Externe ict'ers en leveranciers van hardware lijken als eerste de dupe te worden van de crisis. Ook de overheidssector voelt de pijn: voor het eerst sinds het ontstaan van de crisis snijden overheidsorganisaties in budgetten. Dit blijkt uit de Ernst & Young ICT Barometer onder zeshonderd managers en professionals in het bedrijfsleven en bij de overheid.
Hoewel een meerderheid van de ondervraagden nog steeds rekent op een stijging van de ict-bestedingen, gaan de uitgaven aan hardware voor het eerst sinds 2009 dalen. Daarvan is met name sprake in de dienstverlening en bij de overheid. Anders dan in de overige sectoren het geval is, zet de overheidssector ook het mes in de uitgaven aan software. Het optimisme dat de overheidssector in oktober 2011 nog liet zien, is volledig verdwenen.
Ook het beeld voor externe ict-services is weinig positief. De verwachte bestedingen aan deze diensten zakken bijna over de hele linie weg.
Slachtoffers
De vraag naar externe ict'ers nam het afgelopen kwartaal al af. Externe ict'ers zijn daarmee de eerste slachtoffers van de crisis. In de dienstverlening en bij de overheid stond de positie van externe ict'ers het meest onder druk. Vooral bij ondernemingen met meer dan vijfhonderd werknemers zijn ze uit de gratie.
De ICT Indicator daalt van een niveau van 89 punten in oktober 2011 naar 75 punten nu; het doelniveau van de ICT Horizon bevindt zich op 86 punten en daarmee is de groeiverwachting negatief. Casper Kruijt, partner bij Ernst & Young, constateert dat de uitkomsten van deze ICT Barometer er op wijzen dat de moeilijke economische omstandigheden nu op meerdere plaatsen echt pijn gaan doen. ‘Externe ict'ers zullen gaan merken dat bedrijven even minder behoefte hebben aan hun diensten. Het is een normaal beeld dat externe ict'ers de eerste slachtoffers van economische tegenslag zijn, maar tot nu toe wisten zij de dans nog te ontspringen.'
Klappen
Kruijt signaleert daarnaast dat er bij de overheid klappen gaan vallen. ‘Met name overheidsorganisaties met meer dan vijfhonderd werknemers nemen nu maatregelen. Ze schroeven hun bestedingen aan hardware en vooral software terug. Dat is opvallend, want tijdens de crisis van 2009 was de overheid de enige sector die niet het mes in de ict-bestedingen zette. Bij de overheid staat het water kennelijk tot aan de lippen.'
De afname van budgetten voor hardware en externe ict-services betekent slecht nieuws voor de toeleverende bedrijven. Vooral ondernemingen met meer dan vijfhonderd werknemers en het kleinbedrijf snijden fors in de uitgaven voor ict. ‘Uit ons onderzoek blijkt dat alleen onder middelgrote bedrijven er nog animo is om te investeren in ict', zegt Kruijt. ‘Daarmee hebben we het enige lichtpuntje in de uitkomsten van deze ICT Barometer ook wel gehad.'
Ik vraag mij af in hoeverre deze berichtgeving een rooie lap effect heefn op beslissers binnen bedrijven. Ik begin er een beetje moe van te worden. Experts die telken male in de schijnwerpers treden met slecht nieuws toekomstvisies. Dus meneer Kruijt, informeer niet mij maar de overheid, zij hebben meer mogelijkheden om hier wat te doen. Het woord wat voor mij echt zijn waarde dreigt te verliezen is “verwacht”. Deze crisis had ook niemand echt “verwacht”.
Hoe kortzichtig om te beweren dat ict-ers de eerste slachtoffers zijn van de crisis; al zoveel sectoren die al lange tijd problemen ervaren!!!
Ik acht het enigszins opmerkelijk dat het spanningsveld tussen de te verwachten beperkingen van ICT-uitgaven en de behoefte aan efficiënter organiseren door ICT-toepassingen onbesproken blijft. Mijn inziens is en blijft de vraag naar investeringen in hard -en software aanwezig. Ondanks de beleving dat er een crisis rondwaart door NL. Beschouw ICT als een hefboom voor daadwerkelijke nieuwe economische impulsen. Dat bijdraagt aan het economische peil in NL. Er zijn ook kansen.
Ja. Het lijkt wel alsof ICT als een kostenpost wordt gezien. In dat geval dient er inderdaad in de ICT te worden gesneden. Maar ICT is juist bedoeld om processen efficienter en mensen productiever te maken. Dus goede ICT levert altijd meer op dan het kost. Dus als je wil bezuinigen, investeer je juist in meer goede ICT.
Iedereen die wat in de overheids ict insteekt op projecten weet heel goed dat de potjes al voor 80% op voorhand verdeeld zijn onder ICT bedrijven die als je wat beter kijkt wel de nodige bindingen/financieringen met politici hebben. Hier wordt ook meestal eerst voorkennis doorgegeven waarna de andere deelnemers het moeten doen met halve en /of slechte informatie. Op dit alles bestaat géén kontrole en de lijken vallen steeds uit de kast na een ambtstermijn…
Zelf stelde ik ooit voor om een orgaan op te richten dat kmo’s en middelgrote bedrijven vrijblijvend advies en richtlijnen via een puntensysteem zou verschaffen. Maar er was géén budget voor….
Tja typisch Belgie , in Europa evangelie brengen dat volgens kwaliteitsprocessen moet gewerkt worden en zelf het niet invoeren….
Persoonlijk heb ik het idee dat de crisis het kostenbewustzijn van werkgevers flink heeft opgepoetst. Wat de werkgelegenheid betreft zie ik eerder een tendens dat bedrijven externe ICT’ers er weliswaar uit zetten, maar tegelijkertijd intensiever werven. Met de werkgelegenheid in de ICT valt het wat dat betreft nog wel mee.
Dat overheden snoeien op hard- en software uitgaven kan te maken hebben met het feit dat de laatste jaren veel overheden (vooral ook grotere gemeenten) hebben geïnvesteerd in het Nieuwe Werken, met open werkruimtes en flexibele werkplekken, waardoor meer medewerkers van dezelfde spullenboel gebruik maken. Bovendien gaan de moderne spullen langer mee.
Dat externe ICT services worden weggesnoeid is niet meer dan logisch. Steeds meer experts betogen dat outsourcing niets oplevert als je niet eerst je business processen onder controle hebt om van daaruit grip te houden op (o.a.) ICT diensten. En als je die grip wel hebt, kun je het net zo goed en waarschijnlijk goedkoper gewoon zelf doen – zie ook eerste alinea.
In de dienstverlening, met name de zorgsector, moet steeds meer bezuinigd worden. De afgelopen jaren zijn veel instellingen in de rode cijfers gekomen, niet zozeer door kleinere budgetten en veranderende spelregels, maar vooral door falend management en te veel overhead. En dat blijft nog wel even zo, ben ik bang. Dus de meesten zullen bezuinigen op tastbare zaken en zaken die ze toch al niet zo goed begrijpen en waarvan ze denken dat die niet direct (kunnen) bijdragen aan een beter resultaat, zoals ICT.
Kortom, E&Y trapt wat mij betreft open deuren in, komt met mosterd na de maaltijd. Iets vaststellen als het al aan de orde is kunnen we allemaal. Zij doen er beter aan te anticiperen op de ontwikkelingen (dat kunnen ze best, want ze hebben veel klanten bij overheid en dienstverlening, dus de ellende konden ze mijlenver van te voren zien aankomen). De kunst is het daar dan tijdig en zinvol informatie over te verstrekken. Pro-actief in plaats van reactief.
Ik weet niet goed wat ik met de deze woorden van de heer Kruijt aan moet. Zijn het slechts woorden of een constatering of conclusie op basis van cijfers? Dan zouden we die graag zien. Om op deze manier, als partner bij Ernst & Young, dit soort ogenschijnlijk slecht onderbouwde berichten de wereld insturen heeft weinig zin. Als het een onderbuikgevoel is, dan is iedereen er meer bij gebaat om een bericht de wereld in te sturen waarin gewezen wordt waar nog kansen of nieuwe uitdagingen liggen. En die zijn er m.i. ook nog wel. Op deze manier wordt ons allemaal een grotere recessie aangepraat dan nodig is.
Ik zou heel graag onderbouwing hebben voor de stelling van “HK”
[ 1) Steeds meer experts betogen dat outsourcing niets oplevert als je niet eerst je business processen onder controle hebt.
2) als je die grip wel hebt, kun je het net zo goed en waarschijnlijk goedkoper gewoon zelf doen ]
Ik deel het wel, maar het is moeilijk naar het hoogste bestuur te onderbouwen.
Ernst & Young vind ik wel een firma die iets meer zou mogen doen dan alleen maar roepen dat het blijkbaar slecht gaat omdat allerlei mensen meegaan in de ‘vaart der volkeren’ waarin het ‘slecht’ gaat. Met de economie, met de euro, met …
In eerdere reactie wordt iets soortgelijks gezegd. Het is zinvol om af en toe eens te inventariseren wat de open deuren zijn. Belangrijker echter lijkt mij jezelf vragen te stellen als: “Waarom blijft die deur openstaan?”, “Is het wel zo vansprekend als wordt voorgegeven.” en soorgelijke vragen.
In mijn ogen is het juist heel onlogisch om in deze (economische) situatie te stoppen met optimaliseren van je ICT. Als iets in ‘slechte’ tijden optimaal moet zijn, is het je ICT wel. Het ondersteunt inmiddels zo’n beetje elke activiteit binnen je bedrijf. Als je in perioden dat het goed gaat al aan het modderen was met je ICT dan kan het lijden. Maar als het krap wordt moet je dat aanpakken. Want je verliest dubbel. Je productie is trager en je tactische en strategische informatie van een minderwaardige kwaliteit als gevolg van je problemen in je informatieverwerking en voorziening. ICT mensen moeten tijd besteden om zaken op te lossen. Doordat je echter de inhuurkrachten, die over het algemeen de expertise hebben, ontslagen hebt, moeten je eigen mensen het oplossen. Die hebben meer tijd nodig omdat door het overhaast afbreken van contracten en projecten vanuit kostenbesparingsoogpunt de mensen die de expertise hebben geen kennisoverdracht hebben kunnen doen. Plus dat zaken hoogstwaarschijnlijk half af zijn. Verstandiger is het dus in ‘crisistijd’ juist geld uit te geven om je problemen eruit te krijgen. Om je dubbele rekening zo snel mogelijk van tafel te krijgen.
Waar Ernst & Young zijn waarde had kunnen laten zien, is in mijn opinie mensen wijzen op dit fenomeen. Een tijd geleden al. Aan het begin van de crisis. Een uiting zoals deze geeft te denken ten aanzien van de toegevoegde waarde van zulke hele kostbare adviesbedrijven. Zeker als ze net zo achter de feiten aanlopen als jijzelf. Dat kun je zelf goedkoper.