Uit onderzoek van de Nederlandse softwareleverancier RES Software blijkt dat meer dan vijftig procent van de onderzochte organisaties van plan is in 2011 te migreren naar Windows 7. Veel respondenten geven aan te worstelen met het overzetten van gebruikersprofielen bij deze ingrijpende migratie.
Het wereldwijde onderzoek is uitgevoerd door het Amerikaanse onderzoeksbureau TechTarget en vroeg om de ervaring, verwachtingen en zorgen van 1500 it-professionals in verschillende branches. Uit het onderzoek blijkt dat 57 procent van de respondenten van plan is om een organisatiebrede uitrol van Windows 7 te doen voor oktober 2011.
65 procent heeft Windows 7-licenties gekocht, 48 procent zegt dat het migratieproces begonnen is ofwel binnen afzienbare tijd zal beginnen. 45 procent geeft aan dat migreren van gebruikersprofielen van het ene besturingssysteem naar het andere een groot probleem is. 43 procent geeft aan dat autorisaties en applicaties het moeilijkst zijn om te migreren. 43 procent maakt zich ernstige zorgen omdat zij menen niet over de juiste tools te beschikken voor de (ondersteuning van de) migratie naar Windows 7.
Windows XP
De resultaten van het onderzoek wijzen op een stijging in Windows 7-migraties in het algemeen, maar de statistieken laten ook zien dat de meeste bedrijven zich zorgen maken over de impact van de migratie op de gebruikers. Deze zorgen zijn volgens TechTarget gegrond, omdat de migratie moet plaatsvinden voordat de ondersteuning op Windows XP in 2014 afloopt.
Onderzoeksbureau Gartner voorspelt dat middelgrote en grote ondernemingen voor 2014 rond de 250 miljoen pc's van Windows XP naar Window 7 migreren. 'Het is dus belangrijk dat bedrijven alles doen om een succesvol migratieproces uit te voeren zonder dat dit invloed heeft op gebruikersprofielen of prestaties', aldus Techtarget.
Er zijn vrijwel nooit technische bezwaren die niet snel opgelost kunnen worden voor een migratie. Microsoft doet – ook uit welbegrepen eigenbelang – echt alles om migraties zo eenvoudig mogelijk mogelijk te maken. Migreren gaat gepaard met andere investeringen en gaat bij grote organisaties dus om heel veel geld. We hebben bij het meedingen voor leveringen bij grote organisaties meerdere keren meegemaakt dat er – veschuild achter technische redenen – andere zaken speelden die bepaalden hoe en wanneer een migratie plaatsvond.
Met elke nieuwe Microsoft versie wordt de migratie er naar toe een grotere uitdaging voor bedrijven en daarmee ook kostbaarder. Dat heeft verschillende redenen. Van lieverlee hebben veel bedrijven naast Windows en Active Directory een scala aan andere Microsoft producten ingevoerd, zoals Sharepoint, OCS, Exchange, Pushmail, RAS-oplossingen, DNS, software distributie etc. Microsoft heeft al snel de neiging die producten tot in de haarvaten te integreren tot een min of meer monolytisch geheel. Daar zit enerzijds een lock-in marketing strategie achter, waar je je als bedrijf terdege bewust van moet zijn, maar het levert voor de eindgebruiker natuurlijk ook wel een aantal voordelen op, zoals slimme functies die rekening kunnen houden met de context uit de verschillende componenten.
Het is vaak die integratie die de migratie complex maakt. Als ik een Philips gloeilamp vervang door een Osram spaarlamp is de input nog steeds electrische stroom via de E27 interface en de output nog steeds licht. Met andere woorden, de lamp zelf kan als een onafhankelijk blok worden beschouwd en de migratie vindt plaats zonder dat daarvoor wijzigingen nodig zijn in de omringende blokken. Die hebben geen weet van de migratie. Dat is bij sterk geintegreerde product bundels lang niet zo eenvoudig.
Een tweede belangrijke obstakel is de benodigde mensen met specialistische kennis van de nieuwe producten en hun onderlingen afhankelijkheden. Tijdens het migratieproject en de voorbereiding daarvoor zijn die meestal wel beschikbaar, al dan niet op basis van inhuur, maar zodra de migratie is afgerond moet de operationele organisatie het geheel weer gaan ondersteunen en daar is, zeker in het begin, veel tweede en derdelijns support van die specialisten voor nodig. De specialisten worden echter steeds schaarser en duurder en worden daarom zo snel mogelijk op weer een nieuw complex project gezet. Hun beschikbaarheid voor het afgeronde migratieproject is vaak meer een kwestie van goede wil en loyaliteit als van een gestructureerde aanpak en de after-care laat daardoor nogal eens te wensen over. De eindgebruiker ervaart de nieuwe omgeving dan al snel als een slecht functionerend product.
Als derde punt moet gezegd worden dat de werkelijke toegevoegde waarde van de nieuwe versies er ook niet altijd duidelijker op wordt. Er ontstaat bij bedrijven en gebruikers vaak een soort “migratie-moeheid”. Daar waar het in het verleden best wel spannend was om te experimenteren met nieuwe producten en versies en de ict-organisatie de opstartproblemen eigenlijk wel als een uitdaging zag is het spannende daar onderhand wel van af en zit men tegenwoordig beslist niet meer te wachten op het zoveelste onverwachte en destabiliserende bij-effect van een wijziging. Gebruikers hebben hier ondertussen ook steeds minder waardering voor en eisen gewoon dat ‘het werkt’. Zoniet dan gaan ze zelf wel op zoek naar iets dat wel werkt. Sommige leveranciers van producten hebben dat ondertussen al heel goed in de gaten en zorgen er wel voor dat hun product out-of-the-box, zonder enige vorm van customizing, gewoon doet wat het moet doen en, als het dan toch niet bevalt, net zo snel weer opgeruimd kan worden ook. Een sterk voorbeeld daarvoor zijn de iPhone en iPad en de bijbehorende apps. Vergelijk dat maar eens met de (her)installatie van Windows en alle bijbehorende applicaties. Daar ben je zo twee dagen mee kwijt.
Simplicity is de sleutel voor de toekomst. Daar kan best nog wel een wereld van integratie en complexiteit achter zitten, maar dat mag voor bedrijven en gebruikers totaal niet zichtbaar zijn. Net zoals een electriciteitscentrale en een distributienet ook best complex kunnen zijn, terwijl de eindgebruiker alleen het stopcontact ziet. Om dat te bereiken is maturiteit en een goed doordachte architectuur nodig, die gebaseerd is op open standaarden voor de communicatie tussen de componenten en uiterst strak gedefinieerde inputs en outputs, bij voorkeur via een product-neutrale broker-laag, zoals we die bijvoorbeeld al sinds jaar en dag kennen van SMTP bij email. En daar schort het bij Microsoft nou net aan. Daar waar een standaard wordt toegepast is het toch net even een speciaal Microsoft dialect dat weer net niet goed communiceert met de op de RFC specificaties gebaseerde producten van anderen (maar uiteraard wel met de andere producten uit de Microsoft stal). En daar vrijwel elk bedrijf naast Microsoft producten een hoeveelheid andere producten in huis heeft zal een Microsoft migratie ook in de toekomst steeds weer opnieuw een probleem blijven.
Microsoft producten kunnen wel degelijk als onafhankelijke blokken worden ingezet. Dat zie je bijvoorbeeld aan een stand-alone desktop die zijn updates gewoon via Internet binnenhaalt, of Exchange Webmail. Maar daarvoor moet dan wel worden geaccepteerd dat de lokkende integratie voordelen even op de lange baan worden geschoven. Voor elke Microsoft functie die op een veelal proprietary integratie techniek drijft bestaat een alternatief in de open standaarden, soms al volwassen, soms nog in wording. Voorbeelden zijn SIP, SAML, Radius, SSL enz. de ICT wereld bevindt zich momenteel in de fase van de eerste auto’s die nog met een zwengel moesten worden gestart en waarbij alleen een doorgewinterde monteur wist wat dat rare tikje was in de motor. Autos hebben inmiddels de maturiteit en architectuur bereikt die nodig is om de gebruiker het gevoel te geven dat dit in feite gigantisch complex product toch een simpel apparaat is. In b.v. de audio-video wereld is dat nog lang niet bereikt, getuige de enorme spaghetti aan codecs en formaten, en ook in de meeste andere ict-gebieden is wat dat betreft nog een lange weg te gaan. De gebruiker wordt in dit speelveld steeds belangrijker want die kiest niet meer wat hem voorgeschreven wordt. Die kiest wat hem bevalt. De ict-organisatie moet daar op inspelen en dat kan best wel eens betekenen dat de geintegreerde en topzware Microsoft producten niet langer meer de meest voor de hand liggende keus zijn.
@Rob van Linden: Het is inderdaad ondenkbaar dat Microsoft de komende 25 jaar weer zo’n enorm marktaandeel naar zich toe weet te trekken (als de afgelopen 25). Dat ze dat tot nu toe wel gelukt is, zegt alleen maar wat over hoe slecht andere partijen het verhoudingsgewijs hebben gedaan.
Verder ontbreekt helaas het referentiekader voor. Iedere vergelijking met andere branches gaat in mijn ogen mank. Voorbeelden zoals de E27-fitting zijn er in spectaculaire hoeveelheden in de ICT. Iedere poging tot objectieve beoordeling strandt zodra je op een bepaald onderdeel per ongeluk gedetailleerde kennis van de historie hebt. Zelfs achteraf valt soms niet te bepalen waar MS genoodzaakt was met de stroom mee te roeien en waar ze de stroomrichting – ook voor anderen – bepaald hebben, zelfs binnen de architectuur van hun eigen productenpalet. Kijk maar naar alles wat ze geprobeerd hebben te bepalen en gewoon niet gelukt is. Niet zelden zaken waarvan de markt als geheel ook beter zou zijn geworden.