Het meeste werk in de ict speelt zich af op het koppelvlak tussen klantbehoeften enerzijds en productenaanbod anderzijds. In dit veld spelen persoonlijke kwaliteiten op het gebied van communicatie en intermenselijke verhoudingen een sleutelrol. Echter in het recruitment proces komen deze skills pas in de eindfase voldoende aan bod; in de functie-omschrijving wordt er te veel nadruk gelegd op certificering en kennis van specifieke producten.
Heel veel banen en opdrachten in de hedendaagse ict-sector bevinden zich in het veld van advies, implementatie en integratie. Het is eigenlijk vrij logisch dat hier voortdurend veel werk te doen is. Aan de aanbod kant heb je een waaier van min of meer standaardprodukten en oplossingen, die worden ontwikkeld door een handjevol bekende en meestal internationale, leveranciers. Aan de vraagzijde heb je de individuele organisaties die in meer of mindere mate uniek zijn door een mix van omvang, bedrijfstak, aantal vestigingen, soort mensen dat er werkt, historie, publiek of privaat, interne processen, et cetera. Er is altijd een gat te overbruggen om een standaard product geschikt te maken om het te laten aansluiten op de organisatie.
Andersom is ook mogelijk, het aanpassen van een organisatie aan het product maar komt minder voor. In beide gevallen moet er maatwerk worden verricht om de twee elementen aan elkaar te koppelen en om ze samen te laten werken. In deze tussenlaag vinden product- en systeemimplementaties en integraties plaats. Als je goed gaat kijken zijn dit soort trajecten technisch inhoudelijk helemaal niet zo spannend. De wensen van de klant wijken in de praktijk niet eens zo heel ver af van de standaardfunctionaliteiten van een product of systeem. Het meeste werk zit hem dan ook in het grote aantal kleine afwijkende details waarop de implementatie moet worden aangepast om het op de specifieke organisatie te laten aansluiten. Deze details op zich zijn ook al niet spannend; het zijn er gewoon veel en er zijn wat onderlinge afhankelijkheden. In de praktijk ben je als technisch it-specialist dus heel veel bezig met overleg, lijstjes bijhouden, vertalen van requirements en technische actiepunten, afstemmen met productleveranciers, regelen van testsystemen, het voorbereiden van changes, het maken en bijwerken van kennis en documentatie en het overdragen aan de beheerorganisatie.
Het zijn allemaal wel dingen die moeten gebeuren. Het is geen uitzondering dat een project een week of twee vertraging loopt omdat er gewacht moet worden op de uitgifte van ip-adressen. Of wat te denken van de lange levertijden van hardware; als je in het begin niet zorgvuldig aandacht geeft aan het completeren van je boodschappenlijstje dan kan je flinke vertraging oplopen verder in het traject. Een gedeelte van dit soort regelwerk wordt gedaan door een project manager of een technisch projectleider, maar in de praktijk wordt veel regelwerk rondom een technisch domein (netwerk, Unix, Windows, Citrix, ..) volledig gedelegeerd naar de technisch specialist/consultant. Dat is begrijpelijk omdat de project manager geen of weinig technische achtergrond heeft en ook niet in staat is om vragen te stellen en te beantwoorden die een technische inhoud hebben.
Als technisch specialist is het daarom noodzakelijk dat je beschikt over de nodige 'consultancy skills' om jouw deel van het project tot een goed einde te brengen binnen de gestelde tijdslijnen.
Certificering overschat
Desondanks wordt er in de werving vooral ingezoomd op de technische inhoudelijk kennis en bagage van een technisch specialist. Hij moet verder op hoog niveau gecertificeerd zijn een ruime en aantoonbare ervaring hebben met specifieke typen hard- en software.
Certificering is een makkelijk en meetbaar criterium om op te selecteren. Echter naar mijn mening wordt er een te zwaar gewicht aan gehangen. In theorie zou je bijvoorbeeld een Microsoft of een Cisco certificering kunnen halen zonder dat je ooit aan de knoppen hebt gezeten. De cursusboeken zijn doorgaans niet van een hoog intellectueel niveau en behandelen de stof op een manier zodat een gemiddelde Amerikaanse college 'dude' dit kan volgen. Nadat je het boek hebt gelezen, schaf je een Boson- of Testking-oefenexamen aan en oefen je gedurende twee dagen eindeloos de vele oefenvragen. Op vrijdagmiddag doe je examen en het merendeel van de vragen click je moeiteloos door omdat je ze diezelfde ochtend nog als oefenvraag hebt zien langskomen. Een grote kans dat je in één keer slaagt.
Je kan certificering overigens wel benaderen vanuit een sociaal-psychologische invalshoek: een kandidaat heeft laten zien dat hij de moeite heeft genomen om naast het werk een studie op te pakken en om met vlijt, toewijding en uithoudingsvermogen zijn diploma te halen.
Praktijkervaring
Praktijkervaring is in dat opzicht veel belangrijker. Als technisch specialist moet je je deel hebben gehad aan urenlang, dag en nacht doorbrengen in een serverroom of datacenter waarbij je een stuk hardware probeert werkend te krijgen. 'Volgens de documentatie zou hij werken op deze versie'; en toch krijg je het in eerste instantie niet in één keer voor elkaar. Het is op die momenten en gedurende die vele lange uren dat je een beroep moet doen op je inventiviteit en je een bagage opbouwt van weetjes, 'tips & tricks' en 'do's en don't's'; zaken die je nooit uit de boeken kan halen. Hierbij is het minder relevant met welke exacte merken, platformen en software versies hebt gewerkt. Het gaat om de creativiteit, benadering en methodiek van probleemoplossen, binnen de randvoorwaarden van beperkte middelen en beperkte tijd. Overigens zijn de problemen van bepaalde typen hard- en software vaak vergelijkbaar met die van andere dus die kennis en ervaring is vaak weer goed bruikbaar om in nieuwe situaties tot de juiste oplosrichting te komen.
Toch zie ik nog steeds teveel vacatures en functie-omschrijvingen langskomen met daarin een opsomming van vereiste certificeringen en een lijst van producten en platformen compleet met versie- en subversie nummers, waarmee een kandidaat ervaring zou moeten hebben. Onderaan de tekst staat er vervolgens nog obligaat bij 'met goede sociale- en communicatieve vaardigheden'.
Voor de meeste IT functies waarvoor technische kennis is vereist zouden vooral de sociale- en communicatieve vaardigheiden nader moeten worden uitgewerkt en dienen ze bovenaan te staan.
Het zijn dan vooral de productervaringen die kunnen worden samengevat in termen als 'een ruime hands-on ervaring met diverse platformen en besturingssystemen op het gebied van..'. De lijst eindigt tot slot met 'certificering is een pré', om toch recht te doen aan de extra inspanningen die een kandidaat heeft gedaan om zich theoretisch te verdiepen.
Ik pleit ervoor dat men zich voorafgaand aan het wervingsproces expliciet de vraag stelt 'willen we een techneut of een technisch consultant' en dat men dan vervolgens zorgvuldig de criteria en de formulering van de vacature of opdrachtomschrijving daarop afstemt. Pas dan maak je een goede kans dat je de juiste mensen aantrekt.
@Bart
Testking oefenexamens zijn illegale braindumps, dat je ervoor betaald maakt het niet minder illegaal.
Cisco en Microsoft hebben als beleid om verleende certificaten ongeldig te verklaren als er sprake is van het gebruiken van braindumps.
Hier een stukje uit de NDA van Cisco, waar je akkoord mee bent gegaan toen je het examen ging afleggen:
—
3.2 Certification Revocation
Cisco may at its sole discretion revoke any and all Certifications you may have earned, and permanently ban you from earning future Certifications.
—
Zelf geef je aan dat je jarenlang niet de kennis had, die nodig was om het examen te behalen, doordat je gestolen examens hebt gebruikt.
Hierdoor ben je een van de oorzaken dat certificaten steeds minder waard worden en dit ligt niet aan het examen.
De grote meerderheid die wel op een eerlijke manier hun certificaten behalen zijn hier de dupe van.
@guido: Ik heb werkelijk nooit geweten dat het gebruik van Testking illegaal zou zijn; is geheel nieuw voor me. Bedankt voor deze info!
Maar, je moet wel weten , dat ik wel degelijk de boeken doorlees en bestudeer. Maar het zou jammer zijn om te zakken op een examen als je het weetje zoals “what is the default idle timer of..”. Voor dat soort dingen gebruik ik zo’n oefenexamen waarvan ik dacht dat ze legaal waren..Overigens destijds was er voor het ARCH examen niet eens een Cisco-press boek, bestond nog niet. We moetsen het doen met een PDF-uittrekseltje dat ergens op het net rondzwierf.
Maar wat vind je in het algemeen over het niveau van de boeken en examens? Kan je daar eens op in gan als je wilt ?
@guido: drommels; even googlen en je vind het. Je hebt volkomen gelijk! mbt braindumps. Maar er komt wel gelijk de vraag naar boven: wat is het verschil dan tussen een oefenexamen en een braindump. Cisco geeft bijvoorbeeld mee in het SWITCH boek een elektronisch Boson oefenexamen. Waar zit de grens ?
De eisen omtrent certificering die door HR of wervingsbureau gesteld worden zijn niet altijd doorslaggevend om voor een gesprek in aanmerking te komen.
Uit ervaring weet ik dat zelfs de HR medewerker of wervingsbureau U tegen je zal zeggen als je in een kort (telefonisch) gesprek uitleg wat je allemaal in de praktijk al gedaan hebt en wat je ervaring is! Zelfs als je je sollicitatiegesprek gevoerd hebt terwijl je een bagage vol papieren bij je had, wordt er eerst gekeken naar je praktijkervaring(Vlieguren)
Ik durf te wedden dat je de job krijgt als uit je CV blijkt dat je genoeg ervaring met het product hebt en dat je dit in je gesprek kan waarmaken. Wanneer je overtuigd bent van je up-to-date kennis/kunde/kwaliteit in de praktijk niemand houd je tegen, zelfs die man met mooie papieren in zijn handen.
Korte reactie op de overige punten van je artikel:
In een project iedereen heeft een rol. Waar een PL goed in is wordt niet aan een consultant of een techneut verwacht en ook omgekeerd. Het is de taak van PL om als integrator de kennis en kunde van verschillende projectmedewerkers op elkaar af te stemmen om samen het doel van het project te kunnen realiseren. En ik kan je vertellen dit is zeker niet makkelijk! Lees een artikel op deze site “ Poldermodel of Hiërarchie”
Afhankelijk van hoe PL het project aanvliegt, hoe de situatie bij de klant is (cultuur, kennis, doel van het project etc), hoeveel waarde de klant aan de voorbereiding van de werkzaamheden hecht (ze zeggen meestal: nee dat hoeft toch niet, het is toch een kleine implementatie!) en nog veel andere zaken, zullen we zien hoe een project in praktijk verloopt.
Een project uitvoeren is “teamworking”! Iedereen moet zich bij het uitvoeren van zijn/haar taak voorhouden dat hij/zij verder moet kijken dan de neus lang is, verantwoording nemen en er schouder onder zetten, over de juiste mentaliteit beschikken etc. Deze zijn de zaken en benodigdheden waar geen certificering voor zijn!
@Bart
Een braindump is een gestolen versie van een examen, of bevat onderdelen van een gestolen examen. Het komt erop neer dat de vragen exact hetzelfde zijn als die van het echte examen.
Er is een levendige handel in dit soort examens, maar er vind ook een flinke juridische strijd plaats met grote bedrijven als Microsoft en Cisco.
In de examens zit ook een vorm van gedragsherkenning waardoor kandidaten die dumps gebruiken vroeg of laat tegen de lamp lopen. Hoe dit exact werkt is geheim, maar het wordt constant uitgebreid.
Oefenexamens als Boson en MeasureUp bevatten niet exact dezelfde vragen als het examen, maar bereiden je wel voor op het examen. Deze proefexamens zijn wel goedgekeurd en mogen gebruikt worden.
Dat het studiemateriaal niet altijd voldoet, heb ik regelmatig meegemaakt, dan komt het erop neer om te kijken op de website van de leverancier welke onderdelen in het examen zitten en deze kennis bij elkaar zoeken (zoals bijvoorbeeld op TechNet van Microsoft).
Het niveau van examens is zeer wisselend, maar over het algemeen houdt een certificaat in dat je de basis goed beheerst en voldoende kennis bezit voor dagelijkse werkzaamheden. Het hebben van een certificaat is geen vervanger voor werkervaring, maar een aanvulling.
De combinatie van certificering EN werkervaring is ijzersterk.
Ondanks mijn vele certificaten, wordt er ook altijd naar mijn werkervaring en persoonlijkheid gekeken. Mensen die zeggen dat ze geen certificaten hebben vanwege hun werkervaring begrijp ik niet helemaal, waarom zou je niet beide kunnen hebben?
En voor de zekerheid hieronder de certificaten die ik behaald heb:
ITIL v2 F, ITIL v3 F, Prince2 F, ISO27002 Adv, CompTIA Security+, Cisco SMB-E, CCNA:S, CCNP, MCP, MCDST, MCSA:M, MCSE:S, MCTS(14x), MCITP(4x), MLSS Lite, CCA XenApp 6, HDI:SCA, VSP5, VTSP 5
En dat in combinatie met 12 jaar ervaring, waaronder veel allround systeembeheer (ook wel te zien aan mijn certificaten).
Beste Guido
Bedankt voor je uitgebreide en goed onderbouwde feedback en uitleg. Ik zal voortaan beyer opletten en alleen goedgekeurde oefenexamens gebruiken. Ik moet wel zeggen dat een oefenexamen erg prettig is om de laatste witte vlekken in te vullen ndat je het boek hebt doorgewerkt. Voor mij is certificatie een must, als zelfstandige. Ik moet immers meedoen in het proces van eerving en selectie. Ik ben met je eens dat het een gemiste kand is als een ervaren IT’er, niet zijn papieren haalt. Maar ik blijf erbij dat recruiters er een te zwaar gewicht aan hangen. De combi ervaring, certificering en uiteindelijk werkhouding (referenties) is goud waard. Dat ben ik volkomen met je eens.
Nogmaals dank voor je moeite om uitgebreid je standpunt toe te lichten…
Bart,
Uitstekend stuk, ben er zoals je weet het levende voorbeeld van.@Reza ben het helemaal met je eens.@Guido, kijk een naar je lijst certificeringen. Betekent dat je zeer goed en makkelijk kan leren, bijzonder allround bent, maar alleen op basis daarvan ook de meeste specilistische opdrachten waarschijnlijk aan je voorbij gaan…
Na een leuke discussieboom over certificering, wil ik graag even terug naar de kop van het artikel: consultant gewenst maar techneut gevraagd.
In het begin van mijn loopbaan was ik eens op een feestje waar iemand zat die, volgens zijn kaartje, consultant was bij een groot ICT bedrijf. Een vakgenoot dus, dacht ik. Dus niet… het was iemand die net omgeschoold was tot IT-er, en nu als consultant door het leven ging zodat zijn bedrijf meer voor hem kon vragen.
In de loop der tijd ben ik helaas meer consultants van dat kaliber tegengekomen. Strak in’t pak, voor die tijd (eind jaren ’90) een dikke laptop, wist feilloos op te noemen welke certificaten hij allemaal al wel niet gehaald had. Op betreffende cursus waren mijn collega en ik, beiden niet gecertificeerd technisch specialist, in ongeveer 1/3 van de tijd klaar met de praktijkopdrachten t.o.v. de meneer de consultant.
We hebben het er maar op gehouden dat wij geen zuurstof-toevoer-afknijpende stropdas hoefden te dragen, en daardoor sneller en beter konden denken.
In de tijd dat ik zelf in de detachering heb gezeten hebben we op een gegeven moment ook een discussie gehad of we onszelf nu consultant of techneut moesten noemen. Omdat we voornamelijk in de technische sector werkzaam waren, en de term consultant (mede door bovengenoemde voorbeelden) een bijsmaakje vonden hebben, zijn we sindsdien als techneut door het leven gegaan.
Ik heb dan ook liever een goede techneut die een paar certificaten op het gebied van consultancy heeft, dan een gladde vlotgebekte consultant die zijn technische kennis baseert op enkele certificaten en boeken.
Wat trouwens een leuke vraag naar boven brengt:
– waarom verwachten we wel dat de consultant/techneut certificaten kan overleggen m.b.t. de technisch/inhoudelijke kennis, maar geloven we meteen dat iemand consultant is als hij/zij dat roept?
PaVake,
Goed punt. Tegenwoordig noemt half Nederland zich consultant, architect of specialist. En dan begin ik nog niet eens over de extra toevoeging van “Senior”.
Maar wanneer verdien je het eigenlijk om zo’n “fancy titel” te dragen? Bij het ene bedrijf krijg je zo’n rol pas als je een x aantal jaren ervaring en kennis hebt opgedaan. Ook speelt vooropleiding en het aantal vak-certificaten hier in een grote rol. En bij het andere bedrijf krijg je zo’n “titel” al bij aankoop van 3 pakjes Croma.
Waar moet je nu precies aan voldoen? Ik ben zelf van mening dat dit een combi is van ervaring en enerzijds ook van certificeringen/opleiding. Alleen is dat laatste nogal een discutabel punt aangezien er de laatste jaren een wildgroei is ontstaan aan cerficeringen. En niet alle certificeringen zijn even moeilijk en nuttig om te behalen.
Door de overvloed aan deze kant is het lastig om door de bomen het bos nog te zien. Het blijft dus nog een leuke discussie die hier vast nog wel een paar keer gevoerd zal gaan worden.
@pavake:
In de tijd dat ik werkte bij CMG (van 2001 – 2008), werden alle uitvoerende specialisten standaard betiteld als consultant. Dat vond ik in het begin wel vreemd. De meeste van ons, waren gewoon technisch specialisten. In mijn ogen was en is een consultant een professional die naast technische inhoudelijke kennis en ervaring ook nog eens kan acteren op niveau van de IT-manager en daar kan adviseren over het tactisch en strategisch inzetten van IT om zo de ‘business’ te ondersteunen. Er zijn maar weinig technisch specialisten die daartoe goed in staat zijn. Bij CMG werden dit soort mensen meestal ‘principal consultant’genoemd. Wat van ons ’techneuten’ wel werd verwacht was een ‘business like’ attitude en handelen. Ook bij de instroom werd hierop geselecteerd. Eigenlijk is de term ’techneut’ ook een te stereotiepe term. Je denkt dan gauw aan een nerd zonder enige sociale- en communicattieve eigenschappen. Misschien kunnen we beter spreken van “IT Professionals” waarvan naast technische kennis en ervaring ook goede communicatieve eigenschappen mag worden verwacht.
En m.b.t. jouw laatste vraag: Ik denk dat technische certificaten worden beschouwd als redelijk objectieve en meetbare criteria, terwijl ‘consultancy skills’ veel moeilijker in kaart zijn te brengen en meetbaar te maken. Misschien dat op dat vlak referenties een gewicht moeten krijgen.
Een ander punt is dat ‘consultant-achtige’ mensen beter in staat zijn om zich te verkopen, op de juiste wijze kunnen formuleren en ‘het spel’beter beheersen. Meer technisch geörienteerde mensen hebben daar doorgaans meer moeite mee.
Een ander punt is dat de wervers/recruiters meestal meer affiniteit hebben met de ‘consultant’types dan de technische types. Vanwege zelfde soort vooropleiding/studie en loopbaanontwikkeling.