Als communicatieadviseur ben ik de laatste die zal ontkennen dat internet ons veel heeft opgeleverd. Sinds midden jaren '90 heeft het ons veel meer snelheid gegeven in de processen en ons effectiever gemaakt met communicatie.
Er zijn echter altijd mensen die deze voordelen weer teniet doen door volslagen nutteloze toepassingen te verzinnen. Wat dacht u bijvoorbeeld van Geocashing? Een zogenaamde hobby die mijn dochter van 19 beoefent. Ik wist al dat ze een makkelijke studie had gekozen, maar nu weet ik het zeker.
Volgens Wikipedia is Geocaching een buitensport en -spel, waarbij gebruik wordt gemaakt van een GPS-ontvanger om ergens ter wereld een zogenaamde cache (schat) te vinden. Na het verstoppen van de schat maakt de plaatser via internet de locatie bekend aan andere geocachers.
Als u dacht dat het aan mijn dochter lag, heeft u het mis. Geocaching groeit over de hele wereld razendsnel, ook in Nederland. Ongelooflijk dat zoveel mensen dit leuk vinden. De enigen die er een probleem mee lijken te hebben zijn ik zelf en Staatsbosbeheer. In veel natuurgebieden is het namelijk verboden dingen te begraven of buiten de paden te lopen. Het groeiende aantal cachers leidt regelmatig tot verstoring van bijzondere natuurgebieden.
De meest recente nutteloze toepassing is natuurlijk planking. Ontstaan als een gekke rage op Facebook. Met name in Australië is het enorm populair: je voordoen als een houten plank. Bij planking lig je op je buik, helemaal recht als een houten plank, op een randje of richel terwijl iemand een foto maakt. Des te gevaarlijker de richel, des te beter de foto en daarom nemen steeds meer jongeren onverantwoorde risico's tijdens het planken. Onlangs viel een 20-jarige jongen zijn dood tegemoet toen hij probeerde te planken op een richeltje van zijn balkon op de zevende etage.
Opvallend genoeg zorgde het tragische nieuws vervolgens voor een sterke toename van het aantal plankers op Facebook, waar vervolgens 25 mei als wereldwijde 'Plank-dag' aangekondigd werd.
Ben ik nu in de minderheid als ik dit als volslagen nutteloos ervaar?
Ik snap niet helemaal hoe de voordelen teniet worden gedaan door bijvoorbeeld geocaching. Volgens mij is internet groot genoeg voor iedereen en heeft niemand er last van als ik het internet voor geocaching gebruik. Daarbij, zoals door een aantal andere mensen wordt gezegd, is het een leuke manier om nog eens buiten te komen. Vooral als je zelf hele dagen achter de computer zit voor het werk en geen hond of kinderen hebt. Je komt op bijzondere plekken, waar je zonder deze hobby niet zo snel zou komen. Verder kan je deze hobby op allerlei manier uitvoeren, zo zijn er zelfs duik-, kano en klimcaches (hoe sportief wil je het hebben?). Lijkt me eigenlijk best nuttig allemaal in het kader van meer bewegen. Ik mis dan ook de argumentatie waarom dit een nutteloze toepassing zou zijn. En dan wordt ook nog staatsbosbeheer uit de hoge hoed getoverd, terwijl een cache niet op internet verschijnt voordat toestemming door de grondeigenaar is gegeven (feiten checken?!).
Ik hoop dat deze communicatieadviseur met dit stukje dit soort reacties probeerde los te maken, want dan is deze meneer zeer geschikt voor zijn functie. Zo niet, dan heb ik daar ook zeer mijn twijfels bij.
Vind het nogal wat dat je zo min over je eigen dochter kan schrijven. Schandalig zelfs. Misschien wordt het tijd dat papa eens achter die computer uit komt en met zijn dochter naar buiten gaat het echte leven in. Geocaching is een prachtige hobby waar je op de mooiste plekjes van ons land terecht komt. Papa moet nog veel leren. Vooral schrijven, research en niet te vergeten, trots zijn op zijn dochter. Jammer van deze nutteloze column en internet vervuiling.
Geocaching mag dan nutteloos zijn maar het is wel erg leuk om te doen.
Onder de mensen die zich bezig houden met het geocachen zijn er genoeg oproepen en discussies over hoe men zich te gedragen heeft tijdens het geocachen en er zijn wel degelijk regels opgesteld door geocaching.nl en geocaching.com m.b.t. publicatie en goedkeuring, voor het leggen van een cache met het doel om overlast tegen te gaan en goodwill te kweken bij instanties als bijvoorbeeld staatsbosbeheer bij wie altijd om toestemming gevraagd moet worden voor het leggen van een cache als men op hun terrein een cache wil verstoppen.
Natuurlijk behoren mensen zich wel te gedragen in natuurgebieden en natuurlijk is het maar een spelletje hoewel men er behoorlijk pittige puzzels tegen kan komen en van sommige caches nog behoorlijk veel kan opsteken of men komt op plaatsen waar men anders nooit zou komen.
Ook kan geocachen een goede reden zijn om achter de (spel)computer weg te kruipen en naar buiten te gaan voor een wandeling van gemiddeld 15 Km als de cache een ‘multi’ betreft.
Als meneer van Vliet als een zuurpruim achter de t.v. blijft hangen en nutteloos blijft zeuren over dingen waar andere mensen veel plezier aan beleven dan moet hij dat zelf weten maar ik denk dat het ook voor meneer van Vliet eens een gezond idee is als hij eens een flinke wandeling gaat maken in de buitenlucht.
Deze columnschrijver is e-adviseur van de overheid? Geeft wel heel duidelijk de kwaliteit van de overheid weer. Lieden die praten over dingen waar ze werkelijk niets van afweten.
Aan de foto van de heer Van Vliet te zien, heeft hij zich net voor het hoofd geslagen. Hopelijk denkt hij daarbij: “Hoe kon ik zo stom zijn?”.
Dan heeft ie tenminste één keer gelijk ;-).
Flashmobben, Poken, 4Square, happy slapping… Internet kent zoveel uitschieters waarvan sommige exoten privacy of normen opofferen, en andere bijzondere fenomenen na herhaling juist een enorm gebrek aan creativiteit duiden. Waar vroeger GBJ Hillebrand, de dominee of de column uit de papieren krant ons een spiegel voorhielden, is het de waan van de dag die onze maatschappij weerspiegelt. Geen Dumpert kijken, dan ga je twijfelen aan de evolutie.