Tegenwoordig kan je bijna overal 'het nieuwe' voor zetten. Denk bijvoorbeeld aan 'het nieuwe werken' of 'het nieuwe leren'. In publicaties ben ik wel eens artikelen tegengekomen over 'het nieuwe detacheren'. Dit klinkt misschien heel interessant en actueel, maar naar mijn mening is deze term niet juist.
It-detachering heeft te maken met veranderingen, dat zeker. De vorm van detacheren zelf is echter niet veranderd. Zo is het onderscheidend vermogen van de dienst gelijk gebleven: het maken van de vertaalslag tussen de aanvraag en het aanbod. Dit in tegenstelling tot veel marktplaatsen of portals die puur 'cv's schuiven' naar opdrachtgevers en hierbij onmogelijk rekening kunnen houden met de match tussen organisatie en kandidaat.
Netwerk in plaats van database
Veranderingen met betrekking tot detachering hebben vooral te maken met de ontwikkelingen op het gebied van sociale media en met de huidige economie. Zo bepaalde vijf jaar geleden de kwaliteit en grootte van de database het succes van een detacheerder. Dat geldt nu nog steeds, alleen praten we inmiddels over een (virtueel) netwerk, in plaats van de database. Een kwalitatief en uitgebreid netwerk betekent de kracht om een goede vertaling te maken. Dit is ook wel nodig, aangezien opdrachtgevers veeleisender zijn geworden. Deze ontwikkeling heeft voornamelijk te maken met de huidige arbeidsmarkt, er is veel aanbod van it-professionals. Opdrachtgevers zijn erg kritisch over 'wat men in huis haalt' en intakes lijken steeds meer op sollicitatiegesprekken voor een vaste functie. Waar voorheen een match van 90 procent ruim voldoende was, wordt er nu zoveel mogelijk naar de 100 procent toegewerkt. Specifieke kennis en branche-ervaring van de professional zijn daarbij de belangrijkste selectiecriteria.
Doe-het-zelf-detachering?
Ondanks de veranderingen hebben detacheerders bij sommigen nog steeds het imago van 'cv-schuivers'. Dit imago wordt zelfs gevoed door de nieuwe mogelijkheden op social media vlak. Dit zorgt namelijk voor de perceptie bij opdrachtgevers dat zij ook zelf geschikte it'ers kunnen vinden. Het vinden van kandidaten is in de huidige markt niet meer de uitdaging. Wanneer opdrachtgevers zelf via een portaal of marktplaats een vacature plaatsen, kunnen er zo 180 reacties binnenkomen. Maar dan begint het werk pas: het matchen. Een manager heeft over het algemeen geen tijd en middelen om een selectieprocedure op te zetten en alle kandidaten te analyseren. En daar komt de inhoudelijke vertaalslag weer om de hoek kijken.
It-detachering is niet vernieuwd
Bij het nieuwe werken is de manier van werken en de output ingrijpend veranderd. Er moet gestuurd worden op resultaat en ook de vorm van werken lijkt niet meer op die van voorheen. Bij it-detachering blijven de vorm en de output gelijk. Ondanks de economische ontwikkelingen en de veranderingen op het gebied van social media, verandert de kern van de dienstverlening niet. Het draait nog steeds om het maken van de perfecte vertaalslag van de aanvraag. Hiermee kan de juiste specialist uit het netwerk worden geselecteerd; de optimale match. Dit is niks nieuws onder de zon.
Amen heer de Jong, Amen! In artikelen waar men ‘nieuw’ voor plaatst kijk ik graag even verder en dan concludeer ik in 95% van de gevallen dat nieuw nieuws nieuws is.
95% van vrijwel alle detacheerders ‘schuiven’ met CV’s en zomaar 90% die de kennis en kunde niet eens bezit een juiste inschatting te kunnen maken van de werkelijke waarde van een CV. Ik werk al sinds jaar en dag met project contracten, en heb deze dan ook in vele vormen en gedaanten voorbij zien komen. De werkelijke deskundigheid tussen van die vertaalslag, zoals u het stelt, kom ik misschien maar in 25% van de gevallen tegen.
En dat percentage neemt aanzienlijk af. Vooral als je de bejegening van goede en goedwillende professionals beziet momenteel, tenenkrommend.
Netwerken
Netwerken blijken in de praktijk helemaal niet zo bestendig voor de veranderingen waar we met zijn alleen door heen gaan. De reden is dan ook niet zo moeilijk weer te geven. Het heeft alles te maken met de positie van de opdrachtnemer en de huidige staat van bedrijfsleven en economie. Dat maakt het dat velen zich knap anders gaan gedragen dan voorheen.
Doe hetzelf Detachering
Ik ben daar een groot voorstander van. Ik gun een ieder haar/zijn boterham. Maar waar ik geen genoegen mee neem is dat mensen zo achteloos met jouw gegevens om durven gaan zelfs tot een niveau dat je als professional duidelijk stelling neemt je eigen naam te beschermen.
Aan de andere kant, en dat hebben wij aan Nelie Kroes te danken, hebben wij helaas te maken met de Capex en de verplichte tendering. Als zzp-er kom je daar niet eens aan de bak temeer omdat je dan jezelf zal moeten formeren tot het niveau van een grote detacheerder die dan onder de prijs kan gaan zitten in de hoop het geld met meerwerk er toch uit te kunnen halen.
Kamp roept daar dan ook de nodige idiotie uit maar doet bijvoorbeeld niets aan de bescherming van al die mensen die door Balkenende, Donner, Wientjes en Kamp toch vooral werden toegejuicht voor zichzelf te beginnen. Goed voor de zzp-er, goed voor de economie. Kamp speelt op dit vlak knap verstoppertje kan ik u melden want op zeer gerichte economische vragen, geeft deze minister, net als menig detacheerder op dit moment, domweg niet thuis.
Het doe het zelf detacheren is dus op sterven na dood.
Het nieuwe IT detacheren bestaat inderdaad niet. Zelfs niet wanneer men danig en driftig menig post in elkaar schuift tot een onvindbaar ’talent’ en klaagt dat men de juiste kandidaat telkens maar niet blijkt te kunnen vinden.
Beetje tenenkrommend.
Zoals wel vaker kan ik mij prima vinden in het betoog van NumoQuest.
Voor Jan-Leen ’t Jong…… Wij van WC-Eend ???
Dhr ’t Jong werkt zelf voor Harvey Nash….dat is een cv- schuiver van de bovenste plank. Harvey Nash bemiddeld zo ongeveer op elk IT-gebied dat men kan bedenken (zolang er een marge is). Dat heeft niet met detacheren te maken, meer werving en selectie.
@Pascal en barand: Dat weerhoudt de heer ’t Jong er niet van een duidelijke en goede visie weer te geven. Als directeur is hij er natuurlijk wel verantwoordelijk voor dat zijn eigen organisatie die visie vertaalt in heldere praktijk. Als jullie gelijk hebben dan zou hij daar beter op kunnen letten, of wellicht de eigen procedures, het beleid en de uitvoering daarvan eens finetunen.
Maar toon dan eerst maar eens aan dat dat niet gebeurt.
Uit het artikel:
“Opdrachtgevers zijn erg kritisch over ‘wat men in huis haalt’ en intakes lijken steeds meer op sollicitatiegesprekken voor een vaste functie.”
Is dit zo vreemd. Hoeveel detacheerders komen zijn afgelopen jaar aangekomen met een schoolverlater die ze 3 cursussen hebben laten volgen daar waar gevraagd wordt om een specialist.
Topper die ik meegemaakt heb: persoon was ingehuurd als quality officer, zowel inhoudelijk als qua persoon voldeed deze niet, dus contract beëindigd. 3 Maanden later durven ze dezelfde persoon aan te bieden bij een andere manager binnen onze afdeling, maar nu als ervaren tester….
In mijn ogen hebben de verhuurders/detacheerders zelf hun ruiten ingegooid door mensen tegen zowel een te hoge functie als te hoge prijs te verhuren.
En waarom zou een intake niet op een sollicitatiegesprek mogen lijken. Immers, de werknemer komt voor korte of langere tijd bij je in dienst. Het enige verschil is dat de financiële stromen via een derde partij lopen. Binnen mijn afdeling maken we geen onderscheid tussen vaste krachten en inhuur. Dus waarom zouden we dat bij het aannemen wel doen?