Niet al te lang geleden schreef ik op de opiniepagina van Computable een artikel met de titel 'Wat te doen met Twitter…wie overtuigt me!'. Ik was erg blij met de goed gefundeerde reacties maar geen ervan kon mij werkelijk overtuigen. Desondanks bleef het knagende gevoel bestaan dat ik me er toch iets meer in moest verdiepen. Als it'er moet ik minstens op de hoogte zijn van de werking van zo'n applicatie.
Gelijk al in de eerste werkweek na mijn vakantie ontmoette ik een collega die ik een tijd niet meer had gezien. We kwamen op het onderwerp social media. Hij was in tegenstelling tot mij een fervent gebruikt van WhatsApp, Twitter, Facebook, et cetera….Hij kon aan mijn ietwat sceptische en kritische vragen merken dat ik, zoals hij in zijn woorden zei, nog 'in de oude wereld' zat. We kregen een discussie over de zin en onzin van de nieuwe applicaties en communicatievormen.
Hij was zeer stellig in zijn overtuiging dat de social media het helemaal zouden gaan worden. Met overgave en enthousiasme probeerde hij mij te overtuigen. Telkens als ik een kritische kanttekening wilde maken onderbrak hij me met de opmerking: 'Bart..geen discussie mogelijk..!!!.'
Zijn pleidooi zette me aan het denken. Hij beschreef een scenario van een werkzoekende of een zzp'er op zoek naar een opdracht. De mensen in de 'oude wereld' struinen de traditionele vacature-sites af en laten hun cv achter. De mensen in de 'nieuwe wereld' weten onderweg naar huis al van een vacature voordat die formeel wordt gepubliceerd en zitten al aan de tafel bij de klant terwijl de 'oude werelders' nog braaf afwachten achter hun pc. Het is de snelheid van informatie waarmee de social media het winnen van de traditionele media
Het kwartje begon ook te vallen met het inzicht dat ik via social media meer aandacht en exposure kon krijgen voor mijn artikelen op de Computable-opiniepagina. Zelf geschreven artikelen zijn prachtige content om met trots over rond te kwetteren…
Blij met broadcast
Maar al die ruisberichtjes dan.. over 'ik sta nu in de file' of 'de trein heeft alweer vertraging..klote NS'? Antwoord: gewoon negeren en weggooien; pluk die dingen eruit waar je iets aan hebt en iets mee kan en de rest negeer je en gooi je weg, geen aandacht en tijd aan besteden. Een dergelijk pragmatische benadering van het medium was voor mij een eye-opener. Ik had er nog nooit zo naar gekeken. Het maakte me bewust van het feit dat ik prikbord-postings en tweets nog steeds bekeek door een 'oude wereld'-bril; ik bekeek ze in principe als ware het een soort mailberichten. Een elementaire fout.
Prikbord-postings en tweets zijn min of meer vrijblijvende 'broadcasts' waarbij de zender niet direct een antwoord verwacht. Zolang de groep van ontvangers groot en divers genoeg is, is er altijd wel iemand die er waardevolle informatie uit kan halen. Als die ene 'klik' wordt gemaakt dan heeft de broadcast al zin gehad. Het is aan de ontvangers om hun tweet- en postings bronnen (de te volgen personen) voortdurend te kiezen, selecteren en te verwijderen om zo het aandeel van relevante bruikbare informatie zo hoog mogelijk te krijgen. Dit is een voortdurend en dynamisch proces van tuning; het creëren van een patroon, een profiel, van blootstelling in die immense wolk van informatie.
Overigens met betrekking tot al die postings, meldingen en tweets waar je niks mee kan of die je niet interesseren is het de mentale kunst om deze gewoon te negeren, zonder geïrriteerd te raken, en als het even kan te droppen. Anders dan bij e-mail moet je het ook niet beschouwen als spam. Ik zou zelfs zover willen gaan dat Twitter en Facebook gebruik maken van de successen van het concept van spam (die miljoenen spam-berichten over Viagra bijvoorbeeld zullen zeer waarschijnlijk ettelijke honderden werkelijke bestellingen hebben opgeleverd).
Easy access via smartphone en tablet
De enorme groei in het gebruik van social media kan niet los worden gezien van de beschikbaarheid en betaalbaarheid van mobiel internet via smartphones en tablets en de toegang tot social media via apps. Al deze ontwikkelingen komen nu samen en versterken elkaar in hoge mate. Dankzij een app kan je letterlijk met één druk op de knop de laatste tweets tot je nemen. De tekstinvoer op mobiele apparaten is nu zo gebruiksvriendelijk dat je zelf ook makkelijk een tweet kan produceren vanaf elke denkbare plek. Om nog maar te zwijgen van de mogelijkheid van het snel kunnen posten van een foto, genomen met de smartphone. De oude pc en laptop verliezen hun monopolie en verschuiven naar de achtergrond als het gaat om de toegang tot social media. Ze leggen het af tegen de smartphone en tablet.
Integratie en synergie
Zijn de toepassingen zelf al krachtige media om te gebruiken; de combinatie en integratie van Twitter, LinkedIn, Facebook, Hyves en hun koppelingen en integratie met het web en email geeft een ongekend bereik en mogelijkheden. Het zit vaak al in de applicaties zelf ingebakken dat je als gebruiker wordt gestimuleerd om meer vrienden te zoeken of om je contacten van verschillende bronnen te combineren en te synchroniseren. En het gaat nog gemakkelijk ook, middels een paar muisklikken.
Een andere sterke drijfveer voor me om te gaan werken met social media is het gegeven dat ik mijn kinderen een stap voor wil blijven. Er is voor de hedendaagse ouders geen ontkomen meer aan dat hun kinderen als een vanzelfsprekendheid de nieuwe mogelijkheden en toepassingen gaan gebruiken en omarmen. Om ze te kunnen blijven volgen en ze te begeleiden in deze digitale wereld moet je zelf weten hoe het in elkaar steekt en op de hoogte zijn van gevaren en valkuilen. Je moet ze als het even kan een stap voor blijven. Ik sprak onlangs een van onze secretaresses hierover en ze vertelde dat ze zelf de Hyves-accounts van haar kinderen had aangemaakt (vanwege de privacy-instellingen) en dat ze ook zelf een Hyves-account had om de interactie en conversaties binnen de vriendjeskring te kunnen volgen.
Kanttekening
Hoewel ik in essentie nu redelijk overtuigd ben van de kracht en het nut van social media, wil ik toch nog wel hier en daar wat kanttekeningen maken.
– Op de eerste plaats stel ik vast dat het it-landschap een lappendeken wordt van applicaties, apparaten, accounts en koppelingen. Ik kan het al lang niet meer uitleggen aan mijn moeder van 75 en ik moet zelf goed mijn hoofd erbij houden om het overzicht te behouden en te bedenken welk communicatiekanaal ik gebruik voor welke boodschap.
– Op de tweede plaats vind ik de terminologie, concepten, navigatie en gebruikersinterface niet zo duidelijk en intuïtief. Wellicht heeft het te maken met mijn eigen onwennigheid en beginnersonhandigheid, maar het lijkt me wel een obstakel voor mensen om er aan deel te nemen.
– Tot slot heb ik mijn bedenkingen bij het verstrooiende karakter van het medium en de neiging die het heeft om de informatiehonger, nieuwsgierigheid en informatieverslaving te voeden. Ik merk bij mezelf al het gemak waarmee je even tussendoor je smartphone pakt en even de laatste tweets of statusupdates checkt. Op die momenten ben je er even niet bij en ben je niet gefocussed op het moment en de omgeving waar je bent. Dat is niet erg in een wachtkamer of bij de bushalte, maar is wel erg tijdens je werk, autorijden of als je thuis bent bij je kinderen. Je hebt momenten van stilte en rust nodig om informatie te verwerken en om nieuwe ideeën en informatie op te doen.
Als ik de balans opmaak dan concludeer ik desondanks dat we nog maar aan het begin staan van het succes en de ongekende mogelijkheden van social media. Het is een niet te stoppen realiteit waarmee iedere moderne weldenkende burger iets mee zal moeten. Als je er bewust en positief-kritisch mee omgaat voegen social media ontzettend veel toe aan je werk en je sociale leven. Geen discussie mogelijk!
Naast de genoemde voor- en nadelen zie ik m.n. twitter als snelle en krachtige nieuwsbron. Zoeken op hashtag (bvb #HurricaneIrene) geeft je snel en praktisch live-verslag van de gebeurtenissen ter plaatse. Daarna nog wel zelf filteren van dubbele/re-tweets.
Leuk stuk. Twitter is een beetje overhyped. Er zijn veel users die waste spammen. Ik vergelijk het vaak met nutteloze sites die online staan. Als je er niet naar zoekt/ kijkt, zijn ze er ook niet.
Wat je ook vaak ziet is dat users alles koppelen. Twitter met Hyves en Facebook etc. Hierdoor wordt je bericht beter verspreidt maar voor sommige volgers ook op meerdere platformen zichtbaar. Mijn advies; kies je bericht per platform. Hiermee voorkom jezelf waste en daardoor ook irritatie bij anderen.
Onder het mom van; “doe een ander niet aan wat jezelf niet wil.”
Wat je ziet door de invoer van FB, Twitter etc is dat we wel steeds meer een actie- reactie maatschappij worden. Laat je emotioneel dus niet teveel beïnvloeden door de vele stroom van TT (TrendingTopics).
De forecast is dat er straks meer online identiteiten zijn dan mensen. D.w.z. dat iedere persoon meerdere persoonlijke media online gekoppeld hebben. Ik heb bijvoorbeeld FB persoonlijk, FB zakelijk, Twitter etc en dat dus met mijn smartphone, iPad en PC/ Mac.
Doordat je dus op iedere plaats en moment online je presence/ info etc kan delen krijg je ook een enorme data online.
Een tip van mij; Kijk met je marketing voor realtime marketing mogelijkheden? Ik hoor graag je bevindingen.
Het begrip ‘oude wereld’ krijgt hier een nieuwe definitie. Wie niet meegaat in de informatie(uitwisselings)stroom leeft in de oude wereld. Wie een wandelend zend – en ontvangststation wordt leeft in de nieuwe. En die is sneller, groter en … beter? Vanuit zakelijk perspectief (carrière, opportunities, markt) is de waarde van social media misschien wel interessant maar heeft het in dat geval naar mijn minder met ‘social’ te maken en meer met business. Er is maar één reden waarom die nieuwe wereld ontstaat: er wordt veel geld verdiend zodra datgene wat ons door de strot wordt gedrukt ook wordt geslikt. Marketing is machtig (marketing media?) waardoor we inmiddels zo gewend zijn geraakt aan vernieuwing (en vooral aan het consumeren ervan) dat we de echte wereld uit het oog dreigen te verliezen. Denk aan de reclame: verbonden met de hele wereld, maar hij weet niet wie er naast hem woont. Dat is de ´winst´ die we doorgeven aan onze kinderen. Kinderen die we volgens de auteur ook nog een stap voor moeten zien te blijven. Nou is obesitas kinderziekte nummer 1 aan het worden (waarom zou je ergens naartoe gaan als je er ook naartoe kunt surfen?), dus dat laatste zal wel lukken. Ik zou zeggen: pak ze hun smartphone en PC af, geef ze een fiets en laat ze lekker met hun vriendjes buiten spelen. Veel gezonder en biedt de beste kansen om überhaupt een carrière te kunnen beginnen.
Grappig, dit pad hebben velen afgelegd (ik in ieder geval).
Je kunt best zonder, maar je wilt niet achterblijven en ik wordt gewezen op dingen die ik anders niet had gevonden.
Door wel de analytics te bekijken en bijvoorbeeld de statistieken van mijn URL verkorters te zien kwam ik erachter dat ik de meeste response kreeg van mensen die mij tweets op LinkedIn lazen!
Een knappe kijk van Clay Shirky: It’s not information overload, it’s filter failure (zie http://goo.gl/sKSGJ ) .
Door de link verkorter te gebruiken zie ik ook of mijn link geklikt wordt…
Aardige is overigens dat als ik een blog plaats op mijn site deze binnen tien minuten terug te vinden is op Google. Google heeft dus echt crawlers of API’s die realtime sites bijhouden.
Als reactie op “hk”:
Ik kan je reactie best begrijpen. Ikzelf ben ook altijd behoorlijk kritische geweest (en ben dat nog steeds) over de diverse digitale communicatievormen en de hypes daaromtrent. Ik hoop dat ik iets daarvan heb kunnen overbrengen in het kopje “kanttekeningen”.
Echter ik heb over mijn weerstanden en scepsis heen kunnen stappen en toch de mogelijkheden kunnen inzien. Ik pleit dan ook nogmaals voor een bewust en kritisch gebruik van deze nieuwe media. Stepahn Bosman (zie boven) gaf dat ook mooi aan in zijn reactie..
Daarbij ook het besef dat het een niet te stoppen realiteit is; we kunnen onze kop niet in het zand steken en zullen op de hoogte moeten zijn van de ins en outs van deze nieuwe kanalen; we moeten er iets mee.
Ik wil het kunnen beheersen om het goed te kunnen beoordelen en om het goede van het slechte te kunnen scheiden..
En wat betreft de kinderen: we zijn de enige in de hele wijk zonder X-Box, Nintendo, etc..Laat ze lekker buiten spelen; veel beter voor ze.. Maar als ze 10, 11, 12 zijn dan wordt het weer een ander verhaal en dan moeten ze toch meekunnen met hun klasgenoten..en de realiteit is dat dat via dit soort kanalen zal gaan..of je het nu leuk vind of niet. Dan kan ik maar beter weten hoe het zit en ze begeleiden en ze kritisch leren kijken naar de (on)mogelijkheden en do’s en dont’s.
Beste Bart en hk;
Ik zou niet snel de link leggen naar Obesitas ivm ontwikkeling technologie. Ja, ik zit in de IT maar als je mijn LinkedIn profiel bekijkt kom ik oorspronkelijk uit de leisure; cure en care. De oorsprong ligt niet alleen bij technologie.
Maar ik deel wel je zorg.
Belangrijk is wat men vergeet is dat new media niet alleen een speeltje marketing is. 2 jaar geleden hadden veel grote bedrijven SocialMedia verbannen uit de business. Nu zie je protocollen ontstaan voor het gebruik er van. Eigenlijk draait het simpelweg om ‘common sense’.
De gebruiker heeft verantwoordelijkheden.
Daarnaast wordt de ouderwetse monoloog van reclame een dialoog. Transparantie, common sense en authenticiteit zijn normen en waarden die juist weer terugkomen, mede mogelijk gemaakt door new media.
Je merk is dus niet meer wat je zegt dat je bent, maar wat men van je merk vindt.
Ik noem dat sociaal opvoeden.
Natuurlijk zegt dit allemaal niks over persoonlijke relaties. We twitteren samen (nog) niet. Mischien kom ik je eens tegen in ons “tweetcafé”. Dit is voor mij een avond, ongepland, met meerdere vakgenoten/ ondernemers thuis op mijn eigen bank, gezellig naast mijn vrouw online tweeten over issues op het gebied van branche, nieuws etc. met mijn eigen hapjes en drankjes. Bij leuke gesprekken over bepaalde issues en raakvlakken nodig ik bepaalde volgers uit voor een persoonlijk gesprek op kantoor. Er liggen dus wel lijnen naar privé.
Alles draait om verantwoordelijkheden hebben en nemen. Online, thuis in je eigen buurt en vwb de gezondheid van je kinderen.
Mocht je verder willen debatteren over SocialMedia of andere issues, kom ik graag met je in gesprek.
En voor Bart, zie je de next step reeds voor socialmedia/ realtime marketing?
Beste Stephan,
Ik zie zeker de mogelijkheden van socialmedia en realtime marketing. In feite probeer ik de artikelen die ik op deze opinie-pagina schreef onder een brede aandacht te brengen door de link door te twitteren. Ik heb Twitter gelinked aan Facebook en aan LinkedIn. Ik kan kiezen of mijn gekwetter al dan niet in het zakelijke domein terecht komt door wel of niet de #in toe te voegen..Ik denk daarbij goed na over wat ik deel met mijn privé vrienden en mijn zakelijke connecties. Lang niet alles wil ik doortweeten naar LinkedIn…krijg je volgens mij geen goede naam van.
Verder acht ik een link naar een eigen creatie, in de vorm van een zelfgeschreven artikel, prachtige relevante content om over te tweeten. Het zegt
iets over mijzelf..
Over het algemeen denk ik hoe dan ook na over wat ik op het Internet zeg..Ik beeld me in dat iedereen het op een of andere manier zal kunnen zien..Is het niet nu of vandaag dan wel morgen of over een halfjaar.
(het schoolvoorbeeld zijn de foto’s van slemppartijen in Llorret-de-Mar die weer pijnlijk terugkomen in een sollicitatie-procedure..:-)
Al met al, denk goed na wat je de wereld in stuurt en probeer met je informatie iets relevants toe te voegen.