De vraag naar mobiele data blijft groeien door de opkomst van nieuwe smartphones, mobiele applicaties en diensten. Mobiele gebruikers consumeren steeds meer soorten media op hun toestellen, variërend van spelletjes tot sociale netwerken en films. Dit vereist snelle en constante Internettoegang en veroorzaakt zo druk op de onderliggende netwerkinfrastructuur.
De introductie van een nieuwe generatie mobiele apparaten, zogenaamde supertelefoons, zullen ongekende volumes aan bandbreedte op het netwerk opeisen met significante uitdagingen voor operators als gevolg.
Op het moment is er nog geen duidelijke definitie van supertelefoons, maar de verwachting is dat deze toestellen een combinatie van de volgende specificaties zullen bevatten: een beeldscherm groter dan 4 inch, 720p HD video, 3D graphics, dual of quad core processoren van 1 gigahertz of beter. Toestellen zoals de HTC One en Samsung Galaxy Note zijn voorbeelden van dit nieuwe type apparaat en zijn uitermate geschikt voor het consumeren van media. En dus ook potentieel verbruik van enorme hoeveelheden mobiele data.
Deze nieuwe golf van mobiele handsets is bedoeld om geavanceerde diensten te leveren en een scherp, groot scherm is belangrijk om deze content tot zijn recht te laten komen. Grotere volumes media in combinatie met een groeiend aantal gebruikers van deze rijke content creëert een behoefte aan bandbreedte die goed moet worden beheerd.
Network latency wordt een steeds belangrijker onderwerp waar zorgvuldig over moet worden nagedacht. Een recent onderzoeksrapport van Nielsen wijst uit dat de meerderheid van smartphone bezitters (62 procent) mobiele applicaties hebben gedownload. Voor een optimale gebruikservaring en om het maximale te halen uit de mogelijkheden van de supertelefoons moet de onderliggende infrastructuur dit wel kunnen ondersteunen. Operators dienen datastromen zorgvuldig te reguleren om ervoor te zorgen dat latency-gevoelige datastromen (zoals online video) prioriteit krijgen op het netwerk.
Operators moeten kijken hoe ze hun netwerken zo inrichten dat ze de enorme vraag naar bandbreedte kunnen ondersteunen en tegelijkertijd kostenefficiënt kunnen blijven. Het is van belang dat de backhaul van het netwerk de toename in verkeer aan kan. De backhaul zorgt voor de koppeling van basisstations op het core netwerk en is voor een belangrijk deel bepalend voor de quality of service die gebruikers genieten. Operators dienen simpelweg de backhaul netwerken te optimaliseren om klanten de gebruikservaring te bieden die zij verwachten. Het controleren van netwerkkosten en het ondersteunen van de nieuwe generatie mobiele toepassingen is essentieel voor operators. Voldoende capaciteit en veerkracht in de backhaul zullen carriers helpen om te gaan met de continue vraag naar meer bandbreedte als gevolg van dit nieuwe type toestel.
Mobiele netwerken komen onder steeds meer druk te staan en operators zijn daarom nieuwe manieren aan het bekijken om netwerkprestaties te verbeteren en de gewenste klantervaring te garanderen. De supertelefoons komen er aan en bieden nieuwe mogelijkheden voor operators. Maar dan moeten de onderliggende netwerken wel geoptimaliseerd worden. De kracht van de volgende generatie toestellen zal per slot van rekening afhangen van het netwerk dat daaronder draait.
Met de komst van de nieuwe smartphones, die HD video bieden wordt er inderdaad weer een volgende aanslag op het 3G netwerk gepleegd. De HD smartphones zijn dan ook meer geschikt voor het LTE netwerk.
Maar deels komt dit ook doordat 3G leveranciers wel getallen geven over hun netwerktoegangssnelheid, maar geen informatie, namelijk de werkelijke informatie.
Niets nieuws onder de zon, want ook in het vaste net biet een IP aansluiting maar hooguit 50 tot 75% van de opgegeven waarde.
Wel nieuws is dat Vodafone inmiddels de echte waardes gaart geven. Toch “netjes” om na meer dan 10 jaar “eerlijk” te gaan doen.
Operators lopen achter de feiten aan, terwijl er al lang heel veel problemen zijn met de performance van mobiele netwerken legt zelfs de huidige mobiele operator extra 3G capaciteit aan, zonder de backhaul te verbeteren of te vergroten.
Dit heeft enerzijds te maken met de grote investeringen, anderzijds met marktwerking. In Nederland hebben we 3 mobiele infrastructuren, die zich allemaal richten op de massa, want daar zit het geld. In het buitenland, bijvoorbeeld Vietnam, heb je maar 1 operator. Het gevolg is dat al het geld wordt ingezet en gespreid over 1 land. Dit heeft als voordeel dat bereikbaarheid geen issue is en het netwerk zich als snel kwalificeert. De vraag is of marktwerking en daardoor naar mijn mening hoge kosten van mobiele netten wel zo in het voordeel van de consument is. Voor wat betreft kwaliteit zeker niet.
Als je een smartphone hebt dan ben je inmiddels gewend aan latency, naast het feit dat je na 18 jaar nog steeds last hebt van onbereikbaarheid en gebrek aan dekking, wegvallende verbindingen, non-response, vertragingen en wat al niet meer. Slechte kwaliteit voor een hoge prijs.
Dat we in Nederland voorlopig- en zonder dat er iets structureel veranderd geen gebruik kunnen maken van de voordelen van beter devices lijkt mij duidelijk.
Ik zou ervoor willen pleiten dat er een netwerkoperator ontstaat, die de Nederlandse infrastructuur ontwikkeld en beheerd en via strikte kwaliteitsnormen zorgt voor landelijke dekking en capaciteit. Dit zou een TOP netwerk moeten worden, dat Nederland onderscheid van de rest van Europa. Vervolgens kunnen er verschillende service providers om het hardst schreeuwen: Koop mijn SIM!
Vergelijking met andere industrie zoals energie en de trein geven aan dat een dergelijk model kan werken. Een vakantie in het buitenland bevestigd dit. Ik heb een keer i de trein in China (2003) gezeten en een Chinees 3 uur mobiel horen bellen zonder onderbreking, in de trein en in een praktisch onbewoonbaar gebied. In Nederland mag je blij zijn dat je 5 minuten achter elkaar in een bewegend voertuig kunt bellen.