Het Nederlands Instituut Fysieke Veiligheid (NIFV) in Arnhem heeft het contract ontbonden met een consortium van Capgemini, Esri, Geodan en KPN Corporate Market. Zij bouwden het landelijk crisismanagementsysteem Lcms 2.0 voor alle veiligheidsregio's, het Landelijk Operationeel Coördinatie Centrum en het Nationaal Crisiscentrum. Door technische problemen kwam het Lcms 2.0 niet door de testfase. Noodgedwongen heeft NIFV het contract verlengd met het Utrechtse Multioperations, de huidige leverancier van het systeem dat bij twintig van de 25 veiligheidsregio's in gebruik is.
Het NIFV helpt brandweer, politie en de Geneeskundige Hulpverlening bij Ongevallen en Rampen bij het bestrijden van grootschalige incidenten, rampen en crisissituaties. Begin maart 2011 tekenden NIFV en Capgemini, als vertegenwoordiger van het consortium, het contract voor het Lcms 2.0. Doel was in samenwerking met het NIFV en de Veiligheidsregio's het crisisbeheersysteem eind 2011 op te leveren. Dat is niet gelukt. Inmiddels is de stekker er uitgetrokken. Volgens het NIFV komt dat door 'technische gebreken in het opgeleverde product die het niet had kunnen voorzien.'
De basis van Lcms 2.0 was Eagle, een op Microsoft-technologie gebaseerd crisismanagementsysteem van de geografische informatiesysteemspecialisten Geodan en Esri. Capgemini trad op als hoofdaannemer en systeemintegrator. KPN Corporate Market speelde als hostingpartij op de achtergrond nog een beperkte rol. Voor de ontwikkeling van het systeem was een bedrag van enkele miljoenen euro's uitgetrokken. Projectdirecteur Gerrit Amsing van de projectgroep Netcentrisch Werken zegt dat er nog onderzocht wordt of er een schadeclaim wordt neergelegd bij het consortium.
Organische groei
Omdat een landelijk crisismanagementsysteem wordt beschouwd als cruciaal voor rampenbestrijding en crisisbeheersing, heeft het NIFV via een spoedaanbesteding direct een tijdelijke leverancier aangetrokken. Het gaat om Multioperations uit Utrecht, het bedrijf dat al over een netcentrische applicatie beschikt die momenteel bij het merendeel van de veiligheidsregio's, het Landelijk Operationeel Coördinatie Centrum en het Nationaal Crisiscentrum in gebruik is. NIFV zegt zich opnieuw te oriënteren op de aanschaf van een crisismanagementsysteem.
Het systeem van Multioperations, dat medio jaren 1990 nog onder de naam Telebrains bij brandweerkorpsen werd ingevoerd, werkt goed maar is 'organisch gegroeid zonder dat er een aanbesteding voor was uitgeschreven', vertelt projectdirecteur Amsing. 'Eerst werkte er een paar veiligheidsregio's mee, daarna kwamen er een paar bij en uiteindelijk werkten bijna alle regio's ermee. Om te komen tot een vernieuwd, landelijk dekkend systeem moest er toch een aanbesteding worden uitgeschreven als opvolger van versie Lcms 1.4. Multioperations deed mee, maar won niet.'
Netcentrisch werken
Het landelijk crisismanagementsysteem is bedoeld als informatiesysteem voor alle bij een crisis of ramp betrokken hulpverleners, zowel in de voorbereidende als de uitvoerende fase. Het systeem moet het zogeheten netcentrisch werken ondersteunen. Dit is een aan Defensie ontleende multidisciplinaire werkwijze waarbij hulpverleners van de regionale brandweer en de Geneeskundige Hulpverlening bij Ongevallen en Rampen in teamverband beslissingen nemen, zonder eerst de eigen hiërarchische lijn te raadplegen. De informatievoorziening van het Lcms 2.0 kent dan ook geen hiërarchische, maar een functionele indeling. Deze crisismanagementoplossing moet zo ontworpen zijn dat die altijd functioneert in crisissituaties, waarbij redundantie en synchronisatie voor de meest veeleisende rollen tot op werkplekniveau zijn doorgevoerd.
citaat: via een spoedaanbesteding direct een tijdelijke leverancier aangetrokken”
Dit klinkt al als een cursus crisisbeheersing in een crisisbestrijdingsomgeving, wat eigenlijk al niet nodig zou moeten zijn.
Jammer dat het verhaal niet aangeeft waar het echt fout is gegaan en wat er gedaan wordt om er uit te komen. Dat zou voor velen (enkelen?) toch zeker nuttig zijn
“technische gebreken in het opgeleverde product die het niet had kunnen voorzien”, “onderzocht wordt of er een schadeclaim wordt neergelegd bij het consortium” en “contract ontbonden”.
Dat klinkt juridisch niet logisch. Ik voorzie ‘uitdagingen’.
Interessant dat er geen Plan B lijkt te zijn geweest.
Ook interessant dat Multioperations in de eerdere aanbesteding niet won en nu wél.
3 puntjes : Requirements Management, Risk Management, Prestatie-inkoop.
Helemaal eens met Maarten! What went wrong and why?
Geachte redactie,
Zo ook hier is de beginnersfout gemaakt om niet adequaat te kijken naar bestaande systemen die al in gebruik zijn binnen deze omgeving en men weer achteraf tot de conclusie komt dat het gene in gang gezet is Niet werkt. Er is weer en hoop tijd en geld verspilt in deze.
Waarom niet eerder de oplossing van Multioperations doorgelicht?
En claim indienen? Steek hand in eigen boesem denk ik.
Groet,
Jelle P. Faber
Channel Manager Benelux
Onderliggende probleem lijkt mij het hele aanbestedingensysteem. Een softwareproject van miljoenen kan gewoon niet goed gaan. Het is een illusie te denken dat je als overheid van te voren alle eisen (requiements) kunt benoemen in een aanbestedingsdocument. Je zult altijd functionaliteit nodig hebben die je niet had voorzien, en vaker nog functionaliteit achteraf toch niet nodig hebben.
Bovendien is het een grote tekortkoming om pas aan het einde van het bouwtraject te gaan testen: dat moet al vanaf het begin gebeuren – door de mensen die het ook gaan gebruiken.
Kortgezegd is dus de hele tussenliggende fase geldverspilling geweest.
Men is weer terug bij af, Multioperations.
Wat misschien toch al een beter idee was.
@redactie en Maarten
Het artikel maakt erg nieuwsgierig vooral door de tekst die Maarten ook al refereerde ’technische gebreken in het opgeleverde product die het niet had kunnen voorzien.’
Vraag door! en breng ons op de hoogte. Nu kunnen we er allemaal een mening over hebben, maar als de gebreken niet bekend zijn, blijft het erg oppervlakkig.
@Gerbrand (like)