Ik ben nog met een generatie ict'ers meegegroeid die vanuit hun pc-hobby in het informatie- en communicatietechnologievak zijn gerold. Eigenlijk waren het it'ers, voornamelijk mannen die zichzelf in de jaren '70 en '80 op de golven van het informatietijdperk bekwaamden in de techniek.
Boeiende mensen, maar vaak ook karikaturen van zichzelf als binaire denkers. Hij doet 't of hij doet niet. Gefocust op de techniek en helemaal blij als de software en de systemen doen wat van tevoren is bedacht. Toen de c bij it kwam had ik de hoop dat er ook wat meer aan de gebruikers van de systemen gedacht zou worden. Zeker door de opkomst van het internet kun je daar niet meer omheen.
Ik stel vast dat grote bedrijven nog steeds heel veel marketing- en communicatiebudget spenderen aan het promoten van (nieuwe) producten. Maar ook aan bedrijfs- en beleidsmarketing wordt veel geld besteed. Het mag wat kosten om externe doelgroepen goed te informeren en te verleiden.
Diezelfde grote bedrijven hebben ook hele grote ict-budgetten. Migraties naar nieuwe systemen zijn gigantische projecten die vaak veel tijd in beslag nemen. Des te merkwaardiger is dat er nog steeds een grote groep projectleiders is die minimale aandacht aan communicatie besteed.
Resultaat; negatieve beeldvorming rond een nieuw systeem, ontevreden medewerkers/gebruikers en onwillige managers die niet meewerken aan de projectplanning. Gevolg; budgetoverschrijding en een planning die volstrekt niet wordt gehaald.
Hoe komt het toch dat zelfs de nieuwe generatie ict'ers zo weinig aandacht besteedt aan communicatie rond hun ict-project? Komt het omdat er nog zo weinig vrouwelijke ict'ers zijn?
Of komt het omdat ze toch nog te veel op de techniek zijn gericht?
Systeemmigraties naar bijvoorbeeld SAP hebben vaak meer met organisatieverandering te maken dan met techniek. Die heeft zich namelijk wereldwijd allang bewezen. Organisatieverandering of het aanpassen van processen is succesvol wanneer er voldoende over wordt gecommuniceerd.
Mijn voorstel is om vijf procent van de reguliere ict-budgetten te reserveren voor communicatie. Draagvlak krijgen en houden voor de instrumenten die medewerkers moeten inzetten voor hun dagelijks werk mag wat kosten en voorkomt veel schade.
Die C? Nou, vaak zijn bouwers al bezig met een nieuwe release, terwijl de vorige het projectkanaal nog doormoet. Projectleiders die half met de kosten en half met managementdruk bezig zijn. Conferencecalls waarin dan pas stappen worden gezet, en niet tussentijds met reply-to-all mailwisselingen. Meer communicatie wordt op strategisch niveau vaak uitgelegd nog een powerpointje, nog een PDFje…
@hypocriticus: precies. En hoe komt dat? Die C wordt er even bij gedaan en is dus niet effectief. Meer budget voor de C betekent daarom ruimte voor een professionelere aanpak en effectievere communicatie. Goed voorstel, Van Vliet!
Ik werk bij een bedrijf dat klanten heeft bij de gratie van bedrijven die vinden dat ICT naar hen moet komen, en die dus niet hun hele bedrijf wensen aan te passen aan voorgekauwde software die ergens ver weg achter een buro bedacht is.
Zonder heldere communicatie geen klandizie dus.
En wat het binaire denken betreft, dat doe ik binnen mijn eigen omgeving waar ik meer waarde hecht aan hoogwaardige ontwikkelingen en elegante code dan aan bling-bling gebruikers gemak, en gebakken lucht voor managers.
Waar een verkeerde uitleg van de C al niet toe kan leiden. C staat voor communicatie van data en informatie niet de gangbare communicatie rondom projecten/veranderingen. Desalniettemin waar; veel projecten, met name de ICT gerelateerde, focussen te veel op het resultaat waarbij vergeten wordt dat acceptatie van dat resultaat een resultante is van inspanningen, communicatie (afstemming, voorlichting etc) en fasering. Toch wat simpel om een falende of gebrekkige communicatie als de reden aan te wijzen.
Veel projectbudgetten hebben al een component “communicatie” en voorlichting (soms 5%). Misschien eens kijken waaraan het daadwerkelijk schort.
Iedereen heeft gelijk, maar Van Vliet het meest.
Bij ons op de afdeling (interne ICT afdeling van een grotere organisatie) hebben we al een bijna onoverbrugbare kloof tussen de mensen van infra en de mensen van applicaties.
Het is iets menselijks kennelijk, maar we moeten er wel iets mee.
Maakt niet uit waar die C voor staat. Communicatie rond je producten is erg belangrijk. Als je beleid maakt, moet je dat uitdragen, producten moeten worden gepromoot, fouten moeten worden verteld, anders maken je collega’s/opvolgers later weer diezelfde fouten en goede ervaringen moeten ook worden verteld!
Anders lijkt je werk op een tenniswedstrijd. Alleen, alle energie die je stopt in het terugslaan van de bal, gaat teniet als de bal midden boven het net recht naar beneden ploft. Wie werkt er graag voor niets? Dus hoort zegt het voort.