De tekorten in de it worden, nu de arbeidsmarkt weer aantrekt, steeds groter. Het is voor de hr-manager dan ook essentieel om zicht te hebben op de pullfactoren van it’ers. Want salaris en een dure leaseauto zijn voor de Iiter al lang niet meer de belangrijkste arbeidsvoorwaarden. Hoe zorg je dan dat je een aantrekkelijke werkgever bent?
Meer dan een decennium geleden bloeide de it. Nieuwe werknemers kregen standaard een telefoon en een auto van de zaak en een bonus bij het tekenen van het contract. Materiële status was belangrijk. Er leek geen einde aan te komen, totdat in 2001 de recessie zijn intrede deed. Nu in 2011, na een volgende periode van economische teruggang, zie je de it-markt weer aantrekken en flink veranderen. Hierdoor beginnen ook de salarissen, die over het algemeen boven het gemiddelde liggen, weer te stijgen. Dat klinkt aantrekkelijk, maar er wordt vaak vergeten dat it’ers veel uren maken. 40-urige werkweken zijn de norm, waarbij overwerk vaker regel dan uitzondering is.
Met het bieden van een goed salaris en prestatiebonussen, kom je er als hr-professional al lang niet meer. De huidige generatie twintigers en dertigers stelt andere eisen dan tien jaar terug. De Volkskrant kopte bijvoorbeeld dat internetbedrijf Studentify nieuwe werknemers een woonruimte in hartje Amsterdam, een fiets en een thuiskok aanbiedt. Werkgevers spelen op de wensen in; it blijft hierin niet achter bij andere sectoren. Ontwikkelmogelijkheden zijn niet meer weg te denken uit vacatures. Denk aan ‘intensieve persoonlijke begeleiding en opleidingsmogelijkheden’. Daarnaast is flexibel werken vele malen belangrijker geworden. Werknemers verwachten steeds meer dat er individueel afspraken kunnen worden gemaakt over de arbeidsvoorwaarden.
Toch is er nog een wereld te winnen om de balans tussen werk en privé voor de werknemer mogelijk te maken. Op onze vacaturesite is duidelijk zichtbaar dat er in de arbeidsvoorwaarden zelden gesproken wordt over parttime banen of verloven om dit mogelijk te maken. Om een aantrekkelijke werkgever te zijn, dienen hr-professionals hier dan ook rekening mee te houden. Wil een vacature opvallen, dan zullen hr-managers en recruiters voor de it’ers de balans tussen werk en privé mogelijk moeten maken. Denk aan duobanen, parttimebanen (zelfs 32 of 36 uur lijkt bijna onmogelijk!), extra vakantiedagen en ouderschapsverlof. Wie weet wordt de it met deze mogelijkheden dan ook aantrekkelijker voor vrouwen. Uit onze cijfers blijkt al jaren op rij dat het aantal cv’s van vrouwelijke it’ers flink achterblijft, met slechts 9 procent van het totaal. Hierin valt dus nog een flinke slag te maken!
Ja, ik ga weer euh, over hetzelfde zeuren maar…
Weet wat mij opvalt? Ik zie steeds meer advertenties met ‘wij hebben iedere vrijdag borrel’ of ‘wij zijn samen met ze allen op skivakantie geweest in Canada’. Nou ja, ik zit daar dus helemáál niet op te wachten. Ik hou privé en werk heel graag gescheiden. En niet iedereen die toevallig dezelfde werkgever heeft, heeft dezelfde interesses, en heeft de behoefte om ‘allemaal vriendjes’ te worden. Ik zou dus HR medewerkers willen vragen, willen smeken bijna: Hou op met die onzin!! En hoe meer ik van die prut in een advertentie tegenkom, hoe minder zin ik heb om te solliciteren naar die baan. Dus dat soort dingen helpt i.i.g. niet om mij te paaien. Maar dat is verder natuurlijk heel persoonlijk.
De stelling dat voor IT-ers een 40-urige werkweek of meer de norm is, gaat mij te ver. Ik ken er genoeg die in vaste dienst 36 uur werken, tegen een goed, vast salaris. Als die norm al bestaat dan geldt die voor IT-ers die bij een detacheerder werken, ZZP-er zijn of freelance werken. Vooral de eerste groep heeft te maken met een bonuscultuur. Leuk als je een opdracht hebt, maar vervelend als je op de bank zit en ronduit waardeloos als je bij een bank aanklopt voor een (hogere) hypotheek. Het devies is nog steeds: pak de omzet die je pakken kunt. Daarbij zit men niet te wachten op werknemers die minder dan 40 uur willen werken. En zolang inhurende bedrijven hier aan mee blijven werken, door gedetacheerden voor 40 uur in te huren terwijl in de eigen arbeidsvoorwaarden 38 of 36 uur staat, zal er niet zoveel veranderen.
Nogmaals (het is al zo vaak gezegd), er zijn GEEN tekorten aan vakbekwame, gemotiveerde, zorgvuldige en gepassioneerde IT-ers!
Waar wel een tekort aan is, is aan HR piepeltjes die verder kijken dan hun 45jr neusjes.
En NEE, 45 plussers zijn lang niet altijd duurder dan de jonge gasten!
Stop eerst eens met leeftijdsdiscriminatie c.q. onterechte vooroordelen. Er is nog zoveel kennis en ervaring en goede wil aanwezig bij al die duizenden die zo aan de slag willen/kunnen.
Ik reageer hier hierna niet meer op, word moe van dit soort stemmingmakerij. Bedrijven willen iemand die perfect matched en voordelig is en dáár zijn er te weinig van.
Ik zag net nog een freelance opdracht voor een senior infra engineer. Ik keek naar de eisen en toen bleek dat er eerder gezocht werd naar een senior engineer/projectleider/architect en dan ook nog eens op meerdere technische specialisaties gericht. En oh ja dat voor 50 E/u exclusief BTW.
Spijt me zeer, maar zolang het bedrijfsleven dit soort vacatures durft te plaatsen zijn alle suggesties rondom een “tekort” aan ICTers enigzins lachwekkend te noemen.
Waar een groot tekort aan is, zijn bedrijven met duidelijke vacatures waar precies in staat wat ze zoeken en wat ze aanbieden.
Als ik op vacaturesites rond kijk, dan is er een enorme bulk aan vacatures, maar bijna nooit een met een salarisindicatie. Voor de meeste werknemers is dit toch wel belangrijke informatie.
Waar ook een tekort aan is, is het vertrouwen van werknemers in werkgevers. Dit is vooral ingegeven door de vele ontslagen en versoberingen.
Waar geen tekort aan is, zijn professionals die zich met hart en ziel inzetten voor hun zaak. Dat deze niet gevonden worden met een vage vacatureomschrijving, een laag salaris en een redelijke kans op ontslag lijkt me duidelijk.
Afgelopen jaren heb ik diverse kanten van het wervings- en selectieproces mee mogen maken, zowel voor vaste medewerkers als voor detachering.
Vanuit mijn ervaringen wil ik graag even ingaan op dit artikel:
De lease-auto:
– mensen die bij mij solliciteren, en te veel doordrammen over de grootte van de leaseauto, hebben al snel afgedaan. Volgens mij kom je bij een ICT bedrijf werken, niet in een autoshowroom
– detacheerders die mensen proberen te lokken met leaseauto’s hebben ook al snel afgedaan. Ik zoek mensen met passie voor IT, niet met passie voor mooie auto’s
– als IT-er moet je je ook even afvragen waar je mee bezig bent. Ga je bij een bedrijf werken vanwege die kekke leasebak, of omdat het een IT bedrijf is waar je je kunt ontwikkelen, die in interessante sectoren werkt etc.
– ik ken een detacheerder, die ieder half jaar een andere auto rijdt in een prijsklasse van 2 ton of meer. Bij een detacheerder die met zo’n auto aankomt, krijg ik toch heel snel het gevoel dat ik teveel betaal voor zijn mensen, zeker gezien de crisis die we net achter de rug hebben
Part-time werken:
– Iemand die gedetacheerd is, vormt min of meer een vaste kostenpost voor de detacheerder, nagenoeg onafhankelijk van het aantal uur dat hijzij werkt. Iemand die 32 uur werkt, levert daardoor per saldo minder op dan iemand die 40 uur werkt. Ik ken detacheerders waar het, om deze reden, heel lang niet mogelijk is geweest minder dan 38 uur per week te werken. Hierdoor hebben ze goede mensen moeten laten schieten, maar hebben ze de crisis wel zonder al te veel schade weten te overleven
– Wanneer ik als werkgever iemand zoek voor 40u/week, dan wil ik niet iemand voor 32u/week. Waarom niet? Simpel voorbeeld: in mijn team zit iemand die nu 40u/week werkt, en binnenkort gaat vertrekken. Neem ik hier iemand voor terug die 32u/week werkt, zit ik met een tekort van 8u/week. Het werk moet echter wel gedaan worden ….
– Ik gun mijn collega’s hun parttime-dag, begrijp me niet verkeerd, maar het is soms wel héél vervelend dat als je snel iets geregeld wil hebben binnen je project je 3 dagen moet wachten eer je verder kunt, omdat het (door al die vrije dagen) niet mogelijk blijkt om alle betrokkennen eerder bij elkaar te krijgen. Dito overigens als een bevoegd manager of lead-architect 4 weken vakantie heeft, omdat hij nu eenmaal zoveel vakantiedagen heeft.
Ontwikkelmogelijkheden:
– Ik heb er al veel van voorbij horen en zien komen, maar nog maar weinig mensen gevonden waar alle beloften uitgekomen zijn. Technische cursussen die je nodig hebt ik het dagelijks werk zijn vaak nog wel mogelijk, maar persoonlijke cursussen sneuvelen als één van de eersten als er weer eens bezuinigd moet worden.
– Van veel cursussen op persoonlijk ontwikkelingsvlak is de toegevoegde waarde moeilijk aan te tonen. De mogelijkheden op dit gebied staan of vallen vaak met je manager. Als hij overtuigd is enof goede ervaringen heeft met bepaalde cursussen, is er vaak nog wel wat mogelijk.
– Nog erger is het als je een nieuwe manager krijgt. Hij of zij heeft weer andere inzichten dan je vorige manager, en de persoonlijke cursussen die je met veel pijn en moeite geregeld had, vliegen in één klap van tafel
De factor mens:
– Veel, vooral jonge, IT-ers hebben zichzelf en elkaar afgelopen jaren gek gemaakt met de meest absurde arbeidsvoorwaarden (hier hebben de werkgevers overigens ook stevig aan bij gedragen). Ik kreeg op een gegeven moment de indruk dat de leaseauto+laptop+smartphone belangrijker waren dan de inhoud van het werk of de werkgever. Door de crisis zijn we gelukkig deels terug gekomen op aarde, maar nog heb ik, als ik de reacties hier op computable af en toe lees, de indruk dat veel schoolverlaters en “junior” it-ers een stuk realiteitszin ontbeert. Het vak IT-er is al lang niet meer zo exclusief als 15 jaar geleden. Daarnaast is de markt afgelopen 15 jaar ook sterk veranderd. Wensen hebben mag, maar pas je wensen wel aan naar de huidige tijd en situatie.
– Veel van de functies in de I(C)T zijn zwaar gedegradeerd afgelopen jaren. Iedereen mag zich senior specialist noemen, ook al kom je niet van school. Dat je bij je detacheerder een senior functie hebt, heeft meer te maken met de tarieven dan met jou kunnen!
– Staar je niet blind op certificaten. Zorg voor een goede mix van relevante werkervaring en certificaten; laat zien dat je iets meer kunt dan wat je bij de cursus geleerd hebt. Niet alleen werkervaring, maar ook werkhouding is belangrijk.
– gelukkig hebben we een heel breed spectrum aan werkgevers in ons land. Sommigen weten wat ze willen, en weten dit ook goed te verwoorden. Anderen willen voor een dubbeltje op de eerste rang zitten, en dan ook nog een schaap met 5 (liefst 6) poten binnen halen. Iedere sector heeft zo zijn eigenaardigheden, en ik denk dat je als werkzoekende goed moet kijken wat je kunt verwachten. Het meest moet ik nog lachen om overheden. Ze hebben geen geld om een professionele ICT-er binnen te halen (die krijgt in het bedrijfsleven vaak aanzienlijk meer betaald), maar ze mogen wel iemand inhuren tegen een aanzienlijk tarief.
Het lijkt allemaal zo logisch, triviaal en lood om oud ijzer, maar op één of andere manier vergeten we nog eens waar het om gaat. Guido verwoordt het goed: bedrijven zoeken professionals zie zich met hart en ziel in kunnen en willen zetten, die passioneel zijn, liefde hebben voor het vak. Snelle jongens die kicken op die nog grotere leasebak, de laatste I-pad en I-phone hebben afgelopen jaar de markt al genoeg bedorven.
@PaVake,
Dank je voor je uitgebreide en heldere visie.
Hoewel ik het niet met al je ideeen eens ben, deel ik je mening over de grote lijn.
wel zie ik dat je insteek heel erg op de detachering gericht is (detachering vind ik nog steeds een vies woord, welicht dat je daarover ook eens een verhaaltje kan componeren)
Als aanvulling op Guido, mag je stellen dat echte vaklui op eigen gelegenheid hun kennis op peil proberen te houden. daarmee bedoel ik niet weten hoe de nieuwste versie van software paketjes x werkt maar gewoon geheel nieuwe technieken eigen maken. slechts heel weinig mensen zijn daartoe daadwerkelijk bereid.
@PaVaKe
Over die part-time perikelen. Het is simpelweg een gegeven dat mensen steeds meer part-time willen gaan werken. Qua planning mag dit dan een uitdaging zijn maar voor de werknemers zelf (en met name vrouwen) kan het een doorslaggevende factor zijn in het kiezen voor een baan. En wat dat betreft zul je als werkgever dan ook een mouw aan moeten passen als je zo graag gemotiveerde mensen binnen wilt halen.
Misschien ontbeert het de “jonge” IT’ers inderdaad aan een stuk realiteitszin, maar ik denk dat dit soort artikelen daar dan ook aan bijdragen.
Pullfactoren, War for Talent…dit soort berichtgeving suggereert een hoop, zeker als je nog geen ervaring hebt met de ICT-sector.
Aan de andere kant laten studenten de ICT-studies juist massaal links liggen, dus misschien hebben ze die realiteitszin juist wel!