan eveneens actiever worden beheerst. In het buitenland is het reeds heel gewoon om mensen aan te nemen, de studie voor ze te betalen tegen een opleidingen beding en een contract met een minimale looptijd. Ergens zal de aantrekkelijkheid van de ict-sector ook uit dit soort, voor ons innovatieve maar echt niet zo heel erg baanbrekende constructies moeten blijken. Het kan de onzekerheid van een prettige werkgever, uitzicht op werk en contact met de ict zelf wegnemen.
Aan de andere kant dwingt duidelijkheid vooral de grote ict-werkgevers om hun strategische beleid te concretiseren. Het drukt ze met de neus op de feiten, zeker tegen de tijd dat de trend toegespitst wordt naar werkgever niveau. De cijfers van werkzoekenden, scholieren en hun profielen zijn grotendeels al beschikbaar, via scholen en banensites. Het is duidelijk welke competenties de mensen nu hebben, het is grotendeels voorspelbaar welke daarvan over drie tot vijf jaar verouderd zullen zijn. Er zijn nog wel meer redenen te verzinnen om de behoefte specifieker in kaart te brengen. We hebben er allemaal belang bij.
Een goede start zou zijn om de top honderd grootste ict-werkgevers in Nederland eens te bevragen naar hun trendanalyses en lange termijn verkenningen. Niet alleen wat hun specifieke behoefte (aantallen, soorten, tijdstippen) betreft, maar ook naar hoe ze van plan zijn om tekorten op te lossen. Bijvoorbeeld door met de cijfers in de hand, geïnteresseerde studenten – ook werkende ‘permanente educatie’ studenten – tegemoet te komen in kosten en risicobeheer. Volgens mij komt de arbeidsmarkt dan veel eerder in beweging. Afwachten is geen oplossing: Dat leidt tot een nieuwe Y2K-achtige situatie, maar zonder te weten waar het breekpunt precies ligt.
Kortom: De ict-sector kan en moet veel verder zijn personeelsbehoefte concretiseren. Werk aan de winkel!
Je zier al jaren vraag naar de hoogopgeleide IT-er met 25 jaar ervaring, een leeftijd tot 30 jaar die tegen een modaal- salaris arbeid wil verrichten. Bij voorkeur nog gecertificeerd bij minimaal 5 verschillende organisaties.
Kortom, ik ben het eens met dit artikel met een hele sterke titel.
Ik denk overigens dat we af moeten van het omscholen van academici die exacte vakken hebben gekozen. Nederland moet toe naar een model met een stanford universiteit. Enschede lijkt hier het meeste op, maar dat moet naar een hoger niveau en met meer mogelijkheden voor incubatie van technologie. Ook uitruil met stanford, niet alleen studenten maar ook de staf zo moeten worden bevorderd.
In Nederland wordt IT met name geïmplementeerd en niet perse uitgevonden of geïnnoveerd, uitzonderingen daargelaten. We moeten hogerop in foodchain en dan onstaat de aantrekkelijkheid van IT als studierichting vanzelf.
Helemaal mee eens. Nederland moet in ICT-land veel vaker trendsetter dan volger zijn. Dat vereist natuurlijk niet alleen mensen met de juiste kennis, maar ook mensen met de juiste instelling. Ondernemende mensen die verder durven kijken. Helaas is het huidige economische klimaat in Nederland voor veel bedrijven een reden om innovatie op ICT gebied, als ze zich er al mee bezig hielden, in de koelkast te parkeren. Dat is jammer, want juist in deze tijd van kostenbesparingen en efficiënter en effectiever werken kunnen we met creatieve en innovatieve oplossingen heel wat problemen de baas. Nederland heeft in dat opzicht zeker een tekort aan ICT’ers.
Zo’n voor de hand liggend en actueel onderwerp, waarom heb ik dat artikel niet geschreven !
Het artikel slaat de spijker op zijn kop, vooral daar waar het om vaardigheden van pas opgeleide ICTers gaat.
Tegenwoordig is het zo dat bedrijven niet eens meer op zoek gaan naar kwaliteiten die ze nodig hebben, maar gewoon hun diensten aanpassen aan de kwaliteiten die ze vers van school kunnen plukken (en daar zal voorlopig enkel een overschot aan bestaan)
Willem heeft helaas gelijk, In Nederland kennen we vooral are you sure-next-next en denken we dat de zoveelste implementatie van een reeds lang bestaande oplossing of technologie inovatief is.
Het zou inderdaad eens mooi zijn als een auteur gewoon eens aangeeft bij welk bedrijf over vijf jaar een tekort aan welk soort specialisatie zal ontstaan.
Ben benieuwd hoe groot dan nog de vraag naar vloeiend Albanees sprekende systeem beheerders zal zijn.
Erg sterk artikel. Inderdaad een paar maanden geleden nog artikelen waren over dat er een tekort aan ICT-ers is en ondertussen ook alleen maar meer meldingen dat ICT-ers weggestuurd worden slaat natuurlijk nergens op.
Als we met zijn allen veel specifieker gaan worden, kunnen we veel makkelijker weer vooruit, dus deze oproep is heel goed.
@Willem: De beta’s hebben natuurlijk wel een voorsprong wat betreft de omscholing. Alhoewel het omscholen zelf eigenlijk ook al fout is, zorg dat de mensen met de juiste opleiding op de juiste plek komen te zitten en kijk of er dan nog tekorten zijn, zou al een goed begin zijn.
toekomst voorspellen :
– 1993 : derde generatie programmeertalen worden snel vervangen door vierde
– 1990 : 640 KB RAM, meer is echt niet nodig
– MS en Internet 1995-1998 : gaat zo’n vaart niet lopen met dat Internet
– Sun tot jaar 2000 : Fat clients verdwijnen. The network is the computer
– 2000 : ADSL verdwijnt snel want is te langzaam
– 1998 : Programmeren wordt uitbesteed want eenvoudig te specificeren. Dit in tegenstelling tot beheer waar altijd mannetjes moeten rondlopen.
– Databases, daar valt goed brood in te verdienen. Of juist niet ?
– Dikke boeken over waterval methode, pas beginnen met programmeren als complete ontwerp af is. Nee, juist niet. Meteen lenig met prototype beginnen.
– specialist of allrounder, welke carriere is meest succesvol ??
– afgelopen 20 jaar : In ICT valt goed geld te verdienen, toch slecht, nou weer goed, nu weer goed met bepaalde opleiding, dan weer slecht
We weten het gewoon niet. Das maakt het ook weer leuk.
De grote meerderheid weet het idd niet. En het kleine groepje die wat meer inzicht heeft door goed op te letten op de feiten en zich niet gek laat maken door speculaties zal een groot strategisch voordeel hebben.
Bijv. het aantal personen wat bij IT gerelateerde studies afmaakt is de afgelopen tijd bijna gehalveerd. Het aantal IT opleidingsinstituten is na diverse overnames, faillisementen en fusies nog maar beperkt tot twee groten en een aantal kleintjes. Niet bepaald een klimaat waar je als bedrijf snel kan omschakelen of groeien als de kans zich voor doet.
Peter, wat een goed en relevant artikel. Zoals Pascal zegt: Ik zou dit ook graag geschreven willen hebben.
@Mauwerd: Ik heb toch wel vaak plezier van je reacties, zo ook van deze.
On Topic: Ik roep van alles over cloud computing. Het feit dat ik tegen veel weerstand aanloop en de meningen zeer verdeeld zijn geeft het precies aan waar de schoen wringt.
We kunnen het OF hebben over het tekort wat we nu hebben en noem dan man en paard, OF we hebben het over een tekort als een bepaalde scenario aankomt.
Zo voorspel ik een overschot aan traditionele beheerders die servers als huisdieren beschouwen en deze als zodanig beheren, en een tekort aan beheerders die servers als vee beschouwen en gewoon een server afschieten en virtueel vervangen als ie het even niet doet.
Maar die voorspelling komt alleen uit als cloud computing mainstream wordt en de huidige beheerders deze verandering niet aan zien komen.
En zo kan ik nog wel een rijtje opnoemen van veranderende IT functies die mogelijk tot een tekort leiden.
Om er nog eentje te noemen: Een overschot aan maatwerk software prakkers en een tekort aan software inrichters die specifieke PAAS verticals in kunnen richten.
Ik herken het ook allemaal. Ik denk dat zowel werkgevers als werknemers een probleem hebben. De grote ICT-dienstverleners blijven nog hun oude business model handhaven (soms in een nieuw jasje, soms gewoon ouderwets). Werknemers moeten wel bijblijven, maar dat hoeft niet te verworden tot een haasje-over. Ik kan mij nog herinneren (in antwoord op @Mauwerd zijn leuke lijstje) dat ik in de jaren 90 op een blauwe maandag – uit angst achter te blijven – dat ik elk nieuw uitgebracht protocol/methode ging bestuderen. Na 1 week en ruim 100 artefacten verder, ben ik daar mee gestopt.
Het is ridicuul om te denken dat wij – als professionals – of de ‘heren’ bij de grote ICT-dienstverleners weten welke kant het opgaat. Het duurt in een bepaald deelgebied van ons vak als gauw minimaal 2 jaar wil je echt van wanten weten. Nu lees dat het SMAC is (Social Media, Mobile, Analytics en Cloud wat de klok slaat. Als dan vraag wat je dan voor expertise moet hebben, wordt het vaak stil. Bij Mobile kan ik me dan nog een app ontwikkelaar voorstellen. Maar bij Cloud, wat moet zo iemand dan kunnen? Een compleet datacenter in kunnen richten. Complexe Cloud contracten kunnen opstellen? Integratie vraagstukken bij klanten kunnen tackelen?
Kijk, ik vind dat mensen die een jaar of 5 a 6 geleden stevig in .NET of Java zaten prima de overstap naar apps ontwikkelen op Android of iOS. Dat moet geen al te groot probleem zijn. Het is ook zoals ik dat altijd noem een belendend vakgebied.
Maar wat moet een generalist (met het lef om zo nu en dan het diepe in te duiken, waar veel specialisten hun neus voor ophalen of zich op hun vierkante centimeter kennis gaan beroepen en daar dan maar niet verantwoordelijk voor zijn). Ik zie bedrijven vaak mensen zoeken en als ik vraag, welk vraagstuk wil je nu oplossen is het stil. Je zoekt toch geen mensen om een hiërarchische hark te vervolmaken? Wellicht kun je met aanpassingen aan het primaire (of secundaire) proces, toepassen van andere technische mogelijkheden helemaal zonder personeel. Je valt de arbeidsmarkt niet lastig met onzinnige profielen en je bent nog goedkoper voor je eigen organisatie bezig ook.
Overigens las ik laatst dat Cobol-programmeurs niet meer relevant zijn. Zolang hele bakken aan Cobol programmatuur draaien op veel primaire systemen bij grote financiele instellingen, denk ik – voordat (als het ooit gebeurt) deze systemen uitgefaseerd worden en gemigreerd naar “nieuwere” systemen, dat deze heren nog veel werk te verzetten hebben. We moeten eens ophouden – ook in onze eigen groep van professionals te doen alsof de hele wereld in 1 app is te vatten.
Ben het helemaal met je artikel eens Peter, er zijn echter een 2-tal kanttekeningen te maken:
1. De grotere werkgevers hebben slechts beperkt, en zeker geen centraal, zicht in hun huidige personeelbestand wat betreft kennis en kunde. Ook hebben zij moeite met strategisch plannen, want ze zijn erg korte termijn gedreven.
2. Het business model van uurtje factuurtje staat onder druk en zeker als het “consultancy” achtige diensten betreft. Het heden doortrekken naar morgen is aanlokkelijk, maar onjuist in deze.
Vroeger stuurde het uwv (arbeidsburo) mensen met een mogelijke match naar werkgevers en de werkgevers durfden het aan om deze mensen te laten werken. Nu worden mensen afgewezen door werkgevers die waarschijnlijk het werk wel zouden kunnen uitvoeren. Ik denk dat het probleem blijft als de werkgevers hun verantwoording niet nemen in deze.
ict-ers zijn er genoeg. 100% match ontstaat meestal in de loop van de tijd, maar net als met autorijden moet er eerst algemeen een rijbewijs worden gehaald en daarna leert men het rijden in de praktijk pas echt.
Kortom: het heeft geen zin om te wachten op de ideale match, maar men moet het proberen met mogelijke matchen, al is het maar om vooruit te denken. De glazen bol moet je maar niet te veel van verwachten….