Het aardige van een paar weken vakantie in het buitenland is dat je je onverholen kunt verbazen over wat er allemaal ergens anders gebeurt. Met een krant op een zonnig terras, omgeven door buitenlandse invloeden, val je van de ene opvallende gebeurtenis in de andere.
Vroeger herinnerde ik me altijd de populairste muzieknummers van de zomer zoals; Vamos à la playa, Macarena en Genti di mare. Nu is me, gek genoeg, vooral een markant woord bijgebleven: Default. Dit woord kende ik eigenlijk alleen als automatiseringsterm.
Welke krant ik ook kocht, steeds kwam ik default tegen. Als je een beetje googelt op het woord default stuit je op uiteenlopende definities, zoals; fout, misverstand, bij ontstentenis van, systeem gekozen waarde en wanprestatie. Ik kan niet anders vaststellen dat default in 2011 staat voor alles wat er deze zomer is misgegaan. Eén voorbeeld is de ineenstorting van de algehele financiële markt. De miljarden vlogen door de wifi-lucht, gelukkig had ik mijn aandelen vòòr de zomer verkocht.
En dan: als ik zie hoe krakkemikkig de elektriciteitspalen in Italië staan is de radiochaos door brand in de zendmast van Hoogersmilde en Lopik bijna niet te geloven. Maar dat weken na de brand de luisteraars nog steeds klagen over slecht signaal, is nog ongeloofwaardiger. Zat ik wel ff van te balen toen ik de grens bij Oberhausen overkwam en niet gewoon mijn favoriete muziek op radiozender Q-Music kon luisteren.
Vervolgens belemmerde een stroomstoring in het netwerk van KPN alle hulpdiensten in Zuid-Holland. Oorzaak; een defect cross-connect-kastje. In Rotterdam kwam de metro plat te liggen, omdat de medewerkers hun portofoons niet konden gebruiken.
De ramp in Noorwegen wil ik weinig woorden aan vuilmaken, daar is het te dramatisch voor. Maar de default die me daarbij vooral opviel is dat de politie niet eens met spoed een normale boot of helikopter op de kop kon tikken.
Ik weet niet of het een default is maar terwijl wij in Nederland ons beklagen over het slechte weer en de aanhoudende regen, sterven er massaal mensen in de hoorn van Afrika door extreme droogte. En wij, Nederlanders, zijn niet eens in staat meer dan twee euro per persoon te schenken. Hoe zou u dat noemen?
Dat komt doordat al die Nederlanders vanwege het (min of meer default) slechte weer hun geld aan een zonnige buitenlandvakantie hebben uitgegeven.
Die 2 euro steken wij liever in een financieel product met een hoog rendement dat uiteindelijk gebruikt wordt om een multinational te financieren dat wapens maakt en via via verhandeld naar 3e wereld landen waarbij corrupte ambtenaren ze doorverkopen aan rebellen die de lokale burgers terroriseren en voedselhulp stelen en/of hulporganisaties afpersen om daarvan nog meer wapens te kunnen betalen.
Default, aan elke misère valt wel wat te verdienen.