De afgelopen jaren is het aanbod van ip-videocamera's sterk gegroeid. Het is daardoor niet meer zo eenvoudig om snel de juiste keuze te maken. Wellicht dat mijn checklist daarbij licht in de duisternis brengt.
Toepassing. Allereerst is de toepassing het belangrijkste. Als de camera's details in hoge resolutie moeten opnemen zijn ip-megapixelsystemen de beste keuze. In de analoge cameratechniek heeft een livebeeld niet meer dan 0,4 megapixel en de opgenomen beelden doorgaans slechts 0,1 megapixel (CIF). Ip-camera's met 3,1 megapixels registreren de beelden zo'n dertig keer scherper.
Aanwezige infrastructuur. Omdat de meeste bedrijven al een ip-netwerk hebben, is een ip-beveiligingssysteem meestal eenvoudig te installeren. Voor analoge camera's / cctv-systemen moeten daarentegen aparte coaxkabels worden aangelegd. Een bijkomende kostenverlagende factor van ip-camera's is de stroomvoorziening via Power-over-Ethernet (conform Ieee 802.3af).
Beeldzones/-snedes. Megapixelcamera's bieden als voordeel dat er dankzij de hoge resolutie minder camera's nodig zijn om de gewenste beeldzones te registreren, in vergelijking met lagere resolutie systemen. Met hemisferische lenzen zijn panorama of 360-graden opnames te maken. Als de beeld-vervorming daarvan al in de camera wordt gecorrigeerd, wordt het netwerk er niet door belast.
Bandbreedtebehoefte. Gecentraliseerde systemen hebben als nadeel dat voor het verzenden van alle beelden naar de server en opslag veel bandbreedte nodig is. Dat kan voor performanceproblemen in het netwerk zorgen en de camera's moeten quality of service ondersteunen om hun bandbreedte te krijgen. Een decentrale oplossing met opslag en verwerking in de camera's heeft die nadelen niet.
Gegevensopslag. Bij analoge videobeveiligingssystemen worden de beeldopnames op een digitale videorecorder of een nas-/san-systeem opgeslagen. Dit geldt ook voor ip-videobeveiliging met camera's zonder interne opslag. Camera's met interne opslag verlagen de bandbreedtebehoefte flink en bieden bij veel toepassingen voldoende capaciteit voor de gewenste bewaartijd van beelden.
Remote toegang. Ip-videocamera's maken beveiliging of monitoring vanaf bijna elke locatie mogelijk. Ze zijn met een via Internet aangesloten computer, tablet of smartphone eenvoudig toegankelijk. De betere ip-camera's kunnen op afstand worden gedraaid en gekanteld, of men kan met de lens op details inzoomen. Sommige kunnen via het sip-protocol ook direct een alarmoproep initiëren.
Uitbreidingsmogelijkheden. Bij uitbreiding van videobeveiligingssystemen met cctv-camera's moeten vaak nieuwe coaxkabels worden aangelegd. Ip-videocamera's hoeven daarentegen alleen maar op het al aanwezige netwerk worden aangesloten, terwijl die aansluiting tegelijkertijd de stroomtoevoer kan verzorgen. Dat biedt meer flexibiliteit om in te spelen op veranderende behoeften.
Beveiliging. Een veilige overdracht van beeldopnames van beveiligingscamera's is voor alle toepassingen belangrijk. Bij de betere ip-videocamera's worden die gecodeerd over het netwerk verzonden. Ook is het mogelijk om met gecodeerde certificaten aanvallen van hackers op de camera's te voorkomen. Daardoor zijn de opnames gegarandeerd niet door onbevoegden te manipuleren.
Total cost of ownership. Bij de keuze en aanschaf van ip-videocamera's is het belangrijk om verder te kijken dan de productprijs. Als er op een bestaand netwerk is aan te sluiten, zijn ip-videocamera's al snel voordeliger dan analoge camera's. Verder moet ook op het centrale versus decentrale concept, de videosoftware en het onderhoud worden gelet, omdat die grote invloed op de tco hebben.
Toekomstbestendigheid. Als beveiligingssystemen in de toekomst uitgebreid moeten worden is het belangrijk om daar bij de aanschaf goed op te letten. Hoe flexibel kan dat? De betere ip-videocamera's zijn prima te integreren met andere systemen voor brand- of inbraakmelding, toegangscontrole en gebouwbeheer, de meeste analoge systemen bieden die integratiemogelijkheden niet.
Denk bij het aanschaffen van camera’s ook aan de ondersteuning van IPv6. Doordat IPv6 voldoende unieke adressen biedt (in tegenstelling tot IPv4) voor elke camera kan het adresseren en managen vsn de camera’s een stuk makkelijker worden.
Net als de overgang van analoog naar IP bij bewakingscamera’s is er nog een aantal andere communicatietoepassingen, die of over zullen gaan naar IP als basis communicatiemedium, of zullen verdwijnen, omdat ze in andere toepassingen geïntegreerd worden. In alle gevallen is niet alleen een planning van belang: wanneer gaat wat voor communicatietoepassing over naar IP, maar ook wat voor additionele eisen worden er daardoor aan het IP-netwerk gesteld: meer IP-toepassingen betekent een langer uptime window, meer realtime toepassingen betekent meer tijdgebonden eisen aan het IP-netwerk. Datzelfde geldt ook voor bijvoorbeeld de overgang naar Citrix toepassingen, dat zijn eigenlijk toepassingen waarbij het responsetijdvenster ten gunste van minder benodigde bandbreedte, sterk verkleind is en dus nieuwe IP-netwerkeisen veroorzaakt.
Meer generiek oppakken in een IP-plan voor alle communicatietoepassingen verrriest kennis en ervaring, maar geeft wat meer rust in de onderste lagen van een gelaagd communicatiemodel, maakt de overgang beheersbaar en risicoverminderend en veroorzaakt vooral minder kosten dan dat de volgende toepassing op een “onverwacht moment” naar IP “overgeheveld wordt.
Dit los natuurlijk van de terecht geformuleerde eisen in het artikel.