De ict in een organisatie is vaak organisch gegroeid, niet zelden in silo’s. Beslissingen werden gemaakt op basis van budget en niet altijd zijn de keuzes gemaakt op basis van prioriteit, laat staan vanuit een centraal lange termijn perspectief. En waar het weliswaar lijkt dat er samenhang is, is het centraal inrichten van storage of back-up onvoldoende voor de business modellen zoals bedrijven deze tegenwoordig omarmen.
Ict-architectuur is niet alleen de hardware en software onder de loep nemen, maar ook de business processen die ermee worden ondersteund. Togaf (The Open Group Franework) kan hierbij goed helpen.
Togaf is een framework dat wordt gebruikt om samenhang te brengen in de ict. Het kent een aantal fases die in te delen zijn in de volgende groepen:
1. Onderzoek of een enterprise architectuur haalbaar is.
2. Breng de context in kaart van de omgeving door te kijken naar: business, applicatie, data en
technologie. Benoem de ‘gaten’ in de huidige architectuur
3. Migreer en maak een planning, Kijk welke kansen je wilt benutten en welke oplossing erbij passen 4. Beheer de architectuur door middel van een goede governance en verandermanagement processen
Het belangrijkste probleem dat Togaf addresseert is het onderkennen van een ‘legacy infrastructuur’, die weliswaar moet worden gemoderniseerd, maar niet van de een op de andere dag overboord kan worden gegooid. Door een architectuur framework in te zetten wordt een transformatie ingezet waarmee bedrijven en IT managers grip houden op de veranderingen.
De voordelen die men dan krijgt zijn evident:
1. Inzicht in de implicaties van voorgenomen wijzigingen op de organisatie
2. Een haalbare, concrete planning van het wijzigingsproces
3. Een goede basis voor het invoegen van nieuwe functionaliteiten in de bestaande omgeving
Zelden worden de huidige ict-keuzes gemaakt in het licht van het verleden, maar juist in dat van de toekomst. Cloud computing, het omvormen van een it die de dynamiek van het zakendoen kan omarmen, wint steeds meer terrein. Tegelijktijd is het nou een maal zo dat de meeste bedrijven niet de luxe hebben of de mogelijkheid, of de wens om ‘from scratch’ een volledige nieuwe ict-infrastructuur te bouwen.
De kracht van een organisatie, de toegevoegde waarde en status van it-management staat of valt dan ook in de transformatie. Een architectuur die helpt u nieuwe behoeftes te plannen, te ontwerpen en na te komen is essentieel. De kracht van een organisatie is afhankelijk van de technologie. De ruggegraat van technologie is de architectuur.
Ruud,
Je titel sprak mij erg aan en wekte direct ook hoge verwachtingen. Helaas kom ik in het stuk niet echt veel spannende zaken tegen behalve een standaard beschrijving van TOGAF. Waar door ik toch een beetje afdwaalde en het mij niet duidelijk werd welke boodschap je eingelijk wilde over brengen.
Gelukkig trek je het weer redelijk recht in je laatste 2 alinea’s en had je uiteindelijk weer mijn aandacht te pakken.
Wat was eigenlijk de ruggengraat van de organisatie toen er nog geen ICT was? Als we destijds die vraag zouden hebben gesteld… hoe zou dan het antwoord hebben geluid? Zouden we als antwoord “pen, gummetje en papier” hebben gegeven. Dat waren ‘vroeger’ toch de middelen bij uitstek ter facilitering van informatievoorziening, nietwaar?
Hoe kunnen dit soort artefacten – hulpmiddelen zeg ook maar gewoon… nu “de ruggegraat van de organisatie” vormen?
In moderne informatiemaatschappij vormt informatie (snel, soepel en van kraakheldere betekenis) een cruciale/onmisbare grondstof voor het nemen van (business-)beslissingen. Maar daarmee krijgen de daarop betrekking hebbende hulpmiddelen nog geen ruggegraat-status!
Ruud,
Natuurlijk helpt het stellen van kaders in een EA framewerk maar een bedrijf kent ook cultuur, politiek, leiderschap- en communicatiestijlen die allemaal in belangrijke mate het succes mede bepalen. TOGAF is dan ook maar één van de vele raamwerken die er zijn voor Enterprise Architectuur en kent net als ITSM vele dialecten, aanpassingen aan de karakteristiek van een organisatie. Dat vraagt dus een zekere adaptieve en creatieve instelling van de architect omdat anders het framewerk een doel op zich zelf wordt en daarmee veel te rigide.
De terechte vraag is of EA een haalbare oplossing is, inpasbaar binnen de cultuur en werkwijze van een organisatie. Maar wat als het antwoord een duidelijk NEE is? Betekent dit dat de organisatie geen ruggegraat heeft, onvolwassen en onbestuurbaar is?
Hallo Ruud Mulder,
bedankt voor je reactie, open en eerlijk als altijd. Ik heb ook wel getwijfeld of ik eerst Togaf moet uitleggen of niet. Maar ik had twee doelen met het artikel. 1. Togaf wat bekender maken, 2. Aangeven dat met de huidige ontwikkelingen Enterprise Architectuur kan helpen.
Zoals E Dekkinga aangeeft kan het weleens lastig zijn om EA in te passen vanwege de huidige cultuur. Juist kan Togaf zodanig getailored worden zodat het aan de cultuur en politiek kan aanpassen Lukt dat niet, dan men ook een ruggegraat, alleen of men hierdoor rechtop gaat lopen is nog maar de vraag.
Ruud,
Een kort cursusje Togaf voor dummies is voor sommige nooit weg. Alleen het vergelijk met primaten is in mijn ogen iets te zwart wit. Het niet volgens bovenstaande werkwijze/methodiek werken maakt je als organisatie niet direct de Apenheul 🙂
Je kunt een aap namelijk nog een kunstje leren, maar na-apers zijn er al genoeg.
Ik vind Togaf wat ingewikkeld. Als ik white papers en de site http://www.opengroup.org/togaf/ lees (en dit heb ik vaker gedaan) kom ik er niet uit. Bijna 600 pagina’s verder kom ik erachter dat je echt een leraar nodig hebt om het uit te leggen en dat terwijl ik een aantal principes uit het framework wel hanteer.
Waarom ik niet geloof in zo’n uitgebreid framework is dat als je het niet makkelijk kan delen, blijft het ook niet hangen.
Ik ben zelf een groot BPM fan en zie in alles modellen van bedrijfsprocessen. Maar ik wil ICT architectuur nu niet de ruggegraat van de organisatie noemen.
En zeker met de opkomst van cloud computing waarbij je de generieke zaken zoals storage, e-mail, office en dergelijke al helemaal buiten je organisatie plaatst.
Dus ik geloof meer in de beweging de andere kant op, en ja daar is wel een migratie voor nodig 🙂
Een Informatie Architect die een (nodeloos ingewikkeld) informatie raamwerk aanraadt en hiermee voor eigen parochie preekt is deze wereld niet vreemd.
IT is geen doel maar alleen maar een hulpmiddel voor de gebruikers. Want in een organisatie zijn immers de personen de ruggengraat.
Waarin ik de schrijver wel gelijk in kan geven is het feit dat je met IT moeilijk organisch mee kan groeien met de organisatie. Wat dat betreft is dat een schrijnend gebrek aan huidige software die niet organisch (her)gebruikt kan worden. In theorie zou dat wel moeten kunnen en wellicht met goede wil kom je een eind maar wel als je de verdubbeling van kosten voor lief neemt. Wat dat betreft mogen alle universiteiten van dit land zich maar eens flink in dit onderwerp bijten en gebruik maken van de kans op innovatie.
@Ruud P.
Alleraardigst dat je mee gaat in mijn eerdere conclusie dat TOGAF net als ITIL vooral een richting is, geen doel. Probleem met richtingen is dat deze soms rechtdoor gaan terwijl organisaties een draai maakt. Zapthink’s vision for Enterprise IT 2020 plot in een leuke poster alle ‘disruptive trends’ op deze framewerken:
https://twitter.com/UnisysNL/status/205640766163398
656/photo/1
Misschien inspiratie voor een volgende bijdrage?