Het is een trend: meer en meer hosting partijen bieden clouddiensten aan. Ze nemen daarmee alle zorg rondom applicatie- en operationeel beheer uit handen. De dienstverlening verbreedt zich hiermee van hardware en operating systems naar applicatieniveau. Wat is hiervan de impact op de SLA?
Een aantal weken geleden las ik in emerce een artikel over de verschuiving van activiteiten van hosting partijen. Steeds meer hosting partijen bieden beheer en onderhoud van complete applicaties aan in de vorm van 'cloud diensten', om moordende concurrentie concurrentie het hoofd te kunnen bieden, aldus de schrijver. De aard van de aangeboden applicaties blijkt daarbij redelijk willekeurig, van analytics en CRM tot e-mailmarketing en tekstverwerking functionaliteit.
Op zich is de term 'cloud' en de verschuiving hiernaartoe niet nieuw. Het clouddenken is onderdeel van een verschuiving die al veel langer gaande was en waarover al veel is geschreven. Hier speelt echter nog iets anders. We zien niet alleen een verschuiving in dienstenmodel (van dedicated servers naar 'cloud oplossingen'), maar ook in de aard van de ambitie van de hosting partijen. Was in eerste instantie alleen kennis van netwerken, hardware en operating systemen vereist, nu dient men zich ineens ook toe te leggen op de functionele kant: aan wat voor soort applicaties is behoefte, welke applicatie-aanbieders zijn er, welke functionele eisen hebben gebruikers hierbij, wat wordt de release cycle?
Nog veel leuker is het, dat met deze verschuiving eindelijk geen sprake meer kan zijn van puur technisch gedreven SLA's die alleen beschikbaarheid op hardware of netwerk garanderen. Nu de hostingpartij verantwoordelijk is voor het totaalpakket, dus lijnen en hardware maar ook applicaties, koppelingen, links met andere omgevingen, de hele rataplan, is het technisch ineens niet meer nodig om garanties op losse componenten te beschrijven in de SLA. De hostingpartij is immers toch voor al die componenten verantwoordelijk. In plaats daarvan kan worden ingegaan op de daadwerkelijke functies, hetgeen de gebruiker ervaart. Weg met de KPI's op componentniveau, welkom KPI's op functionaliteit. Nu moeten er wel geweldig strakke en voor de gebruiker leesbare SLA's ontstaan!
Mits ze het goed doen. Zo niet, dan wordt het een bende. Ik ben erg benieuwd naar de voorbeelden, zowel positief als negatief. Kent u ze?