Mensen die actief zijn op sociale netwerksites moeten niet zomaar al hun persoonlijke foto’s en bezochte evenementen, zoals feestjes, online zetten. De baas of potentiële werkgevers kijken steeds vaker mee. Dat kan bijvoorbeeld een sollicatie nadelig beïnvloeden. Dit zegt Steven Brobst, chief technology officer (cto) bij Teradata, leverancier van datawarehousing en business intelligence (bi) oplossingen.
Volgens Steven Brobst moeten gebruikers heel voorzichtig zijn met wat ze plaatsen op sociale netwerksites, zoals Facebook. 'Dat is nog belangrijker dan je site te beschermen tegen hackers en malware. Je zet toch ook niet alles over jezelf op een publieke reclamezuil? Dan moet je dat ook niet doen op een sociale netwerksite.'
Volgens Brobst zijn er al gevallen bekend dat mensen zijn ontslagen omdat ze informatie op Facebook hebben gezet die werkgevers niet leuk vinden. Tijdens een sollicitatiegesprek kan het dan misgaan, aldus Brobst, die refereert aan een kennis die dit overkwam. 'De manager vroeg aan de sollicitant of hij de Facebookpagina van de sollicitant mocht bekijken. Daaruit bleek aan de hand van foto's dat de sollicitant wel heel veel feesten bezocht. Dat was het einde van de sollicitatie.'
Coca-Cola Facebook
Aan de andere kant is informatie, die bijvooebeeld op Facebook staat, weer interessant voor bedrijven en overheden. Bijvoorbeeld wat Facebookgebruikers van bedrijven of producten vinden. Die gegevens kunnen worden ingezet voor zaken zoals ‘brand monitoring'. Of voor de marketing van nieuwe producten waarbij online gebruikers op kunnen reageren. Bedrijven hoeven daardoor geen grote marketingonderzoeken te doen. Door feedback van online gebruikers kunnen bijvoorbeeld dan adviesprijzen voor producten worden vastgesteld. Brobst noemde als voorbeeld de Coca-Cola Facebook-site, waar een paar miljoen Favebookgebruikers lid van zijn. 'Deze site is door fans opgezet. Coca-Cola bemoeit zich er inhoudelijk niet mee, maar bekijkt wel de activiteiten en wat de gebruikers van het merk vinden.'
Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten.
Als mijn potientiele baas niet wil dat ik naar feestjes ga is hij niet de juiste baas voor mij. Ik doe mij voor mijn baas niet anders voor dan dat ik ben. WYSIWYG.
Daar zou ik graag wat meer over horen:” Volgens Brobst zijn er al gevallen bekend dat mensen zijn ontslagen omdat ze informatie op Facebook hebben gezet die werkgevers niet leuk vinden.”
Dat lijkt mij in strijd met het arbeidsrecht, wat een werknemer in zijn vrije tijd doet is altijd nog zijn zaak of hebben we alweer slaven 2.0?
Is dit niet al een heel oud onderwerp t.a.v. social media. Weldenkende mensen zijn zich bewust van de risico’s, non issue.
Ook weldenkende mensen worden verleid. Het hele Facebook is gebaseerd op een ongekend voyeurisme en ook exhibisionisme. Mensen willen zichzelf maar wat graag profileren. Al met al, het is inderdaad aan jezelf wat je wil, het staat werkgevers ook geheel vrij wat zij met dit soort sociale media doen. En daar heeft arbeidsrecht vrij weinig mee te maken.
Om het als een non-issue te bestempelen is wel erg kort door de bocht. Dat een werkgever van een potentiële werknemer eist dat hij of zij 24/7 representatief zou moeten voor functies buiten politie, justitie, defensie, en andere functies waar het vereist zou kunnen zijn, is het gewoon buitensporig. Omdat je als persoon ook in goede trouw iets moet kunnen delen met de mensen die jij kent zonder daar directe gevolgen van te hebben.
Sociale media is juist ervoor gemaakt om ervaringen te delen met vrienden kennissen e.d ook al zijn het dingen waarbij het eigenlijk niet verstandig is om te delen.
En is zeker niet relevant voor het aantonen van de eventuele geschiktheid van de kandidaat voor de functie.
Gezien sociale media in allerlei vormen een steeds belangrijkere rol begint krijgt binnen onze maatschappij, zou het misschien verstandig zijn om voor organisaties/politiek te kijken waar het mogelijk is om de regels aangescherpt kunnen worden.
“Social media” zijn niets anders dan digitale emotie-uitings-platformen / mindreading-tols, waarbij derden in je geest kunnen kijken (m.b.v. computerprogramma’s met via automatische woord en stemmingsherkenning).
Dit word vooral gebruikr door overheden en geheime diensten als remote-crowd-monitoring tools…
Waarom denk je zelf dat dit allemaar GRATIS is?
Oh dat wist je nog niet, bij deze…:-P
Het best wat je kunt doen is alle acounts opzeggen en een real-life gaan leven, ver weg van internet, met echte face-to-face ontmoetingen met echte mensen.
Anything that you say online, will be recorded and can and will be used against you by Big Brother or the local Uberheid / Justice Thought Police Department
Social media zijn zeker niet besteed aan de zwartgalligen hierboven, dat moge duidelijk zijn. Zoals met alles, weet wat je zegt en niet zegt, zij het virueel, zij het face to face, zij het anderszins.
Ik ken talloze voorbeelden, waarbij linked in, facebook en/of Twitter juist hebben bijgedragen aan successen, zoals een nieuwe baan, verkoop / aankoop van een product of service etc etc.
Bij RV is het glas altijd half leeg, bij mensen die opportunities zien, is het glas altijd halfvol.
‘De manager vroeg aan de sollicitant of hij de Facebookpagina van de sollicitant mocht bekijken’
Blijkbaar was de pagina dus niet publiek (wat verstandig is). Dan kan je als sollicitant ook gewoon zeggen ‘dat is privé en hou ik liever voor mezelf’.
Via sociale media je doen en laten verkondigen mag, maar je moet niet zeuren als men daarvan gebruik maakt. Jij wilde toch zelf je verhaal vertellen? En als je negatieve verhalen over opdrachtgevers of werkgevers gaat plaatsen, dan mag je verwachten dat zij daarop ook weer negatief reageren.
Ook wij maken we gebruik van het internet. Bijvoorbeeld worden door ons potentiële opdrachtgevers en partners gegoogeld. Dat kan problemen met betalingen, enzovoorts schelen.
En reken maar dat serieuze sollicitanten ook gegoogeld hebben op bedrijven en op contactpersonen.