De afgelopen jaren is uitbesteding naar het buitenland (offshoring) een steeds grotere rol gaan spelen binnen de ict-industrie. Met name grote bedrijven zoals KPN en Sogeti nemen regelmatig besluiten om meer werk te verplaatsen naar lagelonenlanden, vooral naar India.
Zo kondigde KPN onlangs aan dat er 450 Getronics-banen naar India verplaatst worden. Sogeti heeft als visie dat over zeven tot negen jaar een op de drie medewerkers uit India zijn diensten verleent aan Nederlandse klanten (nu is dit nog geen 6 procent). De komende jaren zal uitbesteding naar het buitenland steeds gewoner worden en op grotere schaal plaatsvinden.
Op afstand samenwerken
Deze ontwikkeling vraagt om aanpassingen in het gedrag van Nederlandse ict'ers en managers. Een van de belangrijkste punten is de mindset ten opzichte van buitenlandse medewerkers. De resultaten van internationale outsourcing hangen voor een groot deel af van de bereidheid van Nederlandse ict'ers om met mensen op afstand samen te werken.
Een paar weken geleden sprak ik een manager van Accenture die al jaren met mensen uit India samenwerkt. Hij ziet ze als collega's, weet veel persoonlijke dingen van ze, reist regelmatig naar Bangalore om ze te ontmoeten en wat vrije tijd met ze door te brengen en heeft de hele dag video conferencing openstaan. Door offshore-mensen als collega's te zien en ze onderdeel van het team te maken, krijg je betere resultaten.
Internationale projectmanager
Een ander belangrijk punt is de ontwikkeling van projectmanagers, een van de sleutelposities om internationale outsourcing soepel te laten verlopen. Managers die ervaring hebben met het aansturen van mensen in Oost-Europa of India weten wat de aandachtspunten zijn. Op dit moment zijn er nog weinig ict'ers die deze ervaring hebben. Learning tools en best practices bevorderen het succes en de carrière van de internationale projectmanager.
Ook de rol van consultants zal veranderen. Een paar maanden geleden sprak ik met iemand van Deloitte die het kantoor in Hyderabad aanstuurt. Hij vertelde me dat er duizenden mensen per maand aangenomen worden in India. De rol van deze mensen varieert van administratief medewerker tot high level consultant. Regelmatig worden mensen voor projecten ingevlogen, voornamelijk naar Amerika, maar in opkomende mate ook naar Nederland. Hoe normaler het voor mensen in Nederland wordt om met internationale consultants te werken, hoe hoger hun resultaten zullen zijn. Voor Nederlandse consultants betekent dit dat zij zich het beste kunnen specialiseren in gebieden die sterk samenhangen met de locatie, taal en cultuur. Specialisatie in rollen die niet of moeilijk door een buitenlander ingevuld kunnen worden.
Mensen naar Nederland halen
In de toekomst maakt het niet uit waar collega's gevestigd zijn of welke nationaliteit ze hebben. Technologie en ‘aanpassing' maken dit op grote schaal mogelijk. Het gaat om het vinden van de juiste persoon voor de juiste positie. Bedrijven zullen meer gebruikmaken van Global Staffing, waarbij ze zelf vestigingen met talent opzetten, gebruik maken van de faciliteiten van partners of mensen (tijdelijk) naar Nederland halen.
De links naar het gedrag van Nederlandse ict’ers en Global Staffing verwijzen linea recta naar het bedrijf van de auteur. De schijn van partijdigheid en eigenbelang wordt zo wel heel groot. Ik zie overigens wel terechte punten aangaande inzet van mensen over de gehele wereld, maar als ik dan toch eens naar de global staffing kijk, dan valt mij op dat wel heel erg veel personeel weer uit de lageloonlanden komt. Ik kan dan maar moeilijk niet concluderen dat de drijfveer geld is en met name zo weinig mogelijk kosten, maar wel er aan verdienen door als intermediair te leveren. Het blijft dan opinie, maar dit artikel is doorspekt met ordinaire reclame voor het bedrijf van de auteur. Niet erg geloofwaardig, Computable!
Basis bij samenwerken is vertrouwen. Vertrouwen ontstaat door wezenlijke belangstelling voor en kennis van de ander i.c. de Indiase of Nederlandse/Westerse cultuur. Mijn jarenlange ervaring op het gebied van samenwerking tussen Nederlander en m.n. Indiërs leert dat daar nog een wereld te winnen is. Daarbij moet worden opgemerkt dat de Nederlanders wel enige tijd en moeite (i.c. geld) hiervoor willen investeren terwijl de Indiërs denken met enige voorbereiding (in eigen land!) overal te kunnen werken. Nee dus…
Of de boven aangehaalde medewerkers van Accenture en Deloitte die kennis wel hebben waag ik te betwijfelen. Praktijkervaring is belangrijk maar een gedegen kennis van de achtergronden van de talloze Indiase culturen en Indiase psyche is onontbeerlijk…
Rini van Solingen heeft begin dit jaar over dit onderwerp in Computable een SWOT analyse gepubliceerd, waarin hij 4 bedreigingen noemt: communicatieproblemen, risicovoller, onbestendige kostenvoordelen en kennisverwatering). Rini noemt ook 4 zwaktes: afstand, nieuwe kosten, misverstanden en minder contact.
Deze (en mogelijk andere) zwaktes en bedreigingen zijn voor iedere organisatie meer of minder aanwezig, en het lijkt me dan ook te eenzijdig om samenwerking als DE succesfactor te identificeren.
Het oplossen, c.q. minimaliseren, van ALLE bedreigingen en zwaktes lijkt me noodzakelijk voor succesvolle offshoring en ik pleit dan ook voor een organisatie-specifieke SWOT-analyse. Deze analyse hoeft niet veel tijd te kosten, en kan heel veel tijd, kosten en frustratie besparen.