Over vijf jaar is er voor 45 procent van de netwerkomgevingen geen support meer. Dat is een stijging van 38 procent ten opzichte van de resultaten van eenzelfde onderzoek in 2010. Dit blijkt uit het ‘Network Barometer Report 2012’ van wereldwijd ict-dienstleverancier Dimention Data. Daarnaast groeit het percentage it-netwerkelementen dat de life cycle-status ‘End-of-Sale’ (EoS) heeft bereikt exponentieel van 4,2 procent in 2010 naar 70 procent in 2011. Het onderzoek werd in 2011 uitgevoerd onder ongeveer driehonderd organisaties wereldwijd van verschillende omvang en in alle sectoren.
De belangrijkste reden voor het snelle life cycle-verouderingsproces is de golf van nieuwe producten. Apparatuurleveranciers leveren de oude producten niet meer om plaats te maken voor de nieuwe technologie. Tegelijkertijd daalt het percentage apparaten in de hogere risicocategorie van 86,2 procent naar 20,8 procent, zoals 'End-of-Contract-Renewal'- (EoCR) en 'End-of-Engineering'-apparaten (EoE).
'In de afgelopen twee jaar heeft er een verschuiving plaatsgevonden van productgeoriënteerde naar architectuurgeoriënteerde ontwikkeling', zegt Edwin de Brave, Solutions Director bij Dimension Data. 'Dit om de grote macro-economische trends bij te houden, zoals virtualisatie, videocommunicatie en bedrijfsmobiliteit. Een goed voorbeeld hiervan is de Borderless Network-architectuur van Cisco. In de afgelopen jaren hebben elk van de belangrijkste routing- en switchingproductcategorieën een facelift ondergaan.'
Versneld vervangen
De daling in EoE- en EoCR-apparaten geeft aan de andere kant aan dat it-managers onderdelen die een echt operationeel risico gaan vormen, versneld aan het vervangen zijn. Het percentage Last-Day-of-Support-producten (LDoS) is slechts minimaal gestegen van 9 procent naar 9,2 procent. LDoS houdt in dat fabrikanten netwerkelementen die zich in de laatste fase van veroudering zijn gekomen, niet meer ondersteunen.
'Dat het percentage LDoS-producten bijna gelijk blijft, terwijl de percentages van producten in andere fasen van de verouderingscyclus sterk verschuiven, suggereert dat er een benchmark voor afschrijving is. Organisaties kiezen er nu voor om deze apparaten niet te vervangen, omdat ze geen bedrijfskritisch verkeer ondersteunen. Daarom is het risico om ze te gebruiken tot ze het begeven, minimaal. Al deze veranderingen wijzen erop dat klanten meer inzicht in hun netwerk hebben en een beter begrip van hun middelen in relatie tot hun risicoprofiel. Dat is precies wat we graag zien', aldus De Brave.
In feite staat hier alleen dat het van belang is om de levensduur van een infrastructuur of te vervangen delen ervan onderdeel van de TCO berekening te maken. Zodat dat onderdeel wordt van de integrale prijsbepaling van de communicatie-infrastructuur.
Dat onderdelen niet meer verkocht worden staat los van onderhoudbaarheid, omdat dat mits er een onderhoudscontract is, voorzien is. Wellicht is het zinvol te realiseren dat EOL termijnen e.d. niet iets is wat bij beheerorganisaties echt leeft…..
Nu is het nog even wachten op het volgende comment die er op in gaat dat je hier bij de cloud allemaal “geen last” van hebt.
@ Maarten,
Bij Cloud heb je nog steeds “ijzer” nodig om naar de Cloud te kunnen connecteren. Dus ook in dat scenario blijven we er last van houden.
@ Ruud,
maar bij de Cloud is het een “andere” partij waardoor ik er niets van zie en ook niets van “zou” moeten merken. De Cloud is een soort outsourcing van de hw en sw met wat extra functies……
In het algemeen betekent dit dat het bedrijfsleven moet beseffen dat wanneer apparatuur afgeschreven is en de EoL/EoS status bereikt is er vervangen moet gaan worden. Dus niet alleen technologie gedreven maar ook economisch. De MTBF (mean time between failure) van apparatuur brengt ook mee dat het risico op uitval toeneemt naarmate de levensduur toeneemt.
De uitvalkosten meegenomen valideert dat de vervangingskosten.
Volgens mij zijn er een aantal oorzaken:
1. Het is crisis en je stelt vervangingen uit, tenzij er echte noodzaak is;
2. Producten gaan in de ogen van de gebruiker (de IT organisatie) lang mee, ondanks dat deze out of support zijn. De leverancier heeft al afscheid genomen, maar de klant is nog te tevreden;
3. Er is geen prikkel om te veranderen, het netwerk voldoet klaarblijkelijk nog steeds in de behoefte.
4. Netwerken bestaan in veel gevallen uit veel hardware en weinig software (met name in de access laag) en die hardware is kwalitatief goed en levert klaarblijkelijk weinig storingen.
Anders dan bij PC’s is er geen push om netwerken te vervangen, het gebeurt vandaag de dag meer uit noodzaak als het netwerk onstabiel wordt of als er regelmatig uitval is.
Microsoft zit met zijn software producten nu op een cycle van 10 jaar, wie weet is dat bij netwerken ook haalbaar, of zelfs tot 15 jaar. Zoveel innovaties zijn er de laatste jaren nu ook niet geweest en de nieuwe innovaties (SDN) zorgen ervoor dat er een nieuwe markt ontstaat.
Bijvoorbeeld in de netwerkomgeving: Cisco biedt max 6 jaar onderhoud en dan eom (end of maintenance). het is dus zeker van belang de verschillende levensduren die vervangings- of niet meer uitbreidingsconsequenties hebben te weten en in een tco bepaling te betrekken.
15 jaar klinkt goed, maar is niet realistisch.