Wetenschapper Paul Baran is op 84-jarige leeftijd in zijn huis in Californië aan longkanker overleden. Baran heeft mede aan de wieg gestaan van de ontwikkeling van pakketgeschakelde netwerken, waarmee informatie in pakketjes kan worden verstuurd. De Amerikaanse defensie paste deze vinding toe bij de opzet van het communicatienetwerk Arpanet, de voorloper van internet.
Paul Baran werd in 1926 in Polen geboren, maar zijn familie verhuisde in 1928 naar Boston. Als ingenieur trad hij in 1959 in dienst van Rand Corporation, een sterk op defensie gerichte onderzoeksclub dat zijn hoogtijdagen beleefde tijdens de Koude Oorlog. Baran legde zich toe op het beschermen van communicatietechnieken, met name tegen eventuele nucleaire aanvallen. Hij ontwikkelde zijn ideeën voor de pakketgeschakelde netwerken als een oplossing. Baran was overigens niet de enige. Ook wetenschappers als Donald Davies en Leonard Kleinrock waren hiermee bezig.
Bij de pakketschakelingsmethode worden berichten opgedeeld in kleine eenheden van gegevens. Deze eenheden worden in een netwerk via verschillende routes ('nodes') van de bron naar de bestemming geleid om daar geassembleerd te worden tot het oorspronkelijke bericht. Het Amerikaanse militaire communicatienetwerk Arpanet gebruikte deze methode eind jaren zestig, die later ook bij de ontwikkeling van het internet is toegepast.
Metaaldetector
Baran verliet Rand in 1968 en was daarna een van de mede-oprichters van het Institute for the Future, een futurologische nonprofit-onderzoeksorganisatie. Ook startte hij diverse bedrijven. Baran was naast de pakketgeschakelde methode nog betrokken bij de ontwikkeling van andere netwerktechnologieën, zoals een multitoon modemtechnologie en een draadloos netwerksysteem. Wikipedia meldt dat de uitvinding van de metaaldetector die op luchthavens gebruikt wordt, eveneens op zijn naam staat.