It-gebruikers komen in opstand en eisen democratie. Lompe it-managers overleven deze beweging niet. Slimme it-afdelingen zetten social media in om in te spelen op het veranderende gebruikerslandschap en maken het de gebruikers mogelijk om meer uit hun it-investeringen te halen.
It-gebruikers hebben het zwaar. Sinds het begin van de it was de it-afdeling oppermachtig. Veel gebruikers lijden zelfs aan Stockholm-syndroom in de relatie met hun applicaties en de it-afdeling: 'Op sommige dagen crasht-ie niet en raak ik helemaal geen gegevens kwijt.'
Maar nu hebben we te maken met een jongere generatie met een andere kijk op it. Smartphones, iPads en apps doen hun intrede in de wereld van corporate it. Er hangt iets in de lucht. De gebruikers pikken het niet meer. Net zoals de Praagse lente in 1968 en de Arabische lente in 2011, voorspel ik voor 2012 de it-lente.
Eindelijk komt dan de democratisering van de it. De gebruikers krijgen het voor het zeggen en het huidige it-bewind vlucht naar Silicon Valley en leeft daar in ballingschap. Nieuwe vormen van it-governance doen zich voor. Gebruikers ‘frienden’ en ‘unfrienden’ applicaties en it-afdelingen. Hun behoefte aan betrokkenheid en zeggenschap leidt tot een radicaal andere inrichting van de it-organisatie waarin de beleving centraal staat. De uitdaging voor de it-afdelingen is om hun voordeel te doen met deze beweging en 'social' als ontwerpprincipe te gebruiken bij de inrichting van de processen.
Het blijft een vreemd verschijnsel.
De Directie kent een budget toe, de IT afdeling voert daarmee haar taken uit.
De Compliance Officer stelt beperkingen, de IT afdeling voert aan de hand daarvan haar taak uit.
Afdelingen en gebruikers hebben bepaalde (vaak niet zo heel realistische) eisen, en binnen de paaltjes die Directie en Comliance daarvoor stellen voert de IT afdeling dat allemaal uit.
Op de één of andere reden is het echter allemaal de schuld van de IT afdeling.
Democratisering van de IT? Welnee. Je kunt hooguit stellen dat Directie en Compliance hebben bepaald dat bepaalde regels anders toegepast mogen worden door de IT afdeling. De gebruiker krijgt alleen maar het idee dat hij meer mag, omdat hij zijn iPad/iPhone mag gebruiken om te werken. Aan de achterkant van zijn BYOD zit nog steeds een IT afdeling die dat binnen de regels van Directie en Compliance faciliteert.
Gebruiker gelukkig: hij mag zijn eigen gadget gebruiken
Compliance gelukkig: zij kunnen nog steeds beperkingen instellen
Directie gelukkig: gebruikers kopen hun iegen ICT infra, dus lagere kosten!
IT afdeling het gelukkigst: Zij hoeven alleen de servers en de toegang daartoe nog maar te onderhouden, en zijn verlost van crashende PCs en gebruikers die niet weten hoe ze hun Macro moeten openen. Wat de BYODs zijn allemaal privé bezit, dus die hoeven ze niet te ondersteunen.
Bij het lezen van dit soort opinies denk ik wel eens dat ik op een andere planeet leef dan de auteur
Op het bedrijf waar ik werk maken zo’n 2000 mensen gebruik van de diensten van de IT afdeling. Stel, die gaan allemaal hun eigen device meenemen. Zoals RonaldV al aangeeft, de IT afdeling zal enerzijds heel gelukkig worden, 2000 pc’s minder in onderhoud, immers, die zijn vervangen door de “own devices”.
Maar wat ga je doen met je applicaties? Ga je al je applicaties testen, certificeren en vrijgeven tegen alle mogelijke varianten smartphones enz enz?
Ga je mensen die hun werk niet kunnen doen omdat ze een verouderd OS op hun telefoon hebben staan, of een niet ondersteund besturingssysteem?
Heb je als organisatie überhaupt nog grip op je data als je je netwerk op deze manier toegankelijk maakt?
En een draadloos netwerk op het terrein is wel mogelijk, maar gezien de hoeveelheid data die over en weer moet gaan, wordt dit toch wel een duur grapje
De geschetste aanpak zal in bepaalde omgevingen wellicht goed werken, maar de schaalbaarheid is zeer beperkt.
Vreemd, het principe van BYOD is al een poosje aan het gebeuren: kijk maar naar bijvoorbeeld collega’s die zakelijke e-mail op hun privé tablet of SmartPhone lezen.
De technische oplossing voor de devices en software zijn er wel (virtualisatie van de desktop: VDI, Network Admission Control: NAC, etcetera), evenals afschermen van data.
De echte uitdaging ligt volgens mij in het afspraken maken met de organisatie over de veranderde rol van de IT afdeling en de gebruiker.
Wat gaat de gebruiker doen die niet in staat zijn eigen device te managen en een probleem heeft? Speelt de IT afdeling daarin nog een rol? Zo ja, hoe gaat de IT-afdeling daarop reageren?
Dit klinkt mij in de oren als “de automobilist neemt eindelijk de regie over en stelt de overheid buitenspel”.
Als je mee wilt doen aan een snelweg (lees:Netwerk) dan zijn er regels. Zonder regie is het chaos en werkt het dus ook niet. De overheid dicteert niet wat voor auto u heef maar wel hoe hem gebruikt.
Heel mooie metafoor van ICT’er.
In de IT hebben we om de een of andere reden altijd de neiging zaken erg zwart-wit voor te stellen. Maar het lijkt me dat we ook voor de snelweg (netwerk) in het bedrijf regels blijven houden. Waarschijnlijk zelfs meer dan nu om hacken, vervuiling van data etc. tegen te gaan.
Ter vergelijking: het rijexamen bestaat pas sinds 1927 en de eisen waren veel minder.
Er zullen zeker aanpassingen nodig zijn, maar ik denk minder radicaal. Ik kan me zelfs voorstellen dat de IT-afdeling juist zorgt voor een veel meer, al dan niet technisch, gesloten interne IT.
Uiteindelijk bepaalt niet de automobilist waar de weg komt te liggen.