Er zijn twee redenen waarom bedrijven wellicht wat terughoudender worden met het offshoren naar India. De eerste reden zijn de aanhoudende terroristische aanslagen en de tweede reden het kleiner worden van het verschil in kosten.
De recente bomaanslag in Mumbai koste op zijn minst tien mensen het leven en verwonde er meer dan vijftig. Daarnaast ligt de aanslag uit 2008 waarbij tien gecoördineerde aanvallen werden uitgevoerd in hetzelfde Mumbai bij de meeste mensen nog vers in het geheugen. Volgens Wikipedia zijn sinds 2006 binnen op zijn minst 232 van de 608 districten die India kent terroristische organisaties actief. Volgens Nationaal Veiligheidsadviseur Narayanan gaat het hierbij om wel achthonderd individuele cellen.
Naast India is het ook onrustig in een offshore locatie als Pakistan en het Australisch Ministerie van buitenlandse zaken geeft voor de Filippijnen aan dat 'you exercise a high degree of caution in the Philippines because of the high threat of terrorist attack and the high level of serious crime'. Ook een populair land als Maleisië was recentelijk negatief in het nieuws nadat de regering een politieke demonstratie hardhandig neersloeg. Maar in geen bekende offshore locatie lijkt het risico van een terroristische aanslag zo dicht bij te zijn als in India. En risico is er al genoeg als je offshored, dan wil je niet dat je ook nog rekening moet houden met een aanslag.
Krimpend kostenverschil
Het afnemende verschil in kosten is vooralsnog meer prominent zichtbaar in de Verenigde Staten, maar het kan ook gevolgen hebben voor Nederland. In de Verenigde Staten zijn de sociale voorzieningen veel minder uitgebreid, waardoor mensen die hun baan hebben verloren sneller een baan moeten aannemen met een lager salaris. Zo blijkt dat 36 procent van de mensen die ontslagen zijn in de periode 2007 t/m 2009 een baan hebben aangenomen die minimaal 20 procent minder betaalde. Tegelijkertijd stijgen de salarissen in India in 2011 met naar verwachting 11 procent. Dit gecombineerd zorgt ervoor dat het kostenverschil tussen een locale medewerker en een offshore medewerker gestaag kleiner wordt.
In de Verenigde Staten leidt dit al tot een opleving van 'homeshoring', waarbij Amerikanen service desk activiteiten gaan uitvoeren die eerst in India waren belegd. Zo heeft Arise intussenzevenduizend Amerikanen aan een baan geholpen als call center agent. In Nederland zal het zo'n vaart niet lopen, maar ook hier speelt ook het ‘vraag-aanbod’-mechanisme een rol. Vooral generiek geschoolde it-medewerkers (bijoorbeeld. beheerders van microsoft servers, projectleiders) zullen het niet altijd gemakkelijk hebben om aan een nieuwe baan te komen tegen een topsalaris. Op de middellange termijn lost de vergrijzing een overaanbod natuurlijk op, maar dat hangt ook af van de snelheid waarmee de economie weer aantrekt.
Goed nieuws
Intussen speelt de onrust en dubbelcijferige salarisstijgingen in India de Nederlandse leveranciers in de kaart. Ze kunnen beweren dat ze een lager risicoprofiel hebben en dat het verschil in kosten ook steeds kleiner wordt. Een verschil dat door middel van een aantal innovatieve productiviteitsverhogende maatregelen wellicht helemaal ongedaan gemaakt kan worden.
Van de twee hier aangevoerde reden waarom offshoren naar India minder interessant zou worden is de eerste reden niet en tweede reden wel relevant plus een derde die ik zo meteen zal noemen.
Terrorisme en terroristische aanslagen komen in een enorm land als India al decennialang voor en hebben nauwelijks of geen invloed op de bedrijfsvoering in de bekende IT centra.
Wel een groeiend probleem zijn de snel stijgende loonkosten. De loonkosten zijn in India grosso modo 25% van de loonkosten in Nederland maar met een loonstijging van circa 15% per jaar wordt dit verschil kleiner. Daarnaast zijn er kosten die stijgen door het offshoren naar India zoals reiskosten, inschakelen van extra mensen ter plaatse etc.
Door (en ik kom nu op de derde reden) extra op de managementkosten te letten verbetert de de efficiency en daarmee de winst. Zorg ervoor dat de samenwerkende partijen i.c. de Indiers en Nederlanders goed geschoold worden in elkaars achtergronden m.n. de cultuur en wijze van communiceren waardoor het vertrouwen snel stijgt de samenwerking verbeterd en de kosten dalen.
Het klopt dat India al decennia onrustig is. Maar er zijn twee elementen die de aantrekkelijkheid van India wat dit betreft veder negatief beinvloeden:
– India lijkt nog onrustiger te worden. Quote uit recent artikel in The Economist: “That is worrying. Indian intelligence fears that young Muslims in the country are growing more radical.” Kortom, verwacht meer ipv minder aanslagen.
-Tegelijkertijd komen er meer (veiligere) alternatieven voor India. Was India tien jaar geleden nog DE locatie. Tegenwoordig is het een van velen.
Homeshoring. Zoals altijd loopt Amerika hier ook weer voor op de rest van de wereld. Wanneer wordt het nieuwe werken eindelijk eens in Nederland ingevoerd?
Coming Home shoring!
Het Nieuwe Werken bestaat al lang hoor…er zijn echter bedrijven die – uit wantrouwen jegens hun werknemers? – hier niet aan mee willen doen.
Ik vraag me af in hoeverre angst een drijfveer zou moeten zijn voor strategische beslissingen. Zoals Bert aanhaalt, zijn er in het verleden vaker aanslagen geweest, de kans dat nu precies jouw IT center wordt opgeblazen lijkt te verwaarlozen. Zolang dat niet gebeurd, zal het ook geen invloed hebben op de bedrijfsvoering.
De loonkosten stijgingen die gepubliceerd worden zijn in mijn ervaring ook vertekend. Meestal zijn ze gebaseerd op Bangalore, waar vrijwel alle IT naartoe gaat en waar dus de vraag groter is dan het aanbod. Als je kijkt naar kleinere steden, waar meer dan voldoende aanbod is, maar veel minder vraag, dan liggen de salarissen een stuk lager, evenals de stijgingen. Ik heb zelf een kantoor in Cochin en zie dat het verschil nog steeds aanzienlijk is. Een andere vertekende factor is dat veel programmeurs jong zijn (22-28 jaar). In de begin jaren stijgen salarissen in India heel hard (10-20% per jaar), maar dit vlakt verderop in de carrière af.
Bovenal is de vraag of kostenbesparing het belangrijkste is. Wil je alleen lagere kosten of ook flexibiliteit in je kosten en mensen structuur? Alleen meer winst of ook slimme mensen die meer waarde creëren en bereid zijn heel hard te werken?
Niet erg slim van deze expert; de meeste outsourcers zitten niet in Mumbai te werken. Terrorisme heb je zelfs in London maar daar is geen enkele bank vertrokken dacht ik. Anderzijds wordt India rijker dan sommige delen in Europa en de VS en stijgen de salarissen zeker, maar krijg je dezelfde “Indiase” kwaliteit bij de laagbetaalden in “het Westen” ?
Waar vrije tijd en de caravan voorbereiden belangrijker is dan doorwerken na 1700uur ?
Indiase softwarebedrijven laten momenteel forse groeicijfers zien, en ik zie geen enkele reden dat de belangstelling voor offshoring naar India aan het minderen is. De stijgende loonkosten in India zijn juist een gevolg van de groeiende interesse voor dat land!
Wat een ‘onrustige politieke situatie’ betreft: momenteel zit ik in Palestina, voor een outsourcing project. Als we op meeste berichten in de pers moeten uitgaan is Palestina geen aantrekkijke lokatie om IT-werk uit te besteden, maar de praktijk laat een totaal ander beeld zien. Grote Amerikaanse bedrijven (o.a. Cisco, Microsoft, HP) zijn reeds begonnen om te offshoren naar Palestina, en ook enkele Nederlandse ondernemers doen dit al. Nog sterker: diverse Israelische bedrijven werken nu samen met IT-partners in Palestina, een bewijs dat negatieve berichten in de pers niet altijd overeenkomen met de positieve zakelijke kansen die er in dit soort landen kunnen bestaan.
Een feitelijk onderzoek in de praktijk is veel nuttiger om de daadwerkelijke offshore kansen te ontdekken, dan om alleen af te gaan op angstverhalen.
Jullie hebben helemaal gelijk dat angst geen drijfveer zou moeten zijn bij besluitvorming en ja, de meeste leveranciers zitten niet zozeer in Mumbai maar elders in India.
De grote organisaties als ING, ABN Amro, Philips etc en jullie als experts weten dit en kijken hier doorheen. Maar de meeste grote partijen hebben reeds uitbesteed naar India of een andere offshore locatie. Tegenwoordig zijn het met name wat kleinere organisaties die overwegen om al dan niet te offshoren. Organisaties die geen grote professionele inkoopafdeling hebben, cq zich laten begeleiden door externe adviseurs.
En met name dan, stel ik mij zo voor dat zij zich wel laten beïnvloeden door berichten in de kranten en de weg van de minste weerstand zullen kiezen. Dat geldt niet alleen als het onrustig blijft in India, maar geldt ook voor een locatie als Palestina. Ik zie dit niet snel een mainsteam locatie worden voor offshoring zolang die omgeving (helaas) nog regelmatig negatief in het nieuws komt.
Kortom, onrust beïnvloedt de beeldvorming bij mensen die op relatief veel afstand staan maar wel uiteindelijk het besluit neemt (bijv. de CFO). Dat staat los van de feiten 😉
Precies Francois en daarom zou het zo mooi zijn als we wat vaker de positieve kanten van offshoring + de feiten in de media zouden krijgen… Het mooiste is als beeldvorming overeenkomt met de werkelijkheid.
Net kijk ik naar de berichten over de aanslagen in Oslo. De heer Zielemans conludeert dat India minder intressant wordt wegens terrorisme. Vanaf Noorwegen tot Spanje is geen plek veilig. Dat betekent niet dat Europa minder intressant is geworden om zaken te doen. Ik had beter argumenten verwacht dan terrorisme.
Europa en andere landen moeten ook leren om juiste prijs te betalen voor de talent. Je kan toch niet verwachten dat India altijd lager zou komen in de waarde keten. Kan dhr Zielemans mij uitlegen dat waarom een programmeur uit Amsterdam beter is dan een programmeur in New Delhi? Maar toch wegen enorme bechikbaarheid van jongste bevolking van de wereld gaat India goed concureren op elke prijs niveau.