Ik ben het al te vaak tegengekomen. Iemand hoog in het bedrijf (bijvoorbeeld een directeur) heeft een vriendje/golfmaatje die iets doet in de softwarebouw, ze drinken een borrel en de een overtuigt de ander van het nut van het product. De directeur ziet wel mogelijkheden en noemt het tijdens een meeting met zijn team.
Het team heeft er eigenlijk geen verstand van, maar het is goed voor de carrrière als de baas tevreden is, dus het product wordt de organisatie binnengerold. Voor bezwaren die lager in de organisatie ontstaan op basis van rationele argumenten is het dan al te laat. Trajecten als dit zijn netto altijd slecht voor de organisatie.
Recentelijk heb ik bij een klant bovenstaande kunnen voorkomen. Een relatief onbekend visualisatietool werd gepresenteerd aan een groep managers die ‘deeply impressed’ waren, inhoudelijke experts waren (natuurlijk) niet aanwezig bij die demo. Met veel moeite heb ik de klant ervan kunnen overtuigen om toch ook maar naar andere producten te kijken, en ook te kijken naar wat eigenlijk de requirements waren.
Na het 'toolselectie traject' kwam er een ander tool uit, waarvan uiteindelijk ook de directie moest toegeven dat dit toch eigenlijk wel een betere keuze leek. Complimenten waren ons deel, omdat dit voor het eerst was dat men ervoer dat je ook op een verstandige wijze kunt kiezen voor software.
Veel vaker maak ik het mee dat er niets meer aan een dergelijke keuze te doen is, en je met de gebakken peren zit. Wanneer leren organisaties het nou eens?
Bekend verhaal.
Volgens mij heeft het alles te maken met de huidige top-down management stijl. Managers zijn gewend dat zij het grote plaatje zien, dat door het team verder wordt ingevuld. In dit geval zien ze echter een deel van het plaatje – en dat ziet er dankzij een gelikte presentatie goed uit.
Dat de achterliggende specs rammelen komt niet in hun hoofd op. Dat vereist een bottom-up proces en dat staat in geen enkel managementboek.
Heel bekend verhaal, of de beslissing wordt genomen door een niet technische afdeling en ‘vergeet’ ook nog dat het ook nog beheerd moet worden en of wel past binnen het bedrijf. De beslissing wordt dan genomen omdat de schermen/gui er zo leuk uit zagen.
Tja Jeroen,
Duidelijk verhaal. gelukkig niet zoals het in de praktijk gaat. Wie zou er immers nog voor MicroSoft kiezen als er tal van betrouwbaardere oplossingen vallen in te zetten.
Als toekomstig gebruiker van de voorgestelde software moet je ook de ‘guts’ hebben om te weigeren met inferieure software te werken. Dan wel goed onderbouwd en met een alternatief uiteraard.
Maar als je ja en amen knikt moet je later ook gaan niet zitten zeuren dat het allemaal zo erg is. Want dat gaat ten koste van de productiviteit en dat wordt dan netjes op jouw bordje geserveerd en kan de indruk ontstaan dat je incompetent zou zijn.
Zo is Microsoft ook begonnen, vele producten niet af, bugs maar wel mooie praatjes totdat je ermee gaat werken. Als je binnen organisatie gaat kijken wat Microsoft de organisatie al gekost heeft…. Het is onbegrijpelijk dat deze ’trend’nog steeds werkt en bestaat.
Tja Peter en Erwinus, zoals ik al zei, gelukkig is de wereld niet zo als wij dat graag zagen, want als niet voor MicroSoft wordt gekozen dan zal men op zoek moeten gaan naar mensen met kennis van zaken, en dat is lastig en op korte termijn kostbaar.