Ip-camera's worden door hun hoge beeldkwaliteit en ingebouwde intelligentie steeds slimmer en voor meer toepassingen gebruikt. Een actuele trend is het tellen van bezoekersaantallen in winkels, herkennen van klanten en analyseren van hun bewegingen en productvoorkeuren. Dat levert voor winkelmanagers zoveel interessante marketinginformatie op, dat ook Facebook investeert in camera's die gezichten herkent en koppelt aan hun gebruikersprofiel.
Camera's die eerst alleen voor beveiliging werden ingezet hebben de afgelopen jaren een ontwikkeling doorgemaakt van lage resolutie 0,1 tot 0,4 megapixels analoge kwaliteit, naar hoge resolutie digitale. Bij drie megapixel ip-camera's zijn de opgenomen beelden dertig keer scherper, waardoor legio nieuwe toepassingen zijn ontstaan. Bijvoorbeeld winkelbezoekers tellen en volgen zoals onder andere in Heineken the City, de brandstore van het bierconcern in hartje Amsterdam. Net als met andere hardware gaat de software het verschil maken in het gebruik van camera's, waardoor nieuwe innovatiekansen ontstaan voor fabrikanten, it-resellers en eindgebruikers. Ook Apple en Google beseffen dat, gezien hun patentaanvragen op gezichtsherkenning.
Personen en objecten tellen
Door gebruik te maken van onzichtbare tellijnen, is het met slimme camera's nu al mogelijk om op hoge snelheid personen en objecten te tellen. Bijvoorbeeld om winkelmanagers inzicht te geven in hoeveel mensen binnen een uur of dag door een bepaalde ingang binnenkomen, uit welke richting en door welke gangen ze lopen. Die tellingen zijn automatisch te importeren in dag- of weekrapportages, voor het optimaliseren van de winkelinrichting, schapindeling, of betere planning van de dagelijkse personeelsbezetting. Voor het herkennen van gezichten is geavanceerdere software nodig en een snel toegankelijke fotodatabase, waarover een bedrijf als Facebook al in ruime mate beschikt en de FBI een miljard dollar in gaat investeren.
Om als winkelmanager inzicht te krijgen in welke schappen en producten het meeste worden bekeken, is een heatmap te gebruiken. Dat is een kaart waarop met kleuren alle bewegingen van bezoekers worden geregistreerd en gevisualiseerd. Met daarop drukbezochte gebieden rood gemarkeerd en weinig bezochte delen in geel of blauw. Vergelijkbaar met de bekende eyetracking analyses van websitebezoekers. Handig om mensen op het juiste moment een persoonlijke aanbieding op hun smartphone te sturen. Misschien denkt u daar zal wel een flinke investering voor nodig zijn? In tegendeel, dit soort analysesoftware is al voor diverse ip-camera's en gebruik door mkb-ondernemers beschikbaar.
Hmm … leuk allemaal, maar een dergelijk systeem zou voor mij aanleiding zijn om een tent die het gebruikt nooit meer in te stappen.
Dat bedrijven mijn kassabon analyseren is tot daar aan toe (ik vertik het overigens om mijn naam op te geven bij klantenkaarten; als dat niet kan dan maar geen kaart).
Maar dat ze mij volgen in hun winkel gaat me net iets te ver. Ook van gezichtsherkenning ben ik niet gediend. Juridisch zal er weinig aan te doen zijn dat bedrijven je met een camera volgen in hun eigen tent, maar als ik erachter kom ben ik weg en zet ik het op het Internet voor de andere klanten.
En mochten bedrijven zover gaan dat ze *mijn* gegevens aan een partij als Facebook doorspelen dan kom ik nooit meer. Nog afgezien van juridische stappen.
Nu een winkelbedrijf bij de voordeur “spelregels” ophangen (lees eenzijdig voorwaarden oplegt), in de trant van: “Als u hier binnenkomt gaat u ermee accoord dat we uw gezicht mogen herkennen en uw gegevens op Facebook mogen neerzetten”. De deal is dan: “geen data, dan geen boodschappen”.
Ik denk dat er voldoende alternatieven zijn, en dat er ook voldoende weerstand is tegen dit soort zaken om hier wettelijk gezien een stokje voor te steken. Ik vind dit zo belangrijk dat ik alleen nog op een partij zal stemmen die bereid is dit te verbieden.
Privacy is een groot goed, zeker. Maar we moeten het ook weer niet overdrijven. De kruidenier van vroeger deed feitelijk hetzelfde, alleen was dat uiteraard niet geautomatiseerd. Ook die kende zijn klanten, wist wanneer wat in welke hoeveelheden werd gekocht en kon op die manier persoonlijke voordeeltjes uitdelen. Of helpen: u koopt elke week 2 flessen wijn; kan het zijn dat u die nog bent vergeten?
Met bovenstaand systeem kan dit geautomatiseerd worden en kunnen klanten (en dus niet alleen de winkelier) er zeker ook hun voordeel mee doen.
Zolang je niets te verbergen hebt en al die persoonlijke gegevens niet onnodig verspreid worden (op straat gestrooid worden) maar uitsluitend door de betreffende winkelier gebruikt worden, lijkt me hier niets verkeerds aan de hand.